Γαλλία, στην περιοχή Faux-la-Montagne, κοντά στη Limoges, ένα ζευγάρι Βρετανών αγόρασε ακίνητο σε 40 στρέμματα δάσους για £ 300.000 και ξόδεψε τις οικονομίες μιας ζωής για την ανακαίνισή του.
Το ζευγάρι ζήτησε από τον τοπικό δασολόγο Serge Lefaure να περικόψει τα δένδρα της ιδιοκτησίας του. Με ένα συμβόλαιο 18 μηνών (από τον Οκτώβριο του 2015) επέτρεψαν στον δασολόγο να πάρει από τη δασική τους έκταση, μια συμφωνημένη ποσότητα ξυλείας και να την πουλήσει με αντάλλαγμα ένα χρηματικό ποσό, που θα τους βοηθούσε στην ανακαίνιση.
Ωστόσο η Christine και ο Brian Mountain αντίκρυσαν έντρομοι τις μηχανές εκκαθάρισης δασών, να μετατρέπουν το όμορφο σκηνικό της ιδιοκτησίας τους, σε κρανίου τόπο.
Η γη τους, μια καταπράσινη κοιλάδα με ένα παλιό ελαιοτριβείο, στην καρδιά της γαλλικής υπαίθρου, θα μπορούσε να προσελκύσει τουρίστες, αλλά τώρα μοιάζει σαν να βομβαρδίστηκε. Ο δασολόγος έκοψε βαλανιδιές και πεύκα 200 χρόνων από έκταση που δεν συμπεριλαμβανόταν στο συμβόλαιο.Το περιστατικό προσέλκυσε την προσοχή της τοπικής εφημερίδας La Montagne, που αποκάλεσε σεληνιακό τοπίο, την τωρινή εικόνα της ιδιοκτησίας και τόνισε ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον 30 χρόνια, για να μεγαλώσουν ξανά τα δένδρα.πηγή 3-3-2017
η ανθρώπινη απληστία και αλαζονεία
οι μύθοι της Αρχαίας Ελλάδας έχουν στενή σχέση με τη φύση και μας φανερώνουν ότι η γη μας προσφέρει ό,τι πιο σημαντικό και όποιος στρέφεται εναντίον της τιμωρείται.
Ο μύθος του Ερυσίχθονα
Ο Ερυσίχθων βασίλευε στη Βοιωτία. Ήταν άπληστος, ασεβής και εκμεταλλευόταν το φυσικό και κοινωνικό περίγυρό του χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες της φύσης. Έκοψε όλα τα δέντρα της περιοχής του και η τιμωρία του από τη Θεά Δήμητρα (θεά της Γης) ήταν σκληρή. Τον έκανε να πεινά τόσο που για να ικανοποιήσει την πείνα του αναγκάστηκε να φάει όλα τα ζώα του βασιλείου του. Πούλησε ακόμα και την κόρη του για να αγοράσει τροφή. Δεν χόρτασε ποτέ μέχρι που αναγκάστηκε να φάει τις σάρκες του και να βρει οικτρό θάνατο (Μπουρατίνος 1997). Η απληστία και η αλαζονεία που εκφράστηκε με την καταστροφή της φύσης τιμωρήθηκαν από τους Θεούς.
Ανάμεσα στα δέντρα που έκοψε, βρισκόταν και μία πανύψηλη ιερή βελανιδιά η οποία ήταν αφιερωμένη στην Θεά Δήμητρα (Θεά της Γης) , γύρω από την οποία χόρευαν οι Δρυάδες. (Η βελανιδιά ήταν επίσης το ιερό δένδρο του Δία και το χαρακτηριστικό θρόισμα των φύλλων της μαζί με το νερό που έβγαινε από την κοιλότητα του δέντρου θεωρούνταν στη Δωδώνη έδινε χρησμό). Στην αρχαιότητα ο άνθρωπος ένοιωθε αναπόσπαστο μέρος της φύσης, βιώνοντας την αμοιβαία αλληλεξάρτηση όλων των βασιλείων της ζωής. Θεωρούσε την Γαία (γη) και τα βασίλεια της ζώντες οργανισμούς, εκφράσεις ενός ενιαίου συνόλου, αποδίδοντας τους Θεϊκές ιδιότητες
οι ημίθεες νύμφες κατοικούσαν στα όροι, στα δάση (Αμαδρυάδες ) στα ποτάμια (Ναϊάδες), και στις Θάλασσες (Νηρηίδες και οι Ωκεανίδες)
Μόλις έκανε την εμφάνιση του ένα δέντρο στην επιφάνεια της γης, πίστευαν πως μία Αμαδρυάδα το «εμψύχωνε», το προστάτευε, και μοιραζόταν την μοίρα της μαζί του. Πίστευαν πως οι Αμαδρυάδες πέθαιναν ταυτόχρονα με τα δένδρα, και τις θεωρούσαν «όντα» που μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο μεσάζοντα ανάμεσα στους θεούς. Όταν ερχόταν η ώρα της Νύμφης να πεθάνει, μαραινόταν πρώτα το δέντρο της μέσα στη γη. Οι Νύμφες έχουν επιζήσει στη λαϊκή παράδοση έως σήμερα, ως νεράιδες.
http://mythagogia.blogspot.gr/2013/04/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου