Παρατηρήθηκε ότι τα πουλιά δεν έλκονταν από άλλα χωριά εκτός από την Jatinga και ως εκ τούτου το φαινόμενο ονομάστηκε "Jatinga Birds Mystery". Υπάρχει μια σαφώς καθορισμένη λωρίδα πλάτους 200 μ. και μήκους περίπου 1,5 χιλιομέτρου όπου εμφανίζεται αυτό το περίεργο φαινόμενο. Τα πουλιά πεθαίνουν εδώ κατά χιλιάδες κάθε χρόνο.
Ο κατάλογος των νεκρών πτηνών περιλαμβάνει ινδική πίττα, ερωδιό της λιμνούλας--λιμνοσπυράκι, πέρδικες, πράσινα περιστέρια, πικροπόδαρα-πικρόχολα, σμαραγδένια περιστέρια και άλλα υδρόβια πτηνά, όπως τσικνιάδες, γαλαζοπράσινες, βαμβακερά γαλαζοπράσινα, γαλαζοπράσινα, πολλά είδη αλκυόνες κ.λπ. [Indian pitta, pond heron, partridges, green doves, bitterns, emerald doves and other waterfowl such as egrets, moorhens, cotton teal, lesser whistling teal, many species of kingfishers, etc.]
Τα πουλιά απλά έπεσαν από τον ουρανό και ήταν σε κατάσταση έκπληξης, όσα από αυτά δεν πέθαναν κατά τη διάρκεια της πτώσης αρνήθηκαν νερό και φαγητό.
--------
Ο μυστηριώδης πλανήτης μας: οι κάτοικοι του ινδικού χωριού παρασύρθηκαν από ένα κύμα μαζικού θανάτου πουλιών
13 Φεβρουαρίου
Καλή ώρα φίλοι! Με την πρώτη ματιά, δεν υπάρχει τίποτα το ιδιαίτερο ή ακόμα και μυστηριώδες για το ινδικό χωριό Jatinga. Το χωριό βρίσκεται σε ένα γραφικό μέρος με όμορφα δάση και υπέροχη θέα στα γύρω βουνά.
Περίπου 2500 άνθρωποι ζουν στο χωριό Jatinga. Υπάρχουν χιλιάδες και χιλιάδες τέτοια χωριά στην Ινδία. Ωστόσο, μια φορά το χρόνο, αυτό το χωριό γίνεται τόπος μαζικού θανάτου πουλιών, ο οποίος παραμένει ακόμη σε μεγάλο βαθμό ανεξήγητος.
Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει κάθε χρόνο αμέσως μετά την εποχή των μουσώνων τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μετά τη δύση του ηλίου, και συνήθως μια σκοτεινή νύχτα χωρίς φεγγάρι, τεράστια κοπάδια από διάφορα είδη πουλιών αρχίζουν να συρρέουν στο χωριό και στη συνέχεια πέφτουν νεκρά στο έδαφος. Πουλιά πέφτουν στο έδαφος, κτίρια και δέντρα.
Την επόμενη κιόλας μέρα, χιλιάδες νεκρά πουλιά εμφανίζονται στους δρόμους του χωριού και στα εδάφη των κατοίκων της περιοχής. Εκείνα τα πουλιά που μετά το χτύπημα έμειναν μόνο σαστισμένα, τη στιγμή που ανακτούν τις αισθήσεις τους, αρχίζουν και πάλι να επαναλαμβάνουν το θανατηφόρο τελετουργικό της αυτοκτονίας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα πουλιά πέφτουν πάντα στο έδαφος και τα κτίρια από τη βόρεια κατεύθυνση, και στο ίδιο κομμάτι γης μήκους περίπου 1,5 χιλιομέτρου και πλάτους 200 μέτρων. Κάθε χρόνο, 44 διαφορετικά είδη πουλιών, μεταναστευτικά και ιθαγενή, συμμετέχουν στην τελετή μαζικής αυτοκτονίας.
Υπάρχει ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός που σχετίζεται με αυτήν την ανωμαλία. Είδη πουλιών που είναι συνήθως ενεργά μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας συμμετέχουν τακτικά στη νυχτερινή τελετή μαζικής δολοφονίας. Τη νύχτα, αυτά τα πουλιά δεν πρέπει να είναι καθόλου ενεργά. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πριν από λίγα χρόνια ένα μέρος του χωριού καταλήφθηκε από επιστήμονες από όλο τον κόσμο (ακριβέστερα για τους εν λόγω δύο μήνες).
Οι ειδικοί είναι πεπεισμένοι ότι τα πουλιά ενεπλάκησαν σε αυτή την παράξενη διαδικασία επίτηδες. Μάλλον αποπροσανατολίζονται λόγω παραγόντων που δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Για πρώτη φορά αυτή η ανώμαλη συμπεριφορά των πουλιών έγινε αντιληπτή και τεκμηριωμένη σε ένα από τα τοπικά χωριά το 1900 από την τοπική ιθαγενή φυλή "Nagas". Ωστόσο, οι ιθαγενείς τρόμαξαν τόσο πολύ από αυτή την αιματηρή τελετή που μετά από πέντε μόλις χρόνια, το 1905, πούλησαν τα εδάφη τους και έφυγαν.
Ακόμη και σήμερα, πολλοί χωρικοί είναι πεπεισμένοι ότι η αυτοκτονική συμπεριφορά των πουλιών προκαλείται από «κακά πνεύματα» που κατά κάποιο τρόπο έχουν ενσαρκωθεί ως πουλιά. Αυτή η πράξη πίστης οδήγησε σταδιακά τους ντόπιους να κυνηγήσουν οι ίδιοι τα φτωχά πουλιά, και πολλά τραυματισμένα πουλιά χτυπιούνται με ξύλα από το τρελό πλήθος. Εξάλλου, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο τα πουλιά να καταλήγουν στα τραπέζια των χωρικών που κάνουν «πανηγύρια» την ώρα του συμβάντος.
Φυσικά, όλα αυτά δεν αλλάζουν το γεγονός ότι οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αρκετά για αυτό το φαινόμενο. Βιολόγοι, ορνιθολόγοι και άλλοι προβάλλουν διάφορες θεωρίες. Κάποιοι βλέπουν την αιτία στην ομίχλη που προκαλείται από τους μουσώνες και τους τοπικούς ανέμους. Τα αποπροσανατολισμένα πουλιά προσπαθούν στη συνέχεια να προσηλωθούν στα φώτα σε μια προσπάθεια να σταθεροποιήσουν την πτήση τους, η οποία καταλήγει να συγκρούεται με διάφορα εμπόδια προς την κατεύθυνση της πτήσης τους.
Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, οι εποχικές καιρικές αλλαγές έχουν κάποια επίδραση στα μαγνητικά πεδία σε μια δεδομένη περιοχή, με αποτέλεσμα να παραμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό οι ναυτικές ικανότητες -η πλοήγηση των πτηνών. Όλα αυτά είναι απόλυτα ορθολογικές και τεκμηριωμένες θεωρίες, αλλά πολλά μυστήρια συνεχίζουν να είναι μυστήρια. Για παράδειγμα, είναι ακόμα άγνωστο γιατί τόσα είδη πουλιών συγκεντρώνονται γύρω από το χωριό σε συγκεκριμένες ώρες.
Είναι επίσης ένα μυστήριο γιατί χιλιάδες πουλιά κατεβαίνουν σε ένα διάδρομο πλάτους 200 μέτρων και μήκους 1,5 χιλιομέτρου. Αυτή η λωρίδα γης με κάποιο περίεργο τρόπο προσελκύει μεγάλα σμήνη πουλιών. Έξω από αυτόν τον διάδρομο, τα πουλιά συμπεριφέρονται εντελώς φυσιολογικά και αντιδρούν στις πηγές φωτός με φυσιολογικό τρόπο. Ομοίως, οι ορνιθολόγοι είναι μπερδεμένοι και δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί τα πουλιά που συνήθως κοιμούνται τη νύχτα είναι τόσο δραστήρια.
--------
Ο μυστηριώδης πλανήτης μας: οι κάτοικοι του ινδικού χωριού παρασύρθηκαν από ένα κύμα μαζικού θανάτου πουλιών
13 Φεβρουαρίου
Καλή ώρα φίλοι! Με την πρώτη ματιά, δεν υπάρχει τίποτα το ιδιαίτερο ή ακόμα και μυστηριώδες για το ινδικό χωριό Jatinga. Το χωριό βρίσκεται σε ένα γραφικό μέρος με όμορφα δάση και υπέροχη θέα στα γύρω βουνά.
Περίπου 2500 άνθρωποι ζουν στο χωριό Jatinga. Υπάρχουν χιλιάδες και χιλιάδες τέτοια χωριά στην Ινδία. Ωστόσο, μια φορά το χρόνο, αυτό το χωριό γίνεται τόπος μαζικού θανάτου πουλιών, ο οποίος παραμένει ακόμη σε μεγάλο βαθμό ανεξήγητος.
Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει κάθε χρόνο αμέσως μετά την εποχή των μουσώνων τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μετά τη δύση του ηλίου, και συνήθως μια σκοτεινή νύχτα χωρίς φεγγάρι, τεράστια κοπάδια από διάφορα είδη πουλιών αρχίζουν να συρρέουν στο χωριό και στη συνέχεια πέφτουν νεκρά στο έδαφος. Πουλιά πέφτουν στο έδαφος, κτίρια και δέντρα.
Την επόμενη κιόλας μέρα, χιλιάδες νεκρά πουλιά εμφανίζονται στους δρόμους του χωριού και στα εδάφη των κατοίκων της περιοχής. Εκείνα τα πουλιά που μετά το χτύπημα έμειναν μόνο σαστισμένα, τη στιγμή που ανακτούν τις αισθήσεις τους, αρχίζουν και πάλι να επαναλαμβάνουν το θανατηφόρο τελετουργικό της αυτοκτονίας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα πουλιά πέφτουν πάντα στο έδαφος και τα κτίρια από τη βόρεια κατεύθυνση, και στο ίδιο κομμάτι γης μήκους περίπου 1,5 χιλιομέτρου και πλάτους 200 μέτρων. Κάθε χρόνο, 44 διαφορετικά είδη πουλιών, μεταναστευτικά και ιθαγενή, συμμετέχουν στην τελετή μαζικής αυτοκτονίας.
Υπάρχει ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός που σχετίζεται με αυτήν την ανωμαλία. Είδη πουλιών που είναι συνήθως ενεργά μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας συμμετέχουν τακτικά στη νυχτερινή τελετή μαζικής δολοφονίας. Τη νύχτα, αυτά τα πουλιά δεν πρέπει να είναι καθόλου ενεργά. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πριν από λίγα χρόνια ένα μέρος του χωριού καταλήφθηκε από επιστήμονες από όλο τον κόσμο (ακριβέστερα για τους εν λόγω δύο μήνες).
Οι ειδικοί είναι πεπεισμένοι ότι τα πουλιά ενεπλάκησαν σε αυτή την παράξενη διαδικασία επίτηδες. Μάλλον αποπροσανατολίζονται λόγω παραγόντων που δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Για πρώτη φορά αυτή η ανώμαλη συμπεριφορά των πουλιών έγινε αντιληπτή και τεκμηριωμένη σε ένα από τα τοπικά χωριά το 1900 από την τοπική ιθαγενή φυλή "Nagas". Ωστόσο, οι ιθαγενείς τρόμαξαν τόσο πολύ από αυτή την αιματηρή τελετή που μετά από πέντε μόλις χρόνια, το 1905, πούλησαν τα εδάφη τους και έφυγαν.
Ακόμη και σήμερα, πολλοί χωρικοί είναι πεπεισμένοι ότι η αυτοκτονική συμπεριφορά των πουλιών προκαλείται από «κακά πνεύματα» που κατά κάποιο τρόπο έχουν ενσαρκωθεί ως πουλιά. Αυτή η πράξη πίστης οδήγησε σταδιακά τους ντόπιους να κυνηγήσουν οι ίδιοι τα φτωχά πουλιά, και πολλά τραυματισμένα πουλιά χτυπιούνται με ξύλα από το τρελό πλήθος. Εξάλλου, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο τα πουλιά να καταλήγουν στα τραπέζια των χωρικών που κάνουν «πανηγύρια» την ώρα του συμβάντος.
Φυσικά, όλα αυτά δεν αλλάζουν το γεγονός ότι οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αρκετά για αυτό το φαινόμενο. Βιολόγοι, ορνιθολόγοι και άλλοι προβάλλουν διάφορες θεωρίες. Κάποιοι βλέπουν την αιτία στην ομίχλη που προκαλείται από τους μουσώνες και τους τοπικούς ανέμους. Τα αποπροσανατολισμένα πουλιά προσπαθούν στη συνέχεια να προσηλωθούν στα φώτα σε μια προσπάθεια να σταθεροποιήσουν την πτήση τους, η οποία καταλήγει να συγκρούεται με διάφορα εμπόδια προς την κατεύθυνση της πτήσης τους.
Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, οι εποχικές καιρικές αλλαγές έχουν κάποια επίδραση στα μαγνητικά πεδία σε μια δεδομένη περιοχή, με αποτέλεσμα να παραμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό οι ναυτικές ικανότητες -η πλοήγηση των πτηνών. Όλα αυτά είναι απόλυτα ορθολογικές και τεκμηριωμένες θεωρίες, αλλά πολλά μυστήρια συνεχίζουν να είναι μυστήρια. Για παράδειγμα, είναι ακόμα άγνωστο γιατί τόσα είδη πουλιών συγκεντρώνονται γύρω από το χωριό σε συγκεκριμένες ώρες.
Είναι επίσης ένα μυστήριο γιατί χιλιάδες πουλιά κατεβαίνουν σε ένα διάδρομο πλάτους 200 μέτρων και μήκους 1,5 χιλιομέτρου. Αυτή η λωρίδα γης με κάποιο περίεργο τρόπο προσελκύει μεγάλα σμήνη πουλιών. Έξω από αυτόν τον διάδρομο, τα πουλιά συμπεριφέρονται εντελώς φυσιολογικά και αντιδρούν στις πηγές φωτός με φυσιολογικό τρόπο. Ομοίως, οι ορνιθολόγοι είναι μπερδεμένοι και δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί τα πουλιά που συνήθως κοιμούνται τη νύχτα είναι τόσο δραστήρια.
===========
https://www.factroom.ru/facts/46925/
===========
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.