ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΠΑΚΕΤΟ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΕΝΑ "ΕΡΓΑΛΕΙΟ" ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ
Ένα δέμα – που δεν ήταν φάκελος αλληλογραφίας – με αποστολέα τον Καραβέλα και παραλήπτη τον υπουργό, δεν παραμένει κλειστό επί διήμερον στο πολιτικό γραφείο του υπουργού και φυσικά δεν αποσφραγίζεται από τον υπασπιστή του αλλά από απόλυτα εξειδικευμένους ανθρώπους για παν ενδεχόμενο.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Η βομβιστική επίθεση στο προποτζίδικο της λαθρομετανάστευσης και της κοινωνικής κατρακύλας στην ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, ούτε κεραυνός εν αιθρία ήταν, ούτε πολύ περισσότερο υπήρξε ως γεγονός, ανεξάρτητο και ξεκομμένο από την τρέχουσα εποχή.
Από την άλλη, ο υπουργός της κοινωνικής αποσύνθεσης, ούτε πολιτικά επιτυχημένος υπήρξε, ούτε επιχειρησιακά αποτελεσματικός.
Ένας βολικός μπαλαντέρ υπήρξε, σε μια παρτίδα τη ροή της οποίας άλλοι επέλεξαν και άλλοι καθόρισαν.
Πρόκειται για τους ίδιους μηχανισμούς που συνεχίζουν να αξιοποιούν τη θλιβερή του παρουσία, για να στήνουν βολικά και κατάλληλα προσαρμοσμένα σκηνικά, ικανά να υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τις πολιτικές και τις διαχειριστικές τους μεθοδεύσεις και επιδιώξεις.
Από την άποψη αυτή, ο ίδιος ο υπουργός ΠΡΟΠΟ, δεν αποτελεί τη μάχιμη πολιτική προσωπικότητα την οποία στοχοποίησαν οι απανταχού υπονομευτές της πολιτικής σταθερότητας για να ξεμπλέξουν μια ώρα αρχύτερα με το πολιτικό «σαΐνι» που τους έκανε δύσκολη τη ζωή.
Ας τελειώνουμε λοιπόν με αυτό το παραμύθι του δήθεν επιτυχημένου και δήθεν διεισδυτικού υπουργού που οι ενοχλημένοι μηχανισμοί δε δίστασαν να τον στοχοποιήσουν.
Πρόκειται για ένα παραμύθι που τονώνει το ναρκισσισμό και την εγωπαθή έπαρση κάποιων νεόκοπων πολιτικών, αλλά δεν είναι αυτό που θα αποτυπώσει υπεύθυνη πολιτική εκτίμηση για τη θλιβερή πολιτική του παρουσία.
Όποια και αν ήταν η διαδρομή της φονικής βόμβας, με στάσεις ή χωρίς, το σίγουρο είναι πως αν επιχειρήσουμε να ακολουθήσουμε το βηματισμό της, αυτό που κατά κανόνα προκύπτει, είναι ένα πλήθος από ΕΝΟΧΑ αναπάντητα ερωτηματικά. Ο σκοπός φυσικά του άρθρου, δεν είναι να υποκαταστήσει το ανακριτικό έργο.
Η σχετιζόμενη όμως με αυτό πολιτική διερεύνηση, οφείλει κατά την άποψη του γράφοντος, να φωτίσει καλύτερα κάποια παράπλευρα συμβάντα, η ύπαρξη και μόνο των οποίων δεν επιτρέπει σε κανέναν να απενοχοποιήσει την προσωπική ευθύνη του ΠΡΟΠΟτζή και την πολιτική ενοχή του πολιτικού συστήματος, το οποίο από το πόστο αυτό ανέλαβε με προθυμία και δυναμισμό να υπηρετήσει.
Κάποιος λοιπόν οφείλει ίσως να απαντήσει πως ξαφνικά οι «άτυχοι» τρομοκράτες που απετέλεσαν την άκρη του νήματος για το ξήλωμα της παιδικής ομάδας των «τρομοκρατών», εξασφάλισαν την πλέον ευνοϊκή συγκυρία για λογαριασμό τους, έτσι ώστε το δολοφονικό «δωράκι» τους να εισχωρήσει στα ενδότερα του καλύτερα φρουρούμενου κτιρίου σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια.
Κάποιοι τελικά οφείλουν να απαντήσουν γιατί ακόμα και τώρα 24 και πλέον ώρες μετά το συμβάν, συντηρείται αυτή η απόλυτη ασάφεια για την πραγματική διαδρομή του δολοφονικού πακέτου που τελικά κατάφερε να αφαιρέσει τη ζωή από το προδιαγεγραμμένο θύμα του.
Ένα δέμα – που δεν ήταν φάκελος αλληλογραφίας – με αποστολέα τον Καραβέλα και παραλήπτη τον υπουργό, δεν παραμένει κλειστό επί διήμερον στο πολιτικό γραφείο του υπουργού και φυσικά δεν αποσφραγίζεται από τον υπασπιστή του αλλά από απόλυτα εξειδικευμένους ανθρώπους για παν ενδεχόμενο.
Κάποιοι τελικά οφείλουν να διερευνήσουν το εύρος της εσωτερικής πληροφόρησης και πολύ περισσότερο της συνεργασίας των μηχανισμών με τους «τρομοκράτες».
Το θύμα ήταν προδιαγεγραμμένο πως δε θα ήταν ο υπουργός ΠΡΟΠΟ, και η αρκετά μεταχρονολογημένη πληροφόρηση για την «πολιτικοποίηση» της διαδρομής του δέματος, δεν πείθει κανέναν.
Μια συντονισμένη επιχείρηση συγκάλυψης βρίσκεται σε εξέλιξη, και η επόμενη περίοδος σε σχέση με όλο αυτό το σκηνικό θα είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική.
Οι στόχοι τους είναι σαφείς… είναι διαχρονικοί… είναι απόλυτα ταυτισμένοι με τη γενικότερη πολιτική ανησυχία και ανασφάλεια των εμπνευστών τους.
Για το δολοφονημένο φρουρό κανείς δε λυπήθηκε πραγματικά, εκτός από την οικογένειά του που τον στερήθηκε.
Για το πολιτικό σύστημα ήταν το απαραίτητο αίμα. Ήταν το αίμα μέσα στο οποίο προσωρινά επεδίωξαν να πνίξουν τη λαϊκή αγανάκτηση και κατακραυγή για την πολιτική της καθολικής δυστυχίας που εφαρμόζουν.
Αυτό το δολοφονικό πακέτο λοιπόν, ήταν πρωτίστως ένα εργαλείο πολλαπλής πολιτικής και όχι μόνο, χρησιμότητας.
Ο ανυποψίαστος αστυνομικός ήταν το πρώτο φυσικό θύμα, αλλά επί της ουσίας ήταν μια παράπλευρη απώλεια.
Το πραγματικό θύμα είναι η ίδια η πολιτική ζωή. Αυτήν στόχευε και αυτήν επιδιώκει να τροποποιήσει με τρόπο ακόμα πιο δραματικό.
Οι πολιτικές εξελίξεις που έρχονται, και κυρίως η λαϊκή αγανάκτηση και η οργή που ωριμάζει, δεν είναι καθόλου ελπιδοφόρες για τα ανδρείκελα των Τσολάκογλου που έχουν αναλάβει να τη διαχειριστούν.
Εν όψει του πολύ καυτού και ανατρεπτικού Φθινοπώρου που έρχεται, προετοιμάζουν την άμυνά τους. Προετοιμάζουν ένα νέο πλέγμα μέτρων απροκάλυπτης καταστολής.
Προετοιμάζουν το σκηνικό για την πλέον απροσχημάτιστη επίθεση – που δεν θα είναι μόνο πολιτική – και που τίποτε δεν αποκλείει ακόμα και την παρουσία καλοπληρωμένων φονιάδων για να αντιμετωπίσουν την έκρηξη των ανεξέλεγκτων λαϊκών κινητοποιήσεων με στόχο την ανατροπή τους.
Όλα δείχνουν λοιπόν πως προετοιμάζονται κατάλληλα για την καθοριστική αναμέτρηση. Προετοιμάζονται πολιτικά…
Προετοιμάζονται θεσμικά…
Προετοιμάζουν ακόμη και τα καταλληλότερα άλλοθι που θα τους επιτρέψουν να νομιμοποιήσουν την επιθετική τους ετοιμότητα ακόμα και με τάγματα εφόδου.
Το πρόσχημα που ήθελαν, το οργανωμένο παρακράτος τους το εξασφάλισε γι ακόμα μια φορά.
Αυτά τα επικίνδυνα σχέδια το μαζικό λαϊκό κίνημα οφείλει να τους τα χαλάσει. Όχι με την ανέξοδη φραστική απεραντολογία, αλλά με πρωτοβουλίες γενικευμένης αντίστασης που να καταστήσει τη ζωή τους πραγματικό εφιάλτη.
Αυτή η προβοκάτσια δεν έφερε πιο κοντά τη θέα του επαπειλούμενου ολέθρου που σχεδιάζουν.
Εκείνο που έφερε αντικειμενικά ως πρώτο θέμα στην ημερήσια διάταξη, είναι τη ανάγκη της άμεσης συγκρότησης του Παλλαϊκού Πατριωτικού Μετώπου που θα στοχεύσει ευθέως την ανατροπή τους.
Ενός Παλλαϊκού Πατριωτικού Μετώπου που θα διαμορφώσει άμεσα ένα πλειοψηφικό ρεύμα στο λαό, το οποίο θα αποτελέσει τον καταλύτη για να βάλει τον τόπο σε μια νέα πορεία.
Τα ύπουλα και πρόστυχα σχέδιά τους, δεν είναι πιο ισχυρά από την απόφαση αυτού του λαού να πάρει στα χέρια του τις τύχες του τόπου.
Ας τους τσακίσουμε!!!
Αυτή είναι η μόνη στάση ευθύνης απέναντι σ αυτούς που κουρελιάζουν καθημερινά τη ζωή μας, τις αξίες μας και την ίδια την καθημερινότητά μας.
Ένα δέμα – που δεν ήταν φάκελος αλληλογραφίας – με αποστολέα τον Καραβέλα και παραλήπτη τον υπουργό, δεν παραμένει κλειστό επί διήμερον στο πολιτικό γραφείο του υπουργού και φυσικά δεν αποσφραγίζεται από τον υπασπιστή του αλλά από απόλυτα εξειδικευμένους ανθρώπους για παν ενδεχόμενο.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥΗ βομβιστική επίθεση στο προποτζίδικο της λαθρομετανάστευσης και της κοινωνικής κατρακύλας στην ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, ούτε κεραυνός εν αιθρία ήταν, ούτε πολύ περισσότερο υπήρξε ως γεγονός, ανεξάρτητο και ξεκομμένο από την τρέχουσα εποχή.
Από την άλλη, ο υπουργός της κοινωνικής αποσύνθεσης, ούτε πολιτικά επιτυχημένος υπήρξε, ούτε επιχειρησιακά αποτελεσματικός.
Ένας βολικός μπαλαντέρ υπήρξε, σε μια παρτίδα τη ροή της οποίας άλλοι επέλεξαν και άλλοι καθόρισαν.
Πρόκειται για τους ίδιους μηχανισμούς που συνεχίζουν να αξιοποιούν τη θλιβερή του παρουσία, για να στήνουν βολικά και κατάλληλα προσαρμοσμένα σκηνικά, ικανά να υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τις πολιτικές και τις διαχειριστικές τους μεθοδεύσεις και επιδιώξεις.
Από την άποψη αυτή, ο ίδιος ο υπουργός ΠΡΟΠΟ, δεν αποτελεί τη μάχιμη πολιτική προσωπικότητα την οποία στοχοποίησαν οι απανταχού υπονομευτές της πολιτικής σταθερότητας για να ξεμπλέξουν μια ώρα αρχύτερα με το πολιτικό «σαΐνι» που τους έκανε δύσκολη τη ζωή.
Ας τελειώνουμε λοιπόν με αυτό το παραμύθι του δήθεν επιτυχημένου και δήθεν διεισδυτικού υπουργού που οι ενοχλημένοι μηχανισμοί δε δίστασαν να τον στοχοποιήσουν.
Πρόκειται για ένα παραμύθι που τονώνει το ναρκισσισμό και την εγωπαθή έπαρση κάποιων νεόκοπων πολιτικών, αλλά δεν είναι αυτό που θα αποτυπώσει υπεύθυνη πολιτική εκτίμηση για τη θλιβερή πολιτική του παρουσία.
Όποια και αν ήταν η διαδρομή της φονικής βόμβας, με στάσεις ή χωρίς, το σίγουρο είναι πως αν επιχειρήσουμε να ακολουθήσουμε το βηματισμό της, αυτό που κατά κανόνα προκύπτει, είναι ένα πλήθος από ΕΝΟΧΑ αναπάντητα ερωτηματικά. Ο σκοπός φυσικά του άρθρου, δεν είναι να υποκαταστήσει το ανακριτικό έργο.
Η σχετιζόμενη όμως με αυτό πολιτική διερεύνηση, οφείλει κατά την άποψη του γράφοντος, να φωτίσει καλύτερα κάποια παράπλευρα συμβάντα, η ύπαρξη και μόνο των οποίων δεν επιτρέπει σε κανέναν να απενοχοποιήσει την προσωπική ευθύνη του ΠΡΟΠΟτζή και την πολιτική ενοχή του πολιτικού συστήματος, το οποίο από το πόστο αυτό ανέλαβε με προθυμία και δυναμισμό να υπηρετήσει.
Κάποιος λοιπόν οφείλει ίσως να απαντήσει πως ξαφνικά οι «άτυχοι» τρομοκράτες που απετέλεσαν την άκρη του νήματος για το ξήλωμα της παιδικής ομάδας των «τρομοκρατών», εξασφάλισαν την πλέον ευνοϊκή συγκυρία για λογαριασμό τους, έτσι ώστε το δολοφονικό «δωράκι» τους να εισχωρήσει στα ενδότερα του καλύτερα φρουρούμενου κτιρίου σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια.
Κάποιοι τελικά οφείλουν να απαντήσουν γιατί ακόμα και τώρα 24 και πλέον ώρες μετά το συμβάν, συντηρείται αυτή η απόλυτη ασάφεια για την πραγματική διαδρομή του δολοφονικού πακέτου που τελικά κατάφερε να αφαιρέσει τη ζωή από το προδιαγεγραμμένο θύμα του.
Ένα δέμα – που δεν ήταν φάκελος αλληλογραφίας – με αποστολέα τον Καραβέλα και παραλήπτη τον υπουργό, δεν παραμένει κλειστό επί διήμερον στο πολιτικό γραφείο του υπουργού και φυσικά δεν αποσφραγίζεται από τον υπασπιστή του αλλά από απόλυτα εξειδικευμένους ανθρώπους για παν ενδεχόμενο.
Κάποιοι τελικά οφείλουν να διερευνήσουν το εύρος της εσωτερικής πληροφόρησης και πολύ περισσότερο της συνεργασίας των μηχανισμών με τους «τρομοκράτες».
Το θύμα ήταν προδιαγεγραμμένο πως δε θα ήταν ο υπουργός ΠΡΟΠΟ, και η αρκετά μεταχρονολογημένη πληροφόρηση για την «πολιτικοποίηση» της διαδρομής του δέματος, δεν πείθει κανέναν.
Μια συντονισμένη επιχείρηση συγκάλυψης βρίσκεται σε εξέλιξη, και η επόμενη περίοδος σε σχέση με όλο αυτό το σκηνικό θα είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική.
Οι στόχοι τους είναι σαφείς… είναι διαχρονικοί… είναι απόλυτα ταυτισμένοι με τη γενικότερη πολιτική ανησυχία και ανασφάλεια των εμπνευστών τους.
Για το δολοφονημένο φρουρό κανείς δε λυπήθηκε πραγματικά, εκτός από την οικογένειά του που τον στερήθηκε.
Για το πολιτικό σύστημα ήταν το απαραίτητο αίμα. Ήταν το αίμα μέσα στο οποίο προσωρινά επεδίωξαν να πνίξουν τη λαϊκή αγανάκτηση και κατακραυγή για την πολιτική της καθολικής δυστυχίας που εφαρμόζουν.
Αυτό το δολοφονικό πακέτο λοιπόν, ήταν πρωτίστως ένα εργαλείο πολλαπλής πολιτικής και όχι μόνο, χρησιμότητας.
Ο ανυποψίαστος αστυνομικός ήταν το πρώτο φυσικό θύμα, αλλά επί της ουσίας ήταν μια παράπλευρη απώλεια.
Το πραγματικό θύμα είναι η ίδια η πολιτική ζωή. Αυτήν στόχευε και αυτήν επιδιώκει να τροποποιήσει με τρόπο ακόμα πιο δραματικό.
Οι πολιτικές εξελίξεις που έρχονται, και κυρίως η λαϊκή αγανάκτηση και η οργή που ωριμάζει, δεν είναι καθόλου ελπιδοφόρες για τα ανδρείκελα των Τσολάκογλου που έχουν αναλάβει να τη διαχειριστούν.
Εν όψει του πολύ καυτού και ανατρεπτικού Φθινοπώρου που έρχεται, προετοιμάζουν την άμυνά τους. Προετοιμάζουν ένα νέο πλέγμα μέτρων απροκάλυπτης καταστολής.
Προετοιμάζουν το σκηνικό για την πλέον απροσχημάτιστη επίθεση – που δεν θα είναι μόνο πολιτική – και που τίποτε δεν αποκλείει ακόμα και την παρουσία καλοπληρωμένων φονιάδων για να αντιμετωπίσουν την έκρηξη των ανεξέλεγκτων λαϊκών κινητοποιήσεων με στόχο την ανατροπή τους.
Όλα δείχνουν λοιπόν πως προετοιμάζονται κατάλληλα για την καθοριστική αναμέτρηση. Προετοιμάζονται πολιτικά…
Προετοιμάζονται θεσμικά…
Προετοιμάζουν ακόμη και τα καταλληλότερα άλλοθι που θα τους επιτρέψουν να νομιμοποιήσουν την επιθετική τους ετοιμότητα ακόμα και με τάγματα εφόδου.
Το πρόσχημα που ήθελαν, το οργανωμένο παρακράτος τους το εξασφάλισε γι ακόμα μια φορά.
Αυτά τα επικίνδυνα σχέδια το μαζικό λαϊκό κίνημα οφείλει να τους τα χαλάσει. Όχι με την ανέξοδη φραστική απεραντολογία, αλλά με πρωτοβουλίες γενικευμένης αντίστασης που να καταστήσει τη ζωή τους πραγματικό εφιάλτη.
Αυτή η προβοκάτσια δεν έφερε πιο κοντά τη θέα του επαπειλούμενου ολέθρου που σχεδιάζουν.
Εκείνο που έφερε αντικειμενικά ως πρώτο θέμα στην ημερήσια διάταξη, είναι τη ανάγκη της άμεσης συγκρότησης του Παλλαϊκού Πατριωτικού Μετώπου που θα στοχεύσει ευθέως την ανατροπή τους.
Ενός Παλλαϊκού Πατριωτικού Μετώπου που θα διαμορφώσει άμεσα ένα πλειοψηφικό ρεύμα στο λαό, το οποίο θα αποτελέσει τον καταλύτη για να βάλει τον τόπο σε μια νέα πορεία.
Τα ύπουλα και πρόστυχα σχέδιά τους, δεν είναι πιο ισχυρά από την απόφαση αυτού του λαού να πάρει στα χέρια του τις τύχες του τόπου.
Ας τους τσακίσουμε!!!
Αυτή είναι η μόνη στάση ευθύνης απέναντι σ αυτούς που κουρελιάζουν καθημερινά τη ζωή μας, τις αξίες μας και την ίδια την καθημερινότητά μας.
ellinikoforum
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου