Μπάτε… λαθρο-σκύλοι και αλέστε!

Αν χίλιοι μετανάστες προτίθενται να μπουν στη χώρα μας, πόσοι από αυτούς θα το κατάφερναν; Η απάντηση είναι «και οι χίλιοι»!

Τα παραπάνω λόγια δεν ανήκουν σε κάποιον πολιτικό “ακροδεξιού” κόμματος, σε κάποιον τηλεοπτικό κινδυνολόγο, ο οποίος θέλει να αποσπάσει υψηλή ακροαματικότητα ή σε κάποιον φοβισμένο κάτοικο του κέντρου της Αθήνας. Ανήκουν στον Αστυνομικό Διευθυντή Ορεστιάδας, σε απάντησή του προς συνδικαλιστές του σώματος των Συνοριοφυλάκων. Και αποδεικνύουν περίτρανα την τραγική κατάσταση η οποία επικρατεί στο θέμα της φύλαξης των συνόρων της χώρας, όσον τουλάχιστον αφορά στην είσοδο λαθρομεταναστών.

Και ακριβώς εκεί βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης. Όσα «κέντρα φιλοξενίας» λαθρομεταναστών και εάν γίνουν στην Αθήνα και σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ελλάδα, όσους και αν προσαγάγουν αστυνομικοί για χαρτιά, όσους και εάν προσπαθήσουμε να απελάσουμε, όσο τα σύνορα της χώρας είναι τρύπια, πολύ απλά οι δομές του ελληνικού κράτους θα αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο βάρος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να μπούν στην Ευρώπη, ακόμη και στο χρεωκοπημένο τμήμα της που λέγεται Ελλάδα.

Όσο τα σύνορα είναι τρύπια, όσο κανείς δεν σταματά – με οποιονδήποτε τρόπο- αυτούς οι οποίοι εισβάλλουν κανονικότατα και φορτώνονται στο ελληνικό κράτος, δεν μπορεί να γίνει καμία διαχείριση του θέματος της λαθρομετανάστευσης. Ακόμη και η πολυδιαφημισμένη FRONTEX που ήλθε να “βοηθήσει” υποτίθεται στην προστασία των συνόρων της χώρας, κάθε άλλο παρά λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Το κύριο της έργο βρίσκεται στην... καταγραφή σημείων εισόδου των λαθρομεταναστών για “στατιστικούς λόγους” αλλά και στην ίδια την καταγραφή των λαθρομεταναστών, ώστε να βεβαιωθεί ότι αυτοί εισήλθαν στην Ελλάδα και έτσι αν τύχει να βρεθούν κάπου αλλού στην Ευρώπη να επαναπροωθηθούν στην χώρα μας.

Όπως σημειώνουν σε σχετική ανακοίνωσή τους μάλιστα τα συνδικαλιστικά όργανα των συνοριοφυλάκων: “Δυστυχώς, η αποτροπή παράνομης εισόδου μεταναστών στη χώρα μας αποτελεί μύθο με πρωταγωνιστές όλους τους πολιτικούς και όλες τις πολιτικές που ουσιαστικά εξυπηρετούν την είσοδο τους στη χώρα μας, εξυπηρετώντας παράλληλα την αποτροπή τους να μετακινηθούν σε χώρες ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χώρες που θέλουν την Ελλάδα μοναδικό τόπο εναπόθεσης ολόκληρου του μεταναστευτικού ρεύματος.”

Η “ατάκα” με την οποία ξεκινά το κείμενο αυτό, ειπώθηκε από τον  Αστυνομικό διευθυντή Ορεστιάδας κατά την διάρκεια συνάντησής του με τους συγκεκριμένους συνδικαλιστές. Οι οποίοι περιγράφουν ως “σοκ” τα όσα άκουσαν. Στην ερώτηση ενός από αυτούς  «αν χίλιοι μετανάστες προτίθενται να μπουν στη χώρα μας, πόσοι από αυτούς θα το κατάφερναν;» η απάντηση ήταν «και οι χίλιοι». Ενώ αξίζει τον κόπο να δούμε και την καταγγελία τους: “Φυσικά η ευθύνη δεν βαρύνει την Αστυνομική τακτική και πρακτική αλλά την ανυπαρξία πολιτικής, που καθιστά την αστυνομία διαχειριστή του προβλήματος και ουσιαστικά υπηρέτη των μεταναστών”.

Σας φαίνεται περίεργο; Το να είναι οι αστυνομικοί “υπηρέτες” των λαθρομεταναστών; Και όμως έτσι είναι. Αν σκεφτεί κανείς ότι ο ρόλος τους δεν είναι άλλος, παρά να καταγράφουν, να δίνουν χαρτάκια, άνευ νοήματος στους λαθρομετανάστες ότι πρέπει να εγκαταλείψουν την χώρα σε 30 ημέρες, να τους ταΐζουν – πολλές φορές και από την τσέπη τους λόγω οικονομικής κρίσης και περικοπών- να τους προσφέρουν υγειονομική περίθαλψη, και να τους εξυπηρετούν στα κέντρα κράτησης, πώς αλλιώς μπορεί να περιγραφεί; Ας είμαστε ειλικρινείς. Ένας τεράστιος αριθμός αστυνομικών, απασχολείται με το να τρέχει πίσω από λαθρομετανάστες – είτε σε εγκληματικές περιπτώσεις είτε για την “φύλαξή” τους υπό “ανθρώπινες συνθήκες”. Αστυνομικοί οι οποίοι πληρώνονται για να προστατεύουν τον Έλληνα πολίτη, αλλά που “αχρηστεύονται” λόγω του τεράστιου αριθμού αλλοδαπών.

Οι δε συνθήκες στα σύνορα; Τριτοκοσμικές τουλάχιστον, όπως καταγγέλλουν οι εκπρόσωποι των συνοριοφυλάκων: Η αμέσως επόμενη και επίσης θλιβερή διαπίστωση, προέκυψε από τις εργασιακές συνθήκες που καλούνται οι υπηρετούντες στις ακριτικές υπηρεσίες συνάδελφοι να εκτελέσουν το δύσκολο έργο τους και τα μέσα τα οποία τους διαθέτει η πολιτεία για να τους διευκολύνει σ΄ αυτό. Πραγματικά βασιλεύει ένας εργασιακός μεσαίωνας που καλεί τρεις και τέσσερεις αστυνομικούς να διαχειριστούν κέντρα κράτησης με διακόσιους και τριακόσιους κρατουμένους. Οι εξεγέρσεις αποτελούν καθημερινό φαινόμενο τοποθετώντας στους εκεί αστυνομικούς την «δαμόκλειο σπάθη» του κινδύνου για την σωματική τους ακεραιότητα αλλά και ακόμα και για την ίδια τους τη ζωή. Οι εγκαταστάσεις σε πολλές περιπτώσεις και η προχειρότητά τους «προκαλούν» τους κρατούμενους σε απόδραση, έχοντας πολλές φορές καταφέρει να αποδράσουν και να τοποθετήσουν τους υπηρετούντες εκεί, ενώπιον των ποινικών και πειθαρχικών οργάνων με όσες συνέπειες συνεπάγεται αυτό.

Προγράμματα και μελέτες για τα “μάτια του κόσμου”

Αυτό όμως που προκαλεί τρομερή εντύπωση είναι ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν κάποιοι να κάνουν “bussiness” άνευ ουσίας για το ίδιο το πρόβλημα. “Μελέτες επί μελετών, προγράμματα επί προγραμμάτων, δήθεν χορήγηση ευρωπαϊκών κονδυλίων και οι υπηρεσίες εξυπηρετούνται με οχήματα σάπια και επικίνδυνα. Πώς να μην καταγγείλουμε τα “facelift” των Υπηρεσιών Συνοριακής Φύλαξης που διενεργούνται με χρήματα του Ταμείου εξωτερικών συνόρων και κατασκευάζονται περιφράξεις και φράχτες ύψους 5 και 6 μέτρων στον μπροστινό προαύλιο χώρο τους , αλλά στο πίσω και σε αυτό των κρατητηρίων μόνον 2 μέτρων;”

Δεν ξέρουμε εάν στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και ο περίφημος “φράχτης” του Χρήστου Παπουτσή. Σίγουρα πάντως οι δραστηριότητες διαφόρων ΜΚΟ στην συγκεκριμένη περιοχή, έχουν γίνει επανειλημμένα θέμα διαφόρων αποκαλύψεων.

Αλλά και πάλι! Έχει το χρεωκοπημένο ελληνικό κράτος, που δεν έχει λεφτά για να παράσχει τα φάρμακα – τα οποία έχουν προπληρώσει – στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ, τα απαραίτητα κονδύλια για να μπορέσει να “μαντρώσει” κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπών που μπαίνουν κάθε χρόνο στην χώρα μας; Η αλήθεια, η απλή αλήθεια είναι ότι όχι. Όσο προσπαθούμε να διαχειριστούμε το πρόβλημα με τις λογικές της ... Σουηδίας ή άλλων χωρών που δεν έχουν σύνορα με την Ασία, τίποτε δεν μπορεί να γίνει. Είναι τέτοιες οι μάζες και οι αριθμοί που εάν δεν εφαρμοστούν ριζοσπαστικά μέτρα, η πλημμυρίδα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Όσο δε, από την Αθήνα βγαίνουν διάφορες φόρμες νομιμοποίησης, οι οποίες άμεσα μαθαίνονται σε ολόκληρη την Ασία και την Αφρική, τόσο περισσότερο θα αυξάνει ο αριθμός αυτών που θα ρισκάρουν το να κάτσουν 2-3 μήνες σε ένα κέντρο κράτησης σε περίπτωση που όλα πάνε στραβά, προκειμένου να καταφέρουν κάποια στιγμή να χαρακτηρισθούν “Ευρωπαίοι” πολίτες.

Εάν ο στρατός και η αστυνομία δεν χρησιμοποιήσουν συμβολική – έστω- βία για να φυλάξουν τα σύνορά μας και να τα κάνουν “αεροστεγή” το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί. Τόσο απλά!

Δημήτρης Παπαγεωργίου

elora