Ο πατέρας Γκαμπριέλ Αμόρθ ήταν ένας Ιταλός ιερέας που έγινε γνωστός ως ο αρχιεξορκιστής του Βατικανού. Μετά από μια πολυσύχναστη καριέρα ως δικηγόρος και στρατιωτικός, αφιέρωσε τη ζωή του στην εκκλησία και τελικά στον εξορκισμό. Ισχυρίστηκε ότι είχε πραγματοποιήσει πάνω από 70.000 εξορκισμούς κατά τη διάρκεια της ζωής του, αντιμετωπίζοντας πολλές ασυνήθιστες και ακραίες περιπτώσεις. Η πίστη και η αφοσίωσή του στην αποστολή του έγιναν θρύλος, και η ιστορία του έχει εμπνεύσει πολλούς, ακόμα και στον κινηματογράφο.
----------
οι "Εξορκιστές" αναφέρονται συχνά στην παράδοση της Εκκλησίας. Στην ορθόδοξη παράδοση, οι εξορκισμοί είναι πράξεις που στοχεύουν στην απαλλαγή από τη δαιμονική επήρεια και συχνά συνδέονται με την τελετουργία του Βαπτίσματος. Οι εξορκιστές, στο πλαίσιο της Εκκλησίας, είναι οι ιερείς που διεξάγουν αυτές τις πράξεις με σκοπό την πνευματική θεραπεία και την προστασία από το κακό.
-----------------------
Οι εξορκιστές είναι συνήθως ιερείς ή άτομα με ειδικές δυνάμεις και δεξιότητες που εκτελούν τελετουργίες με σκοπό την εκδίωξη δαιμόνων ή άλλων κακών πνευματικών οντοτήτων. Χρησιμοποιούν μια σειρά από θρησκευτικές πρακτικές, όπως προσευχές, κινήσεις, εικόνες και φυλακτά, για να επιτύχουν την απομάκρυνση των ανεπιθύμητων πνευμάτων. Η πρακτική του εξορκισμού έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία και συνδέεται με πολλές θρησκείες, αν και στις μέρες μας η συχνότητα της εφαρμογής της έχει μειωθεί.
---------------
-----------------------
Οι εξορκιστές είναι συνήθως ιερείς ή άτομα με ειδικές δυνάμεις και δεξιότητες που εκτελούν τελετουργίες με σκοπό την εκδίωξη δαιμόνων ή άλλων κακών πνευματικών οντοτήτων. Χρησιμοποιούν μια σειρά από θρησκευτικές πρακτικές, όπως προσευχές, κινήσεις, εικόνες και φυλακτά, για να επιτύχουν την απομάκρυνση των ανεπιθύμητων πνευμάτων. Η πρακτική του εξορκισμού έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία και συνδέεται με πολλές θρησκείες, αν και στις μέρες μας η συχνότητα της εφαρμογής της έχει μειωθεί.
---------------
😈✅💎
σχετικό βίντεο στον Κώδικα Μυστηρίων στις 7-7-24
ΣΟΚ με αυτή την αποκάλυψη για εξ@ρκισμούς!
---------------
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι εξορκισμού που έχουν εφαρμοστεί σε διάφορες πολιτισμικές και θρησκευτικές παραδόσεις. Η αποτελεσματικότητα μιας μεθόδου εξορκισμού μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την πολιτισμική και θρησκευτική παράδοση, καθώς και την προσωπική πίστη του ατόμου που εκτελεί τον εξορκισμό.
Στην Χριστιανική παράδοση, οι εξορκισμοί συχνά περιλαμβάνουν την ανάγνωση ειδικών προσευχών και την χρήση ιερών συμβόλων. Στον σαμανισμό, οι εξορκισμοί μπορεί να περιλαμβάνουν τελετουργικούς χορούς και την χρήση φυσικών στοιχείων για την επικοινωνία με τα πνεύματα. Επιπλέον, οι μέθοδοι μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την περίπτωση και την πίστη του ατόμου που εκτελεί τον εξορκισμό.
-----------------------
Η διαδικασία του εξορκισμού, παρόλο που είναι μια αρχαία και συχνά τελετουργική πρακτική, μπορεί να συνοδεύεται από κινδύνους, ειδικά όταν δεν διεξάγεται από εκπαιδευμένους και εξουσιοδοτημένους ιερείς. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι εξορκισμοί μπορεί να έχουν ψυχολογικές επιπτώσεις στα άτομα που υποβάλλονται σε αυτούς, ή να οδηγήσουν σε φυσική βλάβη εάν συνοδεύονται από έντονες φυσικές πρακτικές. Είναι σημαντικό να προσεγγίζονται με σοβαρότητα και με την κατάλληλη θρησκευτική και ιατρική καθοδήγηση.
------------
Αποκαλύψεις του αρχιεξορκιστή του Βατικανού: τι προειδοποίησε και φοβόταν ο πατέρας Gabriel AmorthΣτην Χριστιανική παράδοση, οι εξορκισμοί συχνά περιλαμβάνουν την ανάγνωση ειδικών προσευχών και την χρήση ιερών συμβόλων. Στον σαμανισμό, οι εξορκισμοί μπορεί να περιλαμβάνουν τελετουργικούς χορούς και την χρήση φυσικών στοιχείων για την επικοινωνία με τα πνεύματα. Επιπλέον, οι μέθοδοι μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την περίπτωση και την πίστη του ατόμου που εκτελεί τον εξορκισμό.
-----------------------
Η διαδικασία του εξορκισμού, παρόλο που είναι μια αρχαία και συχνά τελετουργική πρακτική, μπορεί να συνοδεύεται από κινδύνους, ειδικά όταν δεν διεξάγεται από εκπαιδευμένους και εξουσιοδοτημένους ιερείς. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι εξορκισμοί μπορεί να έχουν ψυχολογικές επιπτώσεις στα άτομα που υποβάλλονται σε αυτούς, ή να οδηγήσουν σε φυσική βλάβη εάν συνοδεύονται από έντονες φυσικές πρακτικές. Είναι σημαντικό να προσεγγίζονται με σοβαρότητα και με την κατάλληλη θρησκευτική και ιατρική καθοδήγηση.
------------
14 Μαΐου 2023
Ο διάβολος μισεί τα Λατινικά, λέει ο αρχικαθολικός εξορκιστής, ο πατέρας Γκάμπριελ Άμορθ. Το 1990 ίδρυσε τη Διεθνή Ένωση Εξορκιστών και έκανε εξορκισμούς σε όλο τον κόσμο.
Το βιβλίο του Marcello Stanzione The Devil Fears Me αποκαλύπτει στους αναγνώστες τις λεπτομέρειες της καθημερινής του μάχης με το κακό. Στη δημοσίευση δεν θα συναντήσετε έναν μάγο ή έναν τρελό. Ένας αληθινός χριστιανός πιστός και ταπεινός ιερέας δείχνει τη σκοτεινή πλευρά της ύπαρξής μας, περιγράφοντας πραγματικές συναντήσεις με διαβολικές δυνάμεις.
Θα σας πούμε στο άρθρο μας πώς πραγματοποιείται το τελετουργικό και ποια μυστικά αποκάλυψε ο αρχιεξορκιστής του Βατικανού .
Πέρυσι έγινε γνωστό ότι η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, για πρώτη φορά, σε ξεχωριστό έγγραφο, ρυθμίζει και γενικεύει την πρακτική του εξορκισμού και τις προϋποθέσεις για τη νόμιμη χρήση του. Είναι ακόμη άγνωστο ποια συγκεκριμένα σημάδια δαιμονικής κατοχής θα αναφέρονται στο έγγραφο.
Αυτή την εποχή, υπάρχουν 4 εξορκιστές που εργάζονται στην Καθολική Εκκλησία της Ρώμης και περίπου 300 σε όλο τον κόσμο, πολλοί από αυτούς ήταν μαθητές του πατέρα Gabriel Amorth. Έχει διανύσει πολύ δρόμο πριν γίνει ο κύριος μαχητής ενάντια στο κακό.
Το 1986, ο Βικάριος της Ρώμης του ανέθεσε να βοηθήσει τον πατέρα Candido Amantini, ο οποίος ήταν ο κύριος εξορκιστής εκείνη την εποχή. Το 1992, ο πατέρας Amorth διορίστηκε ως διάδοχός του.
Τα επόμενα χρόνια ονομάστηκε «Εξορκιστής του Βατικανού», «Αρχηγός Εξορκιστής της Ρώμης» και «Προσμηναγός των Εξορκιστών». Έχει πραγματοποιήσει με επιτυχία χιλιάδες εξορκισμούς και το 1990 ίδρυσε και ηγήθηκε της Διεθνούς Ένωσης Εξορκιστών. Ο κληρικός έδωσε μερικές συνεντεύξεις στις οποίες τόνισε ότι η σύγχρονη επιστήμη, η ψυχολογία και η ιατρική δεν μπορούν να βοηθήσουν όσους βρίσκονται υπό την επιρροή του Σατανά. Μόνο η δύναμη του Χριστού μπορεί να απαλλάξει έναν άνθρωπο από αυτό το είδος ψυχικής, πνευματικής ή σωματικής οδύνης.
Ακόμα από την ταινία "The Vatican Exorcist"
Όταν ο πατέρας Amorth πέθανε το 2016, σε ηλικία 91 ετών, ήταν ο πιο διάσημος εξορκιστής στον κόσμο, ένας θρυλικός κυνηγός δαιμόνων. Έχουν γραφτεί βιβλία για αυτόν και πρόσφατα γυρίστηκε μια ταινία με τον Ράσελ Κρόου στον ομώνυμο ρόλο, η οποία, παρεμπιπτόντως, επικρίθηκε από τη Διεθνή Ένωση Εξορκιστών.
Τι κατάφερε να καταλάβει ο ιερέας του Βατικανού μετά από πολλά χρόνια υπηρεσίας, τι φοβόταν και τι ήθελε να προειδοποιήσει, διαβάστε παρακάτω.
Τελετουργικό εκδίωξης
Ο William Friedkin, ένας Αμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος, πέρασε πολύ καιρό προσπαθώντας να κλείσει ένα ραντεβού με τον πατέρα Gabriel Amorth. Ήθελε να κάνει μια απίστευτη ταινία για τον εξορκισμό και για να το κάνει αυτό χρειαζόταν να δει το κακό προσωπικά. Του παρουσιάστηκε αυτή η ευκαιρία.
Είναι 2015, στο μικρό γραφείο του στον τρίτο όροφο στο Βατικανό, ο αιδεσιμότατος Gabriel Amorth προετοιμάζεται για τον επόμενο πελάτη του. Υπάρχει ένα κρεβάτι με σφιχτά σχοινιά στη γωνία και πολλές καρέκλες κοντά. Στους τοίχους υπάρχουν εικόνες της Παναγίας. Δίπλα στην καρέκλα βρίσκεται η Βίβλος και άλλα αντίγραφα βιβλίων στα λατινικά.
Ο 90χρονος ιερέας είναι ήδη ντυμένος στα μαύρα, κινείται αργά, αλλά το συγκεντρωμένο, θαρραλέο βλέμμα του αποκαλύπτει τη δύναμη που τον βοήθησε να παραμείνει ο αρχιεξορκιστής του Βατικανού τα τελευταία 30 χρόνια.
Ο διάδρομος ήταν άδειος και σκοτεινός. Ψιθυριστές φωνές και βήματα ήρθαν σαν από τον τάφο. Ο παλιός του εχθρός περίμενε.
Ο William Friedkin πήρε την άδεια να κινηματογραφήσει την ιεροτελεστία του εξορκισμού.
Στις τρεις ακριβώς το μεσημέρι, ο Άμορθ άρχισε να εκτελεί το τελετουργικό του εξορκισμού. Η δαιμονισμένη γυναίκα, Ρόουζ, ήταν περίπου 30 ετών, μαυρομάλλης, ψηλή και λεπτή. Η μελαχρινή και ελκυστική κοπέλα είχε ανώτερη μόρφωση, αλλά δεν μπορούσε να εργαστεί λόγω επιληπτικών κρίσεων και αλλαγών στη συμπεριφορά που την έπιασαν, ειδικά τις χριστιανικές γιορτές.
Μια μέρα ο αδερφός της είδε ένα κορίτσι στο πάτωμα, να σπάζει και να γρυλίζει σαν λύκος. Όταν αυτό συνεχίστηκε για αρκετές μέρες, την πήγε σε έναν ψυχίατρο, ο οποίος δεν μπορούσε να τη βοηθήσει και τη συμβούλεψε να δει τον πατέρα Amorth.
Ο πατέρας Γαβριήλ επέμενε όποιος έρθει πρώτα κοντά του να ζητήσει βοήθεια από την παραδοσιακή ιατρική και την ψυχιατρική.
«Από τους εκατό ανθρώπους που απευθύνονται σε εμένα για βοήθεια», εξήγησε, «ένας ή το πολύ δύο μπορεί να αποδειχθούν δαιμονισμένοι».
Η τελετή έγινε παρουσία πέντε ισχυρών ανδρών. Τέσσερις από αυτούς ήταν μεσήλικες ιερείς. Ο πέμπτος, ο Αλεσάντρο, κοντόχοντρος και δυνατός, με κοντά κόκκινα σγουρά μαλλιά, ήταν ο προσωπικός βοηθός του πατέρα Άμορθ για επτά χρόνια.
Ο σκηνοθέτης καθόταν δύο βήματα μακριά από τη Ρόζα όταν έγινε ορατή η αγωνία της. Η οικογένειά της στεκόταν στον τοίχο στα δεξιά του. Ο πατέρας Amorth κάλεσε όλους να τον ακολουθήσουν στην προσευχή του Κυρίου και στην Ave Maria. Στη συνέχεια επικαλέστηκε τον Άγιο Ιωσήφ, τον Padre Pio, τον πατέρα Αμαντίνη και την Υπεραγία Θεοτόκο, ζητώντας την προστασία τους.
Το κεφάλι της Ρόουζ άρχισε να γνέφει ακούσια. Τα μάτια της γύρισαν ξανά στο κεφάλι της και έπεσε σε μια βαθιά έκσταση. Ο πατέρας Amorth μίλησε λατινικά με δυνατή, καθαρή φωνή, χρησιμοποιώντας το ρωμαϊκό τελετουργικό του 1614 του Paul V. Ζήτησε από τον Κύριο να την ελευθερώσει από τη δαιμονική μόλυνση.
Το σώμα της Ρόουζ άρχισε να πάλλεται και ούρλιαξε πριν ξαναπέσει σε έκσταση. Ο πατέρας Άμορθ έβαλε το δεξί του χέρι στην καρδιά της. Χωρίς προειδοποίηση, η Ρόουζ άρχισε να χτυπάει βίαια. Πέντε άνδρες βοηθοί πάλεψαν να την κρατήσουν κάτω. Στα χείλη της σχηματίστηκε αφρός.
«SANCTISSIMO DOMINE MIGRA» (Αφήστε την να φύγει, Παντοδύναμος Θεέ!) - φώναξε ο εξορκιστής. Η Ρόουζ δεν μιλούσε ούτε καταλάβαινε λατινικά, αλλά έσκυψε μπροστά και φώναξε στο πρόσωπο του πατέρα Άμορθ: «ΜΑΙ!!!» (Ποτέ!!)
Μια άλλη φωνή από τα βάθη της ψυχής της φώναξε στο πρόσωπό του: «ΜΗ ΤΗΝ ΑΓΓΙΖΕΙΣ! ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΓΓΙΞΕΙΣ ΠΟΤΕ!!!” Τα μάτια της ήταν ακόμα κλειστά. Ο πατέρας Amorth φώναξε: «Παρατήστε! Ανήκει στον Ιησού Χριστό! Η συζήτηση στα λατινικά συνεχίστηκε για αρκετά λεπτά.
Σύντομα η Ρόουζ ξύπνησε αργά και κάθισε. Ήταν ατημέλητη και δεν θυμόταν τίποτα για το τι συνέβη.
Το κορίτσι ρωτήθηκε αν ένιωθε καλύτερα μετά το τελετουργικό. «Κάθε φορά νιώθω ότι απελευθερώνομαι. Νιώθω τον διάβολο να υποφέρει μέσα μου», απάντησε εκείνη.
Αποκαλύψεις και φόβοι του πατέρα Gabriel Amorth
Πριν από τη διεξαγωγή μιας συνεδρίας εξορκισμού, ένα άτομο πρέπει να υποβληθεί σε ιατρική και ψυχολογική εξέταση, να ζητήσει συμβουλές από άλλα άτομα, να λάβει τη συγκατάθεση της επισκοπής και αφού διαπιστωθεί η δαιμονική κατοχή, αρχίζει η διαδικασία του εξορκισμού. Ο πατέρας Gabriel Amorth είπε ότι πάντα προσπαθούσε να ανακουφίσει τα μεγάλα βάσανα των ανθρώπων που βρέθηκαν στη λαβή του κακού.
Ο πατέρας Amorth πολέμησε τον διάβολο ένας εναντίον ενός για δεκαετίες, εκτελώντας κυριολεκτικά δεκάδες χιλιάδες τελετουργίες. Ισχυρίστηκε ότι σε 30 χρόνια συνάντησε τον διάβολο 60 χιλιάδες φορές .Ο ιερέας είπε ότι ο διάβολος μισεί τα λατινικά και προτιμά να μιλάει αγγλικά, ακόμα κι αν ο δαιμονισμένος δεν ξέρει τη γλώσσα. Μεταξύ των συμπτωμάτων της εμμονής, ονόμασε τους πονοκεφάλους και τις κράμπες στο στομάχι, που μπορούν εύκολα να συγχέονται με μια κοινή ασθένεια.
Ο επικεφαλής εξορκιστής του Βατικανού σημείωσε ότι συχνά κακές δυνάμεις κατοικούν μεσήλικες γυναίκες που έχουν αδυναμία στις πνευματιστικές συναυλίες και ενδιαφέρονται για τη μαύρη μαγεία.
Το Βατικανό ενέκρινε τον εξορκισμό το 2014. Ο Πάπας Βενέδικτος XVI είναι υποστηρικτής του έργου του Amorth, ο οποίος είπε ότι συναντήθηκε μαζί του περισσότερες από μία φορές όταν ο καρδινάλιος Ratzinger ήταν επικεφαλής της Congregation for the Doctrine of the Faith.
Ο κληρικός γνώριζε ότι οι απόψεις για τον εξορκισμό διέφεραν εντός της εκκλησίας. Κάποιοι εγκρίνουν, άλλοι είναι δύσπιστοι και δεν αναγνωρίζουν το τελετουργικό.
«Πιστεύω ότι οι επίσκοποι που δεν διορίζουν εξορκιστές διαπράττουν θανάσιμο αμάρτημα», μοιράστηκε τους φόβους του ο πατέρας Άμορθ.
================
Στην Ελλάδα, οι εξορκισμοί είναι μια πρακτική που συνεχίζεται ακόμη και στον 21ο αιώνα, με ιστορικές ρίζες που εκτείνονται πολύ πριν από την εποχή του χριστιανισμού. Η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδας παρέχει οδηγίες για την εξάσκηση των εξορκισμών, οι οποίοι διεξάγονται από ιερείς της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτοί οι ιερείς ακολουθούν τις παραδόσεις και τις τελετές που έχουν καθιερωθεί για την απομάκρυνση των δαιμονικών επιρροών, σύμφωνα με τις δοξασίες της Εκκλησίας.
Στην Ελλάδα, οι περιπτώσεις που θεωρούνται ότι απαιτούν εξορκισμό είναι συνήθως συνδεδεμένες με βαθιά προσωπικές πεποιθήσεις και θρησκευτικές παραδόσεις. Οι ιερείς που εκτελούν τους εξορκισμούς συνήθως ακολουθούν αυστηρά τις οδηγίες της Εκκλησίας και ενεργούν μετά από συγκεκριμένα κριτήρια και διαδικασίες. Η ανάγκη για εξορκισμό καθορίζεται από την Εκκλησία και εξαρτάται από την εκτίμηση της κάθε περίπτωσης ατομικά. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχουν διαθέσιμες λεπτομερείς πληροφορίες για συγκεκριμένα κρούσματα που έχουν υποβληθεί σε εξορκισμό.
Οι παραδόσεις των εξορκισμών στην Ελλάδα είναι βαθιά ριζωμένες στην θρησκευτική και πολιτιστική κληρονομιά της χώρας. Συνήθως, οι εξορκισμοί περιλαμβάνουν την ανάγνωση ειδικών προσευχών ή ακολουθιών από τον ιερέα, η χρήση ιερών συμβόλων όπως το σταυρό, καθώς και το αγιασμό με αγίασμα. Αυτές οι τελετές είναι σχεδιασμένες για να προσφέρουν πνευματική ανακούφιση και προστασία, και διεξάγονται με σεβασμό στις παραδόσεις και τις πεποιθήσεις της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η παρουσία και η επίδραση των δαιμόνων είναι θέματα που συνήθως αντιμετωπίζονται μέσα από την προσωπική πίστη και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Στην Ελληνική Ορθόδοξη παράδοση, οι δαίμονες θεωρούνται ως πνεύματα που μπορεί να προκαλέσουν πνευματική ή σωματική βλάβη και γι' αυτό οι εξορκισμοί χρησιμοποιούνται ως μέσο προστασίας και θεραπείας. Ωστόσο, η επιστήμη δεν υποστηρίζει την ύπαρξη δαιμόνων ως αιτία φυσικών ή ψυχολογικών φαινομένων, και οι αναφορές σε κινδύνους από δαίμονες βασίζονται σε παραδοσιακές πεποιθήσεις παρά σε επιστημονικά ευρήματα.
Η επίδραση των παραδοσιακών δαιμόνων στους νέους στην Ελλάδα μπορεί να είναι πολυδιάστατη, καθώς συχνά αντανακλά την πολιτιστική κληρονομιά και τις πνευματικές πεποιθήσεις. Στην αρχαία ελληνική κουλτούρα, οι δαίμονες θεωρούνταν ως μεσάζοντες μεταξύ ανθρώπων και θεών, ενώ στη σύγχρονη εποχή, η έννοια του δαίμονα μπορεί να ερμηνευτεί μεταφορικά, αντικατοπτρίζοντας εσωτερικές συγκρούσεις ή προκλήσεις. Η παρουσία τους στη λογοτεχνία, την τέχνη και τα μέσα ενημέρωσης μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη των νέων για τον κόσμο και τη θέση τους σε αυτόν.
Στην Ελλάδα, οι εξορκισμοί είναι μια πρακτική που εξακολουθεί να εφαρμόζεται, με περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί και συζητηθεί δημόσια. Παράδειγμα αποτελεί ο "παπα-Γιάννης τον Εξορκιστή" του Περάματος, ο οποίος έλαβε προσοχή για τις εξορκιστικές του δραστηριότητες.
Ο "παπα-Γιάννης τον Εξορκιστή" του Περάματος είναι γνωστός για τις εξορκιστικές του δραστηριότητες. Αν και οι λεπτομέρειες γύρω από τις συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν είναι ευρέως διαθέσιμες, φαίνεται ότι έχει κερδίσει μια σημαντική προσοχή για το έργο του στην περιοχή. Οι εξορκισμοί συνδέονται συχνά με την παράδοση και την πίστη, και οι ιερείς όπως ο παπα-Γιάννης ακολουθούν τις θρησκευτικές τελετές που έχουν καθιερωθεί από την Εκκλησία. Παρόλο που η πρακτική των εξορκισμών μπορεί να φαίνεται ασυνήθιστη σε κάποιους, για άλλους αποτελεί μέρος μιας πνευματικής διαδικασίας και παράδοσης.
Ο "παπα-Γιάννης τον Εξορκιστή" του Περάματος έλαβε προσοχή για τις εξορκιστικές του δραστηριότητες, καθώς φαίνεται να έχει αναλάβει πολλές περιπτώσεις με στόχο την απομάκρυνση κακών πνευμάτων. Οι πιστοί συρρέουν στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στο Πέραμα, ελπίζοντας σε θεραπεία και πνευματική ανακούφιση. Η δημοσιότητα που έλαβε οφείλεται στην αναζήτηση βοήθειας από ανθρώπους που αισθάνονται ότι επηρεάζονται από δυνάμεις του σκότους.
Επίσης, ιστορικές αναφορές σε εξορκισμούς υπάρχουν από την αρχαιότητα, όπως στη Βαβυλώνα, όπου τα κείμενα αναφέρουν τελετουργικά και οδηγίες για την απομάκρυνση κακών πνευμάτων. Ωστόσο, πολλές από αυτές τις περιπτώσεις παραμένουν στο πεδίο της προσωπικής πίστης και της θρησκευτικής παράδοσης.
Στην Ελλάδα, οι εξορκισμοί είναι μια πρακτική που εξακολουθεί να εφαρμόζεται από ιερείς της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πρόσφατα, τελετές εξορκισμού προκάλεσαν συζητήσεις και αντιδράσεις, όπως αυτές που διεξήχθησαν από την αυτοαποκαλούμενη "Εκκλησία των Εθνών" στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη. Αυτά τα γεγονότα έλαβαν ευρεία δημοσιότητα και προκάλεσαν εισαγγελική παρέμβαση. Οι εξορκισμοί, ενώ είναι μέρος της θρησκευτικής πρακτικής, συχνά συνδέονται με ζητήματα πίστης και παράδοσης.
Οι τελετές εξορκισμού που διεξήχθησαν από την αυτοαποκαλούμενη "Εκκλησία των Εθνών" στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια δύο Κυριακών, μία τον Ιούλιο και μία τον Αύγουστο. Αυτές οι εκδηλώσεις προκάλεσαν συζητήσεις και αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία και έλαβαν ευρεία δημοσιότητα. Επιπλέον, η οργάνωση είχε σκοπό να πραγματοποιήσει και άλλες τέσσερις τελετές τον Σεπτέμβριο.
Οι τελετές εξορκισμού που διεξήχθησαν από την αυτοαποκαλούμενη "Εκκλησία των Εθνών" στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκαν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2022. Αυτές οι τελετές προκάλεσαν αντιδράσεις και συζητήσεις στην τοπική κοινωνία και έλαβαν ευρεία δημοσιότητα, με την παρουσία της αστυνομίας κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων.
Οι τελετές εξορκισμού που διεξήχθησαν από την "Εκκλησία των Εθνών" στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη προκάλεσαν αντιδράσεις λόγω της δημόσιας φύσης των εκδηλώσεων και των ανησυχιών για την ασφάλεια και την τάξη. Η αστυνομία παρενέβη καθώς οι διοργανωτές φέρονται να μην είχαν την απαιτούμενη άδεια για τη λειτουργία του χώρου λατρείας όπου πραγματοποιούνταν οι εξορκισμοί.
Οι εξορκισμοί από την "Εκκλησία των Εθνών" πραγματοποιήθηκαν σε έναν χώρο που προηγουμένως λειτουργούσε ως κέντρο διασκέδασης κοντά στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" στην Θεσσαλονίκη. Η "Εκκλησία των Εθνών" ιδρύθηκε το 2015 από τον Χάρη Τσακωνίδη, γνωστό ως πάτερ Χαράλαμπος, και είναι μια αυτόνομη χριστιανική οργάνωση. Οι εξορκισμοί πραγματοποιήθηκαν στα αγγλικά, προκειμένου να είναι κατανοητοί και στους τουρίστες που παραβρέθηκαν στις τελετές.
Δεν υπάρχει διαθέσιμη μια συγκεκριμένη αρίθμηση των εκκλησιών στην Ελλάδα που διεξάγουν εξορκισμούς. Οι εξορκισμοί είναι μια πρακτική που συνδέεται με την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και γίνονται σύμφωνα με τις θρησκευτικές παραδόσεις και τις κανονικές διαδικασίες. Οι εξορκισμοί πραγματοποιούνται από ιερείς που έχουν την κατάλληλη άδεια και εκπαίδευση για να τελέσουν τέτοιες τελετές, και συνήθως γίνονται σε περιπτώσεις που θεωρούνται απαραίτητες από την Εκκλησία.
--------------------------------------
Η τελευταία ταινία στο είδος του εξορκισμού που κυκλοφόρησε είναι ο "Εξορκισμός" (The Exorcism), μια αμερικάνικη παραγωγή του 2024 σε σκηνοθεσία του Τζόσουα Τζον Μίλερ. Πρωταγωνιστούν οι Ράσελ Κρόου, Σαμ Γουόρθινγκτον, Κλόι Μπέιλι, και Ράιαν Σίμπκινς. Η ταινία ακολουθεί έναν βετεράνο ηθοποιό που αρχίζει να δείχνει σημάδια ψυχολογικής κατάρρευσης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας ταινίας υπερφυσικού τρόμου.
"Ο Εξορκισμός" (The Exorcism) είναι μια ταινία τρόμου που κυκλοφόρησε το 2024, με διάρκεια 93 λεπτά. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός πρώην σταρ του Χόλιγουντ, ο οποίος αρχίζει να εκδηλώνει ανησυχητική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ενός ριμέικ του "Εξορκιστή". Η αποξενωμένη κόρη του προσπαθεί να καταλάβει αν ο πατέρας της έχει επιστρέψει στις παλιές του συνήθειες ή αν αντιμετωπίζει κάτι πιο σκοτεινό.
"Ο Εξορκισμός" (The Exorcism) είναι μια ταινία τρόμου που κυκλοφόρησε το 2024, με διάρκεια 93 λεπτά. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός πρώην σταρ του Χόλιγουντ, ο οποίος αρχίζει να εκδηλώνει ανησυχητική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ενός ριμέικ του "Εξορκιστή". Η αποξενωμένη κόρη του προσπαθεί να καταλάβει αν ο πατέρας της έχει επιστρέψει στις παλιές του συνήθειες ή αν αντιμετωπίζει κάτι πιο σκοτεινό.
---------------------
Ο πατέρας Gabriele Amorth, γνωστός για το έργο του ως εξορκιστής της Διακοσμήσεως της Ρώμης, ίδρυσε τη Διεθνή Ένωση Εξορκιστών το 1990 και έγινε ένα από τα πιο διάσημα και αμφιλεγόμενα πρόσωπα στην Καθολική Εκκλησία στη σύγχρονη εποχή. Η συμμετοχή του στο ντοκιμαντέρ του Netflix "The Devil and Father Amorth" και η συνεργασία του με τον William Friedkin, σκηνοθέτη του "The Exorcist", αποτελούν μέρος της κληρονομιάς του. Η Ένωση προσφέρει εκπαίδευση και υποστήριξη στους εξορκιστές και βοηθά στην ευαισθητοποίηση για το ζήτημα της δαιμονικής κατοχής, με περίπου 250 μέλη από 30 χώρες. Το 1999, το Βατικανό αναθεώρησε το τελετουργικό του εξορκισμού, προσαρμόζοντάς το στις σύγχρονες αντιλήψεις και ανάγκες.
Είναι γνωστός για την ίδρυση της Διεθνούς Ένωσης Εξορκιστών και για τη συγγραφή πολλών βιβλίων σχετικά με τον εξορκισμό και την πνευματική πάλη ενάντια στο κακό. Η εργασία του και η δέσμευσή του στον εξορκισμό έχουν προσελκύσει παγκόσμια προσοχή και συζήτηση.
https://www.pravda-tv.com/2023/05/exklusiv-wie-pater-amorth-der-exorzist-des-papstes-von-den-jesuiten-fuer-einen-hollywood-horrorfilm-gekapert-wurde-video/
-------------------------------
Η ταινία "Ο Εξορκιστής του Πάπα" αποτελεί μια σύγχρονη προσθήκη στο είδος του τρόμου, εμπνευσμένη από τα πραγματικά αρχεία του πατέρα Γκαμπριέλε Αμόρθ, του αρχιεξορκιστή του Βατικανού.
κυκλοφόρησε, στις 14 Απριλίου 2023, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.
Η ταινία ακολουθεί τον Αμόρθ καθώς ερευνά τη δαιμονική κατοχή ενός νεαρού αγοριού στην Ισπανία και αποκαλύπτει μια αιώνια συνωμοσία που το Βατικανό έχει προσπαθήσει να κρατήσει κρυφή. Με τον Ράσελ Κρόου στον κεντρικό ρόλο, η ταινία προσφέρει μια συναρπαστική αφήγηση που συνδυάζει τον τρόμο με την ιστορική μυστηριοποίηση.
Ο πατέρας Γκαμπριέλ Αμόρθ, ο γνωστός αρχιεξορκιστής του Βατικανού, ήταν το κεντρικό πρόσωπο στο ντοκιμαντέρ του Netflix "The Devil and Father Amorth". Στην ταινία, ο σκηνοθέτης William Friedkin, γνωστός για την ταινία "The Exorcist", ακολουθεί τον πατέρα Αμόρθ κατά τη διάρκεια ενός πραγματικού εξορκισμού, παρέχοντας μια σπάνια ματιά στις τελετές και τις πρακτικές του εξορκισμού. Η ταινία εξερευνά την ιστορία και την πραγματικότητα της δαιμονικής κατοχής, καθώς και τις προκλήσεις που συναντά κανείς όταν αντιμετωπίζει το υπερφυσικό.
Το ντοκιμαντέρ "The Devil and Father Amorth" είναι μια ενδιαφέρουσα ματιά στον κόσμο των εξορκισμών μέσα από τα μάτια του William Friedkin, του σκηνοθέτη της κλασικής ταινίας "The Exorcist". Ο Friedkin ακολουθεί τον πατέρα Γκαμπριέλ Αμόρθ, τον επίσημο εξορκιστή της Διοίκησης της Ρώμης, κατά τη διάρκεια ενός πραγματικού εξορκισμού, προσφέροντας μια σπάνια και αποκαλυπτική προοπτική σε αυτή την αρχαία πρακτική. Η ταινία εξερευνά την ιστορία και την πραγματικότητα της δαιμονικής κατοχής, και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει κανείς στην αντιμετώπιση του υπερφυσικού. Είναι μια μοναδική εμπειρία που συνδυάζει την αγωνία του τρόμου με την περιέργεια για το άγνωστο.
Είναι γνωστός για την ίδρυση της Διεθνούς Ένωσης Εξορκιστών και για τη συγγραφή πολλών βιβλίων σχετικά με τον εξορκισμό και την πνευματική πάλη ενάντια στο κακό. Η εργασία του και η δέσμευσή του στον εξορκισμό έχουν προσελκύσει παγκόσμια προσοχή και συζήτηση.
https://www.pravda-tv.com/2023/05/exklusiv-wie-pater-amorth-der-exorzist-des-papstes-von-den-jesuiten-fuer-einen-hollywood-horrorfilm-gekapert-wurde-video/
-------------------------------
Η ταινία "Ο Εξορκιστής του Πάπα" αποτελεί μια σύγχρονη προσθήκη στο είδος του τρόμου, εμπνευσμένη από τα πραγματικά αρχεία του πατέρα Γκαμπριέλε Αμόρθ, του αρχιεξορκιστή του Βατικανού.
κυκλοφόρησε, στις 14 Απριλίου 2023, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.
Η ταινία ακολουθεί τον Αμόρθ καθώς ερευνά τη δαιμονική κατοχή ενός νεαρού αγοριού στην Ισπανία και αποκαλύπτει μια αιώνια συνωμοσία που το Βατικανό έχει προσπαθήσει να κρατήσει κρυφή. Με τον Ράσελ Κρόου στον κεντρικό ρόλο, η ταινία προσφέρει μια συναρπαστική αφήγηση που συνδυάζει τον τρόμο με την ιστορική μυστηριοποίηση.
Ο πατέρας Γκαμπριέλ Αμόρθ, ο γνωστός αρχιεξορκιστής του Βατικανού, ήταν το κεντρικό πρόσωπο στο ντοκιμαντέρ του Netflix "The Devil and Father Amorth". Στην ταινία, ο σκηνοθέτης William Friedkin, γνωστός για την ταινία "The Exorcist", ακολουθεί τον πατέρα Αμόρθ κατά τη διάρκεια ενός πραγματικού εξορκισμού, παρέχοντας μια σπάνια ματιά στις τελετές και τις πρακτικές του εξορκισμού. Η ταινία εξερευνά την ιστορία και την πραγματικότητα της δαιμονικής κατοχής, καθώς και τις προκλήσεις που συναντά κανείς όταν αντιμετωπίζει το υπερφυσικό.
Το ντοκιμαντέρ "The Devil and Father Amorth" είναι μια ενδιαφέρουσα ματιά στον κόσμο των εξορκισμών μέσα από τα μάτια του William Friedkin, του σκηνοθέτη της κλασικής ταινίας "The Exorcist". Ο Friedkin ακολουθεί τον πατέρα Γκαμπριέλ Αμόρθ, τον επίσημο εξορκιστή της Διοίκησης της Ρώμης, κατά τη διάρκεια ενός πραγματικού εξορκισμού, προσφέροντας μια σπάνια και αποκαλυπτική προοπτική σε αυτή την αρχαία πρακτική. Η ταινία εξερευνά την ιστορία και την πραγματικότητα της δαιμονικής κατοχής, και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει κανείς στην αντιμετώπιση του υπερφυσικού. Είναι μια μοναδική εμπειρία που συνδυάζει την αγωνία του τρόμου με την περιέργεια για το άγνωστο.
==========================
σχετική μας ανάρτηση
23 Ιουνίου 2017
η Δαιμονική κατοχή και τα συμπτώματά της, η ιεροτελεστία του Εξορκισμού, η ταινία "Ο Εξορκιστής" που βασίστηκε σε αληθινή ιστορία
ΚΑΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ, Τι είναι οι εξορκισμοί, γιατί τους εκτελεί η Καθολική Εκκλησία, ποια ήταν η Anneliese Michel και ποια είναι η ιστορία πίσω από τον Εξορκιστή;
Οι περισσότερες θρησκείες υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι μπορεί να κατέχονται από δαιμονικά πνεύματα και προσφέρουν εξορκισμούς για να διώξουν το κακό
Το Βατικανό εξέδωσε τις πρώτες επίσημες κατευθυντήριες γραμμές για τον εξορκισμό το 1614,
Η Καθολική Εκκλησία αναθεώρησε την Ιεροτελεστία της εξορκισμού τον Ιανουάριο του 1999
στις αλλαγές αναφέρει ότι "για το πρόσωπο που θεωρείται ότι κατέχεται από δαίμονες, πρέπει να γίνεται ιατρική αξιολόγηση για να αποκλείεται μια ψυχική ή σωματική ασθένεια."
Οι καθολικοί αξιωματούχοι θεωρούν τη γνήσια δαιμονική κατοχή ως ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο που μπορεί εύκολα να συγχέεται με φυσικο-ψυχικές διαταραχές.
Πολλές φορές το άτομο χρειάζεται μόνο πνευματική ή ιατρική βοήθεια, ειδικά αν υπάρχουν εξαρτήσεις από φάρμακα.
Στην περίπτωση της πνευματικής βοήθειας μπορεί να προσφέρονται προσευχές, ή να ορίζεται μια συμβουλευτική συνεδρία.
Σε προηγούμενους αιώνες, η επιληψία, η σχιζοφρένεια, το σύνδρομο Tourette και παρόμοιες συνθήκες, εκλαμβάνονταν από λάθος, ως δαιμονική κατοχή.
Μαζί με λίγους ιερείς, που εκτελούν μόνο εγκεκριμένους εξορκισμούς -- με άδεια από την εκκλησία και ειδικά εκπαιδευμένο ιερέα--- υπάρχουν εκατοντάδες αυτοαποκαλούμενοι και ακατάλληλοι εξορκιστές σε όλο τον κόσμο, που οδηγούν τους ανθρώπους σε τραυματισμό ή ακόμα και σε θάνατο κατά τη διάρκεια του παράνομου εξορκισμού.
Οι εξορκιστές ιερείς προειδοποιούνται για να τηρούν κατά γράμμα όσα προβλέπει το εκκλησιαστικό εγχειρίδιο για τους εξορκισμούς (with the use of the document Of Exorcisms and Certain Supplications) .
η ταινία "Ο Εξορκιστής" βασίστηκε στην πραγματική ιστορία ενός 14χρονου αγοριού που θεωρήθηκε ότι βρισκόταν υπό "δαιμονική κατοχή" τη δεκαετία του 1940.
τα σημάδια της δαιμονικής εισβολής ορίζονται ως εξής:
απώλεια της όρεξης, αφύσικες στάσεις του σώματος, αλλαγή στο πρόσωπο του ατόμου, πρόβλεψη μελλοντικών γεγονότων και μια κρύα αίσθηση στο δωμάτιο.άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν απώλεια ελέγχου, έντονο μίσος προς τη θρησκεία, αποστροφή για είσοδο μέσα στην εκκλησία κλπ
Στην καθολική εκκλησία, ο εξορκιστής πρέπει να είναι ιερέας που χειροτονήθηκε. Απαγγέλει ορισμένες προσευχές (Πάτερ ημών), κάνει χρήση θρησκευτικών συμβόλων όπως ο σταυρός και επικαλείται το Θεό -στο όνομα του Ιησού- για να παρέμβει με τον εξορκισμό.
Είναι σημαντικό για τον εξορκιστή να τελειώσει την προσευχή, αλλιώς ο δαίμονας θα τον ακολουθήσει.
Μερικές φορές ο εξορκισμός μπορεί να χρειαστεί μέρες, εβδομάδες ή μήνες συνεχούς προσευχής.
το 1928 ο γερμανο- Αμερικανός Καπουτσίνος μοναχός και καθολικός ιερέας Theophilus Riesinger πραγματοποίησε έναν εξορκισμό 23 ημερών σε μια 40χρονη γυναίκα, στην Earling, Iowa, αφού ζήτησε την άδεια του πάστορα για τη διεξαγωγή της τελετής στην ενορία του. Ο εξορκισμός πραγματοποιήθηκε σε ένα μοναστήρι των Φραγκισκανών αδελφών στις παρυφές της πόλης,
Μετά από 23 ημέρες από την εκτέλεση της εξορκισμού ο Riesinger είχε εξαντληθεί. Τέλος, δύο ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους, οι δαίμονες τελικά οδηγήθηκαν έξω και η γυναίκα φώναξε, «Ιησού μου! Ελεος! Ευλογημένος να είναι ο Ιησούς Χριστός!»
Μπορεί ο εξορκισμός να φαντάζει μόνο σενάριο ταινίας θρίλερ, ωστόσο, όπως φαίνεται, είναι πολλά τα παραδείγματα ανθρώπων που υποτίθεται ότι είχαν κυριευτεί από κακά πνεύματα και έχουν αφαιρέσει ζωές ή και έχουν χάσει τις δικές τους κατά τη διάρκεια τελετών εξορκισμού.
χαρακτηριστική η περίπτωση του Roland Doe. Η ταινία Εξορκιστής βασίστηκε στην αληθινή ιστορία του.
το 1949 στο Missouri, ο 14χρονος με το ψευδώνυμο Roland Doe υποβλήθηκε σε εξορκισμό που κράτησε ένα μήνα.
ο 14χρονος προσπάθησε να επικοινωνήσει με νεκρούς -όταν η πνευματίστρια (spiritualist ) θεία του Harriet- τον μύησε στη χρήση του Ouija board. Οι γονείς του αγοριού παρατήρησαν παράξενα συμβάντα, όπως το τράνταγμα του κρεβατιού του, έπιπλα να κινούνται μέσα στο δωμάτιο και παράξενους θορύβους (scratching noises) να προέρχονται από το εσωτερικό των τοίχων.
Μετά το θάνατο της θείας του Harriet, ο Roland εμφάνισε σημαντικές ικανότητες κίνησης αντικειμένων με τηλεπάθεια. Οι γονείς του συναντήθηκαν με τον Father Albert Hughes (the Roman Catholic priest at Saint James Parish, near their Maryland home).
Ο Father Hughes είπε ότι πίστευε πως το αγόρι ήταν υπο δαιμονική κατοχή και ζήτησε την άδεια από τον "Archbishop of Washington DC" για να τελέσει εξορκισμό.
Οι γονείς του τον μετέφεραν στο Saint Louis, Missouri, όπου τελέστηκε ο εξορκισμός που κράτησε αρκετές βδομάδες (στον εξορκισμό του συμμετείχαν περισσότεροι από 9 Jesuit priests, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ο Father Bowdern, ενώ ένας άλλος ιερέας ο Father Raymond Bishop, κρατούσε ημερολόγιο από την καθημερινή τέλεση του εξορκισμού
Κατά τη διάρκεια του εξορκισμού του ο 14χρονος ξεστόμισε λέξεις όπως «κακό» και «κόλαση». Οι ίδιες λέξεις εμφανίζονταν χαραγμένες στο δέρμα του.
Ο μικρός επέδειξε υπερφυσική δύναμη και προσπάθησε να χτυπήσει το χέρι του ιερέα.
Οι ιερείς παρατήρησαν ότι το κρεβάτι του τραντάζονταν και πετούσε τηλεπαθητικά διάφορα αντικείμενα, το αγόρι μιλούσε με λαρυγγική φωνή και έδειχνε αποστροφή σε κάθε ιερό.
Η ταινία Εξορκιστής σόκαρε τους θεατές του, όταν προβλήθηκε το 1973, αλλά οι περισσότεροι δεν αντιλήφθηκαν ότι βασίστηκε σε αληθινά γεγονότα.
Μετά τους εξορκισμούς, ο Roland προφανώς παντρεύτηκε, απέκτησε παιδιά και διατήρησε μια μακροχρόνια παραγωγική καριέρα στην αμερικανική κυβέρνηση πριν να συνταξιοδοτηθεί, Αναφέρεται ότι έζησε στα προάστια του Maryland. Ποτέ δεν μίλησε δημοσίως για την υπόθεσή του.
Στα επόμενα χρόνια, ειδικοί αναλυτές της περίπτωσης του Roland Doe’s, πιστεύουν ότι πιθανόν να υπέφερε από πρόβλημα διανοητικής υγείας όπως η σχιζοφρένεια ή το σύνδρομο Tourette που τα συμπτώματά του, ήταν άγνωστα στα μέσα της δεκαετίας του 1940.
Η περίπτωση της Anneliese Michel ( το πραγματικό όνομα της κινηματογραφικής «Emily Rose», που έγινε γνωστή από την ταινία «Ο εξορκισμός της Έμιλι Ρόουζ») ήταν μια 23χρονη Γερμανίδα σπουδάστρια κολεγίου, από το Klingenberg,
Από τη γέννησή της, το 1952, η Anneliese Michel είχε μια κανονική ζωή. Χωρίς προειδοποίηση, η ζωή της άλλαξε το 1968, όταν άρχισε να τρέμει και ήταν ανίκανη να ελέγξει το σώμα της.
Ένας νευρολόγος διέγνωσε επιληψία. Εξαιτίας της δύναμης που είχαν αυτές οι επιληπτικές κρίσεις και της κατάθλιψης που επήλθε, η Anneliese μεταφέρθηκε σε ψυχιατρικό νοσοκομείο για ιατρική φροντίδα. Στη δεκαετία του 1970, μετά από χρόνια ταλαιπωρία από επιληπτικές κρίσεις, άρχισε να «βλέπει» δαιμονικές μορφές κατά τη διάρκεια της καθημερινής της προσευχής.
Η Anneliese άρχισε να αποδίδει την κατάστασή της, στην ύπαρξη δαιμόνων. Σταδιακά απέκτησε μια δυσανεξία με θρησκευτικούς χώρους και σύμβολα, όπως ο σταυρός.
Στα τέλη του 1970, πάλευε με την έμμονη ιδέα της ότι ήταν δαιμονισμένη. Φαίνεται πως δεν υπήρχε άλλη εξήγηση για της δαιμονικές γκριμάτσες κατά τη διάρκεια των προσευχών της.
Αργότερα ακολούθησαν διάφορες φωνές που έλεγαν ότι, η Anneliese θα «σαπίσει στην κόλαση». Ανέφερε τους «δαίμονες» στους γιατρούς μόνο μια φορά, εξηγώντας τους πως άρχισαν να τις δίνουν εντολές. Οι γιατροί της χορήγησαν διάφορα φάρμακα που καταπολεμούσαν τις ψυχώσεις.
Το καλοκαίρι του 1973, οι γονείς της επισκέφτηκαν διάφορους ιερείς και ζήτησαν να της κάνουν εξορκισμό. Οι αιτήσεις τους απορρίφτηκαν και τους σύστησαν μόνο, να συνεχίσει την ιατρική και φαρμακευτική της φροντίδα.
Η Anneliese έβριζε, χτυπούσε και άρχισε να δαγκώνει μέλη της οικογένειας της. Αρνιόταν να φάει επειδή οι «δαίμονες» δεν της το επέτρεπαν. Κοιμόταν στο πέτρινο δάπεδο, έτρωγε αράχνες, μύγες, και άρχισε να πίνει τα ούρα της. Ακουγόταν να ουρλιάζει μέσα και έξω από το σπίτι για ώρες, καθώς έσπαγε σταυρούς, κατάστρεφε εικόνες του Χριστού και άλλα ιερά σύμβολα.
έπειτα άρχισε να αυτοτραυματίζεται σε μεγάλο βαθμό και η συμπεριφορά, του να σκίζει τα ρούχα της και να ουρεί στο πάτωμα ήταν πλέον συχνό φαινόμενο.
Το 1975 όταν όλα τα κριτήρια του εξορκισμού εμφανίσθηκαν, ο επίσκοπος Josef Stangl, ανέθεσε στον πατέρα Arnold Renz και στον εφημέριο Ernst Alt τον «Μεγάλο Εξορκισμό» της Anneliese Michel (ο επίσκοπος έδωσε την άδειά του στον εφημέριο να τελέσει εξορκισμό σύμφωνα με το Rituale Romanum του 1614)
Σε διάρκεια 10 μηνών, τελέστηκαν 67 εξορκισμοί στην Anneliese Michel. Κατά τη διάρκεια των τελετών συνέβαιναν τρομακτικά φαινόμενα. Τα χέρια της κοπέλας συχνά πρήζονταν, γίνονταν διπλάσια και έφταναν σε μέγεθος τα χέρια ενός φυσιολογικού ανθρώπου.
άλλες φορές έστριβε το λαιμό της και το σώμα της σε «αφύσικες γωνίες», ενώ μιλούσε σε γλώσσες «άγνωστες» με μία «αφύσικη» φωνή. (αργότερα οι άγνωστες γλώσσες αναγνωρίστηκαν ως λατινικά και ως μία παλιά γερμανική διάλεκτος). Ο εφημέριος Ernst Alt, κατά τη δίκη που ακολούθησε τα γεγονότα, περιέγραψε ότι έγινε μάρτυρας αιώρησης, με το κορίτσι να αιωρείται αρκετούς πόντους πάνω από το κρεβάτι, το οποίο δονούνταν βίαια.
Η κατάσταση της Anneliese ήταν διαρκώς επιδεινούμενη. Η μητέρα της πολλές φορές προσπάθησε να την «επαναφέρει στο δρόμο του Θεού» αλλά ερχόταν αντιμέτωπη με αποκρουστικές συμπεριφορές, καθώς έβλεπε το κορίτσι να καταναλώνει τα ίδια του τα ούρα και να τρέφεται με κατσαρίδες και αράχνες. Η Αννελίζ εξηγούσε πως έπρεπε να πεθάνει για «την άφεση των αμαρτιών του σύγχρονου κόσμου και τη θλιβερή κατάσταση της Καθολικής Εκκλησίας». Γι' αυτό το λόγο είχε σταματήσει από την αρχή των εξορκισμών τη λήψη οποιουδήποτε άλλου είδους τροφής.
Η Anneliese Michel, άφησε την τελευταία της πνοή την 1η Ιουλίου του 1976, με τους ιατροδικαστές να αποδίδουν το θάνατό της σε πνευμονία και πλήρη ασιτία και αφυδάτωση, καθώς το σώμα της ζύγιζε μόλις 31 κιλά.
Οι γονείς της, η Anna και ο Josef, οδηγήθηκαν σε δίκη για τη δολοφονία της κόρης τους, μαζί με τους δύο ιερείς που εκτέλεσαν τις εξορκισμούς.
Όλα κρίθηκαν ένοχοι για αμέλεια και ανθρωποκτονία, επιτρέποντας της να λιμοκτονήσουν και τους δόθηκαν ποινές φυλάκισης με αναστολή έξι μηνών και κοινωνικής εργασίας τριών ετών.
Η τρομακτική δοκιμασία της, έγινε τότε η βάση για την ταινία "Ο εξορκισμός της Έμιλυ Ρόουζ" το 2005, με πρωταγωνίστρια την Jennifer Carpenter.
====================
"Ο Εξορκιστής" (The Exorcist) αποτελεί ένα κλασικό έργο του κινηματογραφικού τρόμου, που κυκλοφόρησε το 1973 και σκηνοθετήθηκε από τον Γουίλιαμ Φρίντκιν. Η ταινία, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Γουίλιαμ Πίτερ Μπλάτι, εξερευνά την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας που φαίνεται να έχει καταληφθεί από δαιμονικό πνεύμα και τις προσπάθειες για τον εξορκισμό της. Η ταινία έλαβε δύο βραβεία Όσκαρ και αναγνωρίστηκε για την πολιτιστική, αισθητική και ιστορική της σημασία, ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των ΗΠΑ.
Ο Εξορκιστής κυκλοφόρησε σε 24 κινηματογράφους στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά στα τέλη Δεκεμβρίου 1973. Παρά τις αρχικά μικτές κριτικές κριτικές, οι θεατές συρρέουν εκεί και περίμεναν σε μεγάλες ουρές τον χειμώνα,
Η ταινία "Ο Εξορκιστής" αφηγείται την ιστορία της Ρέγκαν Μακνίλ, μιας νεαρής κοπέλας που αρχίζει να εμφανίζει ανησυχητικά και ανεξήγητα συμπτώματα. Η μητέρα της, Κρις, αναζητά απεγνωσμένα λύσεις, από γιατρούς μέχρι τελικά να καταφύγει στην εκκλησία για βοήθεια. Ο πατήρ Κάρας, ένας ιερέας και ψυχίατρος, και ο πατήρ Μέριν, ένας έμπειρος εξορκιστής, αναλαμβάνουν να απελευθερώσουν τη Ρέγκαν από το δαιμονικό πνεύμα που την κατέχει.
Στην ταινία "Ο Εξορκιστής", ο χαρακτήρας του δαιμόνου είναι περιβάλλονται από ένα ιδιαίτερο αίσθημα αγωνίας και μυστηρίου. Η παρουσία του δαιμόνου είναι αισθητή μέσα από τις τρομακτικές αλλαγές στη συμπεριφορά της νεαρής Ρέγκαν, προκαλώντας φόβο και ανησυχία στο κοινό. Η ταινία χρησιμοποιεί τον δαιμονισμό ως μέσο για να εξερευνήσει βαθύτερα θέματα όπως η πίστη, η αμφιβολία και η μάχη μεταξύ του καλού και του κακού.
Μία από τις πιο τρομακτικές σκηνές στην ταινία "Ο Εξορκιστής" είναι αυτή όπου η Ρέγκαν, η νεαρή κοπέλα που έχει καταληφθεί από το δαιμόνιο, γυρίζει το κεφάλι της 180 μοίρες. Αυτή η σκηνή, μαζί με την εικόνα της να κάνει εμετό με σούπα μπιζελιού, έχει γίνει ιδιαίτερα διάσημη και έχει παρωδηθεί πολλές φορές, αλλά κατά την πρώτη προβολή της ταινίας προκάλεσε ακραίες αντιδράσεις στο κοινό.
Κατά τη διάρκεια σκηνών ορισμένοι θεατές υπέστησαν δυσμενείς σωματικές αντιδράσεις, λιποθυμία ή έμετο. Έχουν αναφερθεί καρδιακές προσβολές και αποβολή.
Ένα ψυχιατρικό περιοδικό δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τις "κινηματογραφικές νευρώσεις" που προκλήθηκαν από την ταινία. Πολλά παιδιά είχαν τη δυνατότητα να δουν την ταινία, γεγονός που οδήγησε σε κατηγορίες ότι το MPAA review board είχε φιλοξενήσει την Warner Bros δίνοντας στην ταινία βαθμολογία R αντί για Βαθμολογία X που ένιωθαν ότι η ταινία άξιζε να εξασφαλίσει την εμπορική της επιτυχία. Αρκετές πόλεις προσπάθησαν να απαγορεύσουν εντελώς την ταινία ή να εμποδίσουν τα παιδιά να την δουν.
Ο Εξορκιστής είχε σημαντικό αντίκτυπο στη λαϊκή κουλτούρα και επαινέθηκε ιδιαίτερα από τους κριτικούς, με αρκετές κριτικές να το αποκαλούν μία από τις μεγαλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών
Το 2010, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου επέλεξε την ταινία για να διατηρηθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου και την περιέγραψε ως "πολιτισμικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντική.“
Η πρώτη προβολή της ταινίας "Ο Εξορκιστής" το 1973 προκάλεσε ακραίες αντιδράσεις στο κοινό, με πολλούς θεατές να αντιμετωπίζουν έντονη αγωνία. Αναφέρεται ότι ορισμένοι θεατές έτρεμαν, λιποθυμούσαν ή ακόμα και έφευγαν από τις αίθουσες, ενώ κάποιοι κινηματογράφοι είχαν ασθενοφόρα έξω για τυχόν περιστατικά. Παρά τις έντονες αντιδράσεις, η ταινία κατάφερε να προσελκύσει μεγάλο αριθμό θεατών και να σπάσει ρεκόρ εισιτηρίων.
Ο Εξορκιστής κυκλοφόρησε σε 24 κινηματογράφους στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά στα τέλη Δεκεμβρίου 1973. Παρά τις αρχικά μικτές κριτικές κριτικές, οι θεατές συρρέουν εκεί και περίμεναν σε μεγάλες ουρές τον χειμώνα,
Η ταινία "Ο Εξορκιστής" αφηγείται την ιστορία της Ρέγκαν Μακνίλ, μιας νεαρής κοπέλας που αρχίζει να εμφανίζει