Ουρανότρυπες: ο δορυφόρος καταγράφει περίεργα σύννεφα cavum, πάνω από τον Κόλπο του Μεξικού. Το MODIS της NASA είναι βασικό εργαλείο στην παρατήρηση της Γης

Ουρανότρυπες: ο δορυφόρος καταγράφει περίεργα σύννεφα πάνω από τον Κόλπο του Μεξικού
05/03/2024
Ο δορυφόρος Terra της NASA κατέγραψε πρόσφατα ασυνήθιστα σύννεφα πάνω από τον Κόλπο του Μεξικού.

Αυτά τα σύννεφα, γνωστά ως σύννεφα cavoum, έχουν τη χαρακτηριστική εμφάνιση μιας τρύπας στον ουρανό. Εντοπίστηκαν στις 30 Ιανουαρίου κοντά στη δυτική ακτή της Φλόριντα. Σύμφωνα με τη NASA, το φαινόμενο οφείλεται στην έντονη εναέρια κυκλοφορία από το διεθνές αεροδρόμιο του Μαϊάμι, το οποίο πραγματοποιεί περισσότερες από 1.000 πτήσεις καθημερινά.

Σχεδιασμένος για να μελετά την ατμόσφαιρα της Γης και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ο δορυφόρος Terra παρέχει ζωτικής σημασίας πληροφορίες σε ερευνητές που μελετούν τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας και των φυσικών καταστροφών στον πλανήτη μας.

Τα σύννεφα cavum εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1940, αλλά η προέλευσή τους παρέμεινε μυστήριο για τους επιστήμονες για σχεδόν 15 χρόνια. Αυτά τα σύννεφα, γνωστά και ως σύννεφα τρυπών, συχνά μπερδεύονται με UFO λόγω της ασυνήθιστης εμφάνισής τους.
Έρευνα που διεξήχθη από το Ερευνητικό Κέντρο Langley της NASA το 2010 και το 2011 διαπίστωσε ότι ο σχηματισμός νεφών cavum σχετίζεται με αεροσκάφη που περνούν μέσα από σύννεφα μεσαίου επιπέδου, τα οποία αποτελούνται από υπερψυγμένα σταγονίδια.
Η γωνία με την οποία το αεροσκάφος διέρχεται από αυτά τα σύννεφα επηρεάζει το μέγεθος της οπής που δημιουργείται. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι κάθε τύπος αεροσκάφους μπορεί να δημιουργήσει αυτούς τους μοναδικούς σχηματισμούς νεφών.

=================
Δορυφόρος της NASA έστειλε εικόνες ασυνήθιστων σύννεφων στον ουρανό πάνω από τον Κόλπο του Μεξικού
4 Μαρτίου 2024
Τα σύννεφα Catuma, που συχνά ονομάζονται τρύπες ή φθινοπωρινά σύννεφα, είναι ένα συναρπαστικό και μυστηριώδες θέαμα στον ουρανό, τραβώντας τα μάτια των παρατηρητών από κάτω. Αυτά τα ατμοσφαιρικά φαινόμενα, που χαρακτηρίζονται από μεγάλες στρογγυλές τρύπες στα σύννεφα με λεπτά λοφία φτερών μέσα,[ στο εσωτερικό] διεγείρουν τη φαντασία και πυροδοτούν εικασίες σχετικά με την προέλευσή τους, συμπεριλαμβανομένων των θεωριών για τα UFO και την εξωγήινη δραστηριότητα. Ωστόσο, η πραγματική εξήγηση για αυτές τις μαγευτικές τρύπες σύννεφων είναι επίγεια και αρκετά επιστημονική.

Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα σύννεφων Cavum παρατηρήθηκε πάνω από τον Κόλπο του Μεξικού στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Φλόριντα στις 30 Ιανουαρίου 2024. Η εικόνα, που λήφθηκε από το φασματοραδιόμετρο απεικόνισης μέτριας ανάλυσης (MODIS) στον δορυφόρο Terra της NASA, είναι μια εκπληκτική εναέρια άποψη που δείχνει τη φυσική ομορφιά και την πολυπλοκότητα αυτών των σχηματισμών σύννεφων.

Η ίντριγκα γύρω από τα σύννεφα cavum έχει αποτελέσει αντικείμενο επιστημονικής συζήτησης από τη δεκαετία του 1940 και διάφορες υποθέσεις έχουν προταθεί κατά τη διάρκεια των δεκαετιών. Ωστόσο, μια οριστική εξήγηση δόθηκε μόνο μετά από μια ολοκληρωμένη μελέτη που διεξήχθη από επιστήμονες της Πανεπιστημιακής Εταιρείας Ατμοσφαιρικής Έρευνας (UCAR) και των συναδέλφων τους, συμπεριλαμβανομένου του Ερευνητικού Κέντρου Langley της NASA.

Μελέτες νεφών cavum που δημοσιεύθηκαν το 2010 και το 2011 έδειξαν ότι αυτοί οι σχηματισμοί νεφών προκαλούνται από αεροπλάνα, διαλύοντας πιο φανταστικές θεωρίες. Τα σύννεφα Altocumulus είναι σύννεφα μεσαίου επιπέδου που αποτελούνται από υπερψυγμένα σταγονίδια υγρού νερού. Η υπερψύξη εμφανίζεται όταν τα σταγονίδια νερού παραμένουν υγρά ακόμη και σε θερμοκρασίες κάτω από το κανονικό σημείο πήξης του νερού, λόγω της καθαρότητάς τους και της απουσίας σωματιδίων, όπως σκόνη ή γύρη, που κανονικά οδηγούν σε σχηματισμό πάγου. Αυτό το φαινόμενο είναι σχετικά συχνό στην ατμόσφαιρα της Γης, ειδικά στα σύννεφα altocumulus, τα οποία καλύπτουν περίπου το 8% της επιφάνειας της Γης ανά πάσα στιγμή και αποτελούνται κυρίως από σταγονίδια που υπερψύχονται στους -15°C περίπου.

Ο σχηματισμός σύννεφων αρχίζει όταν τα αεροπλάνα διαταράσσουν αυτές τις ευαίσθητες ατμοσφαιρικές συνθήκες. Καθώς τα αεροσκάφη περνούν μέσα από σύννεφα, ο αέρας γύρω από τα φτερά και τους έλικες τους υφίσταται αδιαβατική διαστολή, η οποία προκαλεί την περαιτέρω ψύξη των σταγονιδίων νερού, μερικές φορές κατά περισσότερο από 20 ° C. Αυτή η ψύξη μπορεί να προκαλέσει το πάγωμα των υπερψυγμένων σταγονιδίων, προκαλώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση κρυστάλλων πάγου που σχηματίζονται και αναπτύσσονται, και τελικά γίνονται αρκετά βαριά για να πέσουν. Ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, σχηματίζεται ένα κενό στο στρώμα σύννεφων και οι κρύσταλλοι πάγου που πέφτουν σχηματίζουν [στροβιλισμούς] ίχνη δίνης γνωστά ως virga, τα οποία είναι ορατά στο κέντρο της κοιλότητας. Η μελέτη, με επικεφαλής την UCAR, χρησιμοποιώντας δεδομένα από πτήσεις αεροσκαφών, δορυφορικές παρατηρήσεις και μοντέλα καιρού, αποκάλυψε τη δυναμική του σχηματισμού οπών νεφών και τη διάρκειά τους.

Η μελέτη έδειξε ότι το σχήμα και το μέγεθος του cavum εξαρτώνται από τη γωνία με την οποία τα επίπεδα διασχίζουν [τέμνουν] το στρώμα του νέφους:  σε αιχμηρές [οξείες] γωνίες σχηματίζονται μικρές, στρογγυλές κοιλότητες και σε μικρές γωνίες σχηματίζονται επιμήκη σύννεφα καναλιών διακοσμημένα με ίχνη δίνης virga. Παράγοντες όπως το πάχος του στρώματος νεφών, η θερμοκρασία του αέρα και ο βαθμός [η ποσότητα]  οριζόντιας διάτμησης του ανέμου παίζουν επίσης ρόλο στο σχηματισμό αυτών των οπών σύννεφων. Η ανάλυση των ερευνητών έδειξε ότι αεροσκάφη διαφόρων τύπων, από μεγάλα επιβατικά αεροσκάφη έως στροβιλοκινητήρες, είναι ικανά να δημιουργήσουν σύννεφα cavum και channel.




Με περισσότερες από 1.000 πτήσεις να φτάνουν σε αεροδρόμια όπως το Miami International κάθε μέρα, υπάρχει κάθε ευκαιρία στον ουρανό για να σχηματιστούν αυτές οι μαγευτικές δομές σύννεφων. Το εκπληκτικό θέαμα των σύννεφων cavum, που κάποτε τυλιγόταν σε μυστήριο και εικασίες, είναι σήμερα μια απόδειξη της συναρπαστικής αλληλεπίδρασης των φυσικών ατμοσφαιρικών συνθηκών και των ανθρώπινων αεροπορικών δραστηριοτήτων. Χάρη στις επιμελείς προσπάθειες των επιστημόνων και των ερευνητών, έχουμε ξετυλίξει τα μυστικά αυτών των απόκοσμων σχηματισμών σύννεφων, αποκαλύπτοντας τις πολύπλοκες διαδικασίες που δημιουργούν την ομορφιά τους.
Το φασματοραδιόμετρο απεικόνισης μέτριας ανάλυσης της NASA, ή MODIS, είναι ένα βασικό εργαλείο στην παρατήρηση της Γης. Τοποθετημένο σε δύο δορυφόρους της NASA, τον Terra και τον Aqua, το MODIS παρέχει ένα άνευ προηγουμένου πλεονεκτικό σημείο για την παρατήρηση της ατμόσφαιρας, των ωκεανών και της γης του πλανήτη μας.
Από την πρώτη εκτόξευσή του το 1999 στο Terra και στη συνέχεια στο Aqua το 2002, το MODIS έχει συλλάβει τη δυναμική ομορφιά της Γης και τις λεπτές αλληλεπιδράσεις στα οικοσυστήματά της, παρέχοντας ανεκτίμητα δεδομένα σε επιστήμονες και ερευνητές σε όλο τον κόσμο. Το MODIS λειτουργεί με υψηλή ακρίβεια, η οποία του επιτρέπει να λαμβάνει δεδομένα σε 36 φασματικές περιοχές, από ορατά έως θερμικά υπέρυθρα μήκη κύματος. Αυτό το ευρύ φάσμα καθιστά δυνατή την ανίχνευση διαφόρων δεικτών, όπως τα επίπεδα χλωροφύλλης στους ωκεανούς, οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα και οι αλλαγές στην κάλυψη της γης.
Παρέχοντας ολοκληρωμένη κάλυψη της επιφάνειας της Γης κάθε μία έως δύο ημέρες, το MODIS διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην παρακολούθηση των περιβαλλοντικών αλλαγών με την πάροδο του χρόνου, βοηθώντας στην κατανόηση της παγκόσμιας δυναμικής και των οικολογικών διαδικασιών. Ο αντίκτυπος του MODIS υπερβαίνει κατά πολύ την απλή παρατήρηση. Τα δεδομένα του μας βοήθησαν να κατανοήσουμε καλύτερα την κλιματική αλλαγή, να εντοπίσουμε και να παρακολουθήσουμε τις πυρκαγιές, να αξιολογήσουμε την κατάσταση των γεωργικών εκτάσεων και να παρακολουθήσουμε την εξάπλωση επιβλαβών ανθοφοριών φυκιών. Επιπλέον, η ικανότητα του MODIS να παρατηρεί φυτοπλαγκτόν στον ωκεανό συμβάλλει στην κατανόηση του κύκλου του άνθρακα των ωκεανών, ο οποίος είναι κρίσιμος για την αξιολόγηση της υγείας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

https://dzen.ru/a/ZeWsVbMsSQc7sqm7