Μπορούμε να εξελιχθούμε σε υπεράνθρωπους που χρειάζονται μόνο δυο ώρες ύπνου, δείχνει η έρευνα σε τυφλό σπηλαιόβιο είδος ψαριού, που έχασε τον ύπνο του

ΗΠΑ, Φλόριντα,   θα μπορούσαμε να εξελιχθούμε σε υπεράνθρωπους και να χρειαζόμαστε μόνο δυο ώρες ύπνου?
Μελέτη στο ψάρι Pachon Cavefish δείχνει ότι ο εγκέφαλος προσαρμόζεται.
όταν τα αισθητήρια όργανα ενός οργανισμού, αδυνατούν να "κλειδώσουν απέξω" -και να μη προσλαμβάνουν διαρκώς- τα διάφορα εξωτερικά περιβαλλοντικά ερεθίσματα, αυτός είναι ένας τρόπος για να χάνει αυτός ο οργανισμός, τον ύπνο του.
Το ψάρι Pachon cavefish ζει σε σκοτεινές σπηλιές στο Μεξικό και έχει χάσει εντελώς τα μάτια του.  Αυτό το είδος ψαριού εξελίχθηκε, μέσα στο σκληρό περιβάλλον των σπηλαίων, με πολύ λίγο φως, τροφή και οξυγόνο, έτσι ανέπτυξε μηχανισμούς δημιουργικής επιβίωσης, που περιλαμβάνουν την καταστολή του ύπνου.
Η πλευρική γραμμή  "lateral line" κατά μήκος ενός ψαριού, είναι μια γραμμή  που αποτελείται από μία σειρά αισθητηρίων οργάνων
Αυτά τα όργανα ανιχνεύουν τις κινήσεις και τις αλλαγές της πίεσης στο περιβάλλον νερό.
Η "lateral line" καθιστά τα ψάρια λιγότερο ικανά, να απομονώνονται από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος και έτσι χάνουν τον ύπνο τους.
αυτό θα μπορούσε να ρίξει φως, στη δυνατότητα και του ανθρώπινου εγκεφάλου, για να εξελιχθεί και να χρειάζεται επίσης λιγότερο ύπνο.
Το τυφλό ψάρι "Blind Pachon cavefish" έχει εξελιχθεί έτσι, ώστε να χρειάζεται πολύ λίγο ύπνο και οι ερευνητές διερευνούν πως εξελίσσεται ο ύπνος. Χρησιμοποιούν το cavefish ως μοντέλο για να να καταλάβουν πως θα μπορούσε να εξελιχθεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος, έτσι ώστε να χρειάζεται επίσης πολύ λίγο ύπνο.
O ύπνος σαν βασική συμπεριφορά,είναι αναγκαίος σε όλα σχεδόν τα ζώα, αλλά διαφέρει στο πόσες ώρες ύπνου χρειάζεται, το κάθε είδος.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Florida Atlantic University (FAU) μελέτησαν το  cavefish του Μεξικού για να διερευνήσουν τους εξελικτικούς μηχανισμούς που ρυθμίζουν την απώλεια του ύπνου.
Βρήκαν ότι μια αδυναμία να "κλείνουμε απέξω" τα εξωτερικά περιβαλλοντικά ερεθίσματα, είναι ένας από τους τρόπους για να χάνουμε τον ύπνο μας
«Τα ζώα έχουν μεγάλες διαφορές ως προς τη διάρκεια του ύπνου τους, κάποια κοιμούνται έως και 20 ώρες και άλλα μόλις δύο ώρες και κανείς δεν ξέρει γιατί υπάρχουν αυτές οι έντονες διαφορές στον ύπνο» είπε ο Δρ Alex Keene, συγγραφέας της μελέτης  και associate professor στο FAU’s Charles E.Schmidt College of Science.

"Η μελέτη μας δείχνει ότι οι διαφορές στα αισθητήρια συστήματα μπορούν να συμβάλουν σε αυτή την μεταβλητότητα του ύπνου."
"Είναι πιθανό ότι η εξέλιξη επιφέρει αλλαγές στα αισθητήρια όργανα και οι αλλαγές στον ύπνο είναι μια δευτερεύουσα συνέπεια, ή ότι η εξέλιξη επιλέγει τις αλλαγές στην αισθητηριακή επεξεργασία, προκειμένου να αλλάξει τον ύπνο."

Tο περιβάλλον στα σπήλαια είναι πολύ διαφορετικό από το περιβάλλον στα ποτάμια, για τα ψάρια που κατοικούν εκεί, έτσι το  cavefish εξελίχθηκε με σημαντικές διαφορές από το ψάρι που κατοικεί στην επιφάνεια.
 έχει αναπτύξει διαφορές στην αναζήτηση τροφής και τη διατροφική συμπεριφορά, αυτό οδηγεί στην πιθανότητα ότι, οι  διαφορές στη διαθεσιμότητα των τροφίμων οδήγησαν στην εξέλιξη της απώλειας ύπνου σε πληθυσμούς ψαριών των σπηλαίων.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένοι πληθυσμοί του  cavefish ανέπτυξαν βελτιωμένες αισθητηριακές δυνατότητες που συμβάλλουν στην απώλεια ύπνου,
επίσης διαπίστωσαν ότι ο ύπνος στο cavefish μπορεί να αλλάξει και μπορεί να ρυθμίζεται από τις εποχιακές αλλαγές στη διαθεσιμότητα των τροφίμων.

Υπάρχουν πάνω από 29 διαφορετικοί πληθυσμοί ψαριού είδους cavefish που όλοι εξελίχθηκαν ανεξάρτητα, έτσι ώστε οι ερευνητές ήταν σε θέση να διαπιστώσουν κατά πόσον οι διαφορετικοί πληθυσμοί των ψαριών ανέπτυξαν την απώλεια ύπνου μέσα από τα ίδιους εξελικτικούς μηχανισμούς.

Ο συγκεκριμένος πληθυσμός του cavefish Pachón που μελέτησαν οι ερευνητές , έχασε τον ύπνο του, λόγω των αυξημένων αισθητηριακών πληροφοριών από το περιβάλλον του- αλλά δεν συνέβη το ίδιο στους άλλους πληθυσμούς.
"βρήκαμε έκπληκτοι ότι υπάρχουν πολλοί ανεξάρτητοι μηχανισμοί που ρυθμίζουν την απώλεια του ύπνου, σε διαφορετικούς πληθυσμούς των ψαριών που ζουν στα σπήλαια. και αυτό μπορεί να είναι ένα σημαντικό εξελικτικό βήμα"  είπε ο James Jaggard, συγγραφέας και μεταπτυχιακός φοιτητής στο FAU, που συνεργάζεται με τον Δρ Keene.
"αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να χάσουμε τον ύπνο μας ή να εξελιχθεί ο εγκέφαλός μας για να κοιμόμαστε λιγότερο και πρόκειται να ψάξουμε για να εντοπίσουμε αυτούς τους μηχανισμούς"

[προηγουμένως οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στο cavefish, είχε εξελιχθεί μια πολύ ευαίσθητη πλευρική γραμμή
(μια γραμμή κατά μήκος της πλευράς ενός ψαριού που αποτελείται από μία σειρά αισθητηρίων οργάνων -σειρά υποδοχέων που ονομάζονται neuromasts-  που ανιχνεύουν κινήσεις και αλλαγές πίεσης στο περιβάλλον νερό
Αυτά τα neuromasts είναι τοποθετημένα σε ένα διασυνδεδεμένο δίκτυο κατά μήκος του κεφαλιού και του σώματος.) ]

"Οι άνθρωποι αποκλείουν (κλείνουν απέξω) τα αισθητήρια ερεθίσματα, όταν μπαίνουν σε κατάσταση υπνηλίας", είπε ο Δρ Keene.
"Για παράδειγμα, κλείνουμε τα μάτια μας και υπάρχουν μηχανισμοί στον εγκέφαλο για τη μείωση της ακουστικής εισόδου."
"αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ένα αισθητήριο ερέθισμα, όπως όταν κάποιος εισέρχεται σε μια αίθουσα, είναι λιγότερο πιθανό να γίνει αντιληπτό (να τραβήξει την προσοχή μας) αν είμαστε κοιμισμένοι.
"τα cavefishes λόγω της ευαίσθητης πλευρικής γραμμής, έχασαν σε κάποιο βαθμό την ικανότητα να μειώνουν (να κλειδώνουν απέξω) τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα και αυτό οδήγησε στη μειωμένη αναγκαιότητα ύπνου"
Οι ερευνητές δημιούργησαν πρόσφατα διαγονιδιακές σειρές  ψαριών (διαγενετικά ψάρια -με τεχνητή εισαγωγή DNA σε διαφορετικό είδος) που θα τα χρησιμοποιήσουν για να έχουν την εικόνα δραστηριότητας του εγκεφάλου τους και να χαρτογραφήσουν τις γενετικές διαφορές στην ανατομία, ανάμεσα στους διάφορους πληθυσμούς του cavefish.
πηγή 23-2-17
http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-4253674/Cavefish-study-shows-humans-evolve-sleep-less.html

Journal of Experimental Biology
RESEARCH ARTICLE
The lateral line confers evolutionarily derived sleep loss in the Mexican cavefish
 Journal of Experimental Biology 2017 220: 284-293; doi: 10.1242/jeb.145128
Funding
This work was supported by a National Science Foundation IOS 125762 award to A.C.K. and an undergraduate Evo-Devo-Eco Network (EDEN) award to B.G.R.

Μπορεί η μειωμένη ανάγκη για ύπνο στην ουσία της να κρύβει μία πραγματική βιολογική βάση εξέλιξης του ανθρώπινου είδους και την απαρχή δημιουργίας μιας καινούργιας ανθρώπινης «φυλής»;
αναφέρονται χριστιανοί ασκητές και άγιοι, ινδουιστές ή βουδιστές yogi, που κοιμούνται ελάχιστα ή καθόλου,  αλλά είναι πάντα γεμάτοι ενέργεια.
Η διαδικασία της γήρανσης των φυσικών τους σωμάτων σταματάει ή και αναστρέφεται, ενώ, και εφόσον ενεργοποιήσουν πλήρως το DNA τους, λέγεται ότι γίνονται πρακτικά αθάνατοι.
Η  προϋπόθεση για αυτή την πραγμάτωση σχετίζεται με τον τόπο που διαμένει ο άνθρωπος, καθώς δεν είναι το ίδιο ενεργειακά πλούσιες όλες οι περιοχές της γης  (ωστόσο και αυτό αντισταθμίζεται με την "άσκηση" της ενέργειάς του (ασκήσεις ενεργειακής αναπνοής κλπ)

***Ύπνος θα πει ανάπαυση, όμως οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμα να εντοπίσουν τι είναι εκείνο που προκαλεί την αναγκαιότητα του