ΠΩΣ ΛΗΣΤΕΥΘΗΚΕ ΕΝΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Ένα νευρωτικό άτομο εάν δεν υπάρξει κάποια βαθιά, προφανής αλλαγή, συνεχίζει τις παλιές του συνήθειες , ανεξάρτητα του πόσο έχει αλλάξει επιφανειακά. Η Τουρκία λοιπόν έχει αλλάξει δραματικά και αυτή η κυβέρνηση έχει κάνει πολλές μεταρρυθμίσεις, αλλά οι παλιές συνήθειες δεν έχουν αλλάξει δραματικά και αμετάκλητα

Κοιτάξτε τι γίνεται στην περίπτωση του μοναστηριού Γαβριήλ. Αυτό το μοναστήρι υπήρχε πριν να έρθουμε εμείς οι Τούρκοι στην Ανατολία. Είναι ένα αρχαίο ίδρυμα ηλικίας 1600 ετών. Σήμερα το υπουργείο οικονομικών μας, υποστηρίζει ότι τα εδάφη του ανήκουν σε αυτό. Και φτάσαμε σε αυτό το σημείο μέσα από πολύ γνωστά νομικά κόλπα.

Πρώτα το 2008 οι χωρικοί που ζούνε στα γειτονικά χωριά ήγειραν νομικές διεκδικήσεις ενάντια στο μοναστήρι. Υποστήριξαν πως αρκετά σημεία στην περιοχή ήταν στην πραγματικότητα δικά τους και ότι το μοναστήρι τα κατείχε παράνομα. Ξέρω εκ πείρας πως εάν κάποιοι ¨πολίτες¨ θέσουν σε ενέργεια κάτι ενάντια σε μη μουσουλμάνους στην Τουρκία, είναι σχεδόν σίγουρο πως πίσω τους βρίσκεται το κράτος. Θα πρέπει να υπήρχαν κάποιοι κύκλοι οι οποίοι παρασκηνιακά εξώθησαν τους χωρικούς να στραφούν κατά του μοναστηριού. Από αυτή την άποψη δεν πιστεύω πως είναι τυχαίο ότι αυτές οι υποθέσεις απλά συνέπεσαν με την επιστροφή των Αραμαίων από το εξωτερικό στα πατρώα εδάφη τους. Η νομική αυτή πράξη ήταν ένα είδος ¨καλώς ήρθατε¨ για τους Αραμαίους.

Μετά λοιπόν από όλες αυτές τις αλλαγές που έλαβαν χώρα στην Τουρκία, περιμέναμε πως η κυβέρνηση θα επενέβαινε σε μια τέτοια κατάσταση και θα έβλεπε ποιος κρυβόταν πίσω από αυτές τις υποθέσεις που εμφανίστηκαν ξαφνικά. Αντίθετα, αυτό που συνέβη ήταν άλλο. Το υπουργείο οικονομικών ένωσε τους χωρικούς σε αυτή την καμπάνια επίθεσης και εκφοβισμού. Το υπουργείο οικονομικών ισχυρίστηκε πως τα εδάφη ανήκαν στο ίδιο. Το υπουργείο οικονομικών είναι ένα σώμα που λειτουργεί κάτω από τις εντολές της κυβέρνησης. Δεν υπάρχει δηλαδή χώρος για να υποστηρίξει κάποιος πως αυτός ο φορέας έδρασε αυτοβούλως. Ακόμα κι αν το έκανε στην αρχή, δεν ήταν δυνατό να συνεχίσει αυτές τις υποθέσεις μέχρι σήμερα και σε τέτοιο βαθμό, χωρίς τη συγκατάθεση της κυβέρνησης, μετά μάλιστα από την κριτική που δέχτηκε. Δεν θέλω να σας κουράσω με τις νομικές λεπτομέρειες, αλλά είναι απαραίτητο να παραθέσω μερικά μέρη για να γίνει αντιληπτό τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε τα αιτήματα των πολιτών », εφιστώντας την προσοχή σε αυτές τις λεπτομέρειες : Ναι, είναι αλήθεια ότι η γη δεν είχε καταχωρηθεί στο όνομα του μοναστηριού στο Κτηματολόγιο. Ωστόσο, δύο έγγραφα αποδεικνύουν ότι το μοναστήρι ήταν ο νόμιμος κάτοχος. Το πρώτο έγγραφο ήταν η λεγόμενη δήλωση του 1936, που δόθηκε στη Γενική Διεύθυνση Ιδρυμάτων (ΓΔΒ) από το μοναστήρι το 1936, σύμφωνα με διαταγή του ίδιου έτους για όλα τα μη-μουσουλμανικά ιδρύματα. Η δεύτερη ομάδα των εγγράφων είναι τα φορολογικά αρχεία του μοναστηριού. Όλα αυτά τα έγγραφα δείχνουν ότι το μοναστήρι ήταν ο ιδιοκτήτης αυτών των εδαφών και δείχνουν και τους φόρους που καταβλήθηκαν για αυτά.

Όταν το Υπουργείο Οικονομικών άσκησε έφεση κατά της απόφασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, η πρώτη απόφαση-σοκ ήρθε από το Εφετείο, το οποίο λέει ότι το μοναστήρι δεν έχει κανένα έγγραφο που να αποδεικνύει την ιδιοκτησία της γης. Η μονή αυτή τη φορά ζήτησε «διόρθωση απόφασης» από το Ανώτατο Δικαστήριο των προσφυγών, και αυτή τη φορά περιλαμβάνονται όλα τα έγγραφα στα οποία το Πρωτοδικείο στήριξε την απόφασή του. Τίποτα, όμως δεν άλλαξε. Το Ανώτατο Εφετείο δήλωσε και πάλι ότι το Υπουργείο Οικονομικών είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης των εκτάσεων αυτών.

Αυτό είναι ακριβώς το ίδιο Ανώτατο Δικαστήριο που στέρησε παλιότερα από τα μη μουσουλμανικά ιδρύματα όλων τους τις περιουσίες. Βλέποντας τους μη μουσουλμάνους πολίτες ως  ”ιθαγενείς ξένους”  ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε μια φορά και είναι ενσωματωμένος στα γονίδιά του. Ωστόσο, το άλλο μέρος της ιστορίας χρειάζεται αρκετά σοβαρή εξήγηση. Πώς μπορεί αυτή η κυβέρνηση, μετά την ανάπτυξη όλων αυτών των μειονοτικά φιλικών πολιτικών , να είναι ο αρχιτέκτονας αυτής της ιδιαίτερα ντροπιαστικής δράσης απέναντι σε μια χούφτα Αραμαίων και στην αρχαία εκκλησία τους; Λοιπόν, η απάντησή μου ήταν στην πρώτη πρόταση, και αν υπάρχουν και άλλες, είμαι πολύ πρόθυμος να τις ακούσω.

Today’s Zaman 12/7/2012

Ορχάν Κεμάλ Τζενγκίζ

tourkikanea.gr