Γιατί οι αιγυπτιακές αρχές απαγορεύουν τον ύπνο και τη νυχτερινή εξερεύνηση μέσα στις πυραμίδες;
Μετά τον Γάλλο αυτοκράτορα Ναπολέοντα Βοναπάρτη, το δεύτερο άτομο που τόλμησε να περάσει τη νύχτα [να διανυκτερεύσει] στην αίθουσα του βασιλιά της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπα (επίσης γνωστή ως Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα) ήταν ο συνταγματάρχης Howard Weiss [Χάουαρντ Βάις] του βρετανικού στρατού. Τότε ο Άγγλος αποκρυφιστής και συγγραφέας Paul Brighton [Πολ Μπράντον] αποφάσισε να επαναλάβει αυτή την εμπειρία, αφήνοντας πίσω του την ακόλουθη αξιοσημείωτη περιγραφή των αισθήσεών του: «Ένιωσα σαν να έπεφτα στη συνείδησή μου, προς το κέντρο του εγκεφάλου μου. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα πραγματικό ταξίδι ανεμοστρόβιλου των συναισθημάτων και των σκέψεών μου. Ένιωσα σαν να ήμουν στη μέση ενός τροπικού τυφώνα, βιώνοντας τον χρόνο τεντωμένο σαν καουτσούκ που με σήκωσε ψηλά και με έσπρωξε μέσα από ένα στενό, λαμπερό άνοιγμα. Είμαι τρομοκρατημένος. Φαινόταν ότι λίγο ακόμα και θα συγχωνευόμουν με το άπειρο σύμπαν».
https://www.livelib.ru/author/371991/top-pol-branton
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ναπολέων, ο Weiss και ο Brighton άφησαν παρόμοιες καταχωρήσεις στα ημερολόγιά τους, τονίζοντας ότι μια εθελοντική διανυκτέρευση μέσα σε έναν πέτρινο κολοσσό θα μπορούσε πρώτα να οδηγήσει σε μια κατάσταση τρέλας και στη συνέχεια να σας σκοτώσει εντελώς. Τα γραπτά του μεγάλου αυτοκράτορα και του διάσημου αποκρυφιστή μεταφράστηκαν στα ρωσικά. Στο έργο του "Insights of 1836", [Θεοφάνεια [Epiphanies ] του 1836, ο Weiss όχι μόνο περιγράφει τις εμπειρίες ενός ατόμου σε συνθήκες πλήρους απομόνωσης ενός περιορισμένου χώρου, αλλά υποστηρίζει επίσης ότι η ύπαρξη σε ένα από τα ιερά δωμάτια της πυραμίδας είναι μια μοναδική εμπειρία, σε αντίθεση με οτιδήποτε άλλο, όταν ένα άτομο, συγχωνευόμενο με έναν μυστηριώδη πέτρινο μονόλιθο, χάνει την ατομικότητά του και υποτάσσεται σε μια υπερπροσωπικότητα, τον Δημιουργό όλων των πραγμάτων.
Στη σύγχρονη εποχή, η αιγυπτιακή κυβέρνηση, μέσω ειδικού διατάγματος, απαγόρευσε αυστηρά τη διανυκτέρευση τόσο μέσα στις ίδιες τις πυραμίδες όσο και σε άμεση γειτνίαση με αυτές. Ένα ενδιαφέρον ερώτημα είναι ποιες ανακαλύψεις συναντούν οι Αιγύπτιοι επιστήμονες όταν χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές συσκευές, λέιζερ και οπτικές τεχνολογίες κατά τη μελέτη της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπα. Η έρευνα διεξάγεται εντατικά, αλλά δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τα αποτελέσματα στην επιστημονική βιβλιογραφία, γεγονός που υποδηλώνει ότι υπάρχει κάποιο είδος μυστηρίου. Δεδομένου ότι ο Ναπολέων, ο Weiss, και ο Brighton σημείωσαν την επανεμφάνιση [επανάληψη] ορισμένων οπτικών εικόνων, μπορεί να υποτεθεί ότι οι σύγχρονοι ερευνητές στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου μπορεί επίσης να έχουν παρόμοιες εμπειρίες.
Ο Howard Weiss σημείωσε ότι ο ταφικός θάλαμος, ο οποίος υποτίθεται ότι στέγαζε [περιείχε] τη μούμια του Φαραώ Χέοπα και πιθανώς περιείχε πολύτιμα αντικείμενα, είναι τώρα άδειος. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο και τον Στράβωνα, πρέπει να αναζητήσουμε μια κινητή πέτρα [κινητό υδατοφράκτη] που κρύβει [σφραγίζει] ένα μυστικό πέρασμα στην τεράστια Αίθουσα της Γνώσης, όπου συλλέγονται άφθαρτα [ανεκτίμητα ] χειρόγραφα που αντικατοπτρίζουν [αντανακλούν] τα επιτεύγματα του αρχαίου πολιτισμού των γιγάντων, των προγόνων των σύγχρονων ανθρώπων. Ο Weiss προσπάθησε να βρει αυτόν τον θησαυρό, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, επισημαίνοντας ότι ήταν αδύνατο να μετακινηθεί μια σταθερή πέτρα κατά τη διάρκεια αρκετών γενεών και αναρωτιόταν προς ποια κατεύθυνση πρέπει να ανοίξει. Ο Πλάτων υποστήριξε ότι ήταν απαραίτητο να πάει δυτικά και ότι η αληθινή γνώση [η γνώση της υψηλότερης βαθμίδας] θα ερχόταν σε αυτόν που θα έμενε τη νύχτα μόνος με μια άδεια σαρκοφάγο γρανίτη. Ο Πλάτων προέβλεψε επίσης ότι ουράνια φωτιά θα κατέβαινε [σε αυτό το σεντούκι] πάνω από τη σαρκοφάγο και οι αρχιερείς της αρχαίας Αιγύπτου θα εμφανίζονταν με σκοπό τη φώτιση και τη διδασκαλία, μεταφέροντάς τους σε άγνωστες διαστάσεις. [απόκοσμα όρια] Ο Weiss εξέφρασε την προθυμία του να διερευνήσει αυτά τα μυστήρια, διακινδυνεύοντας ακόμη και τη ζωή του επιδιώκοντας τη γνώση των νόμων που διέπουν τα «στοιχειακά» του Παράκελσου – [elementals , αστρικές οντότητες χαμηλών επιπέδων στοιχειώδεις ή πρωταρχικά πνεύματα] αιθέριες οντότητες ικανές να αλλάξουν τη μορφή τους σύμφωνα με ορισμένους κανόνες, ενώ παραμένουν αόρατες στο ανθρώπινο μάτι. Ο Weiss αναρωτήθηκε για το σκοπό του φρεατίου εξαερισμού στον ταφικό θάλαμο του Φαραώ, το οποίο απαιτούσε στεγανότητα [σφραγίδα για να αποτρέψει τη διείσδυση εξωτερικού αέρα] για τη διατήρηση της μούμιας και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πηγάδι προοριζόταν όχι μόνο για το ταξίδι της ψυχής του Φαραώ, του Ka, στα αστέρια και τους θεούς με δυνατότητα επιστροφής, αλλά και για να μπορέσουν οι μυημένοι που διαλογίζονται στη σαρκοφάγο να ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι. [να κάνουν το ίδιο]
Ο Weiss αφηγείται την εμπειρία του να παρακολουθεί στους πρόποδες της πυραμίδας τη νύχτα και να βλέπει μια μπλε φωτιά να ξεσπά στην κατεστραμμένη κορυφή της – αυτές είναι οι ψυχές των αξιωματούχων που υποβάλλονται σε τελετουργικό καθαρισμού και λαμβάνουν προφητικά οράματα σε ένα κελί. Ο Weiss ακολούθησε [επανέλαβε] το μονοπάτι τους, [και αυτό του Κορσικανού Ναπολέοντα] ξαπλωμένος σε ένα χαλάκι [υφασμένο από ίνες κάνναβης και καταπίνοντας χυμό λεμονιού αναμεμειγμένο με αφέψημα μπελαντόνα] δίπλα σε ένα γρανιτένιο στήθος [σεντούκι ] για διαύγεια όρασης, όπως ορίζεται από τον Παράκελσο, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο εγκέφαλος σε μια πυραμίδα γίνεται ικανός να αντιληφθεί ό,τι είναι συνήθως απρόσιτο σε αυτόν. αν και πρέπει πρώτα να διεγερθεί από συγκεκριμένα φάρμακα. Τότε καταλαβαίνει κανείς, τότε το μυστικό αποκαλύπτεται. Τότε αποκαλύπτεται το παρελθόν και το μέλλον, αλλά όχι το παρόν. Η γνώση του παρόντος απαγορεύεται από τον Δάσκαλο της πυραμίδας, η οποία είναι διατεταγμένη σαν κηρήθρα, όπου η ενέργεια των θαυμάτων ρέει από κύτταρο σε κύτταρο...»
Ορισμένοι θάλαμοι [κελιά] στην πυραμίδα είναι διαθέσιμοι [προσβάσιμοι]για έρευνα, αλλά οι περισσότεροι παραμένουν απρόσιτοι λόγω έλλειψης τεχνολογίας για τον αξιόπιστο εντοπισμό των κενών μέσα στον πέτρινο μονόλιθο. Ο Weiss περιορίστηκε στην κάμερα που είχε στη διάθεσή του και τα αποτελέσματα της εξωσωματικής εμπειρίας του εξακολουθούν να είναι εντυπωσιακά στην ασυνήθιστη φύση τους. Πριν εισέλθει στο κελί, ο Weiss τήρησε μια τριήμερη νηστεία, αποκλείοντας το κρέας από τη διατροφή του και καταναλώνοντας μόνο κέικ σιταριού και νερό πηγής για να επιτύχει τη μέγιστη διαύγεια συνείδησης. Ακόμη και ο σύντομος χρόνος που πέρασε στο γρανιτένιο σεντούκι ήταν αρκετός για να συνειδητοποιήσει ο συνταγματάρχης ότι δεν ήταν μόνος: η άδεια σαρκοφάγος ήταν γεμάτη με μια αόρατη ουσία και στη συνέχεια εμφανίστηκαν οι αρχαίοι Έλληνες ιερείς, όλα γύρω του έλαμψαν, αφαιρώντας τη δύναμή του και ο συνταγματάρχης αισθάνθηκε ασυνήθιστες αρμονικές, διαφορετικές από [τις γήινες] την ακουστική της γης.
Ο Weiss περιγράφει την εμπειρία του ισχυριζόμενος ότι υπάρχει σε δύο διαφορετικές, ακόμη και αντικρουόμενες, [αντίθετες] διαστάσεις – αυτές της ψυχής και του σώματός του – και απαρνήθηκε [εγκατέλειψε] αποφασιστικά το φυσικό του σώμα. Οι ημιδιαφανείς [ημιδιάφανοι] ιερείς τον [σήκωσαν] πήραν και μαζί έσπευσαν [έτρεξαν] στα αστέρια, όπου ο Weiss απέκτησε παντογνωσία, καθιστώντας την ίδια τη γνώση [γινόμενος η ίδια η γνώση]. Ωστόσο, τη στιγμή της γνώσης, μετατράπηκε στο μικρότερο σωματίδιο, έναν κόκκο άμμου, που συμβολίζει την αρχή όλων των πραγμάτων. Μόλις ανέκτησε τις αισθήσεις του, ο Weiss βρήκε τον θάλαμο άδειο και το γρανιτένιο σεντούκι γεμάτο με νερό, από το οποίο είχε γεμίσει μια κανάτα, προσπαθώντας [ανυπόμονος ] να επαληθεύσει την πραγματικότητα της εμπειρίας του κατά την επιστροφή του.
Ο John Donaldson, εκδότης του βιβλίου του Weiss "Epiphanies of 1836" [ Insights του 1836], κάνει παραλληλισμούς στον πρόλογο μεταξύ των γραπτών του Weiss, και των εμπειριών του διάσημου Θιβετιανού Βιβλίου των Αλλαγών: τη φωτεινότητα των χρωμάτων, τα άσχημα [αποτρόπαια] τέρατα, τα φωτεινά όντα που κατανοούν τα πάντα και την οδυνηρή ανάβαση στο Απόλυτο. Ο Ναπολέων, ο οποίος πέρασε μια μέρα στην πυραμίδα του Χέοπα, είπε ότι αυτή τη φορά του αποκάλυψε το γήινο [επίγειο] και μεταθανάτιο πεπρωμένο του, δείχνοντας τη θεϊκή διάλυση στο σύμπαν.
Ο Κύπριος φιλόσοφος Κωνσταντίνος Ντόσκολος [?]διατύπωσε τη θεωρία [κατέληξε στο συμπέρασμα ότι]ότι τα ενεργειακά πεδία των αιγυπτιακών πυραμίδων είναι ικανά να αλληλεπιδρούν με τις σκέψεις και τα συναισθήματα ενός ατόμου, ειδικά αν έχει ιδεοληπτικές [εάν βιώνει εμμονικές ] επιθυμίες, δημιουργώντας τη λεγόμενη νεοτική (ψυχική) ουσία, η οποία είναι το κλειδί στο σύμπαν και είναι σε θέση να μετατρέψει τα όνειρα σε πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου