ΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΧΑΜΕΝΩΝ ΑΚΡΩΝ στον ΑΝΘΡΩΠΟ, διαθέτουμε ΟΜΟΛΟΓΑ ΓΟΝΙΔΙΑ με τις ΣΑΛΑΜΑΝΔΡΕΣ

ΗΠΑ, βόρεια Καρολίνα, Durham.          Νέα έρευνα για την αναγεννητική ικανότητα των θηλαστικών –φυσικά και των ανθρώπων-
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Duke, αποκαλύπτουν τον μηχανισμό που ενεργοποιεί τα γονίδια ανάπλασης σε ένα zebrafish,  για να ξεκινήσουν την αναγέννηση του ιστού, στο τραυματισμένο -σχεδόν κομμένο- πτερύγιό του.
Παρουσιάζονται για πρώτη φορά, τα ενισχυτικά στοιχεία 'enhancer elements' στις ακολουθίες των γονιδίων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αναγεννηθούν χαμένα μέρη του σώματος.
Η ικανότητα επούλωσης σοβαρών τραυμάτων αλλά και η ικανότητα αναγέννησης των χαμένων μας άκρων, ίσως κρύβεται στα γονίδια μας.
στην εικόνα που έδωσε η ερευνητική ομάδα, τα πράσινα σήματα υποδεικνύουν την δραστηριότητα ενός γονιδίου που ενισχύει την αναγέννηση των ιστών, στην καρδιά και το πτερύγιο του zebrafish.
Το zebrafish ήταν σε θέση να επιδιορθώσει το κατεστραμμένο του πτερύγιο, ακόμα και τον κατεστραμμένο καρδιακό του ιστό, με διεργασίες στις οποίες βασικό ρόλο είχαν οι αυξητικοί παράγοντες ινοβλαστών και το γονίδιο NRG1 (νευρεγουλίνη-1)
Η ομάδα ανακάλυψε ότι στο zebrafish, τα ενισχυτικά στοιχεία ανάπλασης ιστών ( 'tissue regeneration enhancer elements' ) ενεργοποιούσαν τα γονίδια ανάπλασης στην αντιμετώπιση ενός τραυματισμού.
Ο Junsu Kang (PhD lead author of the study) ανακάλυψε ότι στο zebrafish το γονίδιο λεπτίνη β (leptin b) ενεργοποιούνταν στον τραυματισμό των πτερυγίων ή της καρδιάς.

Ψάχνοντας μέσα στα χιλιάδες ζεύγη βάσεων γύρω από αυτό το γονίδιο, ο ερευνητής διαπίστωσε διακριτά 'enhancer elements' που αντιστοιχούν σε κάθε θέση.
Συγχωνεύοντας τις ακολουθίες σε δύο γονίδια ανάπλασης, ο ερευνητής δημιούργησε ένα zebrafish με καλύτερο πτερύγιο και δυνατότητα ανάπλασης του κατεστραμμένου καρδιακού του ιστού.
Η ομάδα στη συνέχεια δοκίμασε αυτά τα στοιχεία σε ποντίκια.
Αυτό αποκάλυψε ότι τα δανεικά 'enhancer elements' από το γονιδίωμα (γενετικό υλικό) του zebrafish ενεργοποιούσαν τα γονίδια ανάπλασης στις τραυματισμένες πατούσες και τις καρδιές των ποντικών.

έχει παρατηρηθεί ότι πολλά πλάσματα έχουν την ικανότητα να αναγεννούν τους ιστούς για να επισκευάσουν  τα κατεστραμμένα μέρη του σώματος τους, σε αυτά συμπεριλαμβάνεται το zebrafish και η σαλαμάνδρα,
τα ποντίκια και οι μύγες έχει επίσης βρεθεί ότι διαθέτουν γονίδια αναγέννησης, ακόμη και οι άνθρωποι έχει βρεθεί ότι, έχουν ομόλογα 'counterparts,'  γονίδια που επιτρέπουν αυτό το είδος της ανάπλασης ιστού να συμβεί.

Ο Kenneth D. Poss, (PhD, senior author of the study and professor of cell biology at Duke University School of Medicine) δήλωσε ότι « «Είμαστε στην αρχή αυτής της έρευνας, αλλά τώρα έχουμε μια ενθαρρυντική απόδειξη της αντίληψης ότι αυτά τα 'enhancer elements' διαθέτουν όλες τις ακολουθίες που είναι αναγκαίες για να ενεργοποιηθεί στα θηλαστικά ο μηχανισμός ανάπλασης μετά από ένα τραυματισμό»
«Θέλουμε να βρούμε περισσότερα από αυτά τα είδη 'enhancer elements' ώστε να μπορούμε να καταλάβουμε τι ενεργοποιεί και τελικά, τι ελέγχει το πρόγραμμα αναγέννησης», είπε ο Poss.

«Μπορεί να υπάρχουν ισχυρά 'enhancer elements' που ενισχύουν την έκφραση του γονιδίου πολύ περισσότερο από ό, τι άλλα ή στοιχεία που ενεργοποιούν τα γονίδια, στα ειδικού τύπου κύτταρα που έχουν τραυματιστεί.
αυτό το επίπεδο της ειδικότητας, μπορεί μια μέρα να μας δώσει τη δυνατότητα να αλλάξουμε έναν ιστό που έχει μειωμένη αναγεννητική ικανότητα, σε έναν καλύτερο, με σχεδόν χειρουργική ακρίβεια». 

πηγή 7-4-16( Duke study appearing April 6 in the journal Nature )
http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-3528962/The-ability-regenerate-lost-limbs-lurking-genes-Study-reveals-hidden-DNA-researchers-say-reawakened.html

βρέθηκαν τα κρυμμένα γονίδια που ξυπνούν την αναγεννητική ικανότητα?

στο εξελικτικό μας δένδρο, πολύ πίσω στις ρίζες του, πριν να αποβάλλουμε τα βράγχια ή να αναπτύξουμε αντίχειρες - θα βούμε κατά πάσα πιθανότητα έναν κοινό πρόγονο με την καταπληκτική ικανότητα να αναγεννά τα χαμένα μέρη του σώματός του.
Οι τυχεροί απόγονοι αυτού του πλάσματος-στους οποίους συμπεριλαμβάνεται η σημερινή σαλαμάνδρα και το zebrafish, μπορούν ακόμα να εκτελέσουν τον άθλο, αλλά οι άνθρωποι έχασαν μεγάλο μέρος της αναγεννητικής τους ικανότητας κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών εξέλιξης. στην Ελληνική μυθολογία, οι Τρίτωνες –μικρά ουροδελή συγγενικά με τις σαλαμάνδρες- ήταν ανθρωπόμορφα θαλασσινά όντα, γιοί του Ποσειδώνα. Σε μια προσπάθεια για να καταλάβουμε τι χάθηκε, οι ερευνητές έτρεξαν  μια λίστα με τα γονίδια που επιτρέπουν την αναγεννητική ικανότητα στα ζώα για να αυξήσουν την κομμένη ουρά τους ή να επισκευάσουν κατεστραμμένους ιστούς. Απροσδόκητα βρήκαν ότι τα γονίδια που είναι σημαντικά για την αναγεννητική ικανότητα σε αυτά τα πλάσματα, έχουν επίσης τα ομόλογά τους στους ανθρώπους. Η βασική διαφορά μπορεί να μη βρίσκεται στα γονίδια τους, αλλά στις ακολουθίες που ρυθμίζουν το πως αυτά τα γονίδια ενεργοποιούνται, κατά τη διάρκεια του τραυματισμού.

Η ικανότητα αναγέννησης των χαμένων άκρων κρύβεται και στα ανθρώπινα, κρυμμένα και ανενεργά γονίδια. Η έρευνα αποκαλύπτει ότι αυτά θα μπορούσαν να «ξυπνήσουν» και να ενεργοποιηθούν.

Η πραγματικότητά μας σταδιακά μετουσιώνεται, ολοένα και μεγαλύτερες αλήθειες και κρυμμένα μυστικά βρίσκουν το δρόμο τους προς τη δημοσιότητα
Η ψυχή μας είναι αναπόσπαστα δεμένη με την ουσία του πλανήτη, κάθε αλλαγή στη γη, αλλάζει κι εμάς. Η αφύπνιση και ενεργοποίηση του πλανήτη συνδέεται με την αφύπνιση της ανθρώπινης συνείδησης, το συνειδησιακό άλμα της ανθρωπότητας και τη μετάλλαξή μας. Η μετατροπή συμβαίνει ουσιαστικά στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Το γεγονός ότι τα πάντα μέσα στο σύμπαν είναι ένα, είναι επιστημονική πραγματικότητα.

Σύμβολα και αρχέτυπα μιλούν με τη δική τους γλώσσα για την αναγεννητική δύναμη, τη δυνατότητα και τη γονιμότητα σε φυσικό και πνευματικό επίπεδο, στο σύμπαν.
Τα μυστικά Του, θα φανερωθούν μόνο σε μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων, με διευρυμένη συνείδηση και αίσθημα ενότητας με τα υπόλοιπα έμβια όντα της γης.