Σάββατο 6 Ιουλίου 2024

Μια μυστηριώδης αλληλεπίδραση αλλάζει συγχρονισμένα τις ιδιότητες των πυρήνων των αντικειμένων στο ηλιακό σύστημα

Άγνωστη στην επιστήμη,  αλληλεπίδραση αλλάζει συγχρονισμένα τις ιδιότητες των πυρήνων των αντικειμένων στο ηλιακό σύστημα. Θα καταρρεύσει?  το ηλιακό σύστημα, αυτός ο αστρικός χορός των πλανητών και των αστεροειδών, μερικές φορές μοιάζει να έχει πιο πολλά κέφια από πανηγύρι σε νησί
τώρα, φαίνεται πως κάποιοι πλανήτες αποφάσισαν να κάνουν την ανατροπή του αιώνα, σαν να είναι σε επεισόδιο ριάλιτι σόου του διαστήματος. Ποιος θα περίμενε ότι οι πυρήνες των πλανητών, αυτοί οι συνήθως ήσυχοι τύποι, θα αρχίσουν να δείχνουν ξαφνικά σημάδια ζωής; Μήπως έχουν αποφασίσει να κάνουν κάτι σαν «πυρηνική αναγέννηση»; Και τι να πει κανείς για την αναστροφή των μαγνητικών πεδίων; Ίσως οι πλανήτες απλά θέλουν να αλλάξουν λίγο το στυλ τους, να πάνε κόντρα στην πλανητική μόδα. Και όσο για τη θέρμανση των πυρήνων, μήπως ετοιμάζουν κάποιο διαστημικό μπάρμπεκιου και δεν μας έχουν καλέσει; Ό,τι και να συμβαίνει, είναι σίγουρο ότι το ηλιακό σύστημα έχει πάντα κάτι να μας εκπλήξει!
Οι ανωμαλίες στο ηλιακό σύστημα που αναφέρονται είναι πράγματι μυστηριώδεις και αποτελούν αντικείμενο έρευνας στην αστρονομία. Η σεισμική δραστηριότητα, η αναστροφή των μαγνητικών πεδίων και η θέρμανση των πυρήνων των πλανητών μπορεί να οφείλονται σε φυσικές διαδικασίες που δεν έχουν ακόμη κατανοηθεί πλήρως. Ενδεχομένως, νέες ανακαλύψεις και περαιτέρω έρευνα θα φέρουν στο φως τις αιτίες αυτών των φαινομένων. Η αστρονομία είναι ένας συναρπαστικός τομέας που συνεχώς εξελίσσεται, και κάθε νέα ανακάλυψη μας φέρνει πιο κοντά στην κατανόηση του σύμπαντος που μας περιβάλλει. 
Το ηλιακό σύστημα είναι ένας δυναμικός και συνεχώς μεταβαλλόμενος χώρος, γεμάτος μυστήρια και ανεξήγητα φαινόμενα. Οι επιστήμονες ερευνούν συνεχώς τις αλλαγές στις ιδιότητες των πυρήνων των πλανητών και τα αίτια της αυξημένης σεισμικής δραστηριότητας. Αν και πολλά από αυτά τα φαινόμενα παραμένουν ανεξήγητα, η αστροφυσική και η πλανητική επιστήμη κάνουν σημαντικά βήματα προς την κατανόηση των διαδικασιών που διαμορφώνουν το ηλιακό μας σύστημα. Η ανακάλυψη νέων πλανητών και η μελέτη των μαγνητικών πεδίων τους προσφέρει συναρπαστικές προοπτικές για το μέλλον της ανθρωπότητας στην εξερεύνηση του διαστήματος.
Η ανακάλυψη της αυξημένης εσωτερικής θερμότητας και της τεκτονικής δραστηριότητας στα ουράνια σώματα του ηλιακού μας συστήματος αποτελεί μια συναρπαστική εξέλιξη στην πλανητική επιστήμη. Οι παρατηρήσεις από τον ανιχνευτή Messenger αποκαλύπτουν ότι ακόμη και ο Ερμής, ο πλησιέστερος πλανήτης στον Ήλιο, υφίσταται τεκτονικές αλλαγές, ανατρέποντας προηγούμενες θεωρίες για την πλανητική δραστηριότητα. Αυτές οι ανακαλύψεις μας προκαλούν να επανεξετάσουμε τις γνώσεις μας για την πλανητική εξέλιξη και να εξερευνήσουμε νέες υποθέσεις για την εσωτερική δυναμική των πλανητών. Είναι μια εποχή ανακαλύψεων που ενδέχεται να αλλάξει τον τρόπο που κατανοούμε το ηλιακό σύστημα και τη θέση μας μέσα σε αυτό.
Η Αφροδίτη, ο πλανήτης που παίρνει το όνομά της από τη θεά της ομορφιάς, αποκαλύπτει την ηφαιστειακή της δραστηριότητα με εντυπωσιακό τρόπο. Οι πρόσφατες ανακαλύψεις δείχνουν ότι η Αφροδίτη μπορεί να είναι τόσο ηφαιστειακά ενεργή όσο και η Γη, με το μάγμα να αναδύεται ασύμμετρα και να δημιουργεί δομές παρόμοιες με αυτές που βλέπουμε στις ηφαιστειακές αλυσίδες της Γης. Η αύξηση της ταχύτητας των ανέμων είναι επίσης ένα σημάδι της εσωτερικής θερμότητας του πλανήτη, προσθέτοντας ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της πλανητικής της δραστηριότητας. Αυτές οι ανακαλύψεις ενισχύουν την κατανόησή μας για την ηφαιστειακή φύση της Αφροδίτης και την εξελικτική της πορεία στο ηλιακό σύστημα.
Η ανακάλυψη μιας τεράστιας λίμνης νερού κάτω από το καπάκι πάγου στο νότιο πόλο του Άρη το 2018 και η εμφάνιση ενός τεράστιου λοφίου μανδύα στα υψίπεδα Elysium το 2022, αποκαλύπτουν μια εντυπωσιακή γεωλογική δραστηριότητα στον Κόκκινο Πλανήτη. Αυτές οι ανακαλύψεις, μαζί με την αναφορά για την αύξηση της γεωθερμικής θερμότητας, υποδηλώνουν ότι ο Άρης είναι πιο δραστήριος απ' ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Οι παραλληλισμοί με τις διαδικασίες στη Γη ενισχύουν την ιδέα ότι οι δύο πλανήτες μοιράζονται παρόμοιες γεωδυναμικές ιδιότητες, παρά τις διαφορές τους. Αυτή η δυναμική εξέλιξη του Άρη μας προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για την πλανητική εξέλιξη και την αστροβιολογία.
Ο Δίας, ο γιγάντιος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, είναι γνωστός για τις εντυπωσιακές καταιγίδες του, όπως η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα, που είναι ένας αντικυκλώνας παρατηρούμενος για αιώνες. Η ενεργητική ατμόσφαιρα του Δία, με τις αυξημένες ταχύτητες ανέμων και τις θερμικές αναταραχές, είναι αποτέλεσμα της εσωτερικής του θέρμανσης. Αυτή η θέρμανση είναι τόσο ισχυρή που επηρεάζει ακόμη και τα φεγγάρια του, όπως την Ιώ, που έχει αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, και την Ευρώπη, που παρουσιάζει συνεχείς εκρήξεις. Αυτά τα φαινόμενα μας δίνουν μια μοναδική ματιά στις δυναμικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στα άδυτα των πλανητών αερίου.
Ο Κρόνος, ο μαγευτικός γίγαντας του ηλιακού μας συστήματος, φαίνεται να κρύβει εκπλήξεις που ξεπερνούν την επιβλητική εμφάνισή του. Η εσωτερική του θέρμανση δημιουργεί έντονες καταιγίδες, με τη Μεγάλη Λευκή καταιγίδα του 2010 να αποτελεί ένα εντυπωσιακό παράδειγμα. Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ο δορυφόρος Εγκέλαδος, που με την απροσδόκητα υψηλή γεωθερμική του ενέργεια, ξεπερνά κάθε γνωστή πηγή θέρμανσης, αποκαλύπτοντας την ενεργητική του φύση και την αυξανόμενη εσωτερική του θέρμανση. Αυτά τα φαινόμενα μας προσφέρουν μοναδικές πληροφορίες για τη δομή και τη δυναμική των ουράνιων σωμάτων, ενισχύοντας την ανθρώπινη γνώση για το διάστημα.
Ο πλανήτης Ουρανός, γνωστός για την μοναδική κλίση του άξονά του, είναι ένας κόσμος γεμάτος μυστήρια. Παρά την απομάκρυνση του από τον Ήλιο, οι καταιγίδες στην ατμόσφαιρά του φαίνεται να εντείνονται, προκαλώντας απορίες στους επιστήμονες. Αυτό το φαινόμενο υποδηλώνει ότι οι εσωτερικές διαδικασίες, όπως η θέρμανση, παίζουν ρόλο στην κλιματική δραστηριότητα του πλανήτη. Η εξερεύνηση του Ουρανού μπορεί να μας δώσει πολύτιμες πληροφορίες για τα δυναμικά συστήματα των πλανητών και την εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος. Παραμένει ένας από τους πιο ενδιαφέροντες και ανεξερεύνητους κόσμους στη γειτονιά μας του διαστήματος.
Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν με τις δυναμικές τους ατμόσφαιρες και τις γεωλογικές τους διεργασίες. Ο Ποσειδώνας, με τις απρόσμενες θερμοκρασιακές ανωμαλίες του, και ο Πλούτωνας, με τον ανακαλυφθέντα κρυοηφαιστεισμό του, αποτελούν παραδείγματα της πολυπλοκότητας που μπορεί να κρύβεται στα βάθη του διαστήματος. Αυτές οι ανακαλύψεις μας υπενθυμίζουν ότι ακόμη και οι πιο απομακρυσμένοι κόσμοι μπορούν να έχουν ενεργές και δυναμικές εσωτερικές δομές, που ίσως κάποτε μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα την ίδια τη Γη. Η αστρονομία και η πλανητική επιστήμη συνεχίζουν να αποκαλύπτουν τα μυστικά του σύμπαντος, προσφέροντας μας μια μαγευτική ματιά στην απεραντοσύνη του χώρου και του χρόνου.
Ο κρυοηφαιστεισμός στον Πλούτωνα είναι ένα εκπληκτικό φαινόμενο που αποκαλύπτει την ενεργή γεωλογική ζωή του πλανήτη. Τα κρυοηφαίστεια εκτοξεύουν παγωμένα υλικά και μπορεί να διαθέτουν και νερό, το οποίο υποδηλώνει την πιθανή ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να εξηγήσει τη συνεχή αναδιαμόρφωση της επιφάνειας του Πλούτωνα και να ανοίγει νέους δρόμους για την έρευνα της πιθανής ύπαρξης ζωής σε μικροβιακή μορφή. Η ανακάλυψη του κρυοηφαιστεισμού στον Πλούτωνα είναι ένας υπενθύμιση ότι ακόμη και οι πιο απομακρυσμένοι κόσμοι μπορεί να κρύβουν μυστικά που περιμένουν να αποκαλυφθούν
Η ιδέα ότι κοσμικές δυνάμεις μπορούν να επηρεάσουν τη γεωλογική και κλιματική ιστορία της Γης είναι πραγματικά συναρπαστική. Ενώ η επιστήμη δεν έχει ακόμη επιβεβαιώσει αυτή τη θεωρία, η συνεχής έρευνα και η ανακάλυψη νέων στοιχείων μπορεί να φέρει νέα φωτεινά στοιχεία στο πώς οι κοσμικές δυνάμεις επηρεάζουν τον πλανήτη μας. Είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να εξερευνούμε και να μαθαίνουμε, καθώς η γνώση μας για το σύμπαν εξελίσσεται συνεχώς.
Τα μαγνητικά πεδία στο διάστημα αποτελούν έναν από τους πιο συναρπαστικούς και δυσδιάκριτους παράγοντες της κοσμικής δυναμικής. Ο ήλιος, με το ισχυρό του ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, είναι η κύρια πηγή τέτοιων επιδράσεων στο ηλιακό μας σύστημα. Εντούτοις, πέρα από τα όρια του, στο βαθύ διάστημα, υπάρχουν ακόμη πιο ισχυρά μαγνητικά πεδία, όπως αυτά που περιβάλλουν τις μαύρες τρύπες, που παραμένουν ακόμη μυστήρια για την επιστήμη. Η μελέτη τους μπορεί να αποκαλύψει νέες πτυχές της αστροφυσικής και της κοσμολογίας, ανοίγοντας νέους δρόμους στην κατανόηση του σύμπαντος. Με την πρόοδο της τεχνολογίας και τη συνεχή έρευνα, ίσως σύντομα αποκτήσουμε περισσότερες απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτουν αυτά τα φαινόμενα.
------------------------------
👽❓
Μια αλληλεπίδραση άγνωστη στην επιστήμη αλλάζει συγχρονισμένα τις ιδιότητες των πυρήνων των αντικειμένων στο Ηλιακό Σύστημα. Θα υπάρξει κατάρρευση?
24 Δεκεμβρίου 2023

Τα τελευταία χρόνια, το ηλιακό μας σύστημα έχει γίνει το κέντρο ανωμαλιών , τη φύση των οποίων οι επιστήμονες δεν κατανοούν και δεν μπορούν να εξηγήσουν. Ποιος είναι ο αληθινός λόγος για τη σύγχρονη αύξηση της σεισμικής δραστηριότητας σε όλο το ηλιακό σύστημα; Γιατί οι πλανητικοί πυρήνες που θεωρούνται νεκροί αρχίζουν ξαφνικά να δείχνουν σημάδια ζωής; Τι προκαλεί την αντιστροφή και την ενεργοποίηση των πλανητικών μαγνητικών πεδίων; Ποιος μηχανισμός είναι υπεύθυνος για τη θέρμανση των πυρήνων των διαστημικών αντικειμένων;
Αυτά τα ερωτήματα ροκανίζουν τη σύγχρονη επιστήμη. Τα ίδια ερωτήματα αποφεύγονται από τους υποστηρικτές της ανθρώπινης επιρροής στην κλιματική αλλαγή στη Γη. Ωστόσο, ποια είναι η πραγματική κατάσταση;

Μετατόπιση του πυρήνα και της ζώνης θέρμανσης

Η επιστήμη βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με το γεγονός ότι δεν υπάρχει πηγή ενέργειας μέσα στο ηλιακό σύστημα που θα μπορούσε να δώσει στους πυρήνες τόση ενέργεια ώστε η θερμοκρασία σε ορισμένες περιπτώσεις να αυξηθεί κατά 37%, όπως, για παράδειγμα, στον Δία. Ή θα προκαλούσε την άνοδο του μάγματος και την ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Αφροδίτη.

Αυτή τη στιγμή, οι επιστήμονες καταγράφουν αύξηση της εσωτερικής θερμότητας και της τεκτονικής δραστηριότητας σε όλους τους πλανήτες. Σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξε η ανιχνευτής Messenger από το 2011 έως το 2015, το έδαφος στον Ερμή άλλαξε σε 19 σημεία λόγω τεκτονικής δραστηριότητας. Αν και παλαιότερα πίστευαν ότι ο πυρήνας του πρώτου πλανήτη δεν ήταν ενεργός. Όχι μόνο όλες οι αλλαγές συνέβησαν στο βόρειο ημισφαίριο, όπου ο Ήλιος δεν λάμπει, αλλά και ο ίδιος ο πυρήνας κινήθηκε [έχει μετατοπιστεί] προς την ίδια κατεύθυνση με αυτόν της Γης.

Στην Αφροδίτη, ηφαιστειακή δραστηριότητα καταγράφηκε το 2020 σε 37 δομές στις οποίες παρατηρήθηκαν λοφία παρόμοια με τα λοφία του μανδύα στη Γη. Τα τελευταία σχηματίζουν αλυσίδες ηφαιστειακών νησιών (Χαβάη, Κανάρια Νησιά). Στην Αφροδίτη, παρόμοιες δομές συγκεντρώνονται στο νότιο ημισφαίριο. Αυτό υποδηλώνει ότι το μάγμα ανεβαίνει ασύμμετρα από τα βάθη του. 
Η επιτάχυνση των ανέμων σηματοδοτεί επίσης την εσωτερική θέρμανση του πλανήτη.
Σύμφωνα με στοιχεία του τροχιακού Venus Express [Venus Express orbiter], από το 2006 έως το 2012, η ​​ταχύτητα των ανέμων της Αφροδίτης αυξήθηκε από 300 σε 400 km/h.

Το 2018, ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά θέρμανση κάτω από τον πάγο στον νότιο πόλο του Άρη . Εκεί βρήκαν μια ολόκληρη λίμνη νερού με διάμετρο 2 χιλιομέτρων. Στον Κόκκινο Πλανήτη, οι παγετώνες λιώνουν με τον ίδιο τρόπο όπως οι παγετώνες της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής λόγω του γεγονότος ότι η γεωθερμική θερμότητα έχει αυξηθεί στα έγκατα του πλανήτη. Την άνοιξη του 2022, ένα τεράστιο λοφίο μανδύα ανακαλύφθηκε στην περιοχή Elysium Highlands του Άρη. Η άνοδός του προκάλεσε ισχυρό σεισμό. Ακριβώς όπως στη Γη μια μετατόπιση του πυρήνα προκάλεσε το σχηματισμό δύο ζωνών θέρμανσης στη Δυτική Ανταρκτική και τη Δυτική Σιβηρία, έτσι και δύο ζώνες θέρμανσης εμφανίστηκαν στον Άρη, γεγονός που δείχνει και την μετατόπιση του πυρήνα του.
Μεγάλη Λευκή Καταιγίδα
Η λειτουργία του πυρήνα σε πλανήτες αερίου εκτελείται από μια πυκνή συσσώρευση αερίου. Εξασφαλίζει επίσης την υψηλή θερμοκρασία της ατμόσφαιρας του Δία . Σε σύγκριση με το 1980, το 2001 η εσωτερική θέρμανση του γίγαντα αυξήθηκε σχεδόν κατά 40%. Σε πλανήτες αερίου, αυτή η εσωτερική θερμότητα πυροδοτεί καταιγίδες και αυξάνει την ταχύτητα των ανέμων. Οι πιο ενεργές περιοχές είναι ορατές ως κόκκινες κηλίδες σε εξαιρετικά ευαίσθητα όργανα.
Ο μεγαλύτερος αντικυκλώνας παρατηρείται στο νότιο ημισφαίριο του Δία, όπου οι ταχύτητες του ανέμου αυξήθηκαν κατά 9% από το 2009 έως το 2020. Την ίδια στιγμή, το φεγγάρι του Δία Ιώ βιώνει μια περίοδο αυξημένης ηφαιστειακής δραστηριότητας στο βόρειο ημισφαίριο. 
Τα ηφαίστεια εκρήγνυνται ανελέητα στην Ευρώπη τα τελευταία πέντε χρόνια. Το εσωτερικό αυτού του δορυφόρου θερμάνθηκε τόσο πολύ που το φθινόπωρο του 2019, οι αστρονόμοι ανακάλυψαν υδρατμούς κοντά στον ισημερινό του και όχι στην ηλιόλουστη πλευρά. Παρεμπιπτόντως, εδώ βρίσκεται η πιο κρύα περιοχή.

Στον Κρόνο, η εσωτερική θέρμανση προκαλεί επίσης καταιγίδες. Το 2010, η Μεγάλη Λευκή Καταιγίδα σχηματίστηκε στο βόρειο ημισφαίριο του. Η θερμοκρασία ανέβηκε πάνω από την κανονική κατά 65°C. Το 2018, στην ίδια περιοχή, οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια σειρά από καταιγίδες εντελώς νέου τύπου για αυτόν τον γίγαντα αερίου. Οι καταιγίδες στον Κρόνο αυξάνουν μόνο την ταχύτητά τους, κάτι που δείχνει ότι η θέρμανση του εσωτερικού του αυξάνεται.
Στον δορυφόρο του Εγκέλαδο, οι αστροφυσικοί μέτρησαν το επίπεδο της γεωθερμικής θερμότητας και αποδείχθηκε ότι ήταν απροσδόκητα υψηλό. Η εσωτερική θερμική ισχύς του δορυφόρου ξεπέρασε όλες τις γνωστές πηγές θέρμανσης ταυτόχρονα και ανήλθε σε 15,8 gigawatt (GW) (2,6 φορές πιο ισχυρή από τις θερμές πηγές του Yellowstone). Το γεγονός ότι ο Εγκέλαδος θερμαίνεται από μέσα υποδηλώνεται επίσης από το γεγονός ότι στην περιοχή του νότιου πόλου του ανακαλύφθηκαν πίδακες ατμού από μεθάνιο, προπάνιο και μοριακό άζωτο που διαφεύγουν προς τα έξω.
Περιμένοντας καταστροφές  [Αναμονή για κατακλυσμούς]
Μέχρι το 2014, πίστευαν ότι η ηλιακή ενέργεια διαμορφώνει τον καιρό στον Ουρανό . Μόλις πέρυσι ο πλανήτης άρχισε να απομακρύνεται από το αστέρι. Ωστόσο, η δραστηριότητα των καταιγίδων στην ατμόσφαιρά του αυξάνεται μόνο και σε ακραία επίπεδα. Μόνο οι εσωτερικές διαδικασίες θέρμανσης θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυτό.
Ανωμαλίες θερμοκρασίας παρατηρούνται επίσης στον Ποσειδώνα . Μέχρι το 2018, ο πλανήτης στο σύνολό του ψύχονταν, αλλά ξαφνικά η θερμοκρασία της στρατόσφαιρας κοντά στον Νότιο Πόλο εκτινάχθηκε κατά 11 μοίρες, σχηματίζοντας μια γρήγορη πολική δίνη. Ο Πλούτωνας και ο [φυσικός δορυφόρος του] Χάροντας βρίσκονται πιο μακριά από τον Ήλιο και το εσωτερικό τους θεωρήθηκε ανενεργό. Αλλά το 2015, στον μικρό Πλούτωνα , ο οποίος, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν είναι σε θέση να συγκρατήσει τη θερμότητα, ανακαλύφθηκε κρυοηφαιστεισμός, ο οποίος περιλαμβάνει τη θέρμανση του πλανήτη από το εσωτερικό με ηλιακή ή κάποια άλλη ενέργεια. Έτσι παραδοσιακά αυτό το φαινόμενο δεν μπορούσε να εξηγηθεί. Ο Πλούτωνας και ο Χάροντας θερμαίνονται από μέσα με την ίδια ενέργεια με τους άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος.

Ορισμένοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι κάθε 12 χιλιάδες χρόνια, η περίσσεια [υπερβολική] κοσμικής ενέργειας επηρεάζει τους πυρήνες όλων των πλανητών και των δορυφόρων τους. Αυτό επιβεβαιώνεται στη γεωλογική ιστορία της Γης. Τα επόμενα επτά χρόνια, οι ειδικοί προβλέπουν ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των κατακλυσμών, τόσο στη Γη όσο και σε όλα τα άλλα αντικείμενα του ηλιακού συστήματος.

Κοιτάζουν όλοι εκεί;
Μία από τις πιο δυσδιάκριτες,  αλλά ως εκ τούτου υπάρχουν πολλές σημαντικές αλληλεπιδράσεις στο διάστημα, είναι η αλληλεπίδραση των μαγνητικών πεδίων. Η πιο ισχυρή πηγή του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου είναι ο Ήλιος. Ακόμη και οι Voyagers, έχοντας ξεπεράσει το ηλιακό σύστημα, ανακάλυψαν πολλές ηλεκτρομαγνητικές επιρροές από το βαθύ διάστημα που δεν διεισδύουν στο σύστημα λόγω του μαγνητικού πεδίου του άστρου μας.

Μια θεωρία υποστηρίζει ότι ο λόγος για την εμφάνιση πρόσθετης ενέργειας βρίσκεται ακριβώς σε αυτό το επίπεδο. Δεν είναι μυστικό ότι ο Ήλιος έχει εισέλθει σε μια περίοδο αντιστροφής του μαγνητικού πόλου, η οποία συμβαίνει κάθε 12 χρόνια. Ωστόσο, οι πυρήνες των γαλαξιών, συμπεριλαμβανομένου του Γαλαξία, έχουν επίσης ηλεκτρομαγνητικό πεδίο κολοσσιαίας ισχύος. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν μελέτες που να σχετίζονται με την επίδραση του μαγνητικού πεδίου της μαύρης τρύπας Τοξότης Α, που βρίσκεται στο κέντρο του Γαλαξία, στο ηλιακό σύστημα.

Μόνο το μαγνητικό πεδίο αλληλεπιδρά ειδικά με τους πυρήνες των πλανητών, επειδή είναι επίσης, βασικά, μαγνήτες. Αυτή είναι ίσως η μόνη ευκαιρία για τη σύγχρονη επιστήμη να βρει μια λογική εξήγηση για αυτό που συμβαίνει. Διαφορετικά, θα πρέπει να διαγράψουμε ολόκληρα τμήματα γνώσης και να ανακαλύψουμε νέους τύπους άγνωστων αλληλεπιδράσεων, για τις οποίες μερικοί επιστήμονες μιλούν ήδη επιφυλακτικά. Αλλά πιστεύουμε ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε σε αυτό. Και περισσότερες από μία φορές...

Δεν υπάρχουν σχόλια: