Τζορτζ Σόρος, το πραγματικό αφεντικό της Γεωργίας

Στην ευαίσθητη περιοχή του Καυκάσου είναι απλώς μία λέξη που βολεύει τα δυτικά ΜΜΕ και την εξαρτημένη «προοδευτική Αριστερά» προκειμένου να βάλλουν κατά της Ρωσίας

Πώς μέσω του πολυεκατομμυριούχου επενδυτή και με «όχημα» τον πρόεδρο Σαακασβίλι, οι ΗΠΑ δημιούργησαν ένα προτεκτοράτο στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας.

Τα ΝΕΟ-ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ ΔΙΕΘΝΗ MEDIA και η χρηματοδοτούμενη από τον Τζορτζ Σόρος «προοδευτική Αριστερά» στηλιτεύουν την επιθετική αντίδραση της Ρωσίας και εξακολουθούν να υποστηρίζουν τον ανεκδιήγητο Μιχαήλ Σαακασβίλι, ο οποίος δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη δημοκρατία.

Του Χάρη Μπότσαρη

Αυτά που συμβαίνουν στη Γεωργία σήμερα τα γνωρίζει ο ηγέτης του αντιπολιτευτικού Εργατικού Κόμματος Σάλβα Νατελασβίλι. Ο Νατελασβίλι δεν έχει φιλίες με τα αφεντικά του Σαακασβίλι στις ΗΠΑ. Δεν διατηρεί σχέσεις με τον Τζόρτζ Σόρος, ο οποίος υποστηρίζει τον Ζμπίγκνιεφ Μπρζεζίνσκι, κορυφαίο σύμβουλο επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής του μαύρου προεδρικού υποψηφίου, αλλά ούτε και με τον Ράντι Σένεμαν, σύμβουλο εξωτερικής πολιτικής του Τζόρτζ ΜακΚέιν και λομπίστα της Γεωργίας.

Ο Σάλβα Νατελασβίλι, που προτιμά στενότερες σχέσεις ανάμεσα σε Γεωργία και Ρωσία, αποκαλεί τον Σόρος «πραγματικό πρόεδρο της Γεωργίας» και τον Σαακασβίλι μαριονέτα του. Για τον Νατελασβίλι ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών επί υποθέσεων Ευρώπης- Ευρασίας Μάθιου Μπράιζα είναι υποστηρικτικός πυλώνας του καθεστώτος Σαακασβίλι και πρέπει να αποσυρθεί από τη θέση του απεσταλμένου των ΗΠΑ στη Γεωργία.

Οι Σαακασβίλι και Σόρος αντιμετωπίζουν τα προβλήματα των φτωχών Γεωργιανών με ανελέητες καπιταλιστικές πρακτικές, ενώ η αντιπολίτευση υπόσχεται να εφοδιάζει δωρεάν τα νοικοκυριά με ηλεκτρικό και φυσικό αέριο για τα επόμενα τρία χρόνια. Το Εργατικό Κόμμα του Νατελασβίλι αντιτίθεται στις ιδιωτικοποιήσεις των εθνικών βιομηχανιών και ζητά την επιστροφή τους στον κρατικό έλεγχο, ενώ παράλληλα επιδιώκει τον περιορισμό των εξουσιών του προέδρου της χώρας.

Ο Μιχαήλ Σαακασβίλι αντιμετώπισε τον ηγέτη της αντιπολίτευσης με την παλιά καλή συνταγή, κατηγορώντας τον για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας.

Οι κατηγορίες έγιναν στη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του Ιανουαρίου 2008, όπου ο Σαακασβίλι ανεδείχθη νικητής ύστερα από νοθεία ευρείας κλίμακας. Παλαιότερα η κυβέρνηση του Σαακασβίλι είχε συλλάβει τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Ηρακλή Οκρουασβίλι και είχε κατηγορήσει για συνωμοσία τον επιχειρηματία Μπάντρι Παταρκατσισβίλι, όπως και τον αντιπολιτευόμενο Κονσταντίν Γκαμσαχουρντία, γιο του προέδρου της Γεωργίας. Ο Παταρκατσισβίλι, που ήταν και ιδιοκτήτης του γεωργιανού τηλεοπτικού δικτύου Imedi, πέθανε ξαφνικά έξω από το Λονδίνο τον περασμένο Φεβρουάριο σε ηλικία 53 χρόνων. Ήταν οξύς αντίπαλος του Σαακασβίλι και ο παράξενος θάνατός του – που αναφέρθηκε αργότερα ως ανακοπή καρδιάς – παραμένει ανεξήγητος.

Η σύγκλιση του Ομπάμα με τον Σόρος και η αντίστοιχη Σένεμαν (κλικ)με τον ΜακΚέιν συνδέουν τις διαφορές στις προεκλογικές εκστρατείες Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων, ιδίως όταν πρόκειται για ρεβανσισμό στις πολιτικές του «Ψυχρού Πολέμου». Ο Ράντι Σένεμαν ήταν μέλος του νεοσυντηρητικού Project for the New American Century (PNAC) που προπαγανδίζει για τη διαρκή διερεύνηση του ΝΑΤΟ.

Οι Ζμπίγκνιεφ Μπρζεζίνσκι και Γουέσλι Κλαρκ, οι οποίοι είναι στην ομάδα εξωτερικής πολιτικής του Ομπάμα, βρίσκονταν σε συμφωνία με τον Σένεμαν, του οποίου η Orion Strategies αποκόμισε τεράστια κέρδη κάνοντας λόμπι για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και εξασφαλίζοντας συμβάσεις για το κατεχόμενο Ιράκ σε χώρες όπως η Λετονία. Ο Σένεμαν είναι στενός φίλος του διαβόητου Αχμάντ Τσαλαμπί, ο οποίος με τις ψεύτικες πληροφορίες του διευκόλυνε την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ.

Το δίκτυο του Τζορτζ Σόρος χρηματοδότησε μία σειρά από μεθοδευμένες «δημοκρατικές επαναστάσεις», όπως η «Επανάσταση των Ρόδων» στη Γεωργία, η «Πορτοκαλί Επανάσταση» στην Ουκρανία, η «Επανάσταση των Κέδρων» στον Λίβανο, η «Επανάσταση της Ελιάς» στην Παλαιστίνη (για να αποκλειστεί η Χαμάς από την εξουσία), η «Επανάσταση της Τουλίπας» στην Κιργισία, η «Πορφυρή Επανάσταση» στο Ιράκ (αποκλείστηκαν από την εξουσία οι σιίτες) και η «Κίτρινη Επανάσταση» στην Μπούρμα (που κατεστάλη από το Στρατό).

Ανεπιτυχείς προσπάθειες «χρωματιστών» επαναστάσεων έγιναν από τον Σόρος σε Μολδαβία και Λευκορωσία, ενώ χρηματοδοτήθηκε και το Πορτοκαλί Δημοκρατικό Κίνημα με τους χιλιάδες νεκρούς στην Κένυα, μέχρι που συγκατοίκησε στην εξουσία ο πρωθυπουργός Ράιλα Οντίγκα του οποίου ο πατέρας, Οντίγκα Οντίγκα, υπήρξε στενός φίλος με τον πατέρα του Μπάρακ Ομπάμα.

Εκτός από την Οσετία και την Αμπχαζία, οι Τζορτζ Σόρος και Μιχαήλ Σαακασβίλι, πάντα με την υποστήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ, ξεκαθάρισαν τα πολιτικά πράγματα και σε μία άλλη σχεδόν ξεχασμένη αυτόνομη περιοχή της Γεωργίας, την Ατζαρία.
Στη διάρκεια της προεδρίας του Σεβανάρτζε, η Ατζαρία διατηρούσε τον ίδιο βαθμό αυτονομίας με την Οσετία και την Αμπχαζία, αλλά – σε αντίθεση μ’ αυτές – δεν έχει σύνορα με τη Ρωσία. Η περιοχή που κατοικείται κυρίως από μουσουλμάνους έγινε ο πρώτος στόχος του Σαακασβίλι και του, εβραϊκής καταγωγής, υπουργού Ανάπτυξης της Γεωργίας Τεμούρ Γιακομπασβίλι, μετά την «Επανάσταση των Ρόδων». Οι Σαακασβίλι και Γιακομπασβίλι οργάνωσαν διαδηλώσεις εναντίον του Ασλάν Αμπασίτζε, τότε προέδρου της Ατζαρίας, τον οποίο παλαιότερα είχε ορίσει διαπραγματευτή στην κρίση της Γεωργίας με την Αμπχαζία ο Έντουαρντ Σεβανάρτζε.

Το 2004 ο Σόρος χρηματοδότησε μέσω των άπειρων μη-κυβερνητικών οργανώσεων που ελέγχει τη μίνι αυτή «Επανάσταση των Ρόδων» στην Ατζαρία και όλοι μαζί κατάφεραν να διώξουν τον Αμπασίτζε στη Ρωσία. Η Ρωσία υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την 12η ναυτική της βάση στο λιμάνι του Μπατούμι, έπειτα από σειρά προβοκατόρικων ενεργειών και συνεχών «ατυχημάτων» κατά του προσωπικού της από το καθεστώς της Τιφλίδας. Οι πολιτικές ανατροπές που σημειώθηκαν τότε στην Ατζαρία ελάχιστα απασχόλησαν τα διεθνή media παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες της Μόσχας εναντίον του προκλητικού Σαακασβίλι.

Οι Σόρος – Σαακασβίλι τοποθέτησαν στην Ατζαρία τον εκλεκτό τους Λεβάν Βαρσαλομίτζε, γιο του γενικού διευθυντή της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίων της Γεωργίας Γκουράμ Βαρσαλομίτζε. Για την εδραίωση της κυριαρχίας της στην Ατζαρία η Τιφλίδα εγκατέστησε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γεωργίας στο Μπατούμι και κατάργησε την εθνική σημαία της αυτόνομης περιοχής που συμβόλιζε τον μουσουλμανικό της πληθυσμό.

Σήμερα στην Ατζαρία ισχύει αυτό που επεδίωξαν να εγκαταστήσουν ο Σαακασβίλι και οι προστάτες του στη Νότια Οσετία και στην Αμπχαζία, δηλαδή διωγμούς εναντίον κάθε αντιπολιτευόμενης φωνής, νοθεία της λαϊκής ψήφου, λογοκρισία στην τοπική τηλεόραση και διορισμούς των συγγενών του Βαρσαλομίτζε στα καίρια πόστα. Κύριο ρόλο στις εξελίξεις έπαιξαν το «Caucasus Institutive for Peace Development and Democracy» και το «Soros Foundation» της Τιφλίδας που ελέγχονται και χρηματοδοτούνται από τον Τζορτζ Σόρος. Σύμφωνα με τον Σάλβα Νατελασβίλι του αντιπολιτευόμενου Εργατικού Κόμματος της Γεωργίας, ο Σαακασβίλι έχει παραχωρήσει πλήρως το λιμάνι και το τελωνείο του Μπατούμι στον Σόρος για «προοδευτικές μπίζνες» και κέρδη εκατομμυρίων δολαρίων.

Στις 4 Οκτωβρίου θα γίνουν εκλογές για το Ανώτατο Συμβούλιο της Ατζαρίας και το Εργατικό Κόμμα δεν θα λάβει μέρος στη διαδικασία, καθώς το αποτέλεσμα είναι γνωστό εκ των προτέρων. Στη «δημοκρατική» Γεωργία του εκλεκτού των ΗΠΑ Μιχαήλ Σαακασβίλι όλοι γνωρίζουν ότι το κυβερνών κόμμα των Εθνικών νικά πάντα.
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Αρ.φυλ. 183
Σελ.60-61