Το χρέος δεν κουρεύτηκε, αλλά έκανε και ράστα!

Δεν μπορώ να πω, περάσαμε απίθανα στο πάρτυ. Χορέψαμε, τραγουδήσαμε, φάγαμε, ήπιαμε, το ξεφτυλίσαμε και πανηγυρίσαμε ακούγοντας ωραία πράγματα από τους οικοδεσπότες όπως η μείωση κατά 100 δις ευρώ του χρέους, η ελάφρυνση κατά 5,5 δις ευρώ των επόμενων προϋπολιγισμών και το ότι οι θυσίες μας έπιασαν τόπο.

Δυστυχώς η ζωή συνεχίστηκε και μετά το πάρτυ
Αποκαμωμένοι από τη διασκέδαση ξεραθήκαμε στον ύπνο. Την άλλη μέρα ξυπνήσαμε και πήγαμε για δουλειά. Δε βαριέσαι είπαμε, χαλάλι το βαρύ μας κεφάλι.
Φτάσαμε, καθίσαμε στο γραφείο μας, ανοίξαμε τους υπολογιστές μας, αραδιάσαμε τα χαρτιά μας, ανοίξαμε τα ραδιόφωνά μας και δεν πιστεύαμε σε ότι ακούγαμε και βλέπαμε.
Δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν, “πώς το πες αυτό αντίχριστε;” που έλεγε κι ο Θου-Βου όταν αντί για Θεσσαλονίκη ξαναβρέθηκε στην Αθήνα. Βουτάω ένα κουβά νερό και τον αδειάζω στο κεφάλι μου. Τώρα ξύπνησα σίγουρα, είπα, για να ξαναδώ.
Τα ξαναβάζω κάτω και διαπιστώνω πως:
> το χρέος της χώρας κουρεύτηκε κατά 100 δις ευρώ αλλά αμέσως μετά αυξήθηκε κατά 130 δις ευρώ με το αναγκαστικό μνημόνιο μιας και δε μας δανείζει κανείς ούτε για τυρόπιτα
> υποτίθεται ότι οι ευνοϊκοί όροι με το συνδυασμό του καλύτερου επιτοκίου θα ανακούφιζαν κατά 5,5 δις το χρόνο τον προϋπολογισμό, τότε γιατί διαβάζω νέα μέτρα τον Ιούνιο και επόμενα καινούρια “νέα” μέτρα το 2013 και το 2014;
> αν πω ότι παιδιά δεν έχω να σας πλερώσω, τότε θα μου πουν δεν πειράζει, θα σου πάρουμε το σπίτι, τη γυναίκα, τα παιδιά και το σώβρακο που φοράς.
> ενώ σωθήκαμε, τελικά αλυσοδεθήκαμε τόσο σφιχτά που ήδη κάποιοι εξέπνευσαν.
Μα τελικά δε μειώθηκε το χρέος;
Όχι βέβαια! Απλά άλλαξε χέρια ο κάτοχός του! Άλλωστε ποιο χρέος μειώθηκε; Αυτό των ιδιωτών, των τραπεζών και των ταμείων. Αυτών δηλαδή που με το πιστόλι στον κρόταφο τους είπαν οι Ευρωπαίοι, τι θέλετε, να αποδεχθείτε το κούρεμα, να το νομοθετήσουμε ή να μην πάρετε δεκάρα;
Και φυσικά ένα νέο δάνειο θα έπρεπε να δοθεί στην ανήμπορη Ελλάδα.
Έτσι λοιπόν, το χρέος όχι μόνο δε μειώθηκε, όχι μόνο δεν παρέμεινε το ίδιο αλλά αυξάνεται κατά 30 δις ευρώ.
Τι άλλαξε τελικά…
Οι όροι του και η ζωή του ελληνικού λαού.
Οι Έλληνες βρίσκονται σε μια διαδικασία εξαθλίωσης. Μισθοί μειώνονται, συντάξεις περικόπτονται, υποχρεώσεις τρέχουν, χαράτσια επιβάλλονται. Κι αν το χρέος δεν εξυπηρετηθεί, δεν πειράζει, γιατί ο αέρας που αναπνέουμε, η γη που πατάμε και η θάλασσα που κολυμπάμε (και κυρίως τα υποκάτω αυτής) είναι υποθηκευμένα.
Ας μη γελιόμαστε, κανείς δε θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα, να την λεηλατήσει, ίσως…
Ανάπτυξη
Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν κάποιοι χαριτωμένοι άνθρωποι που ενώ τους φτύνουν, αυτοί εωρούν ότι βρέχει, φιλοξενούνται επί μακρόν σε φιλικά μέσα, μας πιπιλάνε τα ίδια και τα ίδια μιλώντας μας για ανάπτυξη, επανεκκίνηση, υπόχρεωση συνεργασίας μετά τις εκλογές.
Δηλαδή, μας δουλεύουν κατάμουτρα…

—

πηγή φωτογραφίας: tsatra-patra.gr

freepen.gr