Φιλοζωικός σύλλογος Χανίων«Η προστασία των ζώων»
Απίστευτο κι όμως αληθινό!
Μια τρύπα κοντά στην είσοδο του φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης έγινε ένας πραγματικός τάφος σκύλων.
Σ' αυτήν την τρύπα κάποιοι πέταγαν τα ζώα τους. Προ ημερών μέλη του φιλοζωικού συλλόγου Χανίων «Η προστασία των ζώων», μαζί με έναν ορειβάτη επισκέφτηκαν την περιοχή.
Ο ορειβάτης κατέβηκε στην τρύπα όπου σε βάθος 18 μέτρων ανακάλυψε ένα φοβισμένο κυνηγόσκυλο το οποίο έσωσε από το θάνατο. Τα μέλη του φιλοζωικού συλλόγου «Η προστασία των ζώων», εξηγούν:
Πριν από λίγες ημέρες πληροφορηθήκαμε στο τηλέφωνο του συλλόγου μας, ότι σε μια τοποθεσία κοντά στην είσοδο του φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης υπάρχει μια κάθετη τρύπα από την οποία ακούγονται γαβγίσματα σκύλων.
Η τοποθεσία βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό δρόμο και απέχει περίπου ογδόντα μέτρα από την είσοδο του φαραγγιού.
Το προηγούμενο Σάββατο, μέλη του συλλόγου μας μετέβησαν στην περιοχή και διαπίστωσαν ότι, η καταγγελία ήταν αληθινή.
Ο ορειβάτης κατέβηκε στην τρύπα όπου σε βάθος 18 μέτρων ανακάλυψε ένα φοβισμένο κυνηγόσκυλο το οποίο έσωσε από το θάνατο. Τα μέλη του φιλοζωικού συλλόγου «Η προστασία των ζώων», εξηγούν:
Πριν από λίγες ημέρες πληροφορηθήκαμε στο τηλέφωνο του συλλόγου μας, ότι σε μια τοποθεσία κοντά στην είσοδο του φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης υπάρχει μια κάθετη τρύπα από την οποία ακούγονται γαβγίσματα σκύλων.
Η τοποθεσία βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό δρόμο και απέχει περίπου ογδόντα μέτρα από την είσοδο του φαραγγιού.
Το προηγούμενο Σάββατο, μέλη του συλλόγου μας μετέβησαν στην περιοχή και διαπίστωσαν ότι, η καταγγελία ήταν αληθινή.
Υπήρχε όντως μια τρύπα με απροσδιόριστο βάθος από όπου ακούγονταν γαυγίσματα σκύλων ενώ η δυσοσμία γύρω από αυτή ήταν αφόρητη. Υπήρχαν δε εκατομμύρια μύγες καθώς και υπολείμματα από δέρματα αμνοεριφίων.
Ειδοποιήθηκε η Πυροσβεστική υπηρεσία – και αμέσως κατέφτασε ένα πυροσβεστικό όχημα από το παράρτημα Καμπανού.
Δυστυχώς όμως ήταν αδύνατο για τους πυροσβέστες να κάνουν κάτι για τον απεγκλωβισμό των σκύλων αφού δεν διέθεταν τα κατάλληλα μέσα.
Από μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής πληροφορηθήκαμε ότι το σημείο αυτό οι ντόπιοι το ονομάζουν «ο τάφος του σκύλου» και ότι παλιότερα κάποιοι ασυνείδητοι πετούσαν συστηματικά εκεί μέσα ζωντανούς σκύλους και γενικότερα αδέσποτα ζώα καταδικάζοντας τα σε αργό και βασανιστικό θάνατο – εφόσον επιβίωναν από την πτώση - ή αναγκάζοντάς τα να τρώνε το ένα το άλλο σε έναν αγώνα επιβίωσης κάτι το οποίο έτεινε να εκλείψει τα τελευταία χρόνια.
Οι κάτοικοι της περιοχής ισχυρίζονταν επίσης ότι σε αυτή την τρύπα ορισμένα άτομα πετούν κάθε είδους απόβλητο καθώς επίσης και άρρωστα ή ψόφια αμνοερίφια καθιστώντας τη επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία.
Από μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής πληροφορηθήκαμε ότι το σημείο αυτό οι ντόπιοι το ονομάζουν «ο τάφος του σκύλου» και ότι παλιότερα κάποιοι ασυνείδητοι πετούσαν συστηματικά εκεί μέσα ζωντανούς σκύλους και γενικότερα αδέσποτα ζώα καταδικάζοντας τα σε αργό και βασανιστικό θάνατο – εφόσον επιβίωναν από την πτώση - ή αναγκάζοντάς τα να τρώνε το ένα το άλλο σε έναν αγώνα επιβίωσης κάτι το οποίο έτεινε να εκλείψει τα τελευταία χρόνια.
Οι κάτοικοι της περιοχής ισχυρίζονταν επίσης ότι σε αυτή την τρύπα ορισμένα άτομα πετούν κάθε είδους απόβλητο καθώς επίσης και άρρωστα ή ψόφια αμνοερίφια καθιστώντας τη επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία.
Επικοινωνήσαμε με τον κύριο Περράκη Γεώργιο, μέλος του Ορειβατικού συλλόγου Χανίων και σπηλαιολόγο, ο οποίος - αφού ήρθε και εκτίμησε την κατάσταση - προσφέρθηκε να προσπαθήσει να προσεγγίσει τα ζώα με σκοπό τον απεγκλωβισμό τους.
Την Δευτέρα 21 Απριλίου ο σύλλογός μας, κατήγγειλε εγγράφως το γεγονός στον Δήμαρχο Ανατ. Σελίνου κο Παπαδερό, ενώ ενημερώθηκε και η Κτηνιατρική Διεύθυνση Χανίων.
Σε συνάντηση που είχαμε με τον κο Παπαδερό, την ίδια ημέρα, μας πληροφόρησε ότι γνώριζε την ύπαρξη της τρύπας και με δική του πρωτοβουλία είχαν τοποθετηθεί σίδερα ώστε να μην μπορεί κανένας να πετά οτιδήποτε.
Κάποια άτομα όμως είχαν κόψει τα σίδερα με ειδικά μηχανήματα ώστε να συνεχίζουν ανενόχλητοι την δουλειά τους.
Τον ενημερώσαμε για την προσπάθεια που θέλαμε να κάνουμε ώστε να απεγκλωβήσουμε τα ζώα και δεσμεύθηκε να ξανακλείσει την είσοδο αφού ολοκληρώσουμε τις προσπάθειές μας.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας μια ομάδα εθελοντών μαζί με τον κύριο Περράκη πήγαμε στην τοποθεσία όπου διαπιστώσαμε ότι όντως παλιότερα υπήρχαν σίδερα τα οποία είχαν κοπεί. Εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι διάφορα διερχόμενα αυτοκίνητα που σταματούσαν από περιέργεια και άκουγαν ότι είμαστε μέλη φιλοζωικού συλλόγου ρωτούσαν αυθόρμητα: “Πάλι σκύλο έριξαν;” Γεγονός που σημαίνει ότι οι κάτοικοι της περιοχής το γνώριζαν, αλλά δυστυχώς κανείς δεν το έλεγε.
Ο κύριος Περράκης κατάφερε τελικά να κατεβεί στην τρύπα με κίνδυνο της ζωής του όπου ανακάλυψε σε βάθος περίπου 18 μέτρων ένα φοβισμένο θηλυκό κυνηγόσκυλο, ηλικίας – από ότι μας πληροφόρησε ο κτηνίατρος κος Βιζυράκης – περίπου οκτώ ετών. Μάλλον είχε χάσει την ικανότητά του στο κυνήγι και ο ιδιοκτήτης του αποφάσισε ότι δεν του ήταν χρήσιμο πλέον.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας μια ομάδα εθελοντών μαζί με τον κύριο Περράκη πήγαμε στην τοποθεσία όπου διαπιστώσαμε ότι όντως παλιότερα υπήρχαν σίδερα τα οποία είχαν κοπεί. Εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι διάφορα διερχόμενα αυτοκίνητα που σταματούσαν από περιέργεια και άκουγαν ότι είμαστε μέλη φιλοζωικού συλλόγου ρωτούσαν αυθόρμητα: “Πάλι σκύλο έριξαν;” Γεγονός που σημαίνει ότι οι κάτοικοι της περιοχής το γνώριζαν, αλλά δυστυχώς κανείς δεν το έλεγε.
Ο κύριος Περράκης κατάφερε τελικά να κατεβεί στην τρύπα με κίνδυνο της ζωής του όπου ανακάλυψε σε βάθος περίπου 18 μέτρων ένα φοβισμένο θηλυκό κυνηγόσκυλο, ηλικίας – από ότι μας πληροφόρησε ο κτηνίατρος κος Βιζυράκης – περίπου οκτώ ετών. Μάλλον είχε χάσει την ικανότητά του στο κυνήγι και ο ιδιοκτήτης του αποφάσισε ότι δεν του ήταν χρήσιμο πλέον.
Μετά από τεράστια προσπάθεια καταφέραμε να το βγάλουμε στην επιφάνεια. Τεράστια προσπάθεια, γιατί το ζώο ήταν μεγαλόσωμο και η είσοδος της τρύπας αρκετά στενή.
Ευτυχώς, ήταν σε σχετικά καλή κατάσταση – ελαφρά τραυματισμένο στα πίσω πόδια – ίσως από την πτώση.
Είναι ένα ιδιαίτερα φιλικό σκυλί το οποίο μας έγλειφε τα χέρια προσπαθώντας να δείξει την ευγνωμοσύνη του, προκαλώντας τη συγκίνηση όλων μας.
Θα βρεθεί σύντομα μια πραγματικά φιλόζωη οικογένεια που θα θελήσει να υιοθετήσει αυτό το ταλαιπωρημένο ζώο;
Εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι το ζώο δεν ήταν σκελετωμένο. Όπως μας πληροφόρησε όμως ο κος Περράκης μέσα στην τρύπα υπήρχαν τεράστιες ποσότητες ψόφιων αμνοεριφίων, κεφάλια κριαριών ,εντόσθια και προβιές και το ζώο τρεφόταν από αυτά. Υπήρχαν δε και λιμνάζοντα νερά.
Η μυρωδιά όμως ήταν αφόρητη και υπήρχαν αμέτρητες αποικίες εντόμων. Άραγε πόσο διάστημα αναγκάστηκε να ζήσει το δύστυχο ζώο σε αυτό το περιβάλλον; Κανείς μας δεν μπορεί να πει.
Σαν σύλλογος, το τελευταίο διάστημα ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με την ανθρώπινη αδιαφορία και σκληρότητα κάποιων ανθρώπων απέναντι στα ζώα.
Σαν σύλλογος, το τελευταίο διάστημα ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με την ανθρώπινη αδιαφορία και σκληρότητα κάποιων ανθρώπων απέναντι στα ζώα.
Σε πολλούς δρόμους βλέπουμε ζώα δεμένα, σκελετωμένα, εκτεθειμένα στον ήλιο και στη βροχή – ενίοτε δίπλα σε κάποιο βαρέλι και αντί τροφής τους έχουν πετάξει μερικά εντόσθια, αποδεικνύοντας τον ανύπαρκτο σεβασμό τους απέναντι στα ζώα και στο περιβάλλον.
Τα ζώα αυτά είναι αιχμάλωτα και ανυπεράσπιστα χωρίς κανένα δικαίωμα. Και όταν σταματάμε και τους δίνουμε λίγο νερό – κάτι απειροελάχιστο δηλαδή – μας γλείφουν τα χέρια και κουνούν τις ουρές τους όλο ευγνωμοσύνη.
Η διάσωση αυτού του ζώου – ενός μόνο - από τα δεκάδες που είχαν κυριολεκτικά θαφτεί σε αυτή την τρύπα, ήταν ένα αναπάντεχο δώρο. Ελπίζουμε στο μέλλον να μην έρθουμε αντιμέτωποι με παρόμοια περιστατικά ούτε εκεί ούτε σε άλλες περιοχές του νομού μας.
Τα ζώα αυτά είναι αιχμάλωτα και ανυπεράσπιστα χωρίς κανένα δικαίωμα. Και όταν σταματάμε και τους δίνουμε λίγο νερό – κάτι απειροελάχιστο δηλαδή – μας γλείφουν τα χέρια και κουνούν τις ουρές τους όλο ευγνωμοσύνη.
Η διάσωση αυτού του ζώου – ενός μόνο - από τα δεκάδες που είχαν κυριολεκτικά θαφτεί σε αυτή την τρύπα, ήταν ένα αναπάντεχο δώρο. Ελπίζουμε στο μέλλον να μην έρθουμε αντιμέτωποι με παρόμοια περιστατικά ούτε εκεί ούτε σε άλλες περιοχές του νομού μας.
"ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ",
Μ.Πέμπτη 24 Απριλίου 2008
2 σχόλια:
Γιατί δεν υπάρχει η ίδια ευαισθησία για τα περίπου 1000 παιδάκια που πετιώνται κάθε μέρα στα σκουπίδια από τις εκτρώσεις ?
Για αυτά τα αθώα πλάσματα ποιός θα φωνάξει ?
'Ο,τι γνωρίζετε να μας το στέλνετε και θα το δημοσιεύουμε!
Δημοσίευση σχολίου