Οι νευροεπιστήμονες έχουν δείξει ότι το τραύμα που βιώνει ο άνθρωπος αλλάζει την ανατομία του εγκεφάλου του, για πάντα

Οι νευροεπιστήμονες έχουν δείξει ότι το τραύμα που βιώνει ο άνθρωπος αλλάζει την ανατομία του εγκεφάλου του, για πάντα

 εΟ πρόωρος τοκετός, η παιδική κακοποίηση και άλλες αρνητικές εμπειρίες επηρεάζουν την πλαστικότητα και τη δομή του εγκεφάλου. Η τεχνητή νοημοσύνη έχει παρατηρήσει τέτοια χαρακτηριστικά σε ενήλικες που βίωσαν παρόμοιους τραυματισμούς πριν από πολλά χρόνια.
Στην αρχή της ζωής, πολλοί αντιμετωπίζουν ορισμένα φυσιολογικά και ψυχολογικά τραύματα που επηρεάζουν την ανάπτυξη και την κατάσταση του νευρικού συστήματος και ολόκληρου του οργανισμού. Τέτοιες συνέπειες ασκούνται από το κάπνισμα της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του πρόωρου τοκετού, την εμπειρία της κακομεταχείρισης στην παιδική ηλικία ή την εμπειρία ενός ατυχήματος.
Όλα αυτά επηρεάζουν το σχηματισμό του εγκεφάλου και δεν περνούν χωρίς ίχνος γι 'αυτό. Μια νέα μελέτη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Nijmegen στην Ολλανδία έδειξε ότι τέτοιοι παράγοντες επηρεάζουν το μέγεθος διαφόρων τμημάτων του εγκεφάλου και βρίσκονται ακόμη και στην ενήλικη ζωή. Ένα άρθρο σχετικά με αυτό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Neuroscience.
Η Nathalie Holz και οι συνεργάτες της διεξήγαγαν μια διαχρονική μελέτη μιας ομάδας περίπου 170 ατόμων που παρακολουθήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για κάθε θέμα, καταγράφηκαν αρνητικές εμπειρίες, γεγονότα τριών τύπων: προγεννητικά, περιγεννητικά (γενικά) και ψυχοκοινωνικά, που σχετίζονται με την περίοδο ανάπτυξης μετά τον τοκετό του παιδιού.
Στις ηλικίες των 25 και 33 ετών, οι συμμετέχοντες στο πείραμα υποβλήθηκαν σε λεπτομερή σάρωση εγκεφάλου σε τομογράφο. Οι επιστήμονες ανέλυσαν τα δεδομένα που αποκτήθηκαν χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη, η οποία αναζήτησε χαρακτηριστικά της ανατομίας που συσχετίζονται με ορισμένες αντιξοότητες του παρελθόντος. «Εκδηλώθηκαν πολύ καθαρά και τέτοιοι συσχετισμοί παρέμειναν σταθεροί με την πάροδο του χρόνου. Τα βρήκαμε και στις δύο ηλικίες», είπε η Natalie Holtz.
Για παράδειγμα, κανονικά, ο όγκος του κοιλιακού κογχομετωπιαίου φλοιού (vmOFC) μειώνεται σταδιακά με την ηλικία. Ωστόσο, για τους ανθρώπους που έχουν βιώσει διάφορα άγχη στο παρελθόν, αυτή η διαδικασία είναι διαφορετική. Τα αρνητικά ψυχοκοινωνικά γεγονότα επιτάχυναν τη μείωση του όγκου και παρόμοια γεγονότα που σχετίζονται με τον τοκετό (π.χ. πρόωρος τοκετός) επιβράδυναν αυτή τη διαδικασία. Παρόμοιες ανωμαλίες βρέθηκαν σε περιοχές του μεταιχμιακού συστήματος , συμπεριλαμβανομένου του ιππόκαμπου και της αμυγδαλής.
Οι επιστήμονες έχουν σημειώσει ότι πολλά από τα μοτίβα των ανατομικών αλλαγών συσχετίζονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης άγχους και άλλων διαταραχών. Αυτό καθιστά δυνατή την πεποίθηση ότι τέτοιες εξετάσεις στο μέλλον θα αποτελέσουν εργαλείο ατομικής ψυχολογικής διάγνωσης: αξιολογώντας τα χαρακτηριστικά της ανατομίας του εγκεφάλου, θα είναι δυνατό να προβλεφθεί ο κίνδυνος διαφόρων διαταραχών.
Μέχρι τώρα, αυτή η αξιολόγηση είναι δυνατή μόνο σε επίπεδο ομίλου, βάσει στατιστικών δεδομένων. Ως εκ τούτου, τώρα οι συντάκτες της εργασίας διεξάγουν παρόμοιες εξετάσεις για άτομα με ήδη διαγνωσμένες διαταραχές, προκειμένου να ανακαλύψουν την προγνωστική δύναμη μιας τέτοιας μεθόδου.
https://dzen.ru/a/ZORi6SStAWzoESHJ