24 Ιανουαρίου
Από τις αρχές περίπου του 20ου αιώνα, παράξενα φαινόμενα έχουν καταγραφεί στις παράκτιες περιοχές της Κριμαίας. Σημειώθηκαν τόσο από ντόπιους κατοίκους όσο και από τουρίστες, ταξιδιώτες, συγγραφείς και ερευνητές. Υπάρχει η άποψη ότι κάτω από τη χερσόνησο υπάρχει είτε μια βάση εξωγήινων είτε μια πύλη σε μια άλλη πραγματικότητα. Η Κριμαία προσελκύει από καιρό κρυπτοζωολόγους και ουφολόγους με τα μυστικά της. Τι αξίζει να ψάξετε για το διάσημο φίδι Karadag; Αλλά σήμερα θα ήθελα να μιλήσω με αυτόπτες μάρτυρες ενός άλλου μυστηριώδους περιστατικού.
Το 1979, τρεις δύτες, έχοντας αποπλεύσει λίγο από το ακρωτήριο Aya, έκαναν κατάδυση. Όλα πήγαν καλά, χωρίς επεισόδια, αλλά ήδη στη στεριά, οι άνδρες αποφάσισαν να ανέβουν στο ακρωτήριο Aya και να θαυμάσουν το βραδινό τοπίο. Ήταν εκείνη τη στιγμή που ένας από αυτούς παρατήρησε ένα παράξενο πλάσμα να κολυμπά στο νερό. Ήταν ντυμένο με ένα μπλε και ασημί κοστούμι, αλλά αυτό που προκάλεσε έκπληξη ήταν το ύψος του· φαινόταν ασυνήθιστα μεγάλο. Δυστυχώς, δεν είχαν κιάλια μαζί τους εκείνη την ημέρα, οπότε έπρεπε να παρατηρήσουν έτσι.
Ο μυστηριώδης κολυμβητής κολύμπησε μέχρι τη βραχώδη ακτή του ακρωτηρίου Άγια και εξαφανίστηκε κάτω από το νερό. Παράλληλα, οι άνδρες ήταν σίγουροι ότι δεν είχε μάσκα οξυγόνου ή φιάλες οξυγόνου μαζί του. Όμως δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στην επιφάνεια. Οι Σοβιετικοί αυτοδύτες έγιναν πολύ περίεργοι για το τι υπήρχε από κάτω αν βουτήξουν κάτω από το ακρωτήριο και την επόμενη μέρα ξεκίνησαν να το εξερευνήσουν. Δεν βρέθηκαν σπήλαια, σπηλιές ή μυστικά περάσματα στον βράχο. Πού πήγε όμως αυτός ο μυστηριώδης άντρας; Εκτός βέβαια κι αν αυτός που είδαν οι δύτες ήταν άντρας.
Οι διακοπές τελείωσαν, δεν ήταν δυνατό να μάθουμε τι αντίκρισαν. Οι άνδρες μπόρεσαν να επιστρέψουν στην Κριμαία μόνο το 1982. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένας από αυτούς, ο Grigory Nikolsky, συνέλεξε πληροφορίες για ένα φαινόμενο που, κατά τη γνώμη του, μοιάζει πολύ με αυτό που παρατηρήθηκε το 1979. Αποδείχθηκε ότι κολυμβητές 3 μέτρων δεν φαίνονται μόνο κοντά στο ακρωτήριο Aya, αλλά και κοντά στο Ayu-Dag και το Karadag, καθώς και σε άλλες παράκτιες περιοχές της Κριμαίας.
Οι Άτλαντες έχουν δει εδώ και πολύ καιρό.
Οι ντόπιοι ερευνητές και οι κάτοικοι τους αποκαλούν Άτλαντες λόγω της εξαιρετικής ανάπτυξής τους. Κανείς δεν μπόρεσε να επικοινωνήσει μαζί τους και οι προσπάθειες να τους προλάβει και να τους προλάβει ήταν ανεπιτυχείς. Αν αυτό γινόταν με τη βοήθεια μηχανοκίνητων σκαφών, τότε οι γιγάντιοι κολυμβητές απλώς βούτηξαν και εξαφανίστηκαν από τα μάτια τους. Και αν οι δύτες έκαναν προσπάθειες, ήταν φυσικά αδύνατο να τους προλάβουν. Ο Γκριγκόρι Νικόλσκι έβαλε στόχο να προσπαθήσει να ακολουθήσει έναν από αυτούς για να καταλάβει ποιοι είναι και, ίσως, να επισκεφτεί το καταφύγιο ή το σπίτι τους. Τελικά, κάπου πρέπει να ζουν οι Άτλαντες;
Για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, ο άνδρας συνέλεξε πληροφορίες για το πού και σε ποια ώρα παρατηρούνταν συχνότερα η εμφάνιση περίεργων κολυμβητών. Αποδείχθηκε ότι το καλύτερο μέρος ήταν κοντά στο Karadag. Ο Γρηγόρης φύλαγε κυριολεκτικά τους Άτλαντες καθ' όλη τη διάρκεια των διακοπών του. Κατάφερε να αποκτήσει στρατιωτικά κιάλια και σάρωσε την επιφάνεια της θάλασσας.
