Οι ερημίτες είναι άνθρωποι που ζουν μακριά από τον πολιτισμό

Οι ερημίτες είναι άνθρωποι που ζουν μακριά από τον πολιτισμό
13 Μαΐου 2023
Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε δεδομένες τις ανέσεις του πολιτισμού που χρησιμοποιούμε καθημερινά – ηλεκτρικό ρεύμα, τρεχούμενο νερό, ανελκυστήρες χάρη στα οποίους δεν χρειάζεται να ανεβαίνουμε στους ορόφους μας κ.λπ. Αλλά είτε το πιστεύετε είτε όχι, υπάρχουν άνθρωποι που εγκαταλείπουν τις σύγχρονες ανέσεις και επιλέγουν να ζουν στην έρημο. Θα μιλήσουμε γι 'αυτά σήμερα

Η οικογένεια Lykov



Πηγή www.storyblocks.com
Η οικογένεια Lykov αποφάσισε να ζήσει μακριά από τον πολιτισμό και μετακόμισε σε ένα ακατοίκητο τμήμα της Χακασίας, το 1936. Εγκαταστάθηκαν μακριά από τους ανθρώπινους οικισμούς, ασχολήθηκαν με την αλιεία, το κυνήγι, τη συλλογή μούρων και μανιταριών, καθώς και την κλώση και την ύφανση. Για 42 χρόνια, έζησαν εκεί, γεννώντας παιδιά και επιβιώνοντας σε δύσκολες συνθήκες. Το 1978, ανακαλύφθηκαν από γεωλόγους, αλλά αποφάσισαν να παραμείνουν στη γη τους και να συνεχίσουν να ζουν όπως πριν.

Πηγή www.storyblocks.com

Δυστυχώς, τα μέλη της οικογένειας άρχισαν να πεθαίνουν από πνευμονία και το 1981 τα τρία παιδιά τους πέθαναν. Υποτίθεται ότι αρρώστησαν λόγω ασθενούς ανοσίας που προκλήθηκε από έλλειψη επαφής με άλλους ανθρώπους. Το 1988, ο επικεφαλής της οικογένειας, Karp, πέθανε και τώρα το μόνο επιζών μέλος της οικογένειας είναι η νεότερη κόρη, Agafia. Τώρα είναι περίπου 78 ετών και συνεχίζει να ζει στο ίδιο χωριό όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Λόγω των θρησκευτικών της πεποιθήσεων, η Agafia ζει σύμφωνα με τις παραδόσεις των προγόνων της και αρνείται να χρησιμοποιήσει σύγχρονες τεχνολογίες και μέσα επικοινωνίας.


Ζει σε ένα ξύλινο σπίτι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ή άλλες ανέσεις και η ζωή της θυμίζει περισσότερο εκείνη των προγόνων της τον 19ο αιώνα παρά εκείνη ενός σύγχρονου ανθρώπου. Η Agafia εξακολουθεί να ασχολείται με το ψάρεμα, το κυνήγι, την καλλιέργεια της τροφής της, την κλώση και την ύφανση.

Η ζωή της Agafya Lykova δεν έχει αλλάξει πολύ από τότε που ανακαλύφθηκε η οικογένειά της το 1978. Την επισκέπτονται διάφοροι άνθρωποι και επιστημονικές αποστολές για να της μιλήσουν και να μάθουν περισσότερα για τη ζωή και τα έθιμά της. Η Agafia καλωσορίζει πάντα τους επισκέπτες εγκάρδια και συχνά τους λέει για τη ζωή της και τις παραδόσεις της οικογένειάς της.

Μικ Ντοτζ

Ο Mick Dodge είναι ένας άνθρωπος που υπηρέτησε 6 χρόνια στο Σώμα Πεζοναυτών και στη συνέχεια αποφάσισε να εγκαταλείψει τη ζωή της πόλης και να πάει στο δάσος Hoch στη δυτική πλευρά του Ολυμπιακού Εθνικού Πάρκου. Ζει στο δάσος εδώ και 25 χρόνια, κυρίως κυνήγι και ψάρεμα, και επίσης οδηγεί έναν μοναχικό τρόπο ζωής. Ωστόσο, δεν έχει απομονωθεί εντελώς από την κοινωνία και περιστασιακά αλληλεπιδρά με τους ντόπιους. Ο Mick αγόρασε πρόσφατα μια μικρή καμπίνα, αλλά εξακολουθεί να ξοδεύει τον περισσότερο χρόνο του στο δάσος.



Μαξίμ Καβταράτζε

Ο Maxim Kavtaradze είναι ένας Γεωργιανός μοναχός που ζει στην κορυφή του πυλώνα Katskhi ύψους 40 μέτρων στη Γεωργία για περισσότερα από 20 χρόνια. Κάθε μέρα ξυπνάει στο μικρό του δωμάτιο, που βρίσκεται σε ύψος 40 μέτρων, και περνά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σε προσευχή και διαλογισμό.
Για να φτάσει στην απομονωμένη θέση του, ο Μαξίμ ανεβαίνει μια ανεμόσκαλα που έφτιαξε ο ίδιος. Λαμβάνει τροφή και νερό από τους οπαδούς του που ζουν στους πρόποδες του στύλου, καθώς και από τους προσκυνητές που έρχονται να τον επισκεφθούν. Ο Μάξιμος ξοδεύει το χρόνο του στην προσευχή, το διαλογισμό και την ανάγνωση ιερών κειμένων.
Ο Μαξίμ δεν ζούσε πάντα σε έναν πυλώνα. Ήταν στρατιωτικός, αλλά κάποια στιγμή συνειδητοποίησε ότι ήθελε να αφιερώσει τη ζωή του στη θρησκεία και πήγε σε μοναστήρι. Αρχικά, ζούσε στα βουνά σε ένα μικρό κελί, αλλά στη συνέχεια αποφάσισε να επιλέξει ένα ακόμα πιο απομονωμένο μέρος για τον εαυτό του και βρήκε τον πυλώνα Katskhi.


Η ζωή του Maxim στον πυλώνα έχει προσελκύσει την προσοχή πολλών ανθρώπων και μέσων ενημέρωσης από όλο τον κόσμο. Έχει γίνει σύμβολο μοναξιάς και αφοσίωσης και έχει προκαλέσει συζητήσεις σχετικά με την αξία ενός τέτοιου τρόπου ζωής στον σύγχρονο κόσμο. Ωστόσο, αυτό δεν είναι σημαντικό για τον Maxim - συνεχίζει να ζει στον πυλώνα του και να αφιερώνει τη ζωή του στον Θεό.

Ντέιβιντ Γκλάσιν

Ο David Glashin είναι ένας άνθρωπος που πήρε την ασυνήθιστη απόφαση να αφήσει τη ζωή στην πόλη και να αρχίσει να ζει σε ένα μικρό νησί ολομόναχος. Προηγουμένως, ήταν μεσίτης στο Σίδνεϊ και έβγαζε καλά χρήματα, αλλά η απώλεια ενός τεράστιου χρηματικού ποσού στο χρηματιστήριο τον ανάγκασε να επανεξετάσει τη ζωή του. Το 1993, νοίκιασε ένα μικρό νησί, το Recovery Island, στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας, και έμεινε εκεί μόνος με τον εαυτό του και τον σκύλο του, Quasi.

Στα 20 χρόνια του στο νησί, ο David έχει μάθει να προσαρμόζεται σε μια ζωή απομόνωσης. Έχτισε μόνος του ένα σπίτι από ένα φυλάκιο του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και ήταν εξοπλισμένος με όλα όσα χρειαζόταν για να επιβιώσει. Παρά το γεγονός ότι η ζωή στο νησί του παρέχει την ευκαιρία να απολαύσει πλήρη ελευθερία και ηρεμία, στερείται επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους. Λέει ότι το καλύτερο πράγμα για να ζεις στο νησί είναι να μπορείς να ζεις με απόλυτη ιδιωτικότητα, αλλά ταυτόχρονα, είναι δύσκολο για αυτόν να μην έχει κάποιον να μοιραστεί τις ανακαλύψεις και τις σκέψεις του.

Γιούρι Αλεξέγιεφ

Ο Γιούρι Αλεξέγιεφ είναι ένας 42χρονος ερημίτης που ζει σε μια εκσκαφή [πιρόγα] στον αυτοκινητόδρομο Yaroslavl, 60 χιλιόμετρα από τη Μόσχα, για πέντε χρόνια. Ήταν δικηγόρος στη Μόσχα, αλλά εγκατέλειψε τα πάντα και αποφάσισε να ξεφύγει από τη φασαρία της πόλης. Έσκαψε μια εκσκαφή, [πιρόγα] στην οροφή της οποίας εγκατέστησε ηλιακούς συλλέκτες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ο Γιούρι έχει έναν υπολογιστή και το Διαδίκτυο, οπότε παραμένει πάντα σε επαφή με ολόκληρο τον κόσμο.


Για να διαφοροποιήσει τη διατροφή του, ο Γιούρι πήρε ένα κουνέλι, το οποίο τροφοδοτεί [ταίζει] προσεκτικά και αγαπά. Συχνά έχει επισκέπτες που αναρωτιούνται πώς ζει και έχει προσαρμοστεί σε αυτόν τον τρόπο ζωής. Άνοιξε ακόμη και μια σελίδα στο Διαδίκτυο "Polyana 106", όπου προσφέρει στους ταξιδιώτες να διανυκτερεύσουν στο dugout του. Πρόσφατα, ο Γιούρι προσέλκυσε την προσοχή δημοσιογράφων από το τηλεοπτικό κανάλι του Κατάρ Al Jazeera, οι οποίοι γύρισαν μια αναφορά γι 'αυτόν και του έδωσαν το παρατσούκλι "ρωσικό χόμπιτ".

Θα θέλατε να ζήσετε μακριά από τον πολιτισμό; Aviasales – προώθηση φθηνών αεροπορικών εισιτηρίων για ενήλικες: https://aviasales.tp.st/C3Bb4444