Η σηματοδότηση της δυτικής αρετής γίνεται υπερηχητική πάνω από το Ισραήλ
11 Οκτ, 2023
Με όλη τη ρητορική και την πολεμοκαπηλεία [πολεμοχαρή ρητορική] που προέρχεται από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, είναι σαφές ότι η ειρήνη δεν είναι η πρώτη τους προτεραιότητα
άρθρο από την Rachel Marsden που είναι αρθρογράφος, πολιτικός στρατηγός και παρουσιάστρια ανεξάρτητων talk shows στα γαλλικά και τα αγγλικά.
Ursula von der Leyen
«Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του – σήμερα και τις επόμενες ημέρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στέκεται στο πλευρό του Ισραήλ», έγραψε στο Twitter η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν την Κυριακή. Με αυτό, ευλόγησε αποτελεσματικά μια λευκή επιταγή από την διαβόητα μετρημένη και συγκρατημένη ισραηλινή ηγεσία ως απάντηση στις επιθέσεις της Χαμάς.
«Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Δεν είστε εκλεγμένοι και δεν έχετε καμία εξουσία να καθορίσετε την εξωτερική πολιτική της ΕΕ, η οποία καθορίζεται από @EUCouncil», απάντησε η Ιρλανδή ευρωβουλευτής Κλερ Ντέιλι. «Η Ευρώπη ΔΕΝ "στέκεται στο πλευρό του Ισραήλ". Υποστηρίζουμε την ειρήνη. Δεν μιλάτε εκ μέρους μας. Αν δεν έχεις τίποτα εποικοδομητικό να πεις, και σαφώς δεν το κάνεις, σκάσε».
Σε ένα μόνο tweet, η φον ντερ Λάιεν κατάφερε να τοποθετήσει όλη την Ευρώπη ως πιο μαχητική ακόμη και από το συντακτικό προσωπικό μιας από τις κύριες εθνικές εφημερίδες του Ισραήλ, της Haaretz, η οποία επέρριψε την ευθύνη για τις επιθέσεις ξεκάθαρα στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, κατηγορώντας τον για «προσάρτηση και εκδίωξη» που «αγνόησε ανοιχτά την ύπαρξη και τα δικαιώματα των Παλαιστινίων». Το συμπέρασμα είναι ότι καμία δράση δεν συμβαίνει στο κενό, χωρίς τον κίνδυνο να προκαλέσει μια αντίδραση.
Ο κίνδυνος η μη εκλεγμένη βασίλισσα Ούρσουλα της Ευρώπης να εκτοξεύσει μονομερώς υπερηχητικούς πυραύλους αρετής σε μια σπασμωδική συναισθηματική αντίδραση είναι ότι δεν μπορεί να υποκαταστήσει την εξωτερική πολιτική που αποφασίζεται σε πιο απογοητευτικές στιγμές. Ωστόσο, αυτές τις μέρες, τις περισσότερες φορές, είναι το μόνο είδος εξωτερικής πολιτικής που έχουμε, για τα πάντα, από το Ισραήλ μέχρι την Ουκρανία.
Σε ένα ακόμη παράδειγμα συμβολισμού που ξεπερνά τον πολιτικό πραγματισμό, [τον ρεαλισμό της πολιτικής] η ΕΕ ανακοίνωσε την απόσυρση της υποστήριξής της προς την Παλαιστίνη ... πριν αποσύρει πίσω την κίνηση λίγες ώρες αργότερα. Τη Δευτέρα, ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι ο ισραηλινός στρατός επρόκειτο να αποκλείσει τη Γάζα ακόμη περισσότερο από το συνηθισμένο, εμποδίζοντας οποιαδήποτε είσοδο νερού, τροφίμων, καυσίμων και ηλεκτρικής ενέργειας. Και μόλις λίγες ώρες αργότερα, ο Επίτροπος Γειτονίας και Διεύρυνσης της ΕΕ Oliver Varhelyi δήλωσε ότι το μπλοκ συμμετέχει στον σκοπό - παρακρατώντας την ανθρωπιστική χρηματοδότηση για τον παλαιστινιακό λαό.
Η Γερμανία και η Αυστρία ήταν οι πρώτες που ξεκίνησαν την απόσυρση της χρηματοδότησης. Ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα, το πάγωμα της βοήθειας της ΕΕ αντιστράφηκε από τον επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής του μπλοκ, Josep Borrell, μετά από μια προφανή επιφοίτηση ότι θα κατέληγε μόνο να «τιμωρήσει όλο τον παλαιστινιακό λαό» και θα είχε «ενθαρρύνει περαιτέρω τους τρομοκράτες». Δεν υπάρχει περίπτωση οι Βρυξέλλες να χρηματοδοτούσαν ακούσια αυτούς τους τρομοκράτες, έτσι δεν είναι;
Οι Βρυξέλλες έχουν δώσει 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε άμεση δημοσιονομική στήριξη στην Παλαιστινιακή Αρχή για 12 χρόνια από το 2008 και πρόσφατα δήλωσαν ότι θα στείλουν περίπου 1,24 δισεκατομμύρια δολάρια από το 2021 έως το 2024. Η χρηματοδότηση δεν μειώθηκε ούτε διακόπηκε – κρατήθηκε μόνο για λίγους μήνες το 2021-2022, στη συνέχεια κυκλοφόρησε χωρίς προϋποθέσεις – όταν οι παρατηρητές ισχυρίστηκαν ότι τα παλαιστινιακά σχολικά εγχειρίδια είχαν αντισημιτικό περιεχόμενο που προωθούσε και εξυμνούσε την τρομοκρατία. Και τώρα το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ δείχνει με το δάχτυλο τις Βρυξέλλες. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτούσε εγχειρίδια των παλαιστινιακών αρχών που ήταν γεμάτα αντισημιτισμό και υποκίνηση βίας και τρομοκρατίας εναντίον των Εβραίων», δήλωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ο εκπρόσωπος του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών Λιόρ Χαΐατ.
Όταν τέθηκε για πρώτη φορά το θέμα, ο τότε αρμόδιος Επίτροπος της ΕΕ συναντήθηκε με τον ισραηλινό υπουργό Εξωτερικών στις Βρυξέλλες και βασικά είπε, κοιτάξτε, θα διασφαλίσουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί ξανά - και πέρασε ένα ψήφισμα για το σκοπό αυτό. Υπήρξαν επίσης εκθέσεις ΜΚΟ που κυκλοφόρησαν νωρίτερα αυτό το μήνα κατηγορώντας τις Βρυξέλλες για χρηματοδότηση επιχορηγήσεων που κατέληξαν στα χέρια του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, το οποίο η ΕΕ θεωρεί τρομοκρατική ομάδα.
Ήταν μόλις νωρίτερα φέτος, τον Φεβρουάριο, όταν η ΕΕ ανακοίνωσε άλλα πάνω από 300 εκατομμύρια δολάρια για τον παλαιστινιακό λαό παρουσία του προέδρου Μαχμούντ Αμπάς - χρηματοδότηση για μισθούς, συντάξεις, υγειονομική περίθαλψη και πράγματα όπως «κλιματικά έξυπνη αγροτική επιχείρηση» και «πράσινη ανταγωνιστικότητα». Και τώρα, ξαφνικά, οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών φαίνεται να αναρωτιούνται: «Περιμένετε, χρηματοδοτήσαμε τη Χαμάς... Ίσως;» Επειδή αυτό φαίνεται να υποδηλώνουν οι ενέργειές τους. Διαφορετικά, ποιο είναι το πρόβλημα με τη συνέχιση της βοήθειας προς τον παλαιστινιακό λαό;
Ή ίσως, δεδομένης όλης της συνειδητής για το κλίμα πολυλογίας που συνδέεται με τη βοήθεια, η ΕΕ μόλις θύμωσε που τα αιωρόπτερα της Χαμάς ήταν μηχανοκίνητα. Απλά ξέρετε ότι κάποιοι αυγοκέφαλοι στις Βρυξέλλες παρακολουθούν την κάλυψη όλων των φορτηγών που καταβροχθίζουν αέριο και χρησιμοποιούνται από τη Χαμάς για να κάνουν επιδρομές σε χωριά και να απαγάγουν ανθρώπους και ρωτούν: «Ποιο είναι το αποτύπωμα άνθρακα σε αυτά;».
Όλη η σηματοδότηση της αρετής στον κόσμο δεν μπορεί τώρα να αντισταθμίσει την έλλειψη δέουσας επιμέλειας που υποδηλώνει η σχιζοφρενική απόσυρση και η επακόλουθη αποκατάσταση της παλαιστινιακής χρηματοδότησης. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά που αθώοι άνθρωποι υπέφεραν εξαιτίας της ανικανότητας των Βρυξελλών. Απλά ρωτήστε τους λαούς ολόκληρου του ευρωπαϊκού μπλοκ που αντιμετωπίζουν σήμερα φαινομενικά ατελείωτες οικονομικές δυσκολίες, ώστε οι ηγέτες τους να μπορούν να συνεχίσουν να χαϊδεύουν τους εαυτούς τους στην πλάτη για την υποστήριξη της Ουκρανίας.
[σχετικό δημοσίευμα--«Είμαστε εντελώς σοκαρισμένοι από τη ζημιά»: Τι λένε οι απλοί άνθρωποι στη Γάζα για τα αντίποινα του Ισραήλ;]
Και ακριβώς όπως στην Ουκρανία, οι Βρυξέλλες δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται πολύ να επωφεληθούν από την ευκαιρία να διαδραματίσουν οποιοδήποτε είδος μετριασμού ή στοχαστικού ρόλου εν μέσω αυτής της σύγκρουσης, αλλά μάλλον παίρνουν τη συνήθη θέση τους στην οδήγηση με κυνηγετικό όπλο στους νεοσυντηρητικούς των ΗΠΑ για ό, τι συμβαίνει να είναι το τρέχον πράγμα.
Ενώ ακόμη και ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken λέει ότι δεν υπάρχει «όπλο καπνίσματος» που να συνδέει το Ιράν με τις τελευταίες επιθέσεις της Χαμάς, αυτό δεν εμπόδισε τους συνήθεις νεοσυντηρητικούς πολεμοκάπηλους στην αμερικανική πλευρά της διατλαντικής συμμαχίας να αντικαταστήσουν την πραγματική πολιτική με τη συνθηματολογία - υπέρ της αλλαγής του ιρανικού καθεστώτος, φυσικά. «Αυτή είναι μια από τις καλύτερες περιπτώσεις της ιστορίας για αλλαγή καθεστώτος», δήλωσε ο πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον.
Διότι, όταν πρόκειται για την αλλαγή του ιρανικού καθεστώτος, οι νεοσυντηρητικοί είναι ξαφνικά πρόθυμοι να πάρουν τον λόγο της Χαμάς στην τράπεζα ως αξιόπιστη πηγή για την εμπλοκή του Ιράν. «Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να πάρει τη ραχοκοκαλιά και να ρίξει την ευθύνη στην Τεχεράνη εκεί που ανήκει», πρόσθεσε αργότερα ο Μπόλτον. «Ανήκει», τα γεγονότα και η πολιτική είναι καταδικασμένα, επειδή ταιριάζει με το ριζοσπαστικό νεοσυντηρητικό αφήγημα, ακόμη και αν καταλήξει να είναι εις βάρος των αμερικανικών ζωών και συμφερόντων.
«Έχει περάσει πολύς καιρός για το ιρανικό τρομοκρατικό κράτος να πληρώσει ένα τίμημα για όλη την αναταραχή και την καταστροφή που σπέρνεται σε όλη την περιοχή και τον κόσμο», είπε ο γερουσιαστής Lindsey Graham (R-SC). Με κάποιο τρόπο, αυτοί οι πολεμοκάπηλοι δεν καταφέρνουν ποτέ να παρατηρήσουν τον παρεμβατικό ρόλο χορηγίας που διαδραματίζουν εδώ και καιρό η Ουάσιγκτον και η Δύση, ο οποίος έχει αναμφισβήτητα παρέμβει σε όλους αυτούς τους γείτονες της Μέσης Ανατολής που επεξεργάζονται τα πράγματα μεταξύ τους.
Η ωμή [βλακώδης] ρητορική εν μέσω κρίσης είναι φθηνή για τους δυτικούς στρατηγούς της πολυθρόνας, αλλά δυνητικά δαπανηρή για αμέτρητους άλλους. Πυροβολούν από το στόμα τους χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις αλυσιδωτές επιπτώσεις προς όφελος του κατευνασμού των συμμάχων και των υποστηρικτών. Και είναι σε αυτές τις απελπιστικές στιγμές, όταν η λογική κινδυνεύει να περάσει σε δεύτερη μοίρα στο συναίσθημα, που έχουν τις καλύτερες πιθανότητες να επιβάλουν την δυνητικά καταστροφική ατζέντα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου