Οι πολυπολιτισμικοί υπερασπιστές του μονοπολιτιστικού Ισλάμ

Του Paul Weston* / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Η Δύση αποτελείται από χώρες χτισμένες γύρω από ένα βασικό και εξαιρετικά σημαντικό πολιτικό ήθος – όλες είναι φιλελεύθερες δημοκρατίες. Δυστυχώς, αυτές οι χώρες έχουν υιοθετήσει επίσης μια πιο πρόσφατη πολιτική ιδεολογία η οποία έχει γίνει γνωστή ως «πολυπολιτισμικότητα» (multiculturalism), μια λέξη που επινοήθηκε κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, για να επιβληθεί με το ζόρι η ανοχή μας – στην ουσία η υποταγή μας – σε κάθε είδους πολιτισμούς, θρησκείες και φυλές.

Η πολυπολιτισμικότητα βρίσκεται στην κορυφή της ‘πολιτικής ορθότητας’ (άλλη μια έκφραση που εφευρέθηκε στα τέλη του 20ου αιώνα) και προωθείται στην μετα-χριστιανική Δύση με μια θρησκευτική θέρμη. Η πολυπολιτισμικότητα είναι το ατού του κόσμου της πολιτικής ορθότητας. Η εργατική τάξη, ο ομοφυλόφιλος, οι γυναίκες γενικά, αλλά ιδιαίτερα οι φεμινίστριες γυναίκες – όλοι σκύβουν το κεφάλι μπροστά σε μια πολιτική και ιδεολογική κυριαρχία που εφευρέθηκε για να ευνοηθεί μια ξένη φυλή και μια ξένη θρησκεία.

Αυτή η περίεργη στάση έχει υιοθετηθεί από τους ελίτ της χώρας, οι οποίοι έχουν μια εμμονή με την εξιλέωση των «αμαρτιών» της ιστορικής καταπίεσης που έγινε στο όνομα του Χριστιανισμού και του εποικισμού των μη-λευκών χωρών. Η Δύση βρίσκεται τώρα σε μια θέση όπου η πολυπολιτισμικότητα είναι η κινητήρια ιδεολογία πίσω σχεδόν από τα πάντα - το δίκαιο, την εκπαίδευση, την απασχόληση και την ορθή σκέψη. Εκείνοι που δεν σκέφτονται σωστά ονομάζονται «ρατσιστές», η απόλυτη αιρετική αμαρτία σύμφωνα με το δόγμα της πολιτικής ορθότητας.

Είναι απορίας άξιο, πως γίνεται και ταιριάζει το Ισλάμ στον φιλελεύθερο / αριστερό υπέροχο νέο κόσμο της πολιτικής ορθότητας όπου κυριαρχούν οι έννοιες της μη-προκατάληψης, της μη διάκρισης, της ανοχής για τον «άλλο» και του σεβασμού για όλες τις φυλές και τις θρησκείες; Είναι παράλογο να ισχυρίζεσαι ότι τα βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής / θρησκευτικής ιδεολογία του Ισλάμ καθιστούν αταίριαστο και αναμφισβήτητα αδύνατο για το Ισλάμ να προσαρμοστεί ειρηνικά στη ζωή μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό αποτελεί το πιο σημαντικό ζήτημα του 21ου αιώνα. Αν το Ισλάμ είναι σε θέση να ζήσει μαζί με τους Χριστιανούς, τους Εβραίους, τους Ινδουιστές, τους Σιχ, τους Βουδιστές, τους άθεους, τις φεμινίστριες, τους ομοφυλόφιλους, τους μοιχούς, τους πότες μπύρας, τις γυναίκες με τις μίνι φούστες, τους λάτρεις της ελευθερίας του λόγου και της δημοκρατίας, και ίσως ακόμη και τον Justin Bieber, τότε η Δύση είναι σε θέση να ζήσει σε συνθήκες ειρήνης, όπως το έχει πράξει για τα περίπου τελευταία εβδομήντα χρόνια.

Αν, από την άλλη πλευρά, όλα τα παραπάνω είναι αδύνατον για το Ισλάμ να συνυπάρξει ειρηνικά, παράλληλα, τότε η πολυπολιτισμική Δύση οδεύει για την αναμέτρηση όλων αναμετρήσεων με το μονοπολιτισμικό Ισλάμ. Με δεδομένη την τεράστια δημογραφική ανάπτυξη του Ισλάμ στην Δύση και το 1,6 δισεκατομμύρια μουσουλμάνων εκτός Δύσης, μια τέτοια αναμέτρηση έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτός είναι ο λόγος που το Ισλάμ είναι το πιο σημαντικό ζήτημα της εποχής μας. Οι φιλελεύθεροι / αριστεροί, με φανερή την αγάπη τους για την πολυπολιτισμικότητα και τον ηθικό σχετικισμό, θα έπρεπε πραγματικά να είναι οι πιο άμεσα ενδιαφερόμενοι για τις αρνητικές πτυχές του Ισλάμ, αλλά είναι απουσιάζουν αδικαιολογήτως από την συζήτηση σχετικά με το θέμα. Αυτό δεν αποτελεί, βέβαια, έκπληξη. Αν το Ισλάμ είναι πράγματι μια μονοπολιτισμική ιδεολογία υπεροχής, τότε η φιλελεύθερη / αριστερά θα πρέπει να σταθεί εναντίον του. Θα έχαναν τότε τον δικό τους ηθικό μανδύα και θα γίνονταν "ρατσιστές" ... έτσι επιλέγουν είτε να αγνοούν το Ισλάμ, ή - στην περίπτωση των τύπων στο BBC - να το δικαιολογούν ενεργά.

Τα στοιχεία που συνηγορούν ότι το Ισλάμ είναι μονοπολιτιστικό είναι συντριπτικά. Η ιστορία της Ισλαμικής κατάκτηση και η επακόλουθη φυσική και ιδεολογική κυριαρχία της πάνω στους ηττημένους ανθρώπους είναι εκεί για να την βλέπουν όλοι, αν μπει κάποιος στον κόπο να διαβάσει ένα βιβλίο ιστορίας. Το ίδιο το Κοράνι είναι ένα βιβλίο που προάγει το μονοπολιτισμό και την ισλαμική υπεροχή, καθώς ζητά το θάνατο, τη μεταστροφή ή την αποδοχή ενός καθεστώτος δεύτερης κατηγορίας για όλους τους μη-μουσουλμάνους.

Τόσο σφοδρή είναι η εχθρότητα που δείχνει το μοπολιτιστικό Ισλάμ προς όλους τους άλλους πολιτισμούς και θρησκείες ώστε ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές έχουν πραγματικά διαλυθεί. Το 1947 η διχοτόμηση της Ινδίας ήταν ένα άμεσο αποτέλεσμα του Ισλαμικού μονοπολιτισμού, όπως ήταν ο πρόσφατος διαμελισμός του Σουδάν, αν και μετά το θάνατο σχεδόν μισού εκατομμυρίου μη-μουσουλμάνων Αφρικανών.

Αν οι μουσουλμάνες γυναίκες συνδεθούν με μη-μουσουλμάνους άνδρες, τότε αποτελούν τη ντροπή του μονοπολιτιστικού Ισλάμ και πρέπει να θανατωθούν στο όνομα του. Αυτό δεν μου ακούγεται ιδιαίτερα "ανεκτικό" ή "πολυπολιτισμικό". Οι αριστεροί / φιλελεύθεροι λάτρεις της πολυπολιτισμικότητας πρέπει πραγματικά να δοκιμάσουν να κάνουν μια σχέση με μια μουσουλμάνα κοπέλα στο Hamlets Tower του Λονδίνου ή στο Malmö της Σουηδίας. Μετά να ζητήσουν από την οικογένειά της να έρθει μαζί τους για ένα ποτό στην παμπ, ακόμα καλύτερα, τους τρεις αδελφούς της, μόνους τους .... πόσο καιρό νομίζετε ότι θα ζήσουν;

 

Ο κατάλογος των παραδειγμάτων που επιβεβαιώνουν την παντελή αδυναμία του μονοπολιτιστικού Ισλάμ να σεβαστεί και να ζήσει ανάμεσα σε πολυπολιτισμικές μη-μουσουλμανικές κοινωνίες είναι τεράστιος, αλλά ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο - το Ισλάμ είναι όσο μονοπολιτιστικό γίνεται και ακόμα χειρότερα, είναι μια ιδεολογία υπεροχής (ρατσιστική) από τις ρίζες του.

Αυτός είναι ο λόγος που βρισκόμαστε σε ένα πολιτικό εφιάλτη, που είναι ο 21^ος αιώνας στη Δύση. Η ανόητη επιμονή μας ότι η πολυπολιτισμικότητα είναι ένα «θετικό όφελος» για τις χώρες μας σημαίνει ένα και μόνο πράγμα μόνο: την πλήρη κυριαρχία του μονοπολιτιστικού  Ισλάμ και την δική μας εξαφάνιση περίπου το 2050, στην χειρότερη περίπτωση, ή νίκη μετά από αμέτρητες φρικαλεότητες και θανάτους στην καλύτερη περίπτωση.

* Ο Paul Weston είναι αρχηγός του Βρετανικού Κόμματος της Ελευθερίας (British Freedom Party ή BFP). Υπήρξε μέλος του UKIP, του κόμματος του Nigel Farage. Το British Freedom Party θεωρείται επισήμως «ακροδεξιό» πολιτικό κόμμα, αλλά μοιάζει στην μορφή που έχουν πάρει πολλά ‘μοντέρνα’ «ακροδεξιά» - «εθνικιστικά» κόμματα της Ευρώπης με σχετικά ευρεία αποδοχή, - όπως αυτό του Geert Wilders στην Ολλανδία ή τους Σουηδούς Δημοκράτες - που δείχνουν μια εμμονή με την αντι-ισλαμική ατζέντα, είναι φιλο- Ισραηλινά έως και φιλοσιωνιστικά, υπερασπίζονται τα «δικαιώματα των ομοφυλόφιλων», μάχονται κατά της πολυπολιτισμικότητας, αλλά δεν θεωρούν σημαντικό για την ενσωμάτωση ενός μετανάστη τον παράγοντα «φυλή», αλλά την αποδοχή των βασικών ευρωπαϊκών «αξιών». Το κόμμα ιδρύθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2010 από μια ομάδα «εκσυγχρονιστών» που είχαν αποχωρήσει από το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (BNP) - που θεωρείται το ‘γνήσιο’ εθνικιστικό κόμμα στην Βρετανία - πιστεύοντας ότι η εθνοτική βάση του εθνικισμού του BNP ήταν πολύ ακραία. Στις τάξεις του νέου κόμματος υπάρχουν άτομα και από άλλες φυλές, με την αιτιολογία ότι σημασία έχει ο «πολιτισμός και όχι το χρώμα», αλλά και ομοφυλόφιλοι και μάλιστα σε εξέχουσες θέσεις. Το κόμμα συνδέθηκε με την δυναμική αντι-ισλαμική νεολαΐστικη οργάνωση English Defence League (EDL) και λειτουργεί ως η πολιτική πτέρυγά του. Εθνικιστές στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν επικρίνει το EDL για την απλοϊκή ανάλυση του, επειδή επιτίθεται στο σύμπτωμα (ισλαμοποίηση) και όχι στην αιτία (εκείνοι που την έφεραν). Ο αρχηγός του BNP, Nick Griffin, σε ένα πρόσφατο βίντεο επιτέθηκε στο BFP και στο EDL θεωρώντας ‘ύποπτο’ τον ρόλο τους και αποκαλώντας τον Weston «σιωνιστή». Ο Weston αρνήθηκε ότι είναι σιωνιστής.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή