Μια τεχνολογία για μετάβαση στην εντελώς τεχνητή ανθρώπινη αναπαραγωγή, δημιουργείται.
ο Vittorio Sebastiano, αναπληρωτής καθηγητής μαιευτικής και γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ο οποίος ασχολείται με την έρευνα στον τομέα της βιολογίας των κυττάρων, δήλωσε ότι οι επιστήμονες είναι κοντά στην απόκτηση πλήρως βιώσιμου σπέρματος από ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα, ικανά να γονιμοποιούν τεχνητά αναπτυγμένα ωάρια, αναφέρει το Discovery .
Αμερικανοί εμπειρογνώμονες στον τομέα της κυτταρικής βιολογίας έχουν πλησιάσει τη δυνατότητα απομόνωσης βιώσιμου σπέρματος από ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα, τα οποία αργότερα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη γονιμοποίηση των ωαρίων. Φαίνεται εντυπωσιακό, αλλά υπάρχει ένα ηθικό ερώτημα σχετικά με τη συνεχιζόμενη μελέτη της κατάστασης των απαγορευμένων κλωνοποιημένων παιδιών.
Το κύριο πρόβλημα θα είναι η μελέτη της υγείας των παιδιών που λαμβάνονται με αυτόν τον τρόπο - για ηθικούς λόγους, μπορεί να απαγορευτεί η μελέτη τεχνητών ανθρώπινων εμβρύων.
Επιπλέον, υπάρχουν φόβοι ότι οι επιστήμονες θα δημιουργήσουν παιδιά “designer babies” ή θα χρησιμοποιήσουν ιστούς διασημοτήτων για να αποκτήσουν σπέρμα και ωάρια χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν. Μπορεί οι γιατροί, χωρίς τη γνώση του ατόμου,
να πάρουν το βιοϋλικό του - για παράδειγμα, τα μαλλιά των ροκ σταρ ή πολιτικών- για την επακόλουθη δημιουργία ωαρίων ή σπέρματος. Συνειδητοποιώντας την πολυπλοκότητα αυτής της κατάστασης, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουν ορισμένους από τους κανόνες σχετικά με την κλωνοποίηση.
Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι κλώνοι ανθρώπων υπάρχουν εδώ και καιρό στον κόσμο που ζουν ήσυχα μεταξύ μας, αλλά αυτό το γεγονός δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί, καθώς η διαδικασία κλωνοποίησης ενός ατόμου είναι παράνομη.
Στο Διαδίκτυο, υπάρχει πληροφόρηση -όλο και περισσότερο- ότι υπήρχαν εδώ και καιρό κλώνοι ανθρώπων στον κόσμο, ζουν ήσυχα δίπλα μας - και απλά δεν τους παρατηρούμε. Και πώς θα μπορούσαμε να το παρατηρήσουμε;
Πριν από λίγο καιρό, ένα βίντεο εμφανίστηκε στον Παγκόσμιο Ιστό με την παράσταση του αστέρα της χιπ χοπ Lil Buu, όπου αυτός ο διάσημος τραγουδιστής ομολογεί ότι είναι στην πραγματικότητα ένα κλωνοποιημένο άτομο που δημιουργήθηκε από την καναδική εταιρεία Clonaid. Επιπλέον, ο κλώνος, που φέρεται ότι είναι της δεύτερης γενιάς, μιλάει πολύ πειστικά για όλα αυτά,
με λίγα λόγια, ακούγονται τα εξής
Όλες οι διαδικασίες για την κλωνοποίηση του Lil (Kid ) Buu πραγματοποιήθηκαν στον Καναδά. Σύμφωνα με το σύστημα που υιοθετήθηκε στο Clonaid, του δόθηκε ένας ορισμένος αριθμός (ο Lil Buu αρνήθηκε να τον αναφέρει). Σε αυτήν την περίπτωση, όλες οι αναμνήσεις του για τη ζωή σε ένα πραγματικό σώμα, που του δόθηκε από τη Μητέρα Φύση, διαγράφηκαν με πρωτοβουλία ειδικών, έτσι ώστε το παρελθόν να μην έρχεται σε σύγκρουση με το παρόν. Ταυτόχρονα, ο τραγουδιστής διαβεβαιώνει ότι ο ίδιος ο πελάτης επιλέγει τι να διαγράψει και τι να αφήσει στη μνήμη, αν και, φυσικά, οι ψυχολόγοι της εταιρείας συμμετέχουν επίσης ενεργά σε αυτήν τη διαδικασία.
το σχετικό βίντεο
Kid Buu Says He's a 2nd Generation Clone that Escaped from Cloning Facility
https://www.youtube.com/watch?time_continue=12&v=RJc5pZCD9u0&feature=emb_logo
Όλα αυτά φαίνεται να είναι καθαρά παραλήρημα και η ίδια η ηχογράφηση θεωρείται απλώς ένα αστείο κόλπο δημοσιότητας.
Ωστόσο, η καναδική εταιρεία Clonaid απέχει πολύ από μια μυθοπλασία, υπάρχει πραγματικά και ειδικεύεται στην εξυπηρέτηση αστέρων, ας πούμε, του Χόλιγουντ, καθώς και άλλων διασημοτήτων του κόσμου.
Επιπλέον, όπως διαβεβαιώνουν οι σχολαστικοί δημοσιογράφοι, η εισροή πελατών εδώ είναι τόσο υψηλή που η διοίκηση της εταιρείας άνοιξε πρόσφατα ένα υποκατάστημα της Stemaid. Ούτε κανείς δεν ξέρει τι κάνει πραγματικά η Clonaid.
τι λέει η επικεφαλής της εταιρείας, Δρ. Brigitte Bouissler:
Τηρούμε μια πολιτική αυστηρής εμπιστευτικότητας, οπότε υπάρχουν κάθε είδους φήμες για την εταιρεία μας, ακόμη και φανταστικές, αλλά δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να αποκαλύψουμε τι είδους δουλειά κάνουμε με τους πελάτες μας. Μπορούν να είναι εκατό τοις εκατό βέβαιοι ότι τα δεδομένα τους δεν θα διαρρεύσουν ΟΠΟΥΔΉΠΟΤΕ, ειδικά στον τύπο, ακόμα κι αν η ίδια η Clonaid υποφέρει από μεγάλες απώλειες από αυτό το απόρρητο.
Οι πληροφορίες σχετικά με την ανθρώπινη κλωνοποίηση δεν επαληθεύονται και δεν επιβεβαιώνονται επίσημα από καμία πληροφορία, καθώς σερφάρουμε ελεύθερα στο διαδίκτυο. Είτε τις πιστεύουμε είτε όχι - η επιλογή είναι δική μας.
Ωστόσο με την πάροδο του χρόνου, τέτοιες φανταστικές παραδοχές γίνονται πολύ συχνά αληθινές.
Διευκρινίζεται ότι με την πάροδο του χρόνου, τέτοιες φανταστικές παραδοχές γίνονται πολύ συχνά αληθινές.
Και δεν προκαλεί έκπληξη στην κοινωνία μας, ότι, οι πιο καυτές πληροφορίες (ειδικά σχετικά με τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις) κρύβονται πάντοτε από το ευρύ κοινό ...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
οι επιστήμονες εργάζονται πάνω σε μια νέα τεχνολογία για την ανθρώπινη αναπαραγωγή και δημιουργούν παιδιά “designer babies”
Πόσο κοντά είμαστε να κάνουμε μωρά από το μυελό των οστών;
Θα μπορούσαν τα επαγόμενα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα να είναι η πρωτοποριακή γενετική που περιμέναμε;
Μια δημοφιλής ιστορία του Discover Magazine από το 2007 έθεσε τη δυνατότητα χρήσης βλαστικών κυττάρων για την παραγωγή ανθρώπινου σπέρματος. Πού βρίσκεται σήμερα η επιστήμη της αναπαραγωγής μέσω βλαστικών κυττάρων;
Το 2007, μια ομάδα ερευνητών ανέφερε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: Είχαν δημιουργήσει "sperm-like" κύτταρα που από βλαστικά κύτταρα που ελήφθησαν από τον μυελό των οστών ανδρών . Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα, η μελέτη ανακλήθηκε λόγω κατηγοριών για plagiarism. Δεκατρία χρόνια αργότερα, η ικανότητα δημιουργίας λειτουργικού ανθρώπινου σπέρματος από βλαστικά κύτταρα παραμένει αόριστη.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τρόπο για να δημιουργήσουν λειτουργικούς ανθρώπινους γαμέτες - ωάρια και σπέρμα - από βλαστικά κύτταρα για 20 ή 30 χρόνια, λέει ο Vittorio Sebastiano , βιολόγος βλαστικών κυττάρων στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, του οποίου η έρευνα επικεντρώνεται στην αναπαραγωγική βιολογία. Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε τους ανθρώπους που αγωνίζονται με τη στειρότητα να αποκτήσουν παιδιά και να βοηθήσουν τους επιστήμονες να ξεκλειδώσουν τα μυστικά της ανθρώπινης ανάπτυξης. Από το 2007, οι επιστήμονες έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο σε αυτό το μέτωπο, δημιουργώντας υγιή μωρά ποντικιών από γαμέτες που παράγονται από βλαστικά κύτταρα και ακόμη και ανώριμα ανθρώπινα ωάρια. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη ένας μακρύς δρόμος πριν οι επιστήμονες να μπορέσουν να μετατρέψουν το δέρμα ή το μυελό των οστών σε μωρά.
«Προσπαθούμε πραγματικά να βρούμε τρόπους αποτελεσματικής, δυναμικής παραγωγής γεννητικών κυττάρων και να κατανοήσουμε τη βιολογία τους, για να γίνει δυνατή μακροπρόθεσμα η αποκατάσταση της γονιμότητας" λέει ο Sebastiano
Όταν το πρώτο μωρό που γεννήθηκε μέσω γονιμοποίησης in vitro (IVF) γεννήθηκε το 1978 , ήταν ένα σημαντικό βήμα για την αναπαραγωγική επιστήμη και πρόδρομος για την έρευνα στα βλαστοκύτταρα που διεξήγαγε ο Sebastiano και άλλοι μέχρι σήμερα,
Αλλά η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν είναι επιλογή για κάθε άτομο ή ζευγάρι που προσπαθεί να αποκτήσει βιολογικό παιδί, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που γεννιούνται χωρίς γαμέτες ή που λαμβάνουν επιθετικές θεραπείες για καρκίνο σε νεαρή ηλικία. Αυτή η επιστημονική τεχνική θα προσφέρει σε αυτά τα άτομα μια νέα εικόνα στην αναπαραγωγή .
Το επόμενο σημαντικό βήμα ήρθε στη δεκαετία του 2000, με τη δημιουργία επαγόμενων πολυδύναμων βλαστικών κυττάρων [induced pluripotent stem cells (iPSCs) ]
Αυτά τα κύτταρα λαμβάνονται από κύτταρα αίματος ή δέρματος και επαναπρογραμματίζονται για να συμπεριφέρονται σαν εμβρυϊκά κύτταρα, τα οποία έχουν την ικανότητα να εξελιχθούν σε οποιονδήποτε τύπο κυττάρου στο σώμα. Έκτοτε, οι ερευνητές προσπαθούν να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν να μετατρέψουν αυτά τα εμβρυϊκά κύτταρα σε λειτουργικό σπέρμα και ωάρια.
Οι επιστήμονες καταλαβαίνουν αυτήν τη διαδικασία σε ποντίκια επειδή τα τρωκτικά είναι εύκολο να μελετηθούν στο εργαστήριο. Όμως, οι ηθικοί περιορισμοί και οι τεχνικοί παράγοντες (όπως η πρόσβαση στα έμβρυα τη σωστή χρονική στιγμή, καθιστούν αυτό το φαινόμενο δύσκολο να μελετηθεί σε ανθρώπους, λέει ο Sebastiano
Παρά τα εμπόδια, οι επιστήμονες έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο τα τελευταία 10 χρόνια. Το 2012, μια ομάδα ερευνητών στην Ιαπωνία δημιούργησε γόνιμα ωάρια ποντικιών από iPSCs και χρησιμοποίησαν αυτά τα ωάρια για την αναπαραγωγή υγιών ποντικιών . «Στο ποντίκι, ολόκληρος ο κύκλος έχει ήδη ολοκληρωθεί», λέει ο Sebastiano.
"Τώρα έχει αποδειχθεί από μερικές ομάδες στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιαπωνία ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε εμβρυονικά κύτταρα από ποντίκια και στη συνέχεια μπορείτε να ωθήσετε αυτά τα κύτταρα ώστε να γίνουν ωάρια ή σπέρμα, πλήρως λειτουργικά."
Το 2018, η ίδια ομάδα Ιαπώνων επιστημόνων έκανε μια άλλη σημαντική ανακάλυψη. Χρησιμοποιώντας ανθρώπινα κύτταρα αίματος και την τεχνική των πολυδύναμων βλαστικών κυττάρων, κατάφεραν να παράγουν ανώριμα ανθρώπινα ωάρια .
Παρόμοιες προσπάθειες για τη δημιουργία σπέρματος δεν είναι τόσο μακριά, λέει ο Sebastiano. Αρκετές προσπάθειες με την πάροδο των ετών φέρεται να δημιουργούν κύτταρα τύπου σπέρματος, συμπεριλαμβανομένης της μελέτης του μυελού του 2007. Μια πολύ γνωστή μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2014 έκανε επίσης σημαντικά νέα , αλλά ο Sebastiano λέει ότι η ανάπτυξη των κυττάρων σε αυτή τη μελέτη δεν ξεπέρασε τα πρώτα στάδια της διαφοροποίησης.
«Όμως, εργαζόμαστε ενεργά σε αυτό», λέει ο Sebastiano. «Πιθανώς τα επόμενα χρόνια θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε πλήρως λειτουργικό σπέρμα και πλήρως λειτουργικά ωοκύτταρα». Στη συνέχεια, το ερώτημα θα είναι πώς οι θα δοκιμάζουν την ποιότητα αυτών των γαμετών, λέει.
μόλις οι επιστήμονες αναπτύξουν τεχνικές που πιστεύουν ότι παράγουν ώριμα ανθρώπινα ωοκύτταρα και σπέρμα, το επόμενο βήμα θα είναι να δοκιμάσουν αυτές τις τεχνικές σε πρωτεύοντα.
Με αυτόν τον τρόπο, οι ερευνητές μπορούν να παρακολουθήσουν ολόκληρη τη ζωή μεμονωμένων ζώων που παράγονται από αυτήν την τεχνική για να δουν εάν αναπτύσσονται τυχόν απροσδόκητα προβλήματα, λέει.
Ο Sebastiano δεν έχει καμία αμφιβολία ότι μια μέρα, αυτά τα βλαστικά κύτταρα θα μπορούσαν να βοηθήσουν άτομα που αγωνίζονται με τη στειρότητα να παράγουν υγιή παιδιά. Αυτό, μαζί με το ενδιαφέρον του για τη βιολογική ανάπτυξη, καθοδηγεί το έργο του Sebastiano. Υπάρχουν, φυσικά, σημαντικές ηθικές εκτιμήσεις που πρέπει να εξεταστούν προσεκτικά. Αυτή η τεχνική έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την ανθρώπινη ζωή σε επίπεδο γενεάς, σημειώνει. Και πολλοί άνθρωποι εκφράζουν επίσης ανησυχίες για άλλες μελλοντικές συνέπειες, όπως η ικανότητα δημιουργίας “designer babies” ή παραγωγής απογόνων από τρίχες που έχουν κλαπεί από ανυποψίαστες διασημότητες . Οι εμπειρογνώμονες της βιοηθικής έχουν γράψει για την ανάγκη να αρχίσουν να ασχολούνται με τα ιατρικά και νομικά ζητήματα γύρω από αυτήν την τεχνική τώρα, πριν είναι βιώσιμη.
«Υπάρχει πράγματι η ανάγκη να αναπτυχθεί αυτό, αλλά δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με έναν πολύ μοναδικό τύπο κυττάρων… πρέπει να είμαστε προσεκτικοί», λέει ο Sebastiano.
πηγή 11-8-20
https://www.discovermagazine.com/health/how-close-are-we-to-making-babies-from-bone-marrow
https://www.technologyreview.com/2018/10/22/139478/are-we-designing-inequality-into-our-genes/
---------------------------------------------------------------
Θα μπορούσαν τα επαγόμενα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα να είναι η πρωτοποριακή γενετική που περιμέναμε;
Εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα. Τα ηθικά ζητήματα που σχετίζονται με την έρευνα βλαστικών κυττάρων θα μπορούσαν να επιλυθούν μέσω της χρήσης επαγόμενων πολυδύναμων βλαστικών κυττάρων, τα οποία προέρχονται από πλήρως δεσμευμένα και διαφοροποιημένα κύτταρα του ενήλικου σώματος
https://profile.ru/news/scitech/v-ssha-obnaruzhili-novyj-sposob-poyavleniya-detej-392123/
Το 2006, η Γιαπωνέζα ερευνήτρια Shinya Yamanaka ανακάλυψε ότι τα ώριμα κύτταρα θα μπορούσαν να επαναπρογραμματιστούν ώστε να γίνουν πολυδύναμα, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να προκαλέσουν οποιονδήποτε τύπο κυττάρου του σώματος. Το 2012, η ανακάλυψη αυτών των επαγόμενων πολυδύναμων βλαστικών κυττάρων (iPSCs) είδε την Yamanaka και τον Βρετανό βιολόγο John Gurdon να παίρνουν το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής. Έκτοτε, έχουν γίνει πολλές συζητήσεις σχετικά με τα πιθανά iPSC που διαθέτουν, όχι μόνο για τον κόσμο της ιατρικής, αλλά και για την κοινωνία γενικότερα.
Τα IPSCs είναι σχεδόν πανομοιότυπα με τα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα ESCs, αλλά προέρχονται από πλήρως δεσμευμένα και διαφοροποιημένα κύτταρα του ενήλικου σώματος, όπως ένα κύτταρο δέρματος.
Όπως τα ESC, τα iPSC είναι πολυδύναμα και, καθώς είναι βλαστοκύτταρα, μπορούν να ανανεωθούν και να διαφοροποιηθούν, παραμένοντας επ 'αόριστον πολλαπλασιασμένα και διατηρώντας την ικανότητα να προκαλούν οποιονδήποτε τύπο ανθρώπινων κυττάρων με την πάροδο του χρόνου.
«Μια σημαντική διάκριση που πρέπει να κάνουμε είναι ότι τόσο τα ESC όσο και τα iPSC δεν υπάρχουν στη φύση», δήλωσε ο Vittorio Sebastiano, Επίκουρος Καθηγητής (Έρευνα) Μαιευτικής και Γυναικολογίας (Αναπαραγωγική και Βιολογία Βλαστικών Κυττάρων) στο Ινστιτούτο Βιολογίας Βλαστικών Κυττάρων και Αναγεννητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ ,
Τόσο τα ESC όσο και τα iPSC μπορούν να δημιουργηθούν και να διαδοθούν μόνο στον δοκιμαστικό σωλήνα.
Ο λόγος που ούτε τα ESCs ούτε τα iPSCs μπορούν να βρεθούν στο σώμα είναι ότι έχουν την πιθανότητα να είναι πολύ επικίνδυνα. Όπως εξήγησε ο Sebastiano, αυτά τα κύτταρα «θα μπορούσαν να διαφοροποιηθούν αυθόρμητα σε ογκογενείς μάζες λόγω της εγγενής ικανότητάς τους να προκαλέσουν οποιονδήποτε τύπο κυττάρου του σώματος».
Υπάρχει ήδη ένα σημαντικό σώμα έρευνας αφιερωμένο στον τρόπο με τον οποίο τα βλαστικά κύτταρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία ασθενειών. Για παράδειγμα, τα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα (συνήθως λαμβάνονται από μυελό των οστών ενηλίκων) έχουν αναπτυχθεί για τη θεραπεία καταγμάτων οστών ή ως θεραπεία για αυτοάνοσες ασθένειες. Ελπίζουμε ότι τα iPSC θα μπορούσαν να κρατήσουν το κλειδί για πολλές ακόμη θεραπείες.
πηγή 9-7-20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου