Νερό στο μύλο της Άγκυρας

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

Eν χορώ επαναλαμβάνεται πως η εκλογή του Ντερβίς Έρογλου στα κατεχόμενα θα δυσκολέψει το συνεχιζόμενο διάλογο για το Κυπριακό. Ταυτόχρονα όμως επαναλαμβάνεται, πάλιν εν χορώ, ότι το κλειδί της λύσης βρίσκεται στην Άγκυρα. Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα και το κλειδί της λύσης βρίσκεται στην Άγκυρα, τότε σε τι θα δυσκολέψει το διάλογο η εκλογή του Έρογλου; Βεβαίως, αυτή η ιστορία για τα προβλήματα που θα προκαλέσει, υποτίθεται, η εκλογή Έρογλου και του κόμματός του στα κατεχόμενα, άρχισε πολύ πριν τις εκλογές.

Έδωσε μάλιστα την ευκαιρία στην Άγκυρα να οργανώσει την περιοδεία του Ταλάτ στο εξωτερικό με επιστέγασμα την υποδοχή του από τη Χίλαρι Κλίντον στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών. Η αντίδραση της Λευκωσίας σε όλη αυτή την προσπάθεια αναβάθμισης του Ταλάτ και μέσω αυτού των κατεχομένων υπήρξε χλιαρή. Έγινε μάλιστα επίκληση και του γεγονότος ότι παρόμοια βήματα αναβάθμισης έγιναν και στο παρελθόν. Στο παρελθόν όμως «τιμωρούνταν» οι Κύπριοι και ο τότε πρόεδρός τους για το Όχι στο σχέδιο Ανάν. Τώρα όμως, ενώ διεξάγεται διάλογος και ενώ αυτοί που μας αναθεμάτιζαν στο παρελθόν χειροκροτούν το «καλό» κλίμα, προς τι όλες αυτές οι επισκέψεις και η αναβάθμιση του Ταλάτ;

Μήπως δεν αντιλαμβάνεται η Λευκωσία ποιος είναι ο στόχος τους; Σε κάθε περίπτωση όλη αυτή η προσπάθεια να παρουσιαστούν από μέρους μας οι εκλογές στα κατεχόμενα ότι αλλάζουν προς το χειρότερο το κλίμα του διαλόγου, δημιουργούν ένα άλλοθι για τη μελλοντική συμπεριφορά της Άγκυρας. Κουβαλούμε δηλαδή νερό στο μύλο της Άγκυρας η οποία σε κάποια στιγμή θα χρησιμοποιήσει αυτό το άλλοθι σε βάρος μας.


Διότι αν εμείς λέμε και ξαναλέμε στη διεθνή κοινότητα ότι οι εκλογές στα κατεχόμενα αλλάζουν τα δεδομένα του διαλόγου, απλώς αναβαθμίζουμε την υποτελή «διοίκηση» των κατεχομένων και αποενοχοποιούμε την Τουρκία. Και βεβαίως δεν χρειάζονται ιδιαίτερες ικανότητες για να διαπιστώσει κανείς πως η αλλαγή στα κατεχόμενα δεν θα γινόταν και ο Έρογλου δεν θα εκλεγόταν ποτέ αν το είχε αποφασίσει διαφορετικά η Άγκυρα. Η εκλογή του επομένως θα πρέπει να ενταχτεί μέσα στο πλαίσιο των σχεδιασμών της Άγκυρας που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν θα αργήσουν να φανούν. Μόνον πολιτικά αφελείς μπορούν να πιστεύουν ότι η Άγκυρα δεν ελέγχει το εκλογικό αποτέλεσμα στα κατεχόμενα, καθώς μάς το επαναλαμβάνουν καθημερινά οι προοδευτικοί Τουρκοκύπριοι, όταν οι έποικοι ως ψηφοφόροι υπερβαίνουν κατά πολύ τους Τουρκοκυπρίους. Και όταν η Άγκυρα μετακίνησε «εκλογικά» ακόμη και τον Ντενκτάς, όταν έκρινε πως δεν εξυπηρετούσε πια τα συμφέροντά της.

Είναι επίσης απορίας άξιον πώς δεν έγινε καμιά διαμαρτυρία, είτε προς τα Ηνωμένα Έθνη, είτε προς τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και τις Βρυξέλλες για εκλογές που αφενός είναι παράνομες και αφετέρου έγιναν κάτω από συνθήκες κατοχής και με το εκλογικό σώμα να αποτελείται κατά πλειοψηφία από εποίκους. Δεν ωφελεί σε τίποτε να οχυρωνόμαστε πίσω από τη δικαιολογία ότι πρόκειται για εκλογή τουρκοκυπριακής ηγεσίας και όχι κυβέρνησης. Εκτός και αν ξοφλούμε ύστερα με μια αναφορά στην «ψευδοκυβέρνηση». Η στάση αυτή δεν προσφέρει υπηρεσία ούτε στους ίδιους τους προοδευτικούς Τουρκοκυπρίους οι οποίοι δυστυχώς έχουν μείνει μόνοι να διαμαρτύρονται για την παρουσία των εποίκων. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια στιγμή που από παντού δεχόμαστε μηνύματα να ετοιμαστούμε για νέο δημοψήφισμα το συντομότερο. Αλλά για να ψηφίσουμε τι;

Ό,τι απορρίψαμε το 2004; Ο ίδιος ο Έλληνας πρωθυπουργός τόνισε στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Κύπρο και το επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος Χριστόφιας ότι τα δείγματα γραφής από την Τουρκία δεν είναι ενθαρρυντικά. Και από όσα ανακοινώνονται δεν φαίνεται να έχουμε ξεφύγει από τα δεδομένα του σχεδίου Ανάν. Αντί λοιπόν να ασχολούμαστε με την εκλογολογία στα κατεχόμενα και να «ανησυχούμε», θα ήταν προτιμότερο να διατυπώσουμε καθαρά τη δική μας πολιτική και να την προβάλουμε διεθνώς, προτού η Άγκυρα βρεθεί ξανά «μερικά βήματα πιο μπροστά» από εμάς. Και ας μην «ανησυχούμε» για τις όποιες εκλογές στα κατεχόμενα. Αυτές εντάσσονται στους σχεδιασμούς της Άγκυρας και αυτούς τους σχεδιασμούς θα έπρεπε να μελετούμε και να αντιμετωπίζουμε με επιτυχία. Διαφορετικά η Άγκυρα θα περάσει και το τεστ του Δεκεμβρίου στις Βρυξέλλες χωρίς να πληρώσει κανένα τίμημα για τη συνεχιζόμενη κατοχή.

*Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης.


Πηγή