Της Αθηνάς Παπαδοπούλου
Gay Pride… Νέα μόδα και τούτο. Εισαγόμενο τρεντ, φοριέται πολύ τελευταία. Και να ‘σου οι παρελάσεις και να ‘σου οι εκδηλώσεις και να γενικώς η πρόοδος. Τσουπ! Ξεπρόβαλε μια μέρα στο κατώφλι μας και μας δήλωσε περιχαρής, πως πρόοδος και ήθη δεν πάνε μαζί. Θα πρέπει να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε, αν θέλουμε να προοδεύσουμε. Κι από το ‘να στ’ άλλο, αφού όλα μέσω της προόδου τα συνηθίσαμε πια και δεχτήκαμε απανωτές κοινωνικές και πολιτισμικές πτωχεύσεις, αφού εκμοντερνιστήκαμε εισερχόμενοι θριαμβευτικά στον 21ο αιώνα, μας ήρθαν αναπόφευκτα και τα gay pride κι η κάθε τσαχπινολυγερή κουδουνίστρα να απαιτεί δικαίωμα στην… πατρότητα ή ο κάθε βαρύμαγκας με μεγάλο νούμερο σουτιέν να απαιτεί να γίνει μητέρα.
Εντάξει, έχουν ιδιαίτερες προτιμήσεις στο κρεβάτι τους, το καταλαβαίνω. Απολύτως σεβαστό και δε μου πέφτει και λόγος. Εκείνο που δεν πιάνω όμως είναι το ΓΙΑΤΙ να είναι τόσο περήφανοι πια γι’ αυτό, ώστε να το διατυμπανίζουν και στους δρόμους με πολύχρωμα μπουρδελόπανα και σημαιοκορδελάκια. Γουστάρεις να το κανελλώνεις το ρυζόγαλο, κύριέ μου; Δικαίωμά σου. Τι μου κορδώνεσαι, όμως, λες και κάτι έκανες; Ήρθα εγώ να σου μοστράρω όλο καμάρι τις σεξουαλικές μου προτιμήσεις και τα βίτσια μου; Κράτα τα, άνθρωπέ μου, στην κρεβατοκάμαρά σου κι άσε τη συντηρητική κοινωνία μου να μουλιάσει στη φορμόλη της. Τι σου φταίει; Γιατί, ξέρεις, τα πράγματα εκτός συντήρησης αλλοιώνονται, σαπίζουν…
Κι είναι και τ’ άλλο. Οκ, να δεχτώ αυτές τις αφύσικες – κατ’ εμέ – σχέσεις. Είπαμε, δε μου πέφτει λόγος τι κάμει καθείς στο κρεβάτι του. Όπως την βρίσκει. Αλλά για στάσου, ρε φίλε… Τι εννοείς «δικαιώματα»; Σου κόψανε κανα επίδομα; Σε απέλυσαν από τη δουλειά σου; Δε σ’ αφήνουν να χρησιμοποιείς τα μέσα μαζικής μεταφοράς; Όχι. Αλλού το πας…
Το πας στη διάλυση του θεσμού της οικογένειας. Πώς μου ζητάς, κύριε, να υιοθετήσεις παιδί; Και τι θα του λες δηλαδή; «Να ο πατέρας Α κι ο πατέρας Β»; Κι εσύ, κυρία μου, τι θα του λες; «Από ‘δω η μητέρα σου κι από ‘κει η μαμά σου»; Στέκεις στα καλά σου; Η Φύση δηλαδή γιατί έπλασε το άρρεν και το θήλυ και τα ‘κανε να τεκνοποιούν μεταξύ τους; Χαζή ήταν; Ε, πώς να το κάνουμε, ρε μάστορα; Ένα παιδί θέλει μητέρα και πατέρα για να μεγαλώσει σωστά. Μια φυσιολογική οικογένεια. Αλλιώς τον ψυχίατρο τον έχει εξασφαλισμένο από χέρι και μάλιστα από μικρή ηλικία. Ή αυτό λέτε δε θα επηρεάσει το παιδί (ενώ έχετε βγάλει άλλα κι άλλα εσείς οι «προοδευτικοί» να το επηρεάζουν);
Μια γελοιότητα η όλη
υπόθεση. Ένα κωμικοτραγικό τσίρκο σε μια κοινωνία που η σήψη της πλέον
γίνεται ολοφάνερη σε κάθε πτυχή της. Αφού ο προοδευτισμός των
Νεοταξιτών ισοπέδωσε τα πάντα, τώρα χτυπά δυναμικά και κατά μέτωπο το
ίδιο το μεγαλείο της ύπαρξης: τη σχέση των δύο φύλων. Τα δύο μισά, που
αν ενωθούν δημιουργούν το όλον, δηλαδή το τέλειον. Αν διασαλευτεί αυτό,
διασαλεύεται ολόκληρη η φυσική ισορροπία του ανθρώπινου γένους. Από ‘κει
και πέρα δεν υπάρχει κάποιο φράγμα να μας κρατήσει στην κατηφόρα. Αλλά
παρ’ όλα αυτά… Gay pride!
vergianni
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου