Κάποιος θα πατούσε το κουμπί. Είτε με σχέδιο και στόχο,είτε σε
κατάσταση αμόκ,είτε σε κατάσταση πανικού. Ο μόνιμως ταραξίας όλης της
περιοχής της νοτιοανατολικής Μεσογείου θα έπρεπε να το γνωρίζει.Και
είναι πια βέβαιο ότι η Τουρκία θα πρέπει να αναθεωρήσει θέσεις,απόψεις
και πάνω απ΄ όλα συμπεριφορές.Γιατί διαφορετικά είναι βέβαιο ότι θα
χάσει κι άλλα αεροπλάνα!
Ο αλαζονικός τρόπος με τον οποίο η Τουρκία κινείται στην περιοχή έχει επισημανθεί εδώ και χρόνια από την Ελλάδα η οποία βιώνει σε καθημερινή βάση το θράσος της. Από τους πιλότους μας όλα αυτά τα χρόνια ,από το 1974 και μετά έχει επισημανθεί και κάτι άλλο.Προς τους πολιτικούς μας η επισήμανση:στη Τουρκία όσο δίνεις “χώρο” και θάρρος,τόσο θα προχωρά.Καμία κυβέρνηση δεν τους άκουσε.Αντιθέτως όλοι έδιναν χώρο κι έχουμε ήδη φθάσει στη μέση του Αιγαίου,στον 25ο μεσημβρινό.
Η Τουρκία ταμπουρωμένη πίσω από το “γράμμα του νόμου” που δεν προβλέπει την υποχρέωση υποβολής σχεδίων πτήσεων για στρατιωτικά αεροσκάφη μπαινοβγαίνει σ΄ όποιο FIR ξένης χώρας θέλει χωρίς να λογαριάζει τι μπορεί να συμβεί. Και συνέβη τη Παρασκευή το μεσημέρι,μετά από μια πτήση με αυτή ακριβώς τη νοοτροπία του “κάνω ότι θέλω”.
Από τη πληροφόρηση που υπάρχει είναι βέβαιο ότι το RF 4 απογειώθηκε από τη βάση του ,όχι για να ελέγξει τα ραντάρ της Τουρκίας,όπως ψευδώς είπε ο Α.Νταβούτογλου ,αλλά για να πετάξει μέχρι τη Κύπρο,να φωτογραφήσει άσκηση της Εθνοφρουράς και επιστρέφοντας να φωτογραφήσει στόχους στα παράλια της Συρίας.Μιας χώρας που βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο και μπορεί να επικαλεστεί λόγους ασφαλείας για να χαρακτηρίζει αεροσκάφη που δεν έχουν καταθέσει σχέδιο πτήσης εχθρικά και τελικά να τα καταρρίπτει.
Το “γράμμα του νόμου” που αναφέραμε πιο πάνω για τα σχέδια πτήσεως μπορεί να ισχύει για τη κεντρική και βόρεια Ευρώπη ,όχι όμως εδώ που όπως είχε πει κι ο Σαββόπουλος “είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε”. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε και για Μέση Ανατολή.
Υπάρχουν απειλές,ανησυχίες και δικαιολογημένες φοβίες που οι Ευρωπαίοι και οι νατοϊκοί παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
Και τελικά ποια είναι η τόσο μεγάλη δυσκολία για την Άγκυρα να καταθέτει σχέδια πτήσεως;
Η Τουρκία θέλει να επιβάλει δικούς της νόμους και κανόνες.Να εμφανιστεί ως η “περιφερειακή υπερδύναμη” που κάνει ότι θέλει και δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα.Το μεσημέρι της Παρασκευής πήρε ένα μήνυμα. Ας του δώσει τη σημασία που πρέπει ή ας πάρει τα ρίσκα της.
Γιατί κάποιος “τρελός” θα ξαναβρεθεί να πατήσει το κουμπί.
Ο αλαζονικός τρόπος με τον οποίο η Τουρκία κινείται στην περιοχή έχει επισημανθεί εδώ και χρόνια από την Ελλάδα η οποία βιώνει σε καθημερινή βάση το θράσος της. Από τους πιλότους μας όλα αυτά τα χρόνια ,από το 1974 και μετά έχει επισημανθεί και κάτι άλλο.Προς τους πολιτικούς μας η επισήμανση:στη Τουρκία όσο δίνεις “χώρο” και θάρρος,τόσο θα προχωρά.Καμία κυβέρνηση δεν τους άκουσε.Αντιθέτως όλοι έδιναν χώρο κι έχουμε ήδη φθάσει στη μέση του Αιγαίου,στον 25ο μεσημβρινό.
Η Τουρκία ταμπουρωμένη πίσω από το “γράμμα του νόμου” που δεν προβλέπει την υποχρέωση υποβολής σχεδίων πτήσεων για στρατιωτικά αεροσκάφη μπαινοβγαίνει σ΄ όποιο FIR ξένης χώρας θέλει χωρίς να λογαριάζει τι μπορεί να συμβεί. Και συνέβη τη Παρασκευή το μεσημέρι,μετά από μια πτήση με αυτή ακριβώς τη νοοτροπία του “κάνω ότι θέλω”.
Από τη πληροφόρηση που υπάρχει είναι βέβαιο ότι το RF 4 απογειώθηκε από τη βάση του ,όχι για να ελέγξει τα ραντάρ της Τουρκίας,όπως ψευδώς είπε ο Α.Νταβούτογλου ,αλλά για να πετάξει μέχρι τη Κύπρο,να φωτογραφήσει άσκηση της Εθνοφρουράς και επιστρέφοντας να φωτογραφήσει στόχους στα παράλια της Συρίας.Μιας χώρας που βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο και μπορεί να επικαλεστεί λόγους ασφαλείας για να χαρακτηρίζει αεροσκάφη που δεν έχουν καταθέσει σχέδιο πτήσης εχθρικά και τελικά να τα καταρρίπτει.
Το “γράμμα του νόμου” που αναφέραμε πιο πάνω για τα σχέδια πτήσεως μπορεί να ισχύει για τη κεντρική και βόρεια Ευρώπη ,όχι όμως εδώ που όπως είχε πει κι ο Σαββόπουλος “είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε”. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε και για Μέση Ανατολή.
Υπάρχουν απειλές,ανησυχίες και δικαιολογημένες φοβίες που οι Ευρωπαίοι και οι νατοϊκοί παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
Και τελικά ποια είναι η τόσο μεγάλη δυσκολία για την Άγκυρα να καταθέτει σχέδια πτήσεως;
Η Τουρκία θέλει να επιβάλει δικούς της νόμους και κανόνες.Να εμφανιστεί ως η “περιφερειακή υπερδύναμη” που κάνει ότι θέλει και δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα.Το μεσημέρι της Παρασκευής πήρε ένα μήνυμα. Ας του δώσει τη σημασία που πρέπει ή ας πάρει τα ρίσκα της.
Γιατί κάποιος “τρελός” θα ξαναβρεθεί να πατήσει το κουμπί.
onalert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου