ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟ

Κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει για έλλειψη παραγωγικότητας τη νέα κυβέρνηση, ούτε φυσικά και τα επιτελεία των επικοινωνιολόγων που έχουν επιφορτισθεί με το βαρύτατο καθήκον του χειραγωγημένου λαϊκού αποπροσανατολισμού.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο επικοινωνιακός αντιπερισπασμός καλά κρατεί, και εξασφαλίζει την καλύτερη δυνατή κάλυψη στον παπανδρεοποιημένο πλέον μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ, που επιχειρεί μια υπόγεια (πλην δυναμική) άλωση στο πολιτικό σύστημα, στους θεσμούς, και στις κυρίαρχες πολιτικές αντιλήψεις, που εν πολλοίς θα κρίνουν και την κατεύθυνση των δρομολογούμενων εξελίξεων.

Κι ενώ όλα τούτα γίνονται με τρόπο ύπουλο και μεθοδικό, οι πολιτικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης δείχνουν να είναι μεθοδικές και απόλυτα στοχευμένες.

Ο υπουργός ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΡΗΜΝΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ, κ. Χρυσοχοϊδης, ανέλαβε με περισσή επιμέλεια τον «ψυχοκεντρικό» προσανατολισμό μηχανισμών και θεσμών, εγκαινιάζοντας μια επικίνδυνη χειραφέτηση των σωμάτων ασφαλείας που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον εφιαλτικό παροπλισμό και τον ουσιαστικό εκφυλισμό τους, τα αποτελέσματα της οποίας δε θ αργήσουν να εμφανιστούν, στην ολομέτωπη ανθελληνική επίθεση που οργανώνεται, από τους αδίστακτους ευαισθητούληδες που πήραν το μήνυμα και είναι αποφασισμένοι να το αξιοποιήσουν.

ΑΛΛΑ ΓΙ ΑΥΤΑ… ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑ ! ! !

Τη σκυτάλη γι αυτό το «θεάρεστο» έργο, την παρέλαβε από το χέρι του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος δε δίστασε να απαξιώσει – και το κυριότερο – να στοχοποιήσει την ΕΛ.ΑΣ, υποκαθιστώντας δικαιοσύνη και θεσμούς, και υποκλινόμενος σε ανομολόγητα κελεύσματα που ανοίγουν επικίνδυνους ασκούς του Αιόλου.
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ… ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑ ! ! !

Αξιοσημείωτη επίσης είναι η «παραγωγικότητα» του Έλληνα πρωθυπουργού, στις υπερατλαντικές και όχι μόνο μεθοδεύσεις, που ναρκοθετούν το Αιγαίο και την Κύπρο, και ετοιμάζουν με ευλαβική φροντίδα το φυτίλι που θα βάλει φωτιά στα Βαλκάνια.

Ο πρωθυπουργός της χώρας, σαν να μην έχει συναίσθηση της πραγματικής κατάστασης που υποβόσκει απειλητική, στρώνει οδικούς χάρτες για να διαβούν οι κολλημένες βοϊδάμαξες και οραματίζεται ένα μέλλον θεσμικό με πρωταγωνιστές και τιμώμενα πρόσωπα, τους κατ εξοχήν υπονομευτές της γεωπολιτικής ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή, που κατοικοεδρεύουν Βόρεια και Ανατολικά μας.
Η πραγματικότητα όμως είναι πως έχει συναίσθηση των πραγματικών δεδομένων και υποτάσσεται σ αυτά.

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΚΟΜΗ… ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑ.

Η Νέα Δημοκρατία δε μιλά, πιθανά διότι θεωρεί περισσότερο ενδιαφέρον και εποικοδομητικό το να αναλώνεται με τη νομή της ηγετικής πίτας.
Τι κι αν ήταν σάρκα από τη σάρκα της η υπουργός εξωτερικών, που εξειδίκευσε με περισσή επιμέλεια και φροντίδα τον ενδοτισμό που εγκαινίασε η κυβέρνηση Σημίτη και τον αναγόρευσε σε κυρίαρχη εξωτερική πολιτική…

Τι κι αν αυτή η υπουργός αναγορεύεται σήμερα σε κυρίαρχο διεκδικητή του χηρεύσαντος ηγετικού θρόνου…

Τι κι αν εγκαταλείπονται στην τύχη τους οι Νεοδημοκράτες ψηφοφόροι να επιλέξουν μια τέτοια πολιτικό – με παρελθόν που δεν τους τιμά – και να την καταστήσουν μελλοντικό τους ηγέτη.

ΑΛΛΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑ.

Ούτε κι ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για όλα τούτα.
Η απρόσμενη νεκρανάσταση του…
Τον επαναφέρει και πάλι στο προσκήνιο των αμφιλεγόμενων εξελίξεων.
Τον κατέστησε επίτιμο συνομιλητή του κ. Χρυσοχοϊδη…
Και τον αναγόρευσε σε διανομέα συγχορωχαρτίων μετά τις πολλαπλές συγνώμες ενός λαλίστατου κατά τα λοιπά υπουργού, που αν μη τι άλλο προκαλούν εύλογα ερωτηματικά και στον πλέον καλόπιστο πολίτη.

ΑΛΛΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΑ ΔΕ ΜΙΛΑ, ΟΠΩΣ ΔΕ ΜΙΛΑ ΚΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ.

Το ΚΚΕ, δεν κατάφερε γι ακόμη μια φορά να ξεχωρίσει το πρωτεύον και το επείγον από το μόνιμο και το διαρκές.
Παραμένει εγκλωβισμένο στα αδιέξοδα μιας αυτοτροφοδοτούμενης θριαμβολογίας για την αγωνιστική του παράδοση και παρουσία, και εγκλωβισμένο στη λογική της μονόπλευρης και σχεδόν αποκλειστικής εργατολαγνείας, σιωπά επικίνδυνα για τα πιο καταστροφικά σενάρια που εξυφαίνονται στον τόπο.

ΚΙ ΑΥΤΟ ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΝΟΧΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.

Κάπου κάποτε υπήρχε και το ΛΑ.Ο.Σ.
Ένα ΛΑ.Ο.Σ που δείχνει πλέον κραυγαλέα σιωπηλό.
Από «πρωταγωνιστής» της αντιπαράθεσης κατέστη πλέον αποστασιοποιημένος παρατηρητής των γεγονότων.
Προφανέστατα οι εξελίξεις στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας έχουν περισσότερο ενδιαφέρον πλέον για έναν Καρατζαφέρη που καιροφυλακτεί σαν πεινασμένος γύπας που παραμονεύει τους κουρασμένους οδοιπόρους της ερήμου.

Οι εξελίξεις όμως δε θα περιμένουν τους «αργόσχολους» της πολιτικής.

Μπορεί ο Ελληνικός λαός να είχε αδύνατη μνήμη, αλλά το ΠΑΣΟΚ έχει παρελθόν. Και αυτό το ΠΑΣΟΚ είναι αμετανόητο.

Οι εθνικοί κίνδυνοι είναι προ των πυλών, και αλλοίμονο αν τους επιτρέψουμε και αυτή τη φορά να μας αιφνιδιάσουν με τις επιλογές τους.

Όσο για την ανάγκη συγκρότησης μιας πολιτικής δύναμης, ικανής, αποφασισμένης με ξεκάθαρους στόχους και προσανατολισμό, είναι φανερό πλέον πως αποχτά επείγουσα σημασία.

Κι αυτό είναι η σημαντικότερη επιβεβαίωση των πρώτων είκοσι ημερών του ΠΑΣΟΚ.

Καλό είναι να μην αναλωνόμαστε σε φλυαρίες που καταδεικνύουν απλά τη διαφορετικότητά μας.

Η αγωνία για το μέλλον αυτού του τόπου ας μην εξαντλείται στην επιβεβαίωση δια της φλυαρίας που δεν οδηγεί πουθενά.

Καιρός είναι να δικαιωθεί από την αποφασιστικότητα των πρωτοβουλιών.
Πηγή:Ελληνικό Φόρουμ