Η παγοκάλυψη της Γροιλανδίας έχει αυξηθεί πρόσφατα. Η ηλιακή δραστηριότητα είναι καθοριστική για το κλίμα της Γης.

8 Ιανουαρίου 2024 by Dr. Peter F. Mayer

Η προστασία του κλίματος. Το ψηφιακό-χρηματοπιστωτικό σύμπλεγμα, το WEF στο Νταβός και οι διάφοροι παγκόσμιοι οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ, ο ΠΟΥ αλλά και η ΕΕ κάνουν συνέχεια αναφορές στην ατζέντα της «ανθρωπογενούς» κλιματικής αλλαγής. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τις αναδεικνύουν .
Πρόσφατα, το ARTE μετέδωσε μια έκθεση για τη Γροιλανδία και άλλες βόρειες περιοχές. Παρουσιάστηκε πώς οι παγετώνες πέφτουν στη θάλασσα και εξηγήθηκε ότι εδώ μπορείτε να δείτε άμεσα την κλιματική αλλαγή. Ολόκληρη η ταινία γυρίστηκε στα μέσα του καλοκαιριού. Στο μεταξύ, λέγεται ότι ο πάγος ρέει με ταχύτητα 60 cm την ημέρα. Το γεγονός ότι οι προεξοχές πέφτουν στη θάλασσα συμβαίνει στην πραγματικότητα εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Λιγότερο συχνά στο σκανδιναβικό χειμώνα, πιο συχνά το καλοκαίρι. https://www.arte.tv/de/videos/109816-007-A/was-wenn-die-gletscher-verschwinden/

Ήταν ενδιαφέρον να ακούσουμε από έναν ερευνητή ότι υπολείμματα φυτών και δέντρων είχαν επίσης βρεθεί κάτω από το στρώμα πάγου πάχους 3 χιλιομέτρων. Αυτά είναι περίπου 18 εκατομμυρίων ετών. Αλλά γιατί δεν έχουν βρεθεί τα υπολείμματα του φυτού, τα οποία μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 23 Ιουλίου 2023 είχε χρονολογήσει σε ηλικία 416.000 ετών. «Αυτή είναι πραγματικά η πρώτη αλεξίσφαιρη απόδειξη ότι μεγάλο μέρος του στρώματος πάγου της Γροιλανδίας εξαφανίστηκε όταν ζεστάθηκε», δήλωσε ο επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Βερμόντ Paul Bierman για τα ευρήματα της μελέτης.

Ακριβώς: 416.000 χρόνια ή 18 εκατομμύρια ?
Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πού ήταν η Γροιλανδία πριν από 18 εκατομμύρια χρόνια. Ακόμη και οι μεγαλύτερες μάζες γης και πλάκες κινούνται κατά αρκετά εκατοστά ετησίως. Οι μετατοπίσεις μέσα σε 18 εκατομμύρια χρόνια μπορεί κάλλιστα να ήταν εκατοντάδες ή χιλιάδες χιλιόμετρα σε μια εντελώς διαφορετική κλιματική ζώνη.
Η παγοκάλυψη της Γροιλανδίας έχει αυξηθεί πρόσφατα, όπως δείχνει η παραπάνω εικόνα. Η Γροιλανδία αψηφά την αφήγηση εδώ και δεκαετίες. Μετά από μια σύντομη, απότομη αύξηση της θερμοκρασίας από το 1994 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες της επιφάνειας της γης (LST) δεν έχουν καμία τάση [ήταν αμετάβλητες ] από το 2003 περίπου. Από το 2012, η Γροιλανδία έχει ακόμη κρυώσει ( Fang et al., 2023 ).
το 2019, το Bloomberg δημοσίευσε άρθρα με τίτλους όπως «Η κλιματική αλλαγή θα σκοτώσει την εθνική κυριαρχία όπως την ξέρουμε» και οι επιστήμονες μας λένε :
μια αφήγηση στοχεύει στη μετατροπή της «κλιματικής αλλαγής» από περιβαλλοντικό πρόβλημα σε πρόβλημα για τα πάντα.
Σε αυτό το σημείο, όλες οι εθνικές κυβερνήσεις συμφωνούν ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένα επείγον πρόβλημα που απαιτεί παγκόσμια συνεργασία για την επίλυσή του. Φιλοξενούν μεγάλες συνόδους κορυφής στους 70.000 συμμετέχοντες το χειμώνα σε χώρες με θερμοκρασίες ημέρας 26 βαθμών και ταξιδεύουν από και προς το αεροδρόμιο με χιλιάδες ιδιωτικά τζετ. Υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες που υποχρεώνουν τα εθνικά κράτη να λάβουν ορισμένα μέτρα – για το καλό του πλανήτη.
Τώρα που αυτό το μοντέλο έχει καθιερωθεί, το πεδίο εφαρμογής της «κλιματικής αλλαγής» επεκτείνεται σε όλους τους άλλους τομείς. Η «κλιματική αλλαγή» γίνεται η απάντηση σε κάθε ερώτημα:
Φυσικά, η «κλιματική αλλαγή» είχε πάντα αντίκτυπο στην ενέργεια και τις μεταφορές.
η «κλιματική αλλαγή» έχει ήδη μετονομαστεί [ βαφτιστεί ξανά ] σε «υγειονομική κρίση».
η «κλιματική αλλαγή» προκαλεί επισιτιστική κρίση .
το διεθνές εμπόριο πρέπει να έχει επίγνωση του κλίματος.
Η Παγκόσμια Τράπεζα μας λέει ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα στηρίξει την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) μας λέει ότι κάθε χώρα στον κόσμο πρέπει να φορολογεί το διοξείδιο του άνθρακα και σε ένα πρόσφατο άρθρο, ότι το ψηφιακό χρήμα της κεντρικής τράπεζας (CBD) μπορεί να είναι καλό για το περιβάλλον.
Γεωργία και τρόφιμα, δημόσια υγεία, ενέργεια και μεταφορές, εμπόριο, φορολογική πολιτική, ακόμη και εκπαίδευση. Σχεδόν κάθε τομέας της κυβέρνησης καλύπτεται πλέον δυνητικά από την «κλιματική αλλαγή».
Δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για μια επίσημη παγκόσμια κυβέρνηση, αλλά μόνο ένα ενιαίο σώμα «αμερόληπτων διεθνών εμπειρογνωμόνων για το κλίμα» για να σώσει τον πλανήτη.
οι εμπειρογνώμονες θα έχουν την εξουσία να συνιστούν κυβερνητική πολιτική σε κάθε έθνος στον πλανήτη σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής.
Αυτή είναι μια παγκόσμια κυβέρνηση στον σύγχρονο κόσμο, όχι συγκεντρωτική, αλλά κατανεμημένη. Υπολογιστικό νέφος. [Cloud computing]. Χωρίς επίσημη ύπαρξη ή εξουσία, και επομένως χωρίς λογοδοσία, και η οποία καθοδηγεί όλες τις πολιτικές αποφάσεις της μέσω ενός φίλτρου – της κλιματικής αλλαγής.
https://www.pravda-tv.com/2024/01/klimawandel-luegen-propaganda-in-den-altmedien-ueber-groenland/
περισσότερα στο λινκ
https://tkp.at/2024/01/08/klimawandel-luegen-propaganda-in-den-altmedien-ueber-groenland/

====================

σχετικό δημοσίευμα

13-1-24
Γροιλανδία: Αρχαίοι παγετώνες γίνονται… παγάκια για τα κοκτέιλ μπαρ στο Ντουμπάι
https://www.documentonews.gr/article/groilandia-arxaioi-pagetones-ginontai-pagakia-gia-ta-kokteil-mpar-sto-ntoympai/

------------
Από την Αρκτική στο ποτήρι σας -Εταιρεία φέρνει κατεθείαν από τη Γροιλανδία πάγο για ποτά!

=================

σχετικό δημοσίευμα
Ήλιος, όχι CO₂: Κορυφαίος Ισραηλινός αστροφυσικός επικρίνει τους κινδυνολόγους για το κλίμα [κλιματικούς συναγερμούς]
2 Σεπ 2023
Το ποσοστό της ανθρωπογενούς επίδρασης [Η αναλογία της ανθρωπογενούς επιρροής] στην κλιματική αλλαγή είναι τόσο μικρό που βρίσκεται στο εύρος του στατιστικού σφάλματος – σύμφωνα με τον διάσημο αστροφυσικό Nir Shaviv. Αντίθετα, η ηλιακή δραστηριότητα είναι καθοριστική για το κλίμα της Γης.
Τέτοιοι ισχυρισμοί δεν γίνονται ανεκτοί από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και αμέσως στιγματίζονται ως ψευδείς και αμφίβολοι: δεν είναι οι άνθρωποι ή το CO₂ που προκαλεί την κλιματική αλλαγή. Αυτό καθορίζεται από εντελώς διαφορετικούς παράγοντες που οι άνθρωποι δεν μπορούν να ελέγξουν με κανέναν τρόπο. Ο Αμερικανός αστροφυσικός Nir Shaviv καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα ξανά και ξανά: Για δεκαετίες, ερευνά την επίδραση του ήλιου και των κοσμικών ακτίνων στο κλίμα της Γης. Ο πρόεδρος του τμήματος φυσικής στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ λέει:
«Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι σαφώς ένα πρόβλημα, αν και όχι στην καταστροφική κλίμακα που απεικονίζεται στις ταινίες του Αλ Γκορ ή των περιβαλλοντικών κινδυνολόγων. Η κλιματική αλλαγή υπάρχει εδώ και πολύ καιρό και είναι απίθανο να εξαφανιστεί. Αλλά οι εκπομπές CO₂ δεν παίζουν τον κύριο ρόλο. Η περιοδική ηλιακή δραστηριότητα το κάνει».

[σχετικό δημοσίευμα--Ο δήμαρχος του Λονδίνου αγοράζει ψεύτικη μελέτη για την απαγόρευση οχημάτων από το κέντρο της πόλης]

Ο Shaviv δεν είναι ξένος προς την επιστήμη. Μαζί με τον Καναδό φυσικό Ján Veizer, ανέπτυξε ένα μαθηματικό μοντέλο της επίδρασης των κοσμικών ακτίνων στο κλίμα της Γης πάνω από μισό δισεκατομμύριο χρόνια - και αυτό το μοντέλο δοκιμάστηκε στο CERN στην Ελβετία το 2011.

Σύμφωνα με την έρευνα του Shaviv εκείνη την εποχή, η ένταση των κοσμικών ακτίνων που χτυπούν τη Γη μπορεί να μετρηθεί με τη λήψη βαθιών δειγμάτων πάγου και τη μέτρηση των επιπέδων ορισμένων σωματιδίων που είναι το τελικό προϊόν της κοσμικής σύγκρουσης στη Γη. Τα δείγματα πάγου πρέπει να προέρχονται από περιοχές όπου ο πάγος δεν έχει μολυνθεί ποτέ - για παράδειγμα, η Γροιλανδία ή η Ανταρκτική. Με αυτόν τον τρόπο, καταγράφεται η καμπύλη της μεταβολής της θερμοκρασίας στη Γη σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Στην έρευνα Shaviv-Veizer, αποδείχθηκε ότι οι κοσμικές ακτίνες πρέπει να θεωρούνται ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στις κλιματικές αλλαγές στη Γη. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι κοσμικές ακτίνες έχουν προκαλέσει το 75% της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής τα τελευταία 150 χρόνια και ότι πολύ λιγότερο από το ήμισυ της αύξησης της θερμοκρασίας από τις αρχές του 20ου αιώνα οφείλεται στα αέρια του θερμοκηπίου.

Όσον αφορά την επίδραση του ήλιου στο κλίμα, ο Shaviv λέει σήμερα:

«Η ηλιακή δραστηριότητα παρουσιάζει διακυμάνσεις με την πάροδο του χρόνου. Μια μεγάλη διακύμανση είναι περίπου έντεκα χρόνια ή περισσότερο, η οποία έχει σαφώς αντίκτυπο στο κλίμα. Αυτή η αρχή είναι γνωστή, αλλά το 2008 μπόρεσα να την ποσοτικοποιήσω χρησιμοποιώντας δεδομένα για τη στάθμη της θάλασσας. Όταν ο ήλιος είναι πιο ενεργός, η στάθμη της θάλασσας στη Γη ανεβαίνει. Λόγω της υψηλότερης θερμοκρασίας, το νερό επεκτείνεται. Όταν ο ήλιος είναι λιγότερο ενεργός, η θερμοκρασία πέφτει και η στάθμη της θάλασσας πέφτει. Ο συσχετισμός είναι ξεκάθαρος. Με βάση την αύξηση της ηλιακής δραστηριότητας στον εικοστό αιώνα, θα πρέπει να είναι υπεύθυνη για τα μισά έως τα δύο τρίτα του συνόλου της κλιματικής αλλαγής. Αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει ότι η κλιματική ευαισθησία στο CO₂ θα πρέπει να είναι περίπου 1,0 βαθμοί εάν η ποσότητα του CO₂ διπλασιαστεί».

[Γνώμη--Γαλλία: Περίπου 4,8 εκατομμύρια σπίτια σε κίνδυνο έως το 2030 – λόγω του «κλίματος»]

Επί του παρόντος, η επίδραση του ήλιου στο κλίμα μπορεί να αποδειχθεί από ένα ευρύ φάσμα στοιχείων, συνεχίζει ο ερευνητής, από απολιθώματα εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών, έως μετρήσεις σημαδούρων [σημαντήρα], σε δορυφορικά δεδομένα υψομετρίας από τις τελευταίες δεκαετίες. Οι ατμοσφαιρικές συνθήκες μπορούν στη συνέχεια να αναπαραχθούν και να αναδημιουργηθούν στο εργαστήριο. «Όλα δείχνουν το ίδιο πράγμα: το μεγαλύτερο μέρος της κλιματικής αλλαγής προκαλείται από τον ήλιο μέσω της επίδρασής του στο ατμοσφαιρικό φορτίο», επισημαίνει ο Nir Shaviv. Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος της θέρμανσης προέρχεται από τη φύση.

Ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης αρέσκονται να αποκαλούν την έρευνα του Shaviv «αμφιλεγόμενη» - όπως το Deutschlandfunk, για παράδειγμα. Ωστόσο, δεν μπορούν να αποδείξουν τη γνώμη τους. Και στα υψηλότερα επίπεδα – όπως η Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) – τα γεγονότα συχνά χειραγωγούνται για να αποφευχθούν αμφιβολίες σχετικά με την «πράσινη» ατζέντα της παγκοσμιοποίησης. Ο Shaviv το γνωρίζει αυτό - και εξηγεί:
«Τα αποτελέσματά μας είναι πολύ δυσάρεστα για τη συμβατική σοφία. Γνωρίζουμε ότι υπήρξαν πολύ μεγάλες κλιματικές διακυμάνσεις στο παρελθόν που δεν έχουν καμία σχέση με την καύση ορυκτών καυσίμων. Πριν από χίλια χρόνια, η Γη ήταν τουλάχιστον τόσο ζεστή όσο είναι σήμερα. Κατά τη διάρκεια της Μικρής Εποχής των Παγετώνων πριν από τριακόσια χρόνια, ο Τάμεσης πάγωσε πιο συχνά. Τα γεγονότα αυτά αναφέρθηκαν στην πρώτη και τη δεύτερη έκθεση της IPCC. Εξαφανίστηκαν το 2001. Ξαφνικά, δεν υπάρχει πλέον καμία ένδειξη φυσικής θέρμανσης, ούτε η Μικρή Εποχή των Παγετώνων. Το κλίμα της τελευταίας χιλιετίας έχει απεικονιστεί ως βασικά σταθερό μέχρι τον εικοστό αιώνα. Είναι ένα είδος οργουελιανής επιλεκτικής επιλεκτικότητας που ταιριάζει σε μια προκαθορισμένη αφήγηση».