H ψευδαίσθηση της φιλίας, δεν έχουμε ούτε τους μισούς από όσους πιστεύουμε ότι, είναι φίλοι μας

H ψευδαίσθηση της φιλίας... Μια αμερικανική μελέτη διαπίστωσε ότι,  στην πραγματικότητα ούτε οι μισοί, από τους φίλους που πιστεύουμε ότι έχουμε,  δεν ανταποκρίνονται με αμοιβαιότητα στη φιλία που τους δείχνουμε.

Μόνο το 50% από τις φιλίες μας, είναι αμοιβαίες, σύμφωνα με την έρευνα που διεξήχθη στο Massachusetts Institute of Technology

Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι μόνο το ένα τρίτο της «φιλίες» είναι αμοιβαίες και μπορεί να μην είμαστε τόσο δημοφιλείς όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε.

Ο ερευνητής Alex Pentland στο Massachusetts Institute of Technology, σε ένα business management course, ζήτησε από τους φοιτητές να βαθμολογήσουν με  μία κλίμακα από το 0 έως το 5, πόσο κοντά ένιωθαν ότι ήταν, με κάθε έναν από τους συμφοιτητές τους.

Το μηδέν σήμαινε «δεν ξέρω αυτό το πρόσωπο», το  1 ορίστηκε ως «αναγνωρίζω αυτό το άτομο, αλλά ποτέ δε μιλήσαμε», ενώ μια γνωριμία άξιζε το  2 για σκορ. Μόνο βαθμολογίες από το 3 και πάνω συμβόλιζαν τη φιλία.

Ένα 3 περιέγραφε ένα φίλο, το 4 ήταν αποκλειστικά για τους στενούς φίλους και για να πάρει ένα 5 κάποιος, έπρεπε να είναι ο καλύτερος φίλος.

Σημαντικό είναι, ότι οι 84 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 23-38 ετών, κλήθηκαν να προβλέψουν πώς θα τους σκοράρει , το άλλο πρόσωπο.

Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι,  το 94 τοις εκατό των φοιτητών ανέμενε να έχουν ανταπόκριση, τα φιλικά του συναισθήματα. Αλλά αυτό συνέβη μόνο στο  53 τοις εκατό των περιπτώσεων.

Η μελέτη αυτή δεν είναι η πρώτη που δείχνει ότι, οι φίλοι μας μπορεί να είναι λιγότερο πρόθυμοι για εμάς, από ό, τι είμαστε εμείς σε αυτούς.

Προηγούμενη έρευνα έδειξε ότι, λιγότερο από  το ένα τρίτο στις αποκαλούμενες «φιλίες» είναι κάτι αμοιβαίο. Ο καθηγητής Pentland, ένας επιστήμονας πληροφορικής και ψυχολόγος, είπε: «Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν μια βαθιά αδυναμία των ανθρώπων, να αντιλαμβάνονται  την αμοιβαιότητα στη φιλία».

Μια εξήγηση είναι ότι, απλά υποθέτουμε ότι τα συναισθήματά μας είναι αμοιβαία, γιατί η σκέψη ότι οι άνθρωποι που εκτιμούμε δεν αισθάνονται περίπου το ίδιο για εμάς,  είναι πολύ οδυνηρή.

Γράφοντας στο επιστημονικό περιοδικό PLoS ONE, ο καθηγητής είπε: «Οι άνθρωποι δεν ήθελαν να ακούσουν  ότι, τα άτομα που θεωρούσαν φίλους, στην πραγματικότητα δεν αναφέρονταν καθόλου ως «φίλοι»

Είναι επίσης πιθανό ότι πολλές, χωρίς ανταπόκριση φιλίες, αφορούν τη φιλοδοξία να αναφέρουμε ως φίλους μας, ανθρώπους δημοφιλείς με ισχυρό ονοματεπώνυμο, ακόμα και όταν δεν τους γνωρίζουμε πολύ καλά.

Το δημοφιλές πρόσωπο, σε αντίθεση, έχει πολλούς «φίλους» και έτσι μπορεί να πιο επιλεκτικό στις επιλογές του.

Η αύξηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης  «social media» σημαίνει ότι η έννοια της φιλίας έγινε πιο θολή.

Ο Ronald Sharp, καθηγητής Αγγλικών στο Vassar College της Νέας Υόρκης, δήλωσε: «Οι άνθρωποι είναι τόσο πρόθυμοι να αυξήσουν το νούμερο των φίλων τους στα «social media», που έχασαν την αίσθηση του τι σημαίνει να είναι ένας φίλος.»

Ο ψυχολόγος καθηγητής Sir Cary Cooper, του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ είπε ότι η αύξηση των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, μπορεί να σημαίνει ότι, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν πολλούς πραγματικούς φίλους. «Αυτό είναι μια μάλλον θλιβερή διαπίστωση, είναι ένας κοινωνικός σχολιασμός για τα μέσα ενημέρωσης της εποχής μας», είπε.

Η  φιλία σαν κοινωνικό φαινόμενο, αλλά και σαν ανθρώπινη και έμφυτη ανάγκη, φανερώνει τη βαθιά κοινωνική φύση του ανθρώπου, την ανάγκη να δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης και σεβασμού με αμοιβαιότητα (αφού η απόρριψη και η προδοσία προκαλούν τον ίδιο πόνο, όπως και στην ερωτική σχέση) Για λόγους που είναι ριζωμένοι στην ανθρώπινη φύση, προσδοκάμε να αρέσουμε και εμείς, σε όσους μας αρέσουν.

Η αγάπη σαν δημιουργική, ελκτική, μαγνητική και ενωτική δύναμη  είναι ουσιαστικά ακτινοβόλος ενέργεια της οποίας το αποτέλεσμα εξαρτάται από τον τύπο της μορφής που προσεγγίζει και πάνω στην οποία κρούει. Δεν περιορίζεται σε ένα πρόσωπο αλλά ρέει προς και από  παντού. Όταν διαχυθεί  πάνω στην ιδιοτελή, υλιστική κατώτερη ανθρώπινη φύση, την υποδαυλίζει και οδηγεί σε αυξημένη κακή δραστηριότητα. Αντίθετα  όταν διαχέεται πάνω στην ανιδιοτελή, αγνή και αμερόληπτη ανθρώπινη φύση  γίνεται αιτία της  δημιουργίας και ο υποστηρικτικός παράγοντας όλης της ζωής.

Η αγάπη εισάγει νέες σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, συμβάλει στην εξελικτική τους αφύπνιση και στο ιδεώδες της αδελφότητας, όπου τα άτομα αποκεντρωμένα από την προσωπική ωφέλεια, εργάζονται για το καλό του συνόλου.

Πηγή  15-8-16

http://www.dailymail.co.uk/news/article-3742377/The-friendship-illusion-half-think-pals-actually-like-us.html