07. 01. 2024
Σε αντίθεση με την ύπουλη πολιτική της Δύσης, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ μιλά με ειλικρίνεια και αντιπροσωπεύει μια εναλλακτική έννοια της παγκοσμιοποίησηςΤελικό μέρος 3 της συνέντευξης με τον Σεργκέι Λαβρόφ: Μια ανασκόπηση
Ντμίτρι Κισέλεφ: Η Ευρώπη είναι ξεκάθαρα εκφυλισμένη ως αποτέλεσμα αυτού του είδους [δυτικής] συμμαχίας. Το βρετανικό περιοδικό «The Economist» κατατάσσει τη γερμανική οικονομία ως την εικοστή έβδομη μεγαλύτερη στον κόσμο. Πότε υπήρχε ήδη αυτό; Η οικονομική ανάπτυξη είναι χαμηλότερη από αυτή της Ρωσίας. Όλα αυτά φαίνονται αρκετά περίεργα. Πώς φαίνεται το μέλλον αν συνεχίσουν έτσι;
Σεργκέι Λαβρόφ: Θυμηθείτε όταν η Γερμανίδα Υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock είπε πριν από τέσσερις μήνες στην ομιλία της στο Forum 2000 στην Τσεχία: «Ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν οι Γερμανοί ψηφοφόροι μου, θέλω να τηρήσω την υπόσχεσή μας στον λαό της Ουκρανίας». Σε αυτό το σημείο, τα οικονομικά προβλήματα [της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας] είχαν ήδη γίνει εμφανή: το [γερμανικό] βιοτικό επίπεδο άρχισε να μειώνεται. Η μεσαία τάξη χρεοκόπησε, η οικονομία αποβιομηχανοποιήθηκε και οι εταιρείες μετεγκαταστάθηκαν στην Αμερική. Δεν προσπάθησε καν να καταλάβει τις λογικές συνδέσεις.
Dmitry Kiselev: Πριν από λίγο καιρό, ο Josep Borrell παρουσίαζε τον εαυτό του ως υπουργό Άμυνας της Ευρώπης, λέγοντας ότι δεν ήταν απλώς ο επικεφαλής διπλωμάτης της Ευρώπης. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι [στην ΕΕ]; Πώς πιστεύετε για τη σύνθεση του προσωπικού [της ΕΕ];
Σεργκέι Λαβρόφ: Ειλικρινά, μπορεί να ακούγεται μη διπλωματικό: κάνει μια αξιολύπητη εντύπωση. Είχαμε συνεργαστεί με εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του γραφείου του Josep Borrell για αρκετά χρόνια πριν διακοπούν οι σχέσεις μαζί μας μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Το λιγότερο, δεν μου έκανε εντύπωση.
Οι πολίτες στην Ευρώπη και ένας αυξανόμενος αριθμός [εθνικών] βουλευτών και πολιτικών της αντιπολίτευσης στην Ουγγαρία, τη Σλοβακία και άλλες χώρες αναρωτιούνται γιατί τα 27 κράτη μέλη, με επικεφαλής προέδρους και πρωθυπουργούς που εκλέγονται από τους πολίτες τους στις εθνικές εκλογές, ελέγχονται από το Ευρωπαϊκό Επιτροπή, την οποία κανείς δεν είχε εκλέξει. Τα μέλη της επιτροπής διαπραγματεύονται μυστικά μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των χωρών της Ε.Ε. Το επιχείρημα ότι είναι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι και ως εκ τούτου έχουν την εξουσία να επιλέγουν μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι ψευδές. Σύμφωνα με τους κανόνες τους, όλα μοιράζονται εξίσου, όπως στον κομμουνισμό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε κράτος μέλος της ΕΕ πρέπει να διορίσει έναν Επίτροπο της ΕΕ. Αυτό οδηγεί σε διαπραγματεύσεις, συνασπισμούς, συμβιβασμούς και συμφωνίες, με αποτέλεσμα μέτρια άτομα να καταλήγουν συχνά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Όταν μια τέτοια αυταρχική φιγούρα όπως η Ursula von der Leyen ηγείται της επιτροπής, η οποία λαμβάνει πολλές αποφάσεις χωρίς διαβούλευση, αυτό οδηγεί σε εσωτερικές αντιφάσεις και διαμαρτυρίες. Αυτό απλώς επιδεινώνει τα προβλήματα της ΕΕ, η οποία έχει ήδη αρκετά οικονομικά προβλήματα να αντιμετωπίσει. Αυτά οφείλονται στην αμερικανική πολιτική λόγω των κυρώσεων κατά της Ρωσίας - για να μην αναφέρουμε όλες τις εσωτερικές διαμάχες που πυροδοτούν περαιτέρω την κατάσταση.
Dmitry Kiselev: Πλησιάζουμε στο τέλος της συνέντευξής μας, αλλά δεν έχουμε θίξει ακόμη το κρίσιμο θέμα της Λωρίδας της Γάζας. Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει μήνες και ότι η Χαμάς υποτίθεται ότι πρέπει να καταστραφεί, παρόλο που οι Αμερικανοί «φλερτάρουν» μαζί τους εδώ και καιρό.
Έγραψες για πιθανά σενάρια σε ένα άρθρο για την Izvestia πριν από ένα χρόνο. Τι έγινε στο τελικό αποτέλεσμα; Ήταν η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ μια επιχείρηση ψεύτικη σημαία; Πώς πρέπει να γίνει κατανοητό αυτό; Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ακόμη και ότι η καταστροφή της Γάζας θα ήταν μια ειδική επιχείρηση με στόχο τη χάραξη μιας παράλληλης διώρυγας του Σουέζ από το Εϊλάτ μέσω της ερήμου Νεγκέβ. Η διαδρομή έχει μήκος 300 χιλιόμετρα, κάτι που δεν θα ήταν δύσκολο να επιτευχθεί με σύγχρονη τεχνολογία και οικονομικούς πόρους. Περί τίνος πρόκειται? Ποιος είναι ο πραγματικός πυρήνας αυτής της γεωπολιτικής εξέλιξης;
Σεργκέι Λαβρόφ: Υπάρχουν πολλές θεωρίες συνωμοσίας που κυκλοφορούν.
Τις προάλλες υπήρχε ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που κυκλοφόρησε μέσω δυτικών μέσων ενημέρωσης από δυτικούς ερευνητές δημοσιογράφους -εννοώ ότι ήταν εκεί και ο Seymour Hersh- ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών είχαν ήδη ενημερώσει τις ισραηλινές αρχές για τα σχέδια ένα χρόνο πριν από τις 7 Οκτωβρίου. , το 2023 προειδοποίησε για μεγάλη τρομοκρατική επίθεση.
Εάν αυτό είναι αλήθεια, θα δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι δεν ελήφθησαν προληπτικά μέτρα, ειδικά επειδή γνωρίζω ότι ο ισραηλινός στρατός και οι δυνάμεις ασφαλείας διαθέτουν την απαραίτητη τεχνογνωσία και είναι πάντα έτοιμοι για προληπτικά χτυπήματα.
Μου θύμισε μια άλλη θεωρία συνωμοσίας μετά την επίθεση τρομοκρατών στους Δίδυμους Πύργους [στη Νέα Υόρκη] στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, την οποία ακολούθησε ένας πόλεμος στο Αφγανιστάν και η δημιουργία του έργου Greater Middle East.
Υπήρχαν και άλλες, λιγότερο αιματηρές θεωρίες συνωμοσίας, όπως οι προσγειώσεις σε φεγγάρι, οι οποίες παραμένουν άλυτες μέχρι σήμερα, αν και και στις τρεις περιπτώσεις τα αληθινά γεγονότα είναι γνωστά σε πολλούς ανθρώπους. Όμως αυτά τα ερωτήματα παραμένουν άλυτα. Είναι παράξενο.
Δεν υποθέτω ότι οι απλοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν εκατοντάδες δικούς τους πολίτες για να βρουν μια δικαιολογία για να εξαλείψουν μια μισητή τρομοκρατική οργάνωση και να αποκομίσουν οικονομικά ή υλικοτεχνικά οφέλη. [Σημείωση του συντάκτη: Η επακόλουθη αναζωπύρωση της επικερδούς επιχείρησης οπίου πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων του Αφγανιστάν αποτελεί ένα καλό παράδειγμα αυτού!]
Αναφέρατε ότι ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε ανακοινώσει ότι θα εξαλείψει τη Χαμάς στο σύνολό της και τη στρατιωτική δύναμη. Αυτό ακούγεται σαν αποστρατιωτικοποίηση. Είπε επίσης ότι ο εξτρεμισμός στη Γάζα πρέπει να εξαλειφθεί. Αυτό ακούγεται σαν αποναζοποίηση. Η αντίδραση της προηγούμενης ισραηλινής κυβέρνησης υπό τον πρωθυπουργό Yair Lapid -του πρώην Υπουργού Εξωτερικών και Πρωθυπουργού- στην ειδική στρατιωτική μας επιχείρηση μου φαίνεται ακόμη πιο ασαφής. Η αντίδρασή του με εξέπληξε: Δήλωσε ότι η Ρωσία δεν είχε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει βία εναντίον αμάχων και να προσαρτήσει ουκρανικά εδάφη.
Ακούγεται απίστευτο και το συζητήσαμε μαζί του. Δεν ξέρω πώς αισθάνεται για τις συνεχιζόμενες εξελίξεις τώρα που ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν έχει επικρίνει τη Ρωσία, παρά τις πολυάριθμες επικριτικές δηλώσεις [για τις ενέργειες του Ισραήλ] από όλο τον κόσμο και το γεγονός ότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Είχε δύο τηλεφωνικές συνομιλίες με τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ μας βοήθησε να εκκενώσουμε τους πολίτες μας που κρατήθηκαν όμηροι ή ήθελαν να φύγουν από τη Λωρίδα της Γάζας.
Θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σχετικά με την κοινή μας ιστορία με το Ισραήλ, ειδικά την ιστορία μας στην καταπολέμηση του ναζισμού. Αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο που μας συνδέει ιστορικά [με το Ισραήλ]. Είναι ένα θεμελιώδες στοιχείο του γενετικού μας κώδικα, αν θέλετε.
Το Ολοκαύτωμα και η καταστροφή του πολυεθνικού σοβιετικού λαού είναι συγκρίσιμα, αλλά οι αριθμοί είναι διαφορετικοί: Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έξι εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν στο Ολοκαύτωμα, αλλά ο λαός της ΕΣΣΔ υπέστη πάνω από 20 εκατομμύρια θύματα.Πριν από ένα χρόνο, ο ισραηλινός πρεσβευτής στο Κίεβο παρέμεινε σιωπηλός σε μια συνέντευξη Τύπου για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος όταν ρωτήθηκε για το να διαφημίζουν τον [Στέπαν] Μπαντέρα και τον [Ρωμαίο] Σουκέβιτς και άλλους Ναζί της Ουκρανίας χρησιμοποιώντας ναζιστικά σύμβολα κυριαρχίας. Όταν ρωτήθηκε ποια είναι η θέση του Ισραήλ σε αυτό, απάντησε ότι η θέση του Ισραήλ δεν έχει αλλάξει. Πρόσθεσε ότι οι Ισραηλινοί εξακολουθούν να θεωρούν αυτά τα άτομα ως απαράδεκτους Ναζί και ποτέ δεν ήθελαν να απομακρυνθούν από αυτή την άποψη. Ωστόσο, αναγνώρισε ότι η Ουκρανία έχει μια περίπλοκη ιστορία και κατανοεί τη σχέση των Ουκρανών με τέτοιες προσωπικότητες και πολιτικές οργανώσεις. Αυτό ακούγεται τρομακτικό!
[ Σημείωση: Εκδότης: Ο Stepan Bandera και ο Roman Schuchevych ήταν συνεργάτες από την Ουκρανία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι έγιναν διαβόητοι ως διοικητές ειδικών δυνάμεων για πογκρόμ και μαζικούς πυροβολισμούς εναντίον Εβραίων, μεταξύ άλλων.]
Dmitry Kiselev: Ποιες είναι οι κύριες τάσεις στη διεθνή ανάπτυξη σήμερα;
Σεργκέι Λαβρόφ: Η εμφάνιση μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης είναι μια τέτοια τάση. Κάποιοι τον αποκαλούν επίσης «πολυκεντρικό κόσμο». Αυτή η ιδέα υπάρχει εδώ και πολύ καιρό. Επινοήθηκε από τον Yevgeny Primakov όταν η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα ίδρυσαν τον όμιλο RIC. Όταν εντάχθηκε η Βραζιλία, έγινε ο όμιλος BRIC και, μετά την αποδοχή της Νότιας Αφρικής, έγινε ο όμιλος BRICS. Σήμερα, αυτή η ένωση πρόκειται να επεκτείνει τις τάξεις της έτσι ώστε σύντομα να υπάρχουν δέκα συμμετέχοντα κράτη. Άλλες 27 χώρες βρίσκονται στη λίστα αναμονής και στοχεύουν να τους χορηγηθεί τουλάχιστον το καθεστώς εταίρου. Άλλωστε δεν μπορούμε να πενταπλασιάσουμε τον αριθμό των συμμετεχόντων σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Θα προσπαθήσουμε να εισάγουμε σταδιακά την κουλτούρα των BRICS στην παγκόσμια πολιτική.
Στις προηγούμενες φάσεις αυτής της εξέλιξης, έγινε πολύς λόγος για την πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων: πολλοί επιστήμονες και ειδικοί - συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας - πήραν τη θέση ότι χωρίς μια διπολική παγκόσμια τάξη με μια άκαμπτη, αν και αρνητική, σταθερότητα ή χωρίς το τώρα αποτυχημένη μονοπολική παγκόσμια τάξη, που... Επιχειρήθηκε η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και θα είχε προκληθεί χάος. Φοβήθηκαν ότι μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων που αντανακλά την ύπαρξη νέων κέντρων οικονομικής ανάπτυξης, στρατιωτικής ισχύος και πολιτικής επιρροής δεν θα βασιζόταν σε μια βιώσιμη οργανωτική προσέγγιση. Νομίζω ότι αυτοί οι φόβοι ήταν αβάσιμοι.
Αφού κατέρρευσε το αμερικανικού τύπου σχέδιο παγκοσμιοποίησης και η πανδημία του έδωσε το πρώτο χτύπημα διαταράσσοντας τις αλυσίδες εφοδιασμού, ακολουθούμενη από την αντιρωσική εκστρατεία και τις κυρώσεις που κατέστρεψαν την προηγουμένως ενοποιημένη παγκόσμια οικονομία, αναδύεται μια φυσική διαδικασία περιφερειοποίησης. Έχουμε την EAEU, την SCO και την ASEAN. Έχουν ήδη δημιουργηθεί σχέσεις εταιρικής σχέσης μεταξύ αυτών των τριών ιδρυμάτων, που αντιπροσωπεύουν πρωτότυπα ηπειρωτικής συνεργασίας για όλη την Ευρασία. Προσπαθούμε επίσης να θέσουμε τα θέματα ασφάλειας εντός του CSTO, του SCO και της CIS σε οικονομική βάση. Υπάρχει επίσης η κινεζική BRI [Belt & Road Initiative] και μια συμφωνία με την EAEU.
Άλλες περιοχές, [όπως η Αφρική] διατηρούν την Αφρικανική Ένωση με υποπεριφερειακές αφρικανικές δομές κάτω από αυτήν. Στη Λατινική Αμερική υπάρχει το CELAC, στο οποίο εκπροσωπούνται όλες οι χώρες της Λατινικής Αμερικής. Υπάρχουν επίσης υποπεριφερειακές δομές σε αυτήν την ήπειρο, όπως το ALBA που ιδρύθηκε από τη Βενεζουέλα και το Σύστημα Ολοκλήρωσης της Κεντρικής Αμερικής (CAIS) ή η MERCOSUR.
Αυτές οι δομές εξυπηρετούν το καθήκον της ανάπτυξης των περιφερειών και του συντονισμού των εξωτερικών σχέσεων. Η φύση αυτών των εξελίξεων αντιστοιχεί στην τάση απελευθέρωσης από την υπερβολική εξάρτηση από το δολάριο. Αυτή είναι η έννοια του πολυπολικού κόσμου. Σημαίνει ότι όχι μόνο [μεγάλες] χώρες, αλλά και συνασπισμοί μεσαίων και ακόμη μικρότερων εθνών μπορούν να σχηματίσουν κέντρα βάρους, ακόμη κι αν η Βραζιλία, η Ινδία, η Κίνα και η Ρωσία θα παραμείνουν πάντα ανεξάρτητοι παράγοντες. Αυτή η περιφερειακή τάση συμπληρώνεται καλά με την επέκταση των χωρών BRICS, οι οποίες σχηματίζουν ένα δίκτυο για τη σύνδεση υποπεριφερειακών και περιφερειακών διαδικασιών. Αυτή η εξέλιξη δεν θα τελειώσει ούτε φέτος.
Dmitry Kiselev: Η πρώτη τάση είναι η ανάδυση ενός πολυκεντρικού κόσμου και η αποδολαριοποίηση δημιουργεί μια δεύτερη τάση;
Σεργκέι Λαβρόφ: Πάνε χέρι-χέρι!
Dmitry Kiselev: Τι γίνεται με έναν αχαλίνωτο αγώνα εξοπλισμών; Είναι αυτή μια άλλη τάση που ήδη συμβαίνει;
Σεργκέι Λαβρόφ: Αν κοιτάξετε τις φιλοδοξίες των Αμερικανών και τα τελευταία δεδομένα για τον αμυντικό τους προϋπολογισμό και τις προετοιμασίες τους μέσα και γύρω από τα στενά της Ταϊβάν, μπορείτε να δείτε ότι δεν απέχουν από την επίλυση προβλημάτων που δηλώνουν δικά τους χρησιμοποιώντας το μέσα των ΗΠΑ Θέλουν να λύσουν τη βία.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν είπε ότι ενώ προωθούν τον διάλογο με την Κίνα, πρέπει να διαπραγματευτούν από θέση ισχύος για να εξισορροπήσουν τον ανταγωνισμό τους. Μιλάτε πάντα ότι πρέπει να ενεργείτε από μια «θέση δύναμης».
Στο πλαίσιο της Ασίας και της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, οι Αμερικανοί κάνουν ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν τον διάλογο μεταξύ Κίνας και ASEAN και να δημιουργήσουν νέα πλαίσια υπό τον έλεγχό τους. Αυτό ισοδυναμεί με το να κολλάνε τη μύτη τους σε πράγματα που δεν τους αφορούν. Η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες συναντήθηκαν τελευταία: Εννοώ ότι οι στρατιώτες τους είχαν μια συνάντηση.
Η Κίνα συνεχίζει να εκφράζει την οργή για τα αμερικανικά σχέδια για την Ταϊβάν. Μόλις πρόσφατα, εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών είπε ότι εάν οι ΗΠΑ αποδεχτούν την πολιτική της One China, η προμήθεια όπλων στην Ταϊβάν - σε ένα υποτιθέμενο κράτος που δεν υπήρχε - θα παρέμενε απαράδεκτη.
Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών είναι πολύ ενδιαφέρουσα και πονηρή: φαίνεται να αναγνωρίζει την πολιτική της One China ενώ ταυτόχρονα επιμένει στη διατήρηση του status quo. Αυτό εξηγεί τα πάντα. Η στάση της Ταϊβάν για το status quo και η αντιμετώπισή της ως ανεξάρτητο κράτος είναι ακριβώς αυτό που η Κίνα θεωρεί απαράδεκτο. Οι δυτικοί συνάδελφοί μας ανέκαθεν γνωστοποιούσαν ότι συμπεριφέρονται με δόλιο τρόπο.
Προσπαθούμε πάντα να λέμε την αλήθεια και να μιλάμε ευθέως. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό υπό τις σημερινές συνθήκες: Όλοι πρέπει να γνωρίζουν με ποιον έχουν να κάνουν, τι αντιπροσωπεύουν και πού στέκονται:
Αυτό για το οποίο αγωνιζόμαστε είναι η συμμόρφωση με τη θεμελιώδη αρχή του Χάρτη του ΟΗΕ για το σεβασμό της κυριαρχίας και της ισότητας των κρατών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου