Γιγαντιαίο υδροθερμικό πεδίο ανακαλύφθηκε στα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού. Αποκαλύπτεται ο μηχανισμός με τον οποίο μπορεί να υπάρξει ζωή σε άλλους κόσμους, όπως στα παγωμένα φεγγάρια του ηλιακού συστήματος, Εγκέλαδο (Κρόνος) και Δία (Ευρώπη).

Γιγαντιαίο υδροθερμικό πεδίο ανακαλύφθηκε στα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού

Το τεράστιο υδροθερμικό πεδίο αερισμού του βυθού της θάλασσας στα σκοτεινά βάθη του Ανατολικού Ειρηνικού Ωκεανού είναι το θερμότερο και μεγαλύτερο πεδίο που έχει ανακαλυφθεί στην περιοχή μέχρι σήμερα.

Επιπλέον, βρίσκεται σε ένα μέρος όπου οι επιστήμονες δεν περίμεναν να βρουν ενεργούς αεραγωγούς, για να μην αναφέρουμε ολόκληρο το σύστημά τους, εκατοντάδες μέτρα από τον άξονα της ηφαιστειακής κορυφογραμμής.

Η ανακάλυψη θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κατανόησή μας για τα συστήματα εξαερισμού και τον ρόλο που παίζουν στα ωκεάνια οικοσυστήματα, λένε οι επιστήμονες.

Το κοίτασμα ανακαλύφθηκε από μια ομάδα επιστημόνων χρησιμοποιώντας αυτόνομα υποβρύχια για να χαρτογραφήσουν τον πυθμένα της θάλασσας σε βάθη αφιλόξενα για τους ανθρώπους εξερευνητές.

Σε δεδομένα που ελήφθησαν από το AUV Sentry του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole, η ομάδα είδε μια περιοχή τεράστιων κώνων ύψους έως και τριών ορόφων, 2.550 μέτρα κάτω από την επιφάνεια.

Αρχικά, η ομάδα πίστευε ότι οι αεραγωγοί είχαν εξαφανιστεί, αλλά μια πιο προσεκτική ματιά έδειξε το αντίθετο.

«Μείναμε έκπληκτοι που όχι μόνο ήταν πολύ ενεργό το πεδίο, αλλά ήταν μεγαλύτερο σε έκταση και θερμότερο από οποιοδήποτε άλλο υδροθερμικό πεδίο γνωστό κατά μήκος αυτού του τμήματος της Ανόδου του Ανατολικού Ειρηνικού που έχει μελετηθεί τα τελευταία 30 χρόνια», λέει ο θαλάσσιος γεωλόγος Daniel Fornari του WHOI.

Οι υδροθερμικοί αεραγωγοί φιλοξενούν μερικά από τα πιο εντυπωσιακά οικοσυστήματα στη Γη. Πρόκειται για ανοίγματα στον πυθμένα της θάλασσας όπου θερμότητα και χημικές ουσίες διαφεύγουν από τον φλοιό του πλανήτη μας, που συνήθως συνδέονται με την ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Οι ίδιοι οι αεραγωγοί (τα ίδια τα νέφη εξαερισμού) μπορεί να είναι ζεστά, πάνω από 400 βαθμούς Κελσίου, αλλά η ζωή ευδοκιμεί στην άμεση γειτνίασή τους.

Η περισσότερη ζωή στη Γη εξαρτάται από τον φωτοσυνθετικό τροφικό ιστό, αλλά στο βαθύπελαγικό σκοτάδι, η ζωή ακολουθεί διαφορετικό δρόμο. Οι χημικές ουσίες που εναποτίθενται από τους αεραγωγούς τροφοδοτούν τον τροφικό ιστό που βασίζεται στη χημειοσύνθεση, χρησιμοποιώντας χημικές αντιδράσεις για την παραγωγή ενέργειας και όχι ηλιακού φωτός.

Δεν είναι μόνο αυτή η εκπληκτική απόδειξη ότι «η ζωή βρίσκει έναν τρόπο», αλλά αποκαλύπτει επίσης τον μηχανισμό με τον οποίο μπορεί να υπάρξει ζωή σε άλλους κόσμους, όπως στα παγωμένα φεγγάρια του ηλιακού συστήματος, Εγκέλαδος (Κρόνος) και Ευρώπη (Δίας).

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών ( PNAS ).

=====================

φωτο: Οι δομές σουλφιδίου στο πεδίο εξαερισμού YBW-Sentry έχουν κίτρινη χρώση σιδήρου και φιλοξενούν λευκά καβούρια Bythograeid. Φωτογραφία:  Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Woods Hole, National Deep Submergence Facility, τηλεχειριζόμενο όχημα Jason team, WHOI-MISO Facility, National Science Foundation .

Ανακαλύφθηκε υδροθερμικό πεδίο υψηλής θερμοκρασίας εκτός άξονα στον Ανατολικό Ειρηνικό ωκεανό

Η εύρεση ενός νέου, υψηλής θερμοκρασίας, εκτός άξονα υδροθερμικού πεδίου αερισμού στον πυθμένα του Ειρηνικού Ωκεανού σε βάθος 2.550 μέτρων θα μπορούσε να αλλάξει την κατανόηση των επιστημόνων για τον αντίκτυπο που έχουν τέτοια συστήματα αερισμού στον πυθμένα του ωκεανού στη ζωή και τη χημεία των ωκεανών της Γης.

ομάδα ερευνητών, ανακάλυψε το υδροθερμικό πεδίο εκτός άξονα, που ονομάζεται YBW-Sentry, στην περιοχή της παγκόσμιας κορυφογραμμής του μέσου ωκεανού που είναι γνωστή ως  East Pacific Rise  (Ανατολή του Ανατολικού Ειρηνικού)  

[Μια μεσοωκεάνια κορυφογραμμή ( MOR ) είναι ένα σύστημα βουνών στον πυθμένα της θάλασσας που σχηματίζεται από τεκτονικές πλάκες . Συνήθως έχει βάθος περίπου 2.600 μέτρων.
Οι κορυφογραμμές του μέσου ωκεανού σε όλο τον κόσμο συνδέονται με τεκτονικά όρια πλακών και το ίχνος των κορυφογραμμών στον πυθμένα του ωκεανού φαίνεται παρόμοιο με τη ραφή ενός μπέιζμπολ.]

[Κατά μήκος του East Pacific Rise οι υδροθερμικές οπές που ονομάζονται μαύροι καπνιστές ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά, το 1979 και έκτοτε έχουν μελετηθεί εκτενώς. Αυτές οι οπές σχηματίζουν ηφαιστειογενή τεράστια κοιτάσματα θειούχου μεταλλεύματος στον πυθμένα του ωκεανού.  Πολλά μοναδικά πλάσματα βαθέων υδάτων έχουν βρεθεί με αεραγωγούς, που επιβιώνουν σε ένα χημειοσυνθετικό οικοσύστημα και όχι σε ένα που χρησιμοποιεί φωτοσύνθεση ]

Η περιοχή μελέτης απέχει περίπου 200 μίλια από τις ακτές του δυτικού Μεξικού. Ο νέος χώρος εξαερισμού καλύπτει μια περιοχή ισοδύναμη με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, περίπου διπλάσιο από το μέγεθος των πλησιέστερων ενεργών υδροθερμικών αεραγωγών στην περιοχή. Οι καμινάδες μοιάζουν με κηροπήγια (candelabras) που έχουν ύψος τριώροφου κτιρίου.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 18-7-22, σε ένα άρθρο με τίτλο: «Ανακάλυψη ενεργών υδροθερμικών αεραγωγών εκτός άξονα στις 9 ° 54' Β του ανατολικού Ειρηνικού», στο Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών ( PNAS ).

Οι υδροθερμικές οπές βαθέων υδάτων βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, πιο συχνά σε ηφαιστειακά ενεργές τοποθεσίες κατά μήκος της κορυφής του παγκόσμιου συστήματος κορυφογραμμών του μέσου ωκεανού. Η μαγματική δραστηριότητα, που προκαλείται από ανόδους θερμότητας στον μανδύα της Γης, προκαλεί τη διάσπαση των εύθραυστων τεκτονικών πλακών που αποτελούν το εξωτερικό κέλυφος ή το φλοιό της Γης. Καθώς οι πλάκες εξαπλώνονται, νέοι βράχοι στον πυθμένα της θάλασσας σχηματίζονται από τη μαγματική δραστηριότητα και τις ηφαιστειακές εκρήξεις. Αυτή η μαγματική και τεκτονική δραστηριότητα δημιουργεί ρωγμές μέσω των οποίων το θαλασσινό νερό διεισδύει σε πετρώματα φλοιού. Όπως και οι θερμές πηγές στην ξηρά, οι υδροθερμικές οπές αναβλύζουν υγρό πλούσιο σε ορυκτά που έχει θερμανθεί κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.  

ομάδα ερευνητών κυρίως από το  McDermott lab στο ιδιωτικό ερευνητικό πανεπιστήμιο Lehigh   (Lehigh's Department of Earth and Environmental Sciences στη Βηθλεέμ της Πενσυλβάνια στην περιοχή Lehigh Valley της πολιτείας)  συλλέγει υγρά από τις μαύρες καμινάδες καπνιστών και τα αναλύει για τα γεωχημικά χαρακτηριστικά τους, τα οποία μπορούν να υποδείξουν τις θερμοκρασίες στις οποίες σχηματίζονται τα υγρά. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες θα μπορούσαν να είναι σημάδι επικείμενης έκρηξης.

Βαθυμετρικές έρευνες near-bottom, που διεξήχθησαν από την ερευνητική ομάδα μεταξύ 2018 και 2021 με το αυτόνομο υποβρύχιο όχημα (AUV) Sentry , που παρέχεται από την Εθνική Εγκατάσταση Βαθιάς Βύθισης του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole (WHOI) [Woods Hole Oceanographic Institution's (WHOI) National Deep Submergence Facility], παρήγαγαν χάρτες υψηλής ανάλυσης

Ο Daniel J. Fornari , θαλάσσιος γεωλόγος στο WHOI και συν-συγγραφέας της εργασίας σημείωσε, «Μείναμε έκπληκτοι που όχι μόνο ήταν πολύ ενεργό το πεδίο, αλλά είναι μεγαλύτερο σε έκταση και θερμότερη θερμοκρασία από οποιοδήποτε άλλο υδροθερμικό πεδίο αερισμού γνωστό κατά μήκος αυτού του τμήματος της Ανόδου του Ανατολικού Ειρηνικού που έχει μελετηθεί τα τελευταία 30 χρόνια».

Το τριετές ερευνητικό πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Τμήμα Επιστημών Ωκεανών του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών των ΗΠΑ, Πρόγραμμα Θαλάσσιας Γεωλογίας & Γεωφυσικής.

πηγή  https://www2.lehigh.edu/news/off-axis-high-temperature-hydrothermal-field-discovered-at-east-pacific-rise

=============

Υδροθερμικός εξαερισμός

Μια υδροθερμική οπή είναι μια ρωγμή στον πυθμένα της θάλασσας από την οποία εκκενώνεται γεωθερμικά θερμαινόμενο νερό. Οι υδροθερμικές οπές βρίσκονται συνήθως κοντά σε ηφαιστειακά ενεργά μέρη

Τα υδροθερμικά κοιτάσματα είναι πετρώματα και κοιτάσματα ορυκτού μεταλλεύματος που σχηματίζονται από τη δράση υδροθερμικών αεραγωγών.

Οι υδροθερμικοί αεραγωγοί υπάρχουν επειδή η γη είναι και γεωλογικά ενεργή και έχει μεγάλες ποσότητες νερού στην επιφάνειά της και εντός του φλοιού της. Κάτω από τη θάλασσα, οι υδροθερμικοί αεραγωγοί μπορεί να σχηματίζουν χαρακτηριστικά που ονομάζονται μαύροι καπνιστές ή λευκοί καπνιστές . 

Σε σχέση με την πλειονότητα των βαθέων υδάτων, οι περιοχές γύρω από τις υποθαλάσσιες υδροθερμικές οπές είναι βιολογικά πιο παραγωγικές, φιλοξενώντας συχνά πολύπλοκες κοινότητες που τροφοδοτούνται από τις χημικές ουσίες που διαλύονται στα υγρά των αεραγωγών. Τα χημειοσυνθετικά βακτήρια και τα Archaea  (Η λέξη archaea προέρχεται από την αρχαία ελληνική ἀρχαῖα , που σημαίνει «αρχαία πράγματα», ο μεταβολισμός τους αντανακλούσε την πρωτόγονη ατμόσφαιρα της Γης και την αρχαιότητα των οργανισμών, μια περιοχή μονοκύτταρων οργανισμών. Αυτοί οι μικροοργανισμοί δεν έχουν κυτταρικούς πυρήνες και επομένως είναι προκαρυώτες . Τα Archaea  αρχικά ταξινομήθηκαν ως βακτήρια , λαμβάνοντας το όνομα archaebacteria)   σχηματίζουν τη βάση της τροφικής αλυσίδας , υποστηρίζοντας διάφορους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των γιγάντων σωλήνων σκουληκιών , των αχιβάδων, των πεταλίδων και των γαρίδων. 

[τα γιγαντιαία σκουλήκια σωλήνων ( Riftia pachyptila) Τα σκουλήκια σωλήνων Siboglinid , τα οποία μπορεί να φτάσουν σε ύψος πάνω από 2 m (6,6 πόδια) στα μεγαλύτερα είδη, συχνά αποτελούν σημαντικό μέρος της κοινότητας γύρω από μια υδροθερμική οπή. Δεν έχουν στόμα ή πεπτικό σύστημα και, όπως τα παρασιτικά σκουλήκια, απορροφούν θρεπτικά συστατικά που παράγονται από τα βακτήρια στους ιστούς τους. Τα σωληνάρια έχουν κόκκινα λοφία που περιέχουν αιμοσφαιρίνη . Η αιμοσφαιρίνη συνδυάζεται με το υδρόθειο και το μεταφέρει στα βακτήρια που ζουν μέσα στο σκουλήκι. Σε αντάλλαγμα, τα βακτήρια τρέφουν το σκουλήκι με ενώσεις άνθρακα. Δύο από τα είδη που κατοικούν σε μια υδροθερμική οπή είναι το Tevnia jerichonana και το Riftia pachyptila . Μια ανακαλυφθείσα κοινότητα, που ονομάστηκε " Eel City", αποτελείται κυρίως από το χέλι Dysommina rugosa . Αν και τα χέλια δεν είναι ασυνήθιστα, τα ασπόνδυλα κυριαρχούν συνήθως στους υδροθερμικούς αεραγωγούς.
Το 1993, ήταν ήδη γνωστό ότι περισσότερα από 100 είδη γαστερόποδων εμφανίζονται σε υδροθερμικές οπές.  Πάνω από 300 νέα είδη έχουν ανακαλυφθεί σε υδροθερμικές οπές,  πολλά από αυτά είναι «αδελφά είδη»]
Ενεργοί υδροθερμικοί αεραγωγοί πιστεύεται ότι υπάρχουν στην Ευρώπη, το φεγγάρι του Δία και το φεγγάρι του Κρόνου Εγκέλαδος και εικάζεται ότι κάποτε υπήρχαν αρχαίες υδροθερμικές οπές στον Άρη .

-------

Βιολογία υδροθερμικών αεραγωγών 

Η ζωή παραδοσιακά θεωρείται ότι οδηγείται από την ενέργεια του ήλιου, αλλά οι οργανισμοί των βαθέων υδάτων δεν έχουν πρόσβαση στο ηλιακό φως, επομένως οι βιολογικές κοινότητες γύρω από τις υδροθερμικές οπές πρέπει να εξαρτώνται από τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στις σκονισμένες χημικές αποθέσεις και στα υδροθερμικά ρευστά στα οποία ζουν. 

εξαρτώνται από τη ζωή των φυτών και συνεπώς τον ήλιο. Ορισμένοι υδροθερμικοί οργανισμοί εξαερισμού καταναλώνουν τη συνεχή «βροχή», κυρίως οργανικών υπολειμμάτων που πέφτουν από τα ανώτερα στρώματα της στήλης του νερού, αλλά μόνο με ένα τέτοιο σύστημα, οι μορφές ζωής θα ήταν αραιές. Ωστόσο, σε σύγκριση με τον περιβάλλοντα βυθό της θάλασσας, οι υδροθερμικές ζώνες αερισμού έχουν πυκνότητα οργανισμών 10.000 έως 100.000 φορές μεγαλύτερη.

η συνεχής βροχή κυρίως οργανικών υπολειμμάτων (γνωστή ως θαλάσσιο χιόνι είναι ένα σημαντικό μέσο εξαγωγής ενέργειας από την πλούσια σε φως φωτική ζώνη στην αφωτική ζώνη από κάτω, η οποία αναφέρεται ως βιολογική αντλία)

Το θαλάσσιο χιόνι μπορεί να είναι μια σημαντική πηγή τροφής για τους οργανισμούς που ζουν στην αφωτική ζώνη, ιδιαίτερα για τους οργανισμούς που ζουν πολύ βαθιά στη στήλη του νερού.

Δεδομένου ότι το φως του ήλιου δεν φτάνει σε υδροθερμικές αεραγωγές βαθέων υδάτων, οι οργανισμοί σε υδροθερμικές αεραγωγές βαθέων υδάτων δεν μπορούν να λάβουν ενέργεια από τον ήλιο για να πραγματοποιήσουν φωτοσύνθεση. Αντίθετα, η μικροβιακή ζωή που βρίσκεται στους υδροθερμικούς αεραγωγούς είναι χημειοσυνθετική.

===============

Θεωρία της υδροθερμικής προέλευσης της ζωής 

Abiogenesis § Υδροθερμικοί αεραγωγοί βαθιάς θάλασσας

 επίσης: Κύκλος θείου

Η χημική και θερμική δυναμική στους υδροθερμικούς αεραγωγούς καθιστά τέτοια περιβάλλοντα εξαιρετικά κατάλληλα θερμοδυναμικά για τη διεξαγωγή διεργασιών χημικής εξέλιξης. Επομένως, η ροή θερμικής ενέργειας είναι ένας μόνιμος παράγοντας και υποτίθεται ότι συνέβαλε στην εξέλιξη του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης της πρεβιοτικής χημείας. 

Ο Günter Wächtershäuser  (Γκύντερ Βαχτερσέουζερ)  πρότεινε τη θεωρία του κόσμου σιδήρου-θείου και πρότεινε ότι η ζωή μπορεί να προήλθε από υδροθερμικές οπές. Ο Wächtershäuser πρότεινε ότι μια πρώιμη μορφή μεταβολισμού προϋπήρχε της γενετικής. Με τον όρο μεταβολισμό εννοούσε έναν κύκλο χημικών αντιδράσεων που απελευθερώνουν ενέργεια σε μια μορφή που μπορεί να αξιοποιηθεί από άλλες διαδικασίες.

Έχει προταθεί ότι η σύνθεση αμινοξέων θα μπορούσε να έχει συμβεί βαθιά στον φλοιό της Γης και ότι αυτά τα αμινοξέα στη συνέχεια εκτοξεύτηκαν μαζί με υδροθερμικά υγρά σε ψυχρότερα νερά, όπου οι χαμηλότερες θερμοκρασίες και η παρουσία ορυκτών αργίλου θα ενθάρρυναν τον σχηματισμό πεπτιδίων και πρωτοκύτταρα .

Θεωρείται ότι οι αλκαλικοί υδροθερμικοί αεραγωγοί (λευκοί καπνιστές) μπορεί να είναι πιο κατάλληλοι για την αναδυόμενη ζωή από τους μαύρους καπνιστές λόγω των συνθηκών pH τους.

Τα χημειοσυνθετικά οικοσυστήματα που περιβάλλουν τις υποθαλάσσιες υδροθερμικές οπές, παρατηρήθηκαν  το 1977.

Υδροθερμικοί αεραγωγοί υψηλής θερμοκρασίας, οι «μαύροι καπνιστές», ανακαλύφθηκαν το 1979

η χημειοσυνθετική διαδικασία που παρατηρήθηκε στους υδροθερμικούς αεραγωγούς όχι μόνο ήταν κοινή για τον πλανήτη Γη σε όλη την ιστορία του, υποστηρίζει, αλλά αυτή η διαδικασία ήταν θεμελιώδης για όλα τα ζωντανά οικοσυστήματα που χρονολογούνται από την πρώτη γένεση της ζωής πριν από περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. [ 7 Θεωρίες για την Προέλευση της Ζωής ]

Αν μπορούσαμε να ταξιδέψουμε πίσω στην εποχή εκείνη, θα βλέπαμε μια εντελώς διαφορετική Γη από αυτή που βλέπουμε σήμερα. Θα βλέπαμε έναν πλανήτη να αναδύεται από τον κατακλυσμό μιας πρόσκρουσης με έναν αδίστακτο πλανήτη που δημιούργησε το φεγγάρι και πιστεύεται ότι έχει γείρει τον άξονα της Γης σε περίπου 23,5 μοίρες.

Η Γη θα είχε μόλις πρόσφατα κρυώσει αρκετά ώστε να φέρει έναν συμπαγή φλοιό και ο έντονος ηφαιστειασμός και οι γεωλογικές αναταραχές θα είχαν δημιουργήσει μια τοξική ατμόσφαιρα σχεδόν εντελώς άνευ οξυγόνου. Χωρίς στρώμα όζοντος, ο πλανήτης θα βρέχεται από τεράστιες δόσεις υπεριώδους φωτός και ακτινοβολίας από τον ήλιο.

Θα βλέπαμε κομήτες, μετεωρίτες και αστεροειδείς να πέφτουν βροχή σε όλο το τοπίο σε μια περίοδο σφοδρών βομβαρδισμών, αφήνοντας πίσω τους συμπυκνωμένο νερό που θα σχημάτιζε σύννεφα και τελικά, σε συνδυασμό με ηφαιστειακή εξάτμιση, ωκεανούς. Η φωτοσύνθεση δεν θα γινόταν στη Γη για άλλα δύο δισεκατομμύρια χρόνια.

Ωστόσο, σε αυτήν την κυριολεκτική κόλαση στη Γη θα είχαμε δει (αν θυμόμασταν να πάρουμε ένα μικροσκόπιο μαζί μας) οι πρώτες μορφές ζωής αρχίζουν να εμφανίζονται.

Ζωή που αναδύεται από τα βάθη της Γης;

Ο Wächtershäuser, ο οποίος είναι επίσης επίτιμος καθηγητής εξελικτικής βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Regensburg στη Γερμανία, επισημαίνει τους πρώιμους ωκεανούς της Γης και την περίοδο υψηλής ηφαιστειακής δραστηριότητας ως το τέλειο περιβάλλον για τη γέννηση της Μορφής Νο. 1 της Γης Ζωής ή του «πρωτοποριακού οργανισμού». , μια ακυτταρική (δεν περιέχει κύτταρα) οντότητα που πιθανότατα πέρασε από την πιο μοναχική ζωή στην ιστορία του πλανήτη μέσα σε λίγα λεπτά.

Η υπόθεση της προέλευσης της ζωής του ονομάζεται Θεωρία του Κόσμου του Σιδήρου-Θείου . 

https://www.space.com/19439-origin-life-earth-hydrothermal-vents.html

==================

Η διατήρηση των υδροθερμικών αεραγωγών αποτελεί αντικείμενο ενίοτε έντονων συζητήσεων στην ωκεανογραφική κοινότητα τα τελευταία 20 χρόνια. 

Έχει επισημανθεί ότι μπορεί να είναι οι επιστήμονες που προκαλούν τη μεγαλύτερη ζημιά σε αυτά τα αρκετά σπάνια ενδιαιτήματα  (εξόρυξη ορυκτών πόρων στον πυθμένα της θάλασσας)

Οι υδροθερμικές οπές, σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουν οδηγήσει στον σχηματισμό εκμεταλλεύσιμων ορυκτών πόρων μέσω της εναπόθεσης ογκωδών θειούχων κοιτασμάτων στον πυθμένα της θάλασσας . Το ορυκτό όργανο Mount Isa που βρίσκεται στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα.  Πολλές υδροθερμικές οπές είναι πλούσιες σε κοβάλτιο , χρυσό , χαλκό και μέταλλα σπάνιων γαιών απαραίτητα για ηλεκτρονικά εξαρτήματα.

Η εξόρυξη στον πυθμένα της θάλασσας έχει σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις

πηγή   https://wikipredia.net/el/Hydrothermal_vent

======

7 Θεωρίες για την Προέλευση της Ζωής

(Πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια, η ζωή στη Γη άρχιζε και τελείωνε με απλούς μονοκύτταρους οργανισμούς. Με την πάροδο του χρόνου αυτοί αποκτούσαν όλο και περισσότερη πολυπλοκότητα.

α.Ηλεκτρικός Σπινθήρας,
β.τα πρώτα μόρια ζωής ήρθαν σε επαφή με τον άργιλο. Αυτή η σύμπτυξη όχι μόνο συγκέντρωσε τις οργανικές ενώσεις, αλλά συνέβαλε στην οργάνωσή τους σε σχήματα παρόμοια με τα σημερινά ανθρώπινα γονίδια.

γ.Η θεωρία των υποθαλάσσιων αεραγωγών βασίζεται στην άποψη ότι η ζωή μπορεί να ξεκίνησε με υποβρύχιες υδροθερμικές οδούς, που ανέβλυζαν και διασκόρπιζαν στην ατμόσφαιρα πλούσια σε υδρογόνο μόρια, ιδιαίτερα σημαντικά για την ζωή. Οι βραχώδεις εξοχές τους μπόρεσαν να ενώσουν τα μόρια, προσφέροντας σημαντικές αντιδράσεις στους ορυκτούς καταλύτες. Ακόμα και σήμερα, αυτές οι οδοί αερίου είναι πλούσιες σε χημική και θερμική ενέργεια που στηρίζει δυναμικά οικοσυστήματα.

δ.Πριν 3 δισεκατομμύρια χρόνια, ο πάγος είχε καλύψει σχεδόν όλο τον όγκο των ωκεανών, καθώς ο ήλιος ήταν περίπου ένα τρίτο λιγότερο φωτεινός από ό,τι είναι τώρα. Αυτό το στρώμα του πάγου, πάχους εκατοντάδων μέτρων, ενδέχεται να προστάτευσε τις εύθραυστες οργανικές ενώσεις από την υπεριώδη ακτινοβολία και τις φυσικές επιδράσεις. Το κρύο μπορεί να συνέβαλε επίσης ώστε αυτά τα μόρια να επιβιώσουν περισσότερο, επιτρέποντας να συμβούν βασικές αντιδράσεις.

ε. κόσμος του RNA

Σήμερα το DNA χρειάζεται πρωτεΐνες ώστε να διαμορφωθεί και την ίδια στιγμή χρησιμοποιείται από αυτές για μπορέσουν κι αυτές να σχηματιστούν.  Πώς θα μπορούσε το ένα να δημιουργηθεί χωρίς το άλλο; Η απάντηση μπορεί να είναι το RNA. Το RNA μπορεί να αποθηκεύσει πληροφορίες όπως το DNA, να χρησιμεύσει ως ένζυμο, όπως οι πρωτεΐνες, και να συμβάλλει τόσο στη δημιουργία του DNA, όσο και των πρωτεϊνών. Αργότερα το DNA και οι πρωτεΐνες κληρονόμησαν τον "κόσμο του RNA",

Αντίθετα με τις θεωρίες που ισχυρίζονται ότι η ζωή προήλθε από σύνθετα μόρια, όπως το RNA, εδώ οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η ζωή θα μπορούσε να αρχίσει με μικρότερα μόρια, που αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους, μέσα σε κύκλους αντιδράσεων. Αυτά μπορεί να περιέχονταν σε απλές κάψουλες, παρόμοιες με τις μεμβράνες των κυττάρων. Με την πάροδο του χρόνου πιο σύνθετα μόρια που εκτελούσαν τις ίδιες αντιδράσεις καλύτερα από τα μικρότερα ενδέχεται να εξελίχθηκαν. 

Πανσπερμία

Ίσως η ζωή δεν ξεκίνησε καν στη Γη, αλλά μεταφέρθηκε αλλού από το διάστημα. Η θεωρία αυτή είναι γνωστή με το όνομα "πανσπερμία". Για παράδειγμα, μεγάλοι πέτρινοι όγκοι απομακρύνονται από την επιφάνεια του Άρη, λόγω κοσμικών συγκρούσεων και αρκετοί τέτοιοι μετεωρίτες προσγειώθηκαν στον πλανήτη μας. Έτσι, διάφοροι επιστήμονες διατύπωσαν αμφιλεγόμενες απόψεις, υποστηρίζοντας ότι τα μικρόβια ήρθαν εδώ από το διάστημα και ότι πιθανώς όλοι μας καταγόμαστε από τον Άρη. Άλλοι επιστήμονες κάνουν την εκτίμηση ότι τα μόρια ζωής μεταφέρθηκαν με κομήτες από άλλα αστρικά συστήματα.