Το 1982, δεν ήταν δυνατό να δοκιμάσω την τύχη μου για να συμβαδίσω με τη θαλάσσια ζωή. Αλλά την επόμενη χρονιά ο Νικόλσκι ήταν πολύ τυχερός. Τη δεύτερη μέρα, ο άνδρας παρατήρησε δύο αιωρούμενες φιγούρες ταυτόχρονα. Κατευθύνθηκαν προς την ακτή και κολύμπησαν αρκετά αργά, σαν να μιλούσαν για κάτι.
Σύμφωνα με τον Γρηγόριο, το ύψος ήταν όντως περίπου 3 μέτρα, ίσως και λίγο παραπάνω. Μέσα σε 20-25 λεπτά κολυμπούσε προς το μέρος τους. Οι Άτλαντες φάνηκαν να παρατήρησαν τον άνθρωπο που πλησίαζε και βούτηξαν κάτω από την επιφάνεια του νερού. Το ίδιο έκανε και ο αυτοδύτης. Η ορατότητα ήταν αρκετά υψηλή και στο φως του ήλιου μπορούσε να δει αντανακλάσεις από τα κοστούμια των πλασμάτων. Αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν αδύνατο να συμβαδίσει μαζί τους. Τα ισχυρά μεγάλα πλάσματα κολύμπησαν 2-3 φορές πιο γρήγορα από τους ανθρώπους. Ωστόσο, ο Γρηγόρης είδε την κατεύθυνση και τους ακολούθησε.
Μετά από λίγα λεπτά τους έχασε εντελώς από τα μάτια του. Έμειναν 90-100 μέτρα μέχρι τον γκρεμό. Ο άντρας αποφάσισε να συνεχίσει το κολύμπι και να εξερευνήσει το μέρος, ίσως να υπήρχε μια σπηλιά ή μια σπηλιά κάτω από το νερό. Αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο κοντά. Αλλά πού θα μπορούσαν να έχουν πάει; Έπρεπε να περιμένουμε άλλα 3 χρόνια για μια απάντηση. Μόνο το 1986 ο Γκριγκόρι Νικόλσκι κατάφερε να εντοπίσει την «εξαφάνιση» των Ατλαντών της Κριμαίας.
Πού εξαφανίστηκαν οι Άτλαντες;
Ενώ τους ακολουθούσε ξανά, ο ερευνητής είδε πώς τα πλάσματα έλαμπαν με ένα λαμπερό κίτρινο ιριδίζον φως και φαινόταν να περνούν μέσα από το βράχο χωρίς να αφήνουν ίχνη πάνω του. Ο άντρας δεν πίστευε στα μάτια του, αλλά έπρεπε να το κάνει, αφού αυτό που είδε δεν μπορούσε να αποδοθεί σε οπτική ψευδαίσθηση ή αλλοιωμένη αντίληψη. Ο Νικόλσκι είπε σε ντόπιους ενθουσιώδεις και γνωστούς για την εμπειρία του. Μετά την εμπειρία του, είχε έναν νέο στόχο - να προσπαθήσει να τους ακολουθήσει στη διάσταση όπου εξαφανίζονται.
Το 1990, ο Gregory πήγε για άλλη μια φορά στην Κριμαία, μετά την οποία εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος. Κανείς δεν ξέρει τι του συνέβη. Το μόνο που βρέθηκε ήταν εξοπλισμός και προσωπικά αντικείμενα κοντά στο Karadag. Το αν κατάφερε να έρθει σε επαφή με τους Atlanteans και αν τον άφησαν να περάσει από μια αόρατη πύλη είναι ένα μυστήριο που παραμένει αναπάντητο. Οι συνάδελφοι πιστεύουν ότι η αφοσίωση του ερευνητή θα μπορούσε να ανταμειφθεί από τους μυστηριώδεις κατοίκους των νερών της Κριμαίας.
Όσο για τους ίδιους τους Ατλάντες, παρατηρήθηκαν από δεκάδες ενθουσιώδεις, παραθεριστές, τουρίστες και ερευνητές. Ένας από αυτούς είναι ένας πολύ γνωστός ειδικός στις ανωμαλίες της Κριμαίας, ο Anatoly Tavrichesky, ο οποίος έχει δώσει επανειλημμένα διαλέξεις και αναφορές για αυτό το θέμα.
Κάποιος μυστηριώδης ζει στα βάθη της χερσονήσου. Ίσως στο μέλλον οι άνθρωποι να μπορέσουν να έρθουν σε επαφή μαζί τους, αλλά προς το παρόν το μόνο που μένει είναι να σημειωθεί η παρουσία τους. Οι μέντιουμ και οι μέντιουμ πιστεύουν ότι αυτά τα πλάσματα είναι από έναν άλλο, παράλληλο κόσμο. Οι προσπάθειες σύνδεσης με τις σκέψεις τους και απομακρυσμένης επικοινωνίας καταλήγουν πάντα σε αποτυχία. Ο λόγος είναι η πιο ανεπτυγμένη εξωαισθητηριακή αντίληψη αυτών των κατοίκων της θάλασσας.
https://dzen.ru/a/Za_cgxNTyT4hadnQ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου