Το αλλόκοτο τραγικό ατύχημα του Phineas Gage, η σχέση της προσωπικότητας με συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, 160 χρόνια μετά τα ερωτήματα μένουν επίκαιρα, οι συναισθηματικοί μηχανισμοί στον εγκέφαλο, οι λοβοτομές στους ψυχασθενείς και τα πειραματόζωα, ο ρόλος του αμυγδαλοειδούς σώματος του εγκεφάλου στο φόβο και την επιθετικότητα, δίπλευρη αφαίρεση του αμυγδαλοειδούς στα ζώα για μείωση της επιθετικότητας τους

O  Phineas Phineas Gage, αναφέρεται συχνά στην νευροεπιστήμη, ως ο πιο διάσημος ασθενής.
Υπέστη τραυματική εγκεφαλική βλάβη ή κρανιοεγκεφαλική κάκωση  ***  όταν μια σιδερένια ράβδος διαπέρασε ολόκληρο το κρανίο του, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του μετωπιαίου λοβού του.
***(Traumatic brain injury, πρόκειται για ένα χτύπημα στο κεφάλι με αποτέλεσμα την αλλαγή της νευρολογικής κατάστασης, όπως μια περίοδος σύγχυσης)

Ο Gage επέζησε ως εκ θαύματος από το ατύχημα, αλλά η προσωπικότητα του άλλαξε, με αποτέλεσμα πολλοί από τους φίλους του να τον περιγράφουν σαν τελείως διαφορετικό άνθρωπο.
στις 13-9-1848, ο 25χρονος τότε Gage, δούλευε ως εργοδηγός για την προετοιμασία κατασκευής σιδηροδρομικών γραμμών, κοντά στο Cavendish, Vermont (ΗΠΑ, Νέα Αγγλία) Χρησιμοποιούσε μια σιδερένια ράβδο για να ανακατέψει εκρηκτική ύλη, μέσα σε μια εδαφική κοιλότητα. Δυστυχώς -από λάθος, ανακάτεψε πριν να πέσει άμμος- έγινε πυροδότηση του εκρηκτικού υλικού, που τίναξε προς τα πάνω την σιδερένια ράβδο (μήκους 110 εκατοστών  και διαμέτρου 3,20 εκατοστών)
Η ράβδος διαπέρασε το αριστερό  μάγουλο του Gage, διέσχισε τον εγκέφαλό του και βγήκε από το κρανίο του, πριν να προσγειωθεί 24,5 μέτρα μακριά.
ο Cage όχι μόνο επέζησε αλλά μπορούσε να μιλήσει και κατάφερε να φθάσει μέχρι την πόλη για να τον δει ένας γιατρός.
Ο Dr. Edward H. Williams,ήταν ο πρώτος γιατρός (physician) που τον εξέτασε και αργότερα περιέγραψε ότι βρήκε

"I first noticed the wound upon the head before I alighted from my carriage, the pulsations of the brain being very distinct. Mr. Gage, during the time I was examining this wound, was relating the manner in which he was injured to the bystanders. I did not believe Mr. Gage's statement at that time, but thought he was deceived. Mr. Gage persisted in saying that the bar went through his head… Mr. G. got up and vomited; the effort of vomiting pressed out about half a teacupful of the brain, which fell upon the floor."

Λίγο μετά, ο Δρ John Martyn Harlow ανέλαβε την υπόθεση του Cage.
Mέσα από τις παρατηρήσεις του για τον τραυματισμό του Gage και τις μετέπειτα περιγραφές του για τις ψυχικές αλλαγές που παρουσίασε, δόθηκαν οι πρωτογενείς πληροφορίες που γνωρίζουμε σήμερα για την υπόθεση.
Αργότερα, σε μια δημοσιευμένη περιγραφή της υπόθεσης, ο Harlow έγραψε ότι, ο Gage είχε ακόμα τις αισθήσεις του, αργότερα εκείνο το μοιραίο βράδυ του τραγικού ατυχήματος και ήταν σε θέση να πει τα ονόματα των συναδέλφων του.
Ο Gage είπε μάλιστα ότι δεν επιθυμεί να δει τους φίλους του, αφού ούτως ή άλλως, θα επιστρέψει στην εργασία του σε «μια ή δύο ημέρες» .
Μετά από μια λοίμωξη, ο Gage στη συνέχεια, πέρασε στις 23 Σεπτεμβρίου έως στις 3 Οκτωβρίου, σε μια ημι-κωματώδη κατάσταση. Στις 7 Οκτωβρίου 1848, σηκώθηκε από το κρεβάτι και έκανε τα πρώτα του βήματα και μέχρι τις 11 Οκτωβρίου η πνευματική λειτουργία του άρχισε να βελτιώνεται.
Ο Harlow σημείωσε  ότι ο Gage ήξερε πόσος χρόνος είχε περάσει από το ατύχημα του και θυμήθηκε με σαφήνεια πώς συνέβη αυτό το ατύχημα, αλλά είχε δυσκολία στην εκτίμηση του μεγέθους και στα χρηματικά ποσά.

Μέσα σε ένα μήνα, ο Gage μπορούσε να βγεί έξω από το σπίτι και στο δρόμο.

ΦΩΤΟ: Cabinet-card portrait of brain-injury survivor Phineas Gage (1823–1860), shown holding the tamping iron which injured him.

η Συνέπεια του τραγικού συμβάντος

Στους μήνες που ακολούθησαν, o Gage επέστρεψε στο σπίτι των γονιών του στο New Hampshire για να αναρρώσει.

Όταν ο γιατρός Harlow είδε και πάλι τον Gage το επόμενο έτος, σημείωσε ότι ενώ ο Gage είχε χάσει την όρασή στο μάτι του και έμεινε με εμφανή τα σημάδια από το ατύχημα, ήταν σε καλή φυσική υγεία και φαινόταν να έχει ανακτήσει τις δυνάμεις του.

 Καθώς δεν ήταν δυνατόν να  επιστρέψει στην εργασία του στο σιδηρόδρομο, ο Gage έκανε μια σειρά από άλλες εργασίες (οδηγός άμαξας στη Χιλή και γεωργικές εργασίες στην Καλιφόρνια.)

Οι  αναφορές -εκθέσεις- για τον Cage,   τον απεικόνιζαν συχνά ως εργατικό και ευχάριστο άνθρωπο, πριν από το ατύχημα. Μετά από το ατύχημα, οι εκθέσεις αυτές τον περιγράφουν ως ένα αλλαγμένο άτομο, γεγονός που υποδήλωνε ότι, ο τραυματισμός του τον είχε μετατρεψει σε ένα δύστροπο άτομο, επιθετικό και μέθυσο που δεν μπορούσε να κρατήσει μια δουλειά.

΄Αραγες ήταν έτσι όπως τον περιέγραψαν μερικές αναφορές μετά το θάνατό του?
ή οι υποτιθέμενες επιπτώσεις από το ατύχημα μπορεί να ήταν υπερβολικές και στην πραγματικότητα ήταν πολύ πιο λειτουργικός από ότι προηγουμένως?

ο Harlow παρουσίασε τις αλλαγές που διέκρινε στη συμπεριφορά του Cage, μετά το ατύχημα.

Πριν από τον τραυματισμό του, αν και δεν είχε σχολική εκπαίδευση, είχε ένα καλά ισορροπημένο νου και εκείνοι που τον ήξεραν έλεγαν ότι ήταν έξυπνος επιχειρηματίας, πολύ δραστήριος και επίμονος στην εκτέλεση, όλων των σχεδίων του για τη εργασία που αναλάμβανε.

Σε αυτό το πλαίσιο το μυαλό του είχε αλλάξει ριζικά, έτσι οριστικά οι φίλοι και οι γνωστοί του είπαν ότι δεν ήταν πλέον ο Cage.

Δεδομένου ότι υπάρχει μικρή άμεση επέμβαση, για την ακριβή έκταση των τραυματισμών του Cage, εκτός από την έκθεση του Harlow, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ακριβώς πόσο σοβαρά είχε καταστραφεί ο εγκέφαλός του.

Οι αναφορές του Harlow δείχνουν ότι η ζημία είχε οδηγήσει σε απώλεια της κοινωνικής του  αναστολής (της ντροπαλότητας, του άγχους έως και του πανικού σε κοινωνικές περιστάσεις)  και αυτό τον οδήγησε σε απρεπή συμπεριφορά, συμπεριφέρονταν με τρόπους που θεωρήθηκαν ακατάλληλοι,

πόσο σοβαρή ήταν η βλάβη στον εγκέφαλο του Phineas Gage?

Σε μια μελέτη του 1994,  οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τεχνικές νευροαπεικόνισης για να ανακατασκευάσουν το κρανίο του Gage και να καθορίσουν την ακριβή τοποθέτηση του τραυματισμού. Τα ευρήματά τους δείχνουν ότι υπέστη τραυματισμούς τόσο στο αριστερό όσο και στο δεξί προμετωπιαίο φλοιό, που οδήγησαν σε προβλήματα σχετικά με την συναισθηματική επεξεργασία και την ορθολογική λήψη αποφάσεων.

Μια άλλη μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2004, που ασχολείται με τη χρήση τρισδιάστατων, με τη βοήθεια υπολογιστή ανασυγκρότησης για να αναλύσει την έκταση της ζημίας του Gage, διαπίστωσε ότι οι επιπτώσεις περιορίστηκαν στον αριστερό μετωπιαίο λοβό.

Το 2012, η νέα έρευνα υπολόγισε ότι η ράβδος σιδήρου κατέστρεψε  το 11 τοις εκατό περίπου της λευκής ουσίας στον μετωπιαίο λοβό του Gage και το 4 τοις εκατό του εγκεφαλικού φλοιού του.

 η Επίδραση της περίπτωσης Gage στην Ψυχολογία

Η περίπτωση Gage είχε μια τεράστια επιρροή στις αρχές της νευρολογίας.
Οι συγκεκριμένες αλλαγές που παρατηρήθηκαν στη συμπεριφορά του, επισημαίνουν τις αναδυόμενες θεωρίες για τη λειτουργία του εγκεφάλου, ή την ιδέα ότι ορισμένες λειτουργίες συνδέονται με συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου

Σήμερα οι επιστήμονες κατανοούν καλύτερα το ρόλο που ο μετωπιαίος λοβός διαδραματίζει σε σημαντικά ανώτερες λειτουργίες όπως ο συλλογισμός, η γλώσσα και η κοινωνική νόηση.

Σε αυτά τα χρόνια, ενώ η νευρολογία ήταν στα σπάργανα,
η τραγική ιστορία του Cage πρόσφερε τις πρώτες ενδείξεις ότι ο μετωπιαίος λοβός συμμετείχε στην προσωπικότητα .

 Τι συνέβη με τον  Phineas Gage;

Μετά το ατύχημα, ο  Gage δεν ήταν σε θέση να επιστρέψει στην προηγούμενη δουλειά του.

Σύμφωνα με τον  Harlow, ο Gage πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα ταξιδεύοντας στη Νέα Αγγλία και την Ευρώπη με το σίδερο που τρύπησε το κρανίο του, προκειμένου να κερδίσει χρήματα,

Αναφέρεται ακόμα ότι  εμφανιζόταν στο Αμερικανικό Μουσείο Barnum στη Νέα Υόρκη.

εργάστηκε για λίγο σε ένα "livery stable" (στάβλο που νοίκιαζε άλογα και άμαξες) στο  New Hampshire

και στη συνέχεια πέρασε επτά χρόνια ως οδηγός ταχυδρομικής άμαξας στη Χιλή.

Τελικά μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο για να ζήσει με τη μητέρα του, καθώς η υγεία του επιδεινώθηκε.

Ο Gage υπέστη μια σειρά από επιληπτικές κρίσεις και μετά πέθανε στις 20 Μαΐου του 1860, σχεδόν 13 χρόνια μετά το ατύχημά του.

Επτά χρόνια αργότερα, έγινε εκταφή του Cage και το κρανίο του όπως και η σιδερένια ράβδος που διαπέρασε το κρανίο του ελήφθησαν από τον Δρ.Harlow. Σήμερα μπορεί να δει κανείς και τα δυο στο πανεπιστήμιο του Harvard School of Medicine.

πηγή 21-5-2017

https://www.verywell.com/phineas-gage-2795244

http://www.npr.org/sections/health-shots/2017/05/21/528966102/why-brain-scientists-are-still-obsessed-with-the-curious-case-of-phineas-gage?utm_medium=RSS&utm_campaign=science

Ο τρομερός του τραυματισμός, του απαγόρευσε να συνεχίσει την καριέρα του σαν επιτυχημένος εργοδηγός.
Αναγκάστηκε να εκθέτει τον εαυτό του στο μουσείο  PT Barnum's για τα φρικιά της φύσης και να δέχεται έτσι την ελεημοσύνη των φιλάνθρωπων, για να επιβιώσει.
Αργότερα όταν εργάστηκε σαν αμαξάς, έκανε 13 ώρες ταξίδι καθημερινά και διήνυε 100 μίλια.
Η προσωπικότητά του διαταράχτηκε κα ήταν αδύνατο να διατηρήσει μια θέση εργασίας ή να δημιουργήσει μια σταθερή προσωπική σχέση.
Πέθανε με επιληπτικές κρίσεις στα 38 του.
157 χρόνια μετά το θάνατό του, οι επιστήμονες προσπαθούν ακόμη να απαντήσουν στα ερωτήματα, που γεννήθηκαν από αυτό το αλλόκοτο περιστατικό ανθρώπου, που επέζησε από αυτό το φρικτό ατύχημα.

Ερευνούν ακόμη σχετικά με τις περιοχές του εγκεφάλου που ευθύνονται για την περίεργη αλλαγή της προσωπικότητας του Cage
χρειάστηκαν χρόνια για τον Δρ Harlow, για να παραδεχτεί ότι ο διάσημος ασθενής του επέζησε (δεν υπέστη καμία αλλαγή στην κινητικότητα, την ομιλία και τη μνήμη του)  αλλά δεν συνήλθε ποτέ από το ατύχημά του, αφού η προσωπικότητά του υπέστη μια δραματική αλλαγή, η διάθεσή του άλλαζε σε τέτοιο βαθμό, που οι φίλοι του, μόλις και μετα βίας τον αναγνώριζαν.
από ευγενικός και περιποιητικός άνθρωπος, έγινε εγωιστής και βλάσφημος. έχασε την ψυχική του ισορροπία και κυριεύτηκε από τα ζωώδη πάθη του.
Προηγούμενα ήταν δραστήριος και συγκεντρωνόταν στην εργασία του, έπειτα έγινε ασταθής και αναξιόπιστος, είχε πρόβλημα με το σχεδιασμό και την εκτέλεση των καθηκόντων του.
Δεν έδειχνε σύνεση στις ενέργειές του και συχνά έκανε επιλογές σύμφωνα με το συμφέρον του. Ιδιότροπος και επιθετικός έχανε τις δουλειές που του προσφέρονταν.
Δεν ήταν μόνο η σωματική του αναπηρία που τον εμπόδιζε να εργαστεί, αλλά ήταν κυρίως ο χαρακτήρας του.

από το 1868, η τραγική ιστορία του Cage,  πέρασε στο γιατρό του Dr Harlow, το  εκπληκτικό μήνυμα ότι
η ηθική συμπεριφορά, η μνήμη, η επεξεργασία της ομιλίας, η συλλογιστική και γενικά οι επιλογές ζωής συνδέονται όλα με συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Οι επιστήμονες τώρα έχουν μια αρκετά καλή ιδέα για το τι συνέβη στον εγκέφαλο του Cage, από μελέτες σε ζώα, ασθενείς με ατύχημα που τους προκάλεσε εγκεφαλική βλάβη και κάποιες ανορθόδοξες χειρουργικές επεμβάσεις εγκεφάλου που πραγματοποιήθηκαν σε ψυχιατρικούς ασθενείς κατά τα μέσα του εικοστού αιώνα.
Ακόμα και ο ίδιος ο Cage έδωσε κάποιες απαντήσεις, 125 χρόνια μετά το θάνατό του, όταν η Hanna Damasio και οι συνεργάτες της ανακατασκεύασαν το τρομερό ατύχημα με τη βοήθεια της τεχνολογίας των υπολογιστών.
όταν ο Cage πέθανε το 1861, δεν πραγματοποιήθηκε καμία αυτοψία, οπότε κανείς δεν ήταν σε θέση να ελέγξει τις ακριβείς περιοχές του εγκεφάλου του, που είχαν καταστραφεί στο ατύχημα.
Ευτυχώς αργότερα οι ερευνητές με επικεφαλής τον Dr Harlow, έκαναν εκταφή του σώματος του, το 1866, οπότε το κρανίο και η σιδερένια ράβδος που το τρύπησε, μεταφέρθηκαν στο Ιατρικό Μουσείο Warren της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, όπου έχουν παραμείνει από τότε.
ήταν φανερό από την εξέταση του κρανίου του Cage, που η ράβδος διαπέρασε το μπροστινό μέρος του εγκεφάλου του, ότι κάτι συνέβη σε αυτή την περιοχή.
το ατύχημα του Cage φάνηκε να δείχνει ότι ο προμετωπιαίος φλοιός συνδέεται με την δυνατότητα ελέγχου ιδιαίτερα σε κοινωνικές καταστάσεις και έχει μεγάλη επιρροή στην ιδιοσυγκρασία.
Αργότερα στοιχεία από άλλους ασθενείς με εγκεφαλική βλάβη, υποστήριξαν αυτή την ιδέα.
Μερικές από τις πρώτες ενδείξεις για την αλλαγή της προσωπικότητας του Cage, ήρθαν από άλλους ανθρώπους με τραύματα στον προμετωπιαίο φλοιό.
στα χρόνια που ακολούθησαν από την εκθεση του Dr Harlow το 1868, οι γιατροί άρχισαν να εντοπίζουν ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ριζική αλλαγή προσωπικότητας  -παρόμοια με αυτή του Cage- μετά από βλάβη που υπέστησαν στον μετωπιαίο λοβό.
είχαν πρόβλημα να κρατήσουν μια σταθερή εργασία, δεν έδειχναν σεβασμό στις κοινωνικές συμβάσεις και φαινόταν αδιάφοροι για τους γύρω τους.

 έκαναν σχέδια αλλά ποτέ δεν μπορούσαν να τα πραγματοποιήσουν, έκαναν επιλογές ζωής που ήταν σαφώς, σύμφωνες με το συμφέρον τους.
Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, μια αυτοψία αυτών των ατόμων αποκάλυψε σοβαρή βλάβη στον προμετωπιαίο φλοιό.
Περαιτέρω στοιχεία που συνδέουν τι αλλαγές της προσωπικότητας με τη ζημία στον προμετωπιαίο λοβό, προήλθαν από μια μελέτη του Yale στους χιμπατζήδες.
ο ερευνητές είχαν δυο πιθήκους που ήταν δύσκολο να συνεργαστούν μαζί τους, επειδή απογοητεύονταν εύκολα και έτειναν να επιτίθενται για αντίποινα.
οι ερευνητές στη συνέχεια εκτέλεσαν χειρουργικές επεμβάσεις σε αυτούς τους πιθήκους, που κατέστρεψαν τους μετωπιαίους λοβούς τους.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση και οι δυο χιμπατζήδες ήταν υπάκουοι και συνεργάσιμοι.
όταν τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης ήρθαν στο φως σε ένα ιατρικό συνέδριο το 1935, ο επιστήμονες αναρωτήθηκαν  αν αυτό το είδος της χειρουργικής επέμβασης, θα μπορούσε να παράγει παρόμοια αποτελέσματα στους ανθρώπους.
αυτή η υπόθεση οδήγησε σε ένα κακόφημο είδος ψυχιατρικής χειρουργικής  επέμβασης που γίνεται κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 και του '50 και είναι γνωστή ως μετωπική λοβοτομή.
οι ασθενείς με διάφορα είδη ψύχωσης, υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση για να βλάψουν σκόπιμα τους μετωπιαίους λοβούς τους, σε μια προσπάθεια να τους θεραπεύσει από τις ασθένειές τους.

είναι ενδιαφέρον ότι η χειρουργική επέμβαση δεν φαίνεται να βοήθησε κάποιους ανθρώπους, ειδικά εκείνους με τρομερό άγχος, αλλά η συναισθηματική άμβλυνση δεν έδειξε καμία μεγάλη βελτίωση. ενίσχυσε ωστόσο τη σχέση μεταξύ των κοινωνικών πτυχών της προσωπικότητας και του προμετωπιαίου φλοιού.

αυτές τις μέρες οι επιστήμονες γνωρίζουν πολύ περισσότερα για την ανατομία του προμετωπιαίου φλοιού.
είναι μια περιοχή σύνδεσης του εγκεφάλου, πράγμα που σημαίνει ότι ενσωματώνει πολλές διαδικασίες από άλλες περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που χαρακτηρίζονται για τη σύνδεσή τους με τη μνήμη και το συναίσθημα.
Ζημιές στον προμετωπιαίο φλοιό, δεν διαταράσσουν τη βασική λειτουργία των αισθήσεων, της μνήμης ή τα συστήματα των συναισθημάτων, αλλά διαταράσσουν την ικανότητα του ατόμου να συνθέσει αυτά τα συστήματα και να παράγει οργανωμένη κοινωνική συμπεριφορά.
 Έτσι, δεν ήταν έκπληξη, όταν το 1994 το βίντεο ανασυγκρότησης του εγκεφάλου Gage από την Hanna Damasio,  αποκάλυψε ότι Gage είχε βλάβη στο εσωτερικό μέρος των δύο προμετωπιαίων φλοιών.

σχεδόν 150 χρόνια μετά το ατύχημα του Cage, οι ερευνητές προβληματίζονται σχετικά με τις περιοχές του εγκεφάλου που προκάλεσαν την περίεργη αλλαγή της προσωπικότητάς του και ερευνούν τη βιολογική βάση της επιθετικότητας.

Η τρομερή στην περιγραφή της ιστορία Cage, είναι διαχρονικής αξίας, αφού απέδειξε πως τρία κιλά φαιάς ουσίας, συνδυάζονται κατά κάποιο τρόπο, για να μας κάνουν ένα μοναδικό άτομο και να χαρίσουν σε κάθε άνθρωπο τη μοναδικότητά του.
πηγή
http://brainconnection.brainhq.com/2013/04/15/the-strange-tale-of-phineas-gage/

σχετικό το βίντεο


https://www.learner.org/courses/neuroscience/common_includes/si_flowplayer.html?pid=2375