Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

το ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ μαθαίνει ΛΕΞΕΙΣ όπως ένα ΠΑΙΔΙ




ΗΠΑ, Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, νέα μελέτη τεκμηριώνει ότι, τα περιστέρια μαθαίνουν την λέξη που είναι ισοδύναμη (αντίστοιχη)με μια εικόνα, με παρόμοιο γνωστικό μηχανισμό (γνωστική λειτουργία) που χρησιμοποιούν και τα παιδιά. 
Η νέα μελέτη δημοσιεύτηκε
online στο επιστημονικό  περιοδικό  Cognition.


Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα περιστέρια μπορούν να  μάθουν τις ισοδύναμες λέξεις για 128 φωτογραφίες με φυσικά ή τεχνητά (κατασκευασμένα από τον άνθρωπο) αντικείμενα και να τα  ταξινομήσουν σε 16 κατηγορίες ταυτόχρονα, σε μια πειραματική διαδικασία.
όσο περισσότερο οι επιστήμονες μελετούν τα περιστέρια, τόσο περισσότερο μαθαίνουν πως ο εγκέφαλός τους –που δεν είναι μεγαλύτερος από την άκρη του δείκτη του χεριού μας– λειτουργεί με τρόπο που δεν διαφέρει από τον δικό μας.


Ο Ed Wasserman, UI καθηγητής ψυχολογίας και υπεύθυνος συντάκτης της μελέτης, λέει ότι το εύρημα υποδηλώνει μια ομοιότητα στη γνωστική δεξιότητα των περιστεριών και των παιδιών όταν εκπαιδεύονται στην εκμάθηση των λέξεων.
Για τους ερευνητές, όπως ο Wasserman, που  έχει μελετήσει τη νοημοσύνη των ζώων για δεκαετίες, αυτό το τελευταίο πείραμα, είναι μια ακόμη απόδειξη ότι τα ζώα – είτε είναι πρωτεύοντα θηλαστικά, πουλιά, ή σκυλιά - είναι πιο έξυπνα από ό, τι κάποτε νομίζαμε  και έχουν περισσότερα να διδάξουν στους επιστήμονες

Όπως λέει «Βέβαια δεν είναι απλή υπόθεση, να διερευνήσεις τη γνωστική ικανότητα των ζώων. Αλλά καθώς  οι μέθοδοι μας έχουν βελτιωθεί, κατανοούμε επίσης περισσότερο και εκτιμούμε τη νοημοσύνη των ζώων.
Φυσικά υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων και των ζώων… πολλά είναι ήδη γνωστά , αλλά υπάρχει ένας ατέλειωτος αριθμός από ομοιότητες»


«σε αντίθεση με προηγούμενες προσπάθειες για να διδάξουμε λέξεις σε πρωτεύοντα θηλαστικά, σκύλους και παπαγάλους, δεν χρησιμοποιήσαμε ούτε βελτιωμένες σχηματικές αναπαραστάσεις, ούτε κοινωνικά συνθήματα [(λεκτικές  ή μη λεκτικές υποδείξεις) όπως η έκφραση προσώπου, ο φωνητικός τόνος, η στάση σώματος, η χειρονομία, εγγύτητα και η γλώσσα του σώματος)»

«η έρευνά μας στη γνωστική δεξιότητα των περιστεριών, μπορεί να επεκταθεί  στην έρευνα, για το πώς τα παιδιά μαθαίνουν τις λέξεις»


Ο Wasserman λέει ότι το πείραμα στα  περιστέρια προέρχεται από μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1988 και παρουσιάστηκε στο The New York Times, στην οποία οι UI ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα περιστέρια μπορούσαν να διακρίνουν ανάμεσα σε τέσσερις κατηγορίες αντικειμένων.

Αυτή τη φορά, οι UI ερευνητές χρησιμοποίησαν μια μηχανογραφημένη έκδοση του παιχνιδιού "name game" και έδειξαν σε  τρία περιστέρια 128 ασπρόμαυρες φωτογραφίες από 16 βασικές κατηγορίες αντικειμένων

( μωρό, μπουκάλι, κέικ, αυτοκίνητο, κράκερ, σκύλος, πάπια, ψάρια, λουλούδι, καπέλο, κλειδί, στυλό, τηλέφωνο, σχέδιο, παπούτσι, δέντρο)
Στη συνέχεια, τα περιστέρια έπρεπε να ραμφίζουν σε ένα από τα δύο διαφορετικά σύμβολα: το σωστό για την αντίστοιχη φωτογραφία και το εσφαλμένο που είχε επιλεγεί τυχαία από μία,  από τις υπόλοιπες 15 κατηγορίες.

Τα περιστέρια όχι μόνο τα κατάφεραν στο μαθησιακό τους καθήκον, αλλά χρησιμοποίησαν τη διαδικασία αυτής της μάθησης σε τέσσερεις νέες φωτογραφίες από κάθε μία από τις 16 κατηγορίες.


Είναι από καιρό γνωστό ότι, τα περιστέρια είναι πιο έξυπνα  ( με τον μέσο όρο δείκτη ευφυΐας) από τα άλλα πτηνά  ή από τα άλλα ζώα σε αυτό το θέμα. Ανάμεσα στις πολλές τους ικανότητες, τα περιστέρια έχουν το ένστικτο παλιννόστησης "homing instinct" που τα βοηθά να βρουν το δρόμο τους από εκατοντάδες μίλια μακριά, ακόμη και όταν είναι με δεμένα μάτια.


Έχουν καλύτερη όραση από τους ανθρώπους και έχουν εκπαιδευτεί από την Αμερικανική Ακτοφυλακή για να εντοπίζουν τα πορτοκαλί σωσίβια των ανθρώπων που χάνονται στη θάλασσα.

Μετέφεραν τα μηνύματα για τον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πρώτου και δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και έσωσαν ανθρώπινες ζωές με την παροχή πληροφοριών ζωτικής σημασίας



οι UI ερευνητές λένε πως το πείραμά τους έγινε σε διευρυμένη βάση και αντιπροσωπεύει την πρώτη διαδικασία συνειρμικής μάθησης σε ζωικό μοντέλο  που ανέδειξε ένα ουσιαστικό στοιχείο της μάθησης μιας λέξης –έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες μεταξύ ερεθίσματος και αντίδρασης-
όπως υποστηρίζει ο ψυχολόγος UI Bob McMurray, που είναι επίσης συντάκτης της μελέτης, «η δικιά μας μηχανογραφημένη διαδικασία (συνειρμικής μάθησης λέξης –εικόνας) , μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε ζώο, δεν προορίζεται μόνο για τα περιστέρια. Αυτές οι  μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν με οποιοδήποτε τύπο ζώου που μπορεί να αλληλεπιδράσει με μια οθόνη υπολογιστή.»

ο McMurray λέει πως η έρευνα που δείχνει τους μηχανισμούς με τους οποίους τα παιδιά μαθαίνουν τις λέξεις, δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο το ανθρώπινο είδος.
«τα παιδιά είναι αντιμέτωπα με το τεράστιο καθήκον της μάθησης χιλιάδων λέξεων χωρίς να είναι κατανοητό το γνωστικό υπόβαθρο που στηρίζει αυτή τη δεξιότητα.
Για πολύ καιρό, οι άνθρωποι νόμιζαν ότι μια τέτοια διαδικασία μάθησης προορίζεται ειδικά για τους ανθρώπους.  Αυτό που δείχνει η νέα μας έρευνα είναι ότι, οι μηχανισμοί με τους οποίους τα παιδιά διαχειρίζονται το τεράστιο πρόβλημα της μάθησης των λέξεων, είναι παρόμοιοι με τους μηχανισμούς διαδικασίας μάθησης, που χρησιμοποιούν από κοινού, πολλά άλλα είδη»
Ο Wasserman αναγνωρίζει ότι η πρόσφατη μελέτη με τα περιστέρια δεν είναι άμεσα ανάλογη με την εκμάθηση λέξεων στα παιδιά αλλά πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά. Ωστόσο το μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη  θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερη κατανόηση των αρχών συνειρμικής μάθησης λέξης στα παιδιά
αυτός ο παραλληλισμός επιδιώκεται, για να απαντηθεί ένα σημαντικό επιστημονικό ερώτημα.

Πηγή 4-2-15

Δεν υπάρχουν σχόλια: