Με καλή Πρόθεση
Τι ζητούν οι Βούλγαροι στη Μακεδονία…
Τι ζητούν οι Βούλγαροι στα Ελληνικά νησιά…
τραγουδάγαμαν κάποτε με θάρρος, με ορμή και μας πετάγονταν κι οι φλέβες στο λαιμό!..
Αιγαίο ζητούσαν οι Βούλγαροι κι ας είχαν και κάποια Μαύρη Θάλαττα!..
Να μη ζητάν κι οι φτωχοί Σκοπιανοί: λίγο κρασί… λίγο θάλασσα και τʼ αγόρι τους, το Σλάβο Μεγαλέξανδρο που τον έμαθε… Σλάβικα ο Μέγας Σλάβος φιλόσοφος… Αριστοτέλης;
Θάλασσα ζητάν μωρές!..
Ό,τι θέλεις ζητάς, άμα σου περνάει από το χέρι!..
Όρεξη είναι αυτή και σου έρχεται περισσότερη… τρώγοντας.
Έφαγαν καλά, τα γειτονόπλα και λάδωσε το άντερό τους και μεγαλοπιάνονται τώρα – τώρα!..
Ας όψεται η πολιτική μας η μεγαλόκαρδη…
Ας όψονται… οι ανιδιοτελείς της Ελληνικής πολιτικής με το βλακώδες… δεν έχουμε βλέψεις απέναντι των γειτόνων μας… που κοπάναγαν…
Τα λεν αυτά μωρές, σε λιμαγμένους;
Σε μπιρμπιτσʼλιό (εξαθλιωμένους) με το παρντόν και δεν το παίρνω πίσω.
Αφού εμείς μπουχτίσαμαν από εδάφη, γιατί να μη το παίξουμε υπεράνω;
Κι αφού δεν έχουμε εμείς βλέψεις… γιατί να μην εγείρουν άλλα καλόπαιδα που έχουν και κάποιες σχέσεις με το τσιγγαναριό… «ντώσε μου μωρέ και μένα λίγκο πʼτσωμί… ντώσε μου λίγκο ζάχαρη… λίγκο φράγκο!..».
Κακό… πολύ κακό που αναφέρνομαι… αλλά η αλήθεια να λέγεται…
Έτρεξαν δικοί μας – το ξέρω από πρώτο χέρι – και παράστησαν τους επενδυτές στους Γιουγκοσλάβους κι έγιναν παράγοντες οι δικοί μας…
κι είδαν μονέδα και τα γειτονόπλα, που δεν είχαν ακόμα… ούτε μπερντέδες στα παραθύρια τους…
Ανοίγει η όρεξη και για μεγαλύτερες μπίζνες από κάποια πλατύτερα μυαλά γειτονόπλων κι αρχίζουν τα πίτσι – πίτσι με τη χώρα… της Ελευθερίας (που δεν άφησε αρήμαχτο τόπο… που μπορούσε να ρημάξει!..)
Κι οι δικοί μας, οι νεόπλουτοι επενδυτές, νόμισαν πως έκαναν και φίλους και καρντάσηδες τα γειτονόπλα… που έχουν – λέει – πολύ γερό λόμπυ στη χώρα της Ελευθερίας…
Κι άμα έχει βαρβάτο λόμπυ όξω – και πού όξω – ονειρεύεσαι κι όνομα ξακουστό, για μια πρώην επαρχία… και πρόγονο Μέγα ακόμα… και θάλασσα, να πλένεις τα ποδάρια σου!..
Κι οι δικοί μας επενδυτές της πορδής – ξέρω τι λέω… ξέρω από πρώτο χέρι – δε βλέπουν τα χάλια μας, που οι δικοί μας, ακόμα δουλεύουν στις στοές…
σε μια τρανή χώρα και δεν κοτάν ούτε να κλάσουν, αν δεν είναι ώρα κλασίματος… τραντάφλα μπροστά μας κι ο Θεός κι η Παναγία που γιορτάζει αύριο (24 Μαρτίου τα γράφω τούτα) να λυπηθεί τη μπαντάλω την Ελλάδα…
(τους Έλληνες δηλαδή) που είναι και στην Ευρωπαϊκή Ένωση…
αλλά πρέπει να ψωνίζει φʼσέκια και κίκια, από τη χώρα της Ελευθερίας που την έχουμε προστάτιδα – βοήθειά μας…
Τώρα, έχουμε και το χάλι, πως θα βαφτίσουμε τη γειτονοπούλα την τσιγγανοπούλα…
Και προτείνουν διάφορα ονόματα, διάφορα γομαροκέφαλα τρανά (σαν εκείνα που μας έστειλαν οι μεγάλες δυνάμεις να χαράξουν τα σύνορά μας κάποτε… κι εκείνοι τα χάραζαν κατά πώς έτρωγαν καλύτερα σε διάφορα χωριά μας!..)
Τα λέει υπέροχα ο υπέροχος Γιώργος Κούνδουρος (άγια τα χωματάκια τʼ..) από την Πόβλα, εδώγια παραπέρα από τον Τσιαμαντά…
Λοιπόν κι εγώ προτείνω να την πούμε Ψευδομακεδονία ή Κλεπτομακεδονία, αφού καλά και σώνει θέλουν το Μακεδονία…
Πηγή:Πρωϊνός Λόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου