ένας φτερωτός επισκέπτης στη ζώνη αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ, ξαφνιάζει ευχάριστα τους υπαλλήλους του " Radiation and Ecological Biosphere Reserve" ένας μπλε σκώρος σε μέγεθος πουλιού, εντυπωσιάζει με την παρουσία του στην ακατοίκητη από την πυρηνική καταστροφή περιοχή. Πρόκειται για το απειλούμενο είδος Catocala fraxini, ή blue underwing ή Clifden nonpareil που ανήκει σε οικογένεια που μας μαγεύει με την ικανότητα καμουφλάζ, που διαθέτει απέναντι στους θηρευτές της

Τσερνομπίλ,  στη ζώνη αποκλεισμού, εμφανίστηκε ένας απρόσμενος φτερωτός  επισκέπτης. Υπάλληλοι για την προστασία του ραδιενεργού βιότοπου, εντόπισαν στο γραφείο τους, έναν  σπάνιο μπλε σκώρο με άνοιγμα φτερών, όσο το μέγεθος ενός μικρού πουλιού.  Ο πολύτιμος επισκέπτης  ανήκει στο είδος  Catocala fraxini, ή blue underwing  ή  Clifden nonpareil, της οικογένειας Erebidae, στη σειρά λεπιδόπτερων.

Ο blue underwing σκώρος, αναφέρεται ως απειλούμενο με εξαφάνιση είδος και είναι καταγεγραμμένος στην Κόκκινη λίστα απειλούμενων ειδών πανίδας της Ουκρανίας.

Βρίσκεται σε ολόκληρη την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, καθώς και σε τμήματα της νότιας Ευρώπης. Το είδος αυτό δεν εμφανίζεται στην Πορτογαλία, στα νησιά της Μεσογείου (εκτός της Κορσικής), στην Ελλάδα, στη βόρεια Σκωτία, στη βόρεια Σκανδιναβία και στη βόρεια και στη νότια Ρωσία.
Η περιοχή διανομής του είδους εκτείνεται κατά μήκος της Παλεαρκτικής έως την βόρεια Τουρκία, τη Σιβηρία, τη Ρωσική ΄Απω Ανατολή, την Κορέα και την Ιαπωνία.

Τα περισσότερα underwings είδη έχουν εξαιρετικά χρωματιστά φτερά που δεν είναι ορατά, αλλά κρύβονται κάτω από τα forewings. Ο σκώρος φτερουγίζει τα χρωματιστά του φτερά (τα αναβοσβήνει) για να τρομάξει τους θηρευτές του, εάν διαταραχθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Είναι το μεγαλύτερο είδος σκώρου που ζει στην Ουκρανία και γενικότερα στην Ευρώπη. Το μήκος του μπροστινού (άνω)  φτερού του μπορεί να φτάσει τα 45 mm και το άνοιγμα των φτερών του φτάνει τα έως και 110 mm. (όσο και το μέγεθος ενός πουλιού)  έχει καλή ικανότητα πτήσης, είναι ιδιαίτερα δραστήριος τη νύχτα και πετάει στο φως.

Οι υπάλληλοι του βιότοπου " Radiation and Ecological Biosphere Reserve" (που ιδρύθηκε στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπίλ το 2016 για τη διατήρηση της μοναδικής χλωρίδας και πανίδας στην περιοχή, τη διεξαγωγή οικολογικής έρευνας και την  αποκατάσταση γης μολυσμένης με ακτινοβολία)  έγραψαν στο Facebook ότι: « μόλις σταματήσει η βροχή,  η πεταλούδα (σκώρος) θα μεταφερθεί στο αγαπημένο της δένδρο, τις λεύκες»

Οι υπάλληλοι του τμήματος ανέφεραν την εμφάνιση του, στην facebook σελίδα τους, στις 8-10-20

https://www.facebook.com/zapovidnyk2018/posts/774676996422723

 Η ζώνη αποκλεισμού (Exclusion Zone) ιδρύθηκε το 1986 γύρω από το σημείο του ατυχήματος του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ, που θεωρείται η χειρότερη πυρηνική καταστροφή στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Στις 26 Απριλίου 1986 συνέβη ένα από τα χειρότερα πυρηνικά ατυχήματα στην ιστορία. Ο αντιδραστήρας Νο 4 του πυρηνικού σταθμού του Τσερνόμπιλ (Chernobyl Nuclear Power Plant, reactor No 4),  εξερράγη με αποτέλεσμα μεγάλη ποσότητα ραδιενεργών ουσιών να απελευθερωθεί στο περιβάλλον.

Το νέφος που σχηματίστηκε από τον φλεγόμενο αντιδραστήρα διασκόρπισε διάφορα ραδιενεργά υλικά, κυρίως ραδιονουκλίδια ιωδίου και καισίου, σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης.

Η επακόλουθη μόλυνση οδήγησε περίπου 8,4 εκατ. κατοίκους της σύγχρονης Λευκορωσίας, Ουκρανίας και της Ρωσίας να εκτεθούν σε υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας.

Ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλης Πρίπυατ - περισσότεροι από 115.000 άνθρωποι - εκκενώθηκε από τη ζώνη αποκλεισμού 30 χιλιόμετρα γύρω από το εργοστάσιο, την επόμενη ημέρα.

Η ζώνη αποκλεισμού των 2.600 τετραγωνικών χιλιομέτρων (1.000 τετραγωνικά μίλια)  είναι σε μεγάλο βαθμό ακατοίκητη, αν και περίπου 150-200 (από τα 1.200 που αρνήθηκαν να αφήσουν το σπίτι τους) άτομα έχουν παραμείνει παρά τις εντολές να φύγουν. Τα περισσότερα είναι γυναίκες ηλικίας 70 έως και 80 χρόνων, που κατάφεραν να επιβιώσουν μετά την πυρηνική καταστροφή.

Σχετικός σύνδεσμος

https://www.facebook.com/CHERNOBYLwel.come/photos/a.408647485882363/3262140963866320

Εντυπωσιακή είναι η ικανότητα καμουφλάζ του σκώρου αυτής της οικογένειας στα διάφορα άλλα είδη του
η μελέτη της Φύσης –του «Θεού εν τοις πράγμασι» - σημαίνει τη γνώση του Θεού.
Μαγευτικές είναι οι συμπαθητικές σχέσεις που ισχύουν ανάμεσα στην οργανική και στην ανόργανη ζωή  -όπως και ανάμεσα στα ουράνια σώματα-

Καθετί που υπάρχει, ζώο, φυτό ή ανόργανη ύλη έχει μια Ψυχή, που είναι μέρος της Ψυχής του Κόσμου, που με τη σειρά της είναι μέρος ενός μεγαλύτερου ΄Ολου, του Θεού. Τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους (Κορνήλιος Αγρίππας)

η σχετική μας ανάρτηση

13 Δεκεμβρίου 2018

Σπάνιος γιγαντιαίος σκόρος εκκολάφτηκε σε κλουβί πτηνού. Η έφηβη που πήρε το κουκούλι του από φάρμα, κατηγορήθηκε για κλοπή. Είδη τεράστιας πεταλούδας, το καμουφλάζ και ο μυθολογικός συμβολισμός τους

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2018/12/blog-post_13.html

Οι γιγαντιαίοι σκόροι του είδους Atlas Moth,  προέρχονται από την Ταϊλάνδη και τις Φιλιππίνες και τις πρώτες μέρες της γέννησης τους, χρειάζονται ειδική φροντίδα.  Είναι οι μεγαλύτεροι γνωστοί σκόροι, (Atlas Moth, Saturniidae) και έχουν άνοιγμα φτερών περίπου τα 30 εκατοστόμετρα

Γιγαντιαίες πεταλούδες.

Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν πεταλούδες που μπορούν να συγκριθούν στο μέγεθος τους με μεσαίου μεγέθους πτηνά.

Ανάμεσά τους, για παράδειγμα, είναι η μεγαλύτερη πεταλούδα στη Γη, η Tizania Agrippina  ή το Agrippina Scoop, που μπορεί να φτάσει τα 31 εκατοστά άνοιγμα στα φτερά . Μπορείτε να την συναντήσετε τόσο στη Νότια όσο και στη Βόρεια Αμερική. Αυτή η τεράστια πεταλούδα είναι νυχτερινή, και τώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της πλήρους εξαφάνισης.

Λίγο μικρότερη από την Tizania, μια άλλη νυχτοπεταλούδα, η Hercules του Koscinoscere, έχει άνοιγμα φτερών, περίπου 28 εκατοστά.  Ζει στη Νέα Γουινέα και την Αυστραλία. (στα μαγευτικά αυτά έντομα είναι έντονος ο σεξουαλικός διμορφισμός - αρσενικό έχει ιδιαίτερα φωτεινά και όμορφα φτερά)

ένα άλλο είδος επίσης γιγαντιαίας πεταλούδας είναι η "Μάτι  Peacock" πεταλούδα, με άνοιγμα φτερών τα 26 εκατοστά, με ασυνήθιστο σχήμα και χρωματισμό.

πηγή

http://esoreiter.ru/index.php?id=17-01-2018-101135.html&dat=combo

σχετική μας ανάρτηση

το Καμουφλάζ στη φύση σαν στρατηγική επιβίωσης, μιμητισμός με αλλαγή χρώματος, μεταμφίεση και προειδοποιητικό χρώμα για την αποφυγή του θηρευτή.

τύπος καμουφλάζ (μιμητισμός "mimicry", προειδοποιητικό χρώμα "Batesian mimicry")

τα φτερά των πεταλούδων είναι παράδειγμα Βατεσιανού μιμητισμού.

Τα σημάδια των ματιών στα φτερά της πεταλούδας, μπορεί απλά να τρομάζουν τα αρπακτικά ζώα και να τους προκαλούν σύγχυση ή υπερφόρτωση των αισθήσεών τους.

Ωστόσο, αυτό λειτουργεί μόνο σε αρπακτικά ζώα που κυνηγούν με την όραση, ενώ οι νυχτερίδες τείνουν να μην επηρεάζονται από αυτές τις μεταμφιέσεις.

 οι επιστήμονες έχουν βρει επίσης, ότι ένας σκώρος έχει μια ασυνήθιστη εξελικτική προσαρμογή που του επιτρέπει να συγχέει τον υπέρηχο που χρησιμοποιούν οι νυχτερίδες.

Η πεταλούδα Atlas,  έχει ένα μοτίβο που μοιάζει με το κεφάλι μιας κόμπρας.

ο μυθολογικός και αρχετυπικός συμβολισμός της πεταλούδας

Πασίγνωστος είναι ο μύθος του Έρωτα και της Ψυχής, που απεικονιζόταν με φτερά πεταλούδας.

Η μεταμόρφωση της προνύμφης (κάμπια) σε νύμφη (χρυσαλλίδα), και κατόπιν σε τέλειο ενήλικο άτομο, συμβολίζει την υπερβατικότητα της ζωής.

είναι μια από τις εντυπωσιακότερες μεταβολές που παρατηρούνται στη Φύση.

Πρόκειται για ένα σύμβολο που με την αλλεπάλληλη παρουσία του στο παγκόσμιο πλέγμα των μύθων υποδηλώνει μια σχέση ανάμεσα σε αυτή τη ζωή και την άλλη και τα στάδια μιας εξελικτικής μεταμόρφωσης.

Οι Ινδιάνοι πίστευαν ότι οι πεταλούδες ήταν οδηγοί στην ευτυχία.

Οι Αζτέκοι πίστευαν ότι οι μακάριοι νεκροί μπορούσαν να επισκεφτούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, με μορφή πεταλούδας, για να τους βεβαιώσουν ότι είναι καλά.