Πρώτο (διεθνές) βραβείο στον ελληνικό πολιτισμό

Κώστας Καναβούρης // Ποιητής

Μια ακόμη πρωτιά -σε παγκόσμιο επίπεδο αυτή- που φαίνεται ότι θα μείνει στα μυστικά και κρυμμένα της απαξιωμένης πολιτιστικής μας ζωής. Ισως επειδή η τρίτη θέση στη Εurovision έχει μεγαλύτερο διαφημιστικό αντίκρισμα στα ΜΜΕ...

Συνέντευξη στην Τέα Βασιλειάδου

Ετσι ή αλλιώς, στην Ελλάδα ελάχιστα, έως και καθόλου, μάθαμε για το πρώτο βραβείο που αποσπάσαμε στον 12ο διεθνή διαγωνισμό Prix Maroulic, που διοργανώνει η Κροατική Ραδιοφωνία και στον οποίο πήραν μέρος ραδιοφωνίες απ όλο τον κόσμο για τη συγγραφή και παραγωγή νέου θεατρικού έργου για το ραδιόφωνο.

Ο Κώστας Καναβούρης, καταξιωμένος ποιητής και δημοσιογράφος, με μακρά διαδρομή στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, κατέκτησε την πρώτη θέση με το έργο του - ειδικά γραμμένο για τον διαγωνισμό - «Η Μήδεια δεν βλέπει εφιάλτες».

Τι ακριβώς είναι αυτός ο διαγωνισμός;

Ο διαγωνισμός έγινε στο νησί Χβαρ, αρχαία ελληνική αποικία με το όνομα Φάρος, στις 10-16 Μαϊου 2008 και είχε δύο κατηγορίες: Θεατρικό έργο για το ραδιόφωνο και ραδιοφωνική έρευνα. Αντίστοιχος διαγωνισμός, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι το Prix Europa, που πραγματοποιείται στο Βερολίνο από τον ραδιοσταθμό Αιr Β.Β., όπου υπάρχουν 100 κατηγορίες (!) Εξω, βλέπεις, οι ραδιοφωνίες διαθέτουν τμήματα/ διευθύνσεις που εξειδικεύονται. Υπάρχει τομέας θεάτρου, όπου εργάζονται μεγάλες ομάδες ανθρώπων: Συγγραφείς, ηχολήπτες, σκηνοθέτες, συνθέτες, παραγωγοί, ηθοποιοί κ.ά.

Δηλαδή η επιτυχία μας μπορεί να θεωρηθεί πρωτοφανής...

Η επιτυχία είναι τεράστια αν σκεφθείς ότι εμείς πήγαμε με βαρκούλα και κερδίσαμε αεροπλανοφόρα. Στον διαγωνισμό αυτό μπορεί η κάθε χώρα και οι ραδιοφωνίες (δημόσιες και ιδιωτικές) κάθε χώρας να συμμετέχουν με όσα έργα θέλουν. Οι Γερμανοί, που τελικά πήραν το 2ο και το 3ο βραβείο, συμμετείχαν με τρεις παραγωγές, το BBC με δύο, οι Ιάπωνες με 3 και εμείς με μία. Τα έργα κατατίθενται στις εθνικές γλώσσες με cd (είναι δηλαδή, η παραγωγή όπως μεταδίδεται από το ραδιόφωνο) και το κείμενο στη γλώσσα του και μεταφρασμένο στα αγγλικά. Στη κριτική επιτροπή συμμετέχουν εκπρόσωποι απ όλες τις ραδιοφωνίες, κριτικοί θεάτρου, φιλόλογοι. Από την ΕΡΑ ήταν η Μάρα Καλούδη.

Και ποιο είναι αυτό το έργο που κατατρόπωσε τα... ραδιο-θηρία;

«Η Μήδεια δεν βλέπει εφιάλτες», που είναι παραγωγή της διεύθυνσης πολιτισμού και επιμόρφωσης της ΕΡΑ υπό τη διεύθυνση του ποιητή Κώστα Παπαγεωργίου. Η παραγωγή και η ραδιοφωνική προσαρμογή είναι της Μάρως Καραγιαννοπούλου και η ηχοληψία του Γιάννη Ψυχογιού. Επαιξαν η Χριστίνα Κουτσουδάκη και η Λήδα Δημητρίου. Είναι ένα έργο σκληρό. Δύο μετανάστριες, μία Βορειοηπειρώτισσα και μία γυναίκα από την Οδησσό δουλεύουν σε άσυλο παιδιών με βαριές νοητικές στερήσεις. Από την έννοια του ελέους και της αγάπης που δεν έχει όρια, ακόμη και στην αγριότητά της, φθάνουν έως το σημείο να στηρίζουν τα παιδιά που αφήνουν τη ζωή.

Είναι η πρώτη φορά που γράφεις θεατρικό έργο. Πώς το αποφάσισες;

Για μένα η ποίηση είναι η λέξη που λέγεται «Ανθρωπος». Μεταξύ της λέξης άνθρωπος και της λέξης που λέγεται «Ανθρωπος» πολλά διαμείβονται κι εκεί μέσα μπαίνει και το θέατρο και η ποίηση και η πολιτική. Προπάντων η Πολιτική. Μπαίνουν εν τέλει οι τρεις κατηγορίες της φιλοσοφίας: Αισθητική, Ηθική, Λογική. Από μια διαφορετική γωνία ξανακάλυψα τη φράση του Ρίτσου «Ο ποιητής είναι ο πρώτος έκπληκτος αναγνώστης των ποιημάτων του» γράφοντας αυτό το έργο. Οταν οι δύο αυτές γυναίκες μιλούσαν για την αγριότητα της αγάπης δεν το έγραφα: Τις άκουγα και μου ανοίχτηκε ένας καινούργιος δρόμος.

Στιγμές

Ποια ήταν η πιο γλυκιά και ποια ή πιο πικρή σου εμπειρία από τη συμμετοχή σου;

Η πιο γλυκιά ήταν φυσικά το ίδιο το βραβείο και τα λόγια που ειπώθηκαν από τα μέλη της κριτικής επιτροπής, σημαίνουσες προσωπικότητες διεθνώς, για την ποιότητα του έργου. Η πιο πικρή ήταν όταν γύρισα στην Ελλάδα, όπου λες και δεν είχε συμβεί τίποτα.

Του χρόνου...

Θα γράψω νέο έργο και θα ξαναπάω. Παράλληλα ετοιμάζω τη νέα ποιητική μου συλλογή, τα θεωρητικά μου κείμενα και προσπαθώ να συμμαζέψω τα άρθρα μου από την εφημερίδα. Εχω δρόμο...

Πηγή:Ημερησία