οι κακές σχολικές επιδόσεις δεν σημαίνουν ότι ο μαθητής είναι τεμπέλης ή χαζός,συχνά σημαίνουν ότι κάτι άλλο συμβαίνει 🔑
κάποιος ειδικός χρειάζεται να προσεγγίσει τον μαθητή (ή φοιτητή) και τον βοηθήσει να ανακαλύψει τι πήγε στραβά
και στη συνέχεια του δώσει τα εφόδια που του χρειάζονται για να πάει καλύτερα.
οι κακοί βαθμοί δεν είναι αποτέλεσμα τεμπελιάς ή κακής νοημοσύνης, συχνά είναι κάτι άλλο, στις καλύτερες περιπτώσεις είναι κάτι απλό, ίσως ο μαθητής δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο για μια εξέταση. (όπως όταν έχει 4 διαγωνίσματα μέσα σε μια βδομάδα)
στη συνέχεια όμως υπάρχουν και οι άλλες περιπτώσεις, σε γενικές γραμμές μπορεί να συμβαίνει κάτι τραγικό στη ζωή του μαθητή- όπως το να αυτοκτόνησε ο καλύτερος φίλος του ή ένας γονέας του να είναι βαριά άρρωστος, ή ακόμα μπορεί να υπάρχει κάποια μορφή ψυχικής ασθένειας ή μαθησιακές δυσκολίες.
Τα πιο συνηθισμένα προβλήματα είναι το άγχος και η ADHD (διαταραχή ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας).Μερικές φορές είναι επίσης η κατάθλιψη, η διαταραχή του μετα-τραυματικού στρες, ή ακόμα και μια διατροφική διαταραχή.
Αυτό είναι κάτι που απαιτεί χρόνο. Χρειάζεται χρόνος για να βρει έναν θεραπευτή που να τον εμπιστεύεται και να οικοδομήσει μια σχέση μαζί του.
Αν πρόκειται να πάρει αντικαταθλιπτικά, θα χρειαστεί να τα παίρνει ένα ή δύο μήνες για να έχουν αποτέλεσμα. Και μερικά αντικαταθλιπτικά έχουν αφόρητες παρενέργειες, έτσι ώστε μπορεί να χρειαστεί περισσότερη από μία προσπάθεια για να βρει το σωστό φάρμακο.
Είναι δελεαστικό να πεις σε ένα μαθητή που απασχολείται με το πρόβλημα του άγχους, να είναι υπεύθυνος και να βρει την ενέργεια που χρειάζεται για να τα πάει καλά στο σχολείο.
Αλλά αυτό είναι σαν να λές σε ένα άτομο με δύο σπασμένα πόδια, να πάει με τα πόδια στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης, ώστε να μπορέσει να πάρει, τη φροντίδα που χρειάζεται.
Όταν το μυαλό σας είναι το πρόβλημα, μερικές φορές είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσετε το ίδιο το μυαλό για να φτάσετε στη λύση.
Ένας μαθητής που πάσχει από οποιοδήποτε πρόβλημα, θα ήταν καλύτερα αν οι γονείς και οι δάσκαλοί του, έδειχναν κατανόηση και ήταν υποστηρικτικοί.
Παίρνει χρόνο να αντιμετωπίσεις ένα νέο και μη διαχειρίσιμο μέχρι στιγμής, πρόβλημα άγχους.
Αλλά η λύση μπορεί να αναζητηθεί πιο γρήγορα, εάν οι γονείς αφήσουν τα παιδιά τους να γνωρίζουν ότι έχουν 100% τη στήριξή τους και θα κάνουν ότι χρειάζεται για να είναι υποστηρικτικοί.
ένας μαθητής που πάσχει από άγχος, ADHD, ή οποιασδήποτε άλλης μορφής σωματική ή ψυχική επιβάρυνση έχει δικαίωμα να πάρει άδεια από το σχολείο, συχνά χρειάζεται άλλου είδους φροντίδα, στην κατοικία του.
Είναι ανησυχητικό για τους μαθητές, να εξισώνουν τους βαθμούς τους με την προσωπική τους αξία και να πιστεύουν ότι οι γονείς τους θα απογοητευτούν εάν πάρουν κάτι λιγότερο από άριστα στη βαθμολογία τους.
οι γονείς πρέπει να τα αγαπούν για αυτό που είναι και όχι για ότι κάνουν, αλλά δεν το βλέπει έτσι, κάθε γονιός.
εάν ο μαθητής τελειώνει τη σχολική χρονιά με βαθμούς λιγότερο ικανοποιητικούς, αντί να τον κρίνουμε, πρέπει να τον προσεγίζουμε. Να ρωτάμε τι συμβαίνει.
Οι πιθανότητες είναι, ο μαθητής να μην είναι τεμπέλης ή ανόητος και μια σωστή φροντίδα των ενηλίκων να είναι μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται για να τον βοηθήσει.
πηγή 31-5-17
Με την Jill Richardson
http://otherwords.org/the-why-behind-bad-grades/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου