Αυτά τα μεγάλα ψάρια αποτελούνται από 10-15% άνθρακα.
Όταν ένα ψάρι πεθαίνει στον ωκεανό βυθίζεται στα βάθη, αποδεσμεύοντας όλο τον άνθρακα που περιέχει μαζί του. Πρόκειται για μια μορφή «μπλε άνθρακα» - άνθρακα που συλλαμβάνεται και αποθηκεύεται από τα παγκόσμια ωκεάνια και παράκτια οικοσυστήματα.
Το μεγαλύτερο μέρος του άνθρακα που περιέχουν τα μεγάλα ψάρια, παγιδεύεται στη βαθιά θάλασσα για χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια. Επομένως, αντιπροσωπεύουν καταβόθρες άνθρακα, το μέγεθος των οποίων δεν έχει υπολογιστεί ποτέ.
σε συνεργασία με 3 ξένα πανεπιστήμια, 2 διεθνείς οργανισμούς για διατήρηση της φύσης (WWF και National Geographic) και μια εταιρεία (SPYGEN).
«Όταν αλιεύεται ένα ψάρι, ο άνθρακας που περιέχει απελευθερώνεται εν μέρει στην ατμόσφαιρα με τη μορφή CO2 για λίγες μέρες ή εβδομάδες μετά την αλίευση και την κατανάλωσή του », δήλωσε ο Gaanil Mariani, φοιτητής διδακτορικού στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ στη Γαλλία.
Ο κ. Mariani ηγήθηκε μιας παγκόσμιας πρώτης μελέτης που δείχνει πώς η αλιεία των ωκεανών έχει απελευθερώσει τουλάχιστον 730 εκατομμύρια μετρικούς τόνους CO 2 στην ατμόσφαιρα από το 1950.
Το 2014 εκτιμήθηκε ότι υπήρξε εκπομπή 20,4 εκατομμυρίων μετρικών τόνων CO 2, ισοδύναμες με τις ετήσιες εκπομπές 4,5 εκατομμυρίων αυτοκινήτων.
«Είναι η πρώτη φορά που εκτιμήσαμε την ποσότητα αυτού του « μπλε άνθρακα » που απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα με τη βιομηχανική αλιεία», εξηγεί ο David Mouillot (από το ARC Center of Excellence for Coral Reef Studies στο Πανεπιστήμιο James Cook (CoralCoE στο JCU) και το Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ )
ο άνθρακας που περιέχεται στα αλιευμένα ψάρια απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα ως CO2, αντί να παραμένει θαμμένος στον πυθμένα του ωκεανού", εξηγεί ο ερευνητής
λόγω αυτού του φαινομένου οι εκπομπές CO2 που σχετίζονται με την αλιεία (ή το αποτύπωμα άνθρακα της αλιείας) είναι στην πραγματικότητα 25% υψηλότερες από την προηγούμενη εκτίμηση της βιομηχανίας.
Η διαδικασία διατήρησης και αποθήκευσης του μπλε άνθρακα στον Παγκόσμιο Ωκεανό, που οι επιστήμονες αποκαλούν "carbon pump" δεν πρέπει να διαταράσσεται.
«Πάνω απ 'όλα, πρέπει να ψαρεύουμε καλύτερα», προσθέτει ο David Mouillot.
Μέρος του άνθρακα που εξάγεται από τους ωκεανούς, πραγματοποιείται σε περιοχές όπου η αλιεία δεν είναι οικονομικά βιώσιμη.
Τα αλιευτικά σκάφη μερικές φορές πηγαίνουν σε πολύ απομακρυσμένες περιοχές, γεγονός που προκαλεί τεράστια κατανάλωση καυσίμου, αν και τα αλιεύματα ψαριών σε αυτές τις περιοχές δεν είναι επικερδή και αυτή η αλιεία είναι εφικτή μόνο χάρη στις επιδοτήσεις.
Το φαινόμενο συμβαίνει σε περιοχές όπου η αλιεία δεν είναι οικονομικά κερδοφόρα: στον Κεντρικό Ειρηνικό, τον Νότιο Ατλαντικό και τους Βόρειους Ινδικούς Ωκεανούς.
«Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 43,5% αυτού του« μπλε άνθρακα » που λαμβάνεται με την αλιεία, περιορίζοντας την εξόρυξη αυτού του οικονομικά μη κερδοφόρου "γαλάζιου άνθρακα" θα συνέβαλε στη μείωση των εκπομπών CO2, περιορίζοντας την κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης και επανενεργοποιώντας μια φυσική και φθηνή αντλία άνθρακα.
Αν απομένουν τα μεγάλα ψάρια στη θάλασσα, τα πλοία θα καίνε λιγότερα καύσιμα και θα υπάρξει σημαντική μείωση των εκπομπών στην ατμόσφαιρα.
Αυτή η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Science Advances στις 28 Οκτωβρίου 2020.
πηγή ARC Center of Excellence for Coral Reef Studies
29-10-20
https://www.sciencedaily.com/releases/2020/10/201028143124.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου