Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Οξυναν επικίνδυνα το αλβανικό ζήτημα στην ΠΓΔΜ τα όσα προηγήθηκαν των χθεσινών εκλογών στη γειτονική χώρα.
Τα γεγονότα και οι δηλώσεις γύρω από το θέμα αυτό κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου χάραξαν καινούργιες και βάθυναν τις παλιές διαχωριστικές γραμμές, τόσο ανάμεσα στους Σλάβους και τους Αλβανούς κατοίκους της γειτονικής χώρας όσο και ανάμεσα στα δύο μεγάλα πολιτικά στρατόπεδα των ίδιων των Αλβανών πολιτών της.
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε αρχίσει καν η ροή επίσημων εκλογικών αποτελεσμάτων, ώστε να διαφανεί ποιο από τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα επικρατεί στις προτιμήσεις των Αλβανών ψηφοφόρων, το βέβαιο όμως είναι πως το αλβανικό θέμα θα κυριαρχήσει στην πολιτική ζωή της ΠΓΔΜ την επόμενη περίοδο, με περισσότερο ή λιγότερο δραματικό τρόπο.
Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αυτές οι πρόωρες εκλογές προκλήθηκαν ουσιαστικά από τον Θάτσι(φωτό), τον Αλβανό εταίρο του πρωθυπουργού Γκρούεφσκι, όταν απέσυρε την υποστήριξή του στην κυβέρνηση απαιτώντας περισσότερα δικαιώματα για τους Αλβανούς και καταγγέλλοντας τον πρωθυπουργό ότι επιχειρεί να παραβιάσει τη συμφωνία της Αχρίδας, βάσει της οποίας έληξαν τον Αύγουστο του 2001 οι ένοπλες συγκρούσεις Σλάβων - Αλβανών της ΠΓΔΜ με εκατοντάδες νεκρούς.
Η εντυπωσιακή προεκλογική συγκέντρωση την Παρασκευή του ισχυρότερου αλβανικού κόμματος, της Δημοκρατικής Ενωσης για την Ενσωμάτωση (ΔΕΕ) υπό την ηγεσία του Αλί Αχμέτι (φωτό), πρώην αρχηγού των ανταρτών του UCK της ΠΓΔΜ, υπήρξε σταθμός για τουλάχιστον δύο λόγους.
Πρώτον, επειδή το αλβανικό φρόνημα και τα συνθήματα υπέρ του Κοσόβου που κυριάρχησαν επαναβεβαίωσαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ έχουν αποκλειστικά και μόνο αλβανική εθνική συνείδηση και κανενός είδους «μακεδονική».
Η εντυπωσιακή προεκλογική συγκέντρωση την Παρασκευή του ισχυρότερου αλβανικού κόμματος, της Δημοκρατικής Ενωσης για την Ενσωμάτωση (ΔΕΕ) υπό την ηγεσία του Αλί Αχμέτι (φωτό), πρώην αρχηγού των ανταρτών του UCK της ΠΓΔΜ, υπήρξε σταθμός για τουλάχιστον δύο λόγους.
Πρώτον, επειδή το αλβανικό φρόνημα και τα συνθήματα υπέρ του Κοσόβου που κυριάρχησαν επαναβεβαίωσαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ έχουν αποκλειστικά και μόνο αλβανική εθνική συνείδηση και κανενός είδους «μακεδονική».
Δεύτερον, επειδή αυτή η αλβανική συνείδηση τους οδήγησε μέχρι του σημείου να υπάρξουν στη συγκέντρωση αυτή συνθήματα του τύπου... «η Μακεδονία είναι ελληνική»!
Είναι γνωστό φυσικά στους πολιτικούς παρατηρητές ότι οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ αδιαφορούν παντελώς για το όνομα της χώρας τους και ότι τάσσονται αναφανδόν υπέρ της αλλαγής του ονόματος και αποδέχονται ονομασία χωρίς καν τη λέξη Μακεδονία, αν αυτό αποτελεί προϋπόθεση ένταξης της ΠΓΔΜ στην ΕΕ και ιδίως στο ΝΑΤΟ.
Ο λόγος είναι πως θεωρούν την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ ως προθάλαμο της απόσχισης των αλβανικών εδαφών από την ΠΓΔΜ και της ένταξής τους στο Κόσοβο, ώστε στη συνέχεια ολόκληρο αυτό το «μεγάλο Κόσοβο» να ενωθεί με την Αλβανία για να σχηματιστεί επιτέλους η «Μεγάλη Αλβανία» που θα συμπεριλαμβάνει ολόκληρο το αλβανικό έθνος.
Το να διακηρύσσουν, όμως, ανοιχτά σε προεκλογική συγκέντρωση και πορεία ότι «η Μακεδονία είναι ελληνική» σηματοδοτεί αναμφισβήτητα την υπέρβαση της πιο κρίσιμης κόκκινης γραμμής για τη σχέση τους με τους Σλάβους συμπατριώτες τους. Αυτό το χάσμα δεν γεφυρώνεται καθόλου εύκολα, όσες κινήσεις συμβιβασμού και αν γίνουν σε επίπεδο κορυφής, ακόμη και αν τελικά ο Αλί Αχμέτι συμμετάσχει στην κυβέρνηση, μέσω αυτού του πολιτικού εκβιασμού που υποδηλώνει ακόμη και προσφυγή στα όπλα.
Παράλληλα, αυτή η τόσο μαχητική γραμμή του Αλί Αχμέτι διευρύνει την απόσταση ανάμεσα σε αυτόν και τον Μεντούχ Θάτσι, ο οποίος σε αυτήν τη φάση δρα σαφώς πιο ενσωματωμένος τόσο στην κυρίαρχη σλαβική πολιτική της ΠΓΔΜ όσο και στην κυρίαρχη αλβανική πολιτική απέναντι στην ΠΓΔΜ, η οποία εμφανίζεται να κινείται μέσα στο πλαίσιο της γραμμής της Ουάσιγκτον.
Ρίχνοντας το τόσο ριζοσπαστικό όσο και προκλητικό για το πλαίσιο της ΠΓΔΜ σύνθημα «η Μακεδονία είναι ελληνική», έστω και ανεπίσημα, ο Αλί Αχμέτι προσδοκά να κερδίσει τη στήριξη της Αθήνας προς τους Αλβανούς της ΠΓΔΜ, προσβλέποντας σε απόσχιση των αλβανικών περιοχών της χώρας αυτής κάποια στιγμή και μάλλον σύντομα. Αυτονόητο είναι πως ελπίζει σε ανταπόδοση εκ μέρους της Ελλάδας, με πρώτο βήμα την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου.
Αυτή η γραμμή τον φέρνει σε αντίθεση με τη γραμμή των Τιράνων και της Πρίστινας. Είναι χαρακτηριστικό π.χ. ότι η κοσοβάρικη εφημερίδα «Κόχα Ντιτόρε» έγραφε την Παρασκευή ότι η ΠΓΔΜ θα αναγνωρίσει το Κόσοβο εντός του Ιουνίου, «ώστε να κερδίσει την υποστήριξη των Αλβανών της Μακεδονίας, του Κοσόβου και της Αλβανίας στη διένεξη με την Ελλάδα για το θέμα της ονομασίας».
Πρέπει να τονιστεί ότι θα ήταν εξωφρενικό να αναγνωρίσουν τα Σκόπια το Κόσοβο, από τη στιγμή που δεν έχουν καν καθοριστεί οριστικά τα σύνορα ΠΓΔΜ - Κοσόβου σε κάποια σημεία, συν το γεγονός ότι μια τέτοια κίνηση θα επιδείνωνε δραματικά τις σχέσεις των Σκοπίων με τη Σερβία, απειλώντας την ΠΓΔΜ με πλήρη απομόνωση από όλους τους γείτονές της.
ΓΙΑ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΟΝΟΜΑ
Πιο δύσκολη τώρα η λύση
Χειρότερες είναι τώρα οι προοπτικές εξεύρεσης κοινά αποδεκτής λύσης στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Ο εθνικιστής πρωθυπουργός Γκρούεφσκι επικέντρωσε όλη την προεκλογική εκστρατεία του γύρω από το όνομα και εκτόξευσε στα ύψη τον αλυτρωτισμό των Σλάβων, με κορωνίδα τον ηγέτη της ορθόδοξης εκκλησίας των Σκοπίων που έθεσε θέμα... Θεσσαλονίκης!
Η ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης μεταξύ των Αλβανών και οι δυσκολίες που σίγουρα θα ακολουθήσουν για τον σχηματισμό κυβέρνησης δεν διευκολύνουν υποχωρήσεις στο θέμα του ονόματος. Αντιθέτως, τα Σκόπια θα επιχειρήσουν να αξιοποιήσουν τις συγκρούσεις, ώστε Αμερικανοί και Ευρωπαίοι να πιέσουν την Ελλάδα να κάνει υποχωρήσεις με το επιχείρημα «αφήστε να τους βάλουμε στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ για να μη διαλυθούν»!
Πηγή:Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.