ATTENTION-DEFICIT / HYPERACTIVITY DISORDER
Χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται συνήθως σε συσκευασίες τροφίμων, καλλυντικά, αρώματα και φαρμακευτικά προϊόντα μπορεί να προκαλέσουν ADHD σε εφήβους,
[η διαταραχή Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) είναι μια κατάσταση συμπεριφοράς που ορίζεται από την προσοχή, την υπερκινητικότητα και την παρορμητικότητα.
Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως σε νεαρή ηλικία και γίνονται πιο αισθητά καθώς μεγαλώνει ένα παιδί. Αυτά μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν:
Συνεχή αναστάτωση
Κακή συγκέντρωση
Υπερβολική κίνηση ή ομιλία
Δράση χωρίς σκέψη
Λίγη ή καθόλου αίσθηση κινδύνου
Λάθη από απροσεξία
Αμνησία
Δυσκολία οργάνωσης εργασιών
Αδυναμία ακρόασης ή εκτέλεσης οδηγιών
Οι περισσότερες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται μεταξύ έξι και 12 ετών. Οι ενήλικες μπορούν επίσης να υποφέρουν, αλλά υπάρχει λιγότερη έρευνα για αυτό.
Η ακριβής αιτία της ADHD είναι ασαφής, αλλά πιστεύεται ότι περιλαμβάνει γενετικές μεταλλάξεις που επηρεάζουν τη λειτουργία και τη δομή του εγκεφάλου ενός ατόμου.
Τα πρόωρα μωρά και εκείνα με επιληψία ή εγκεφαλική βλάβη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
Η ADHD συνδέεται επίσης με άγχος, κατάθλιψη, αϋπνία, Tourette και επιληψία.
Δεν υπάρχει θεραπεία.
Συνιστάται συνήθως συνδυασμός φαρμάκων και θεραπείας για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και την ευκολότερη καθημερινή ζωή.]
=====================
Ερευνητές από τις ΗΠΑ ανέλυσαν τα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς 205 εφήβων
Εντόπισαν εκείνους με σημάδια σημαντικών συμπεριφορικών προβλημάτων ή ADHD
Αυτά τα δεδομένα στη συνέχεια συγκρίθηκαν με χημικές αναλύσεις των ούρων κάθε εφήβουΔιαπίστωσαν ότι οι χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ορμονικό σύστημα συνδέονται με την ADHD
Η ADHD σε εφήβους μπορεί να προκληθεί από την έκθεση σε μια ομάδα κοινών χημικών που χρησιμοποιούνται σε συσκευασίες τροφίμων, σε φάρμακα, σε καλλυντικά και αρώματα.
Οι Αμερικανοί εμπειρογνώμονες βρήκαν συσχετισμούς μεταξύ συμπεριφοράς που σχετίζεται με διαταραχή έλλειψης προσοχής / υπερδραστηριότητας και χημικές ουσίες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές, ιδίως φθαλικές ενώσεις.
Οι φθαλικοί εστέρες προστίθενται συνήθως στα πλαστικά για να βελτιώσουν την ευελιξία, τη διαφάνεια, την αντοχή και τη μακροζωία τους.
Σύμφωνα με την ομάδα, οι προβληματικές χημικές ουσίες δρουν σαν τεχνητές ορμόνες - ενώ οι φθαλικοί εστέρες επηρεάζουν ιδιαίτερα τη φυσιολογική δραστηριότητα των ανδρογόνων.
Αυτές οι «αρσενικές» ορμόνες - που περιλαμβάνουν τεστοστερόνη και βρίσκονται σε όλους τους ανθρώπους, αν και σε διαφορετικές ποσότητες - παίζουν ρόλο τόσο στα αρσενικά χαρακτηριστικά όσο και στην αναπαραγωγή.
«Οι χημικές ουσίες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές χρησιμοποιούνται σε μια ευρεία ποικιλία καταναλωτικών προϊόντων με αποτέλεσμα την πανταχού παρούσα έκθεση», έγραψαν στην εφημερίδα τους η συγγραφέας και επιδημιολόγος Jessica Shoaff της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ.
«Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι η έκθεση σε ορισμένες από αυτές τις χημικές ουσίες, ιδιαίτερα σε φθαλικούς εστέρες, κατά τη διάρκεια της εφηβείας μπορεί να σχετίζεται με συμπεριφορές χαρακτηριστικές της ADHD».
«Ο προσδιορισμός των επικίνδυνων τροποποιητικών παραγόντων (modifiable risk factors) για ADHD έχει μεγάλη σημασία για τη δημόσια υγεία», συνέχισαν.
Στη μελέτη τους, ο Δρ Shoaff και οι συνάδελφοί του μέτρησαν τις χημικές ουσίες που βρέθηκαν σε δείγματα ούρων που ελήφθησαν από 205 εφήβους.
Συνέκριναν αυτήν την ανάλυση, με το αποτέλεσμα των ερευνών συμπεριφοράς που πραγματοποιήθηκαν τόσο από κάθε έφηβο, όσο και από τους γονείς και τους δασκάλους τους.
Από αυτό, η ομάδα εντόπισε ποιοι από τους νέους συμμετέχοντες είχαν «σημαντικά προβλήματα συμπεριφοράς» - με 40 τοις εκατό να πληροί αυτά τα κριτήρια και 19 τοις εκατό διάγνωση διαταραχής έλλειψης προσοχής / υπερκινητικότητας.
«Κάθε διπλάσια αύξηση του αθροίσματος των αντιανδρογόνων φθαλικών συγκεντρώσεων συσχετίστηκε με αύξηση κατά 1,34 increase, στον κίνδυνο σημαντικών προβλημάτων συμπεριφοράς που σχετίζονται με ADHD», ανέφεραν οι ερευνητές.
Οι συνδέσεις (συσχέτιση) πρόσθεσε η ομάδα, «έτειναν να είναι ισχυρότεροι στους άνδρες συμμετέχοντες».
Τα πλήρη ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό JAMA Network Open .
πηγή 28-8-20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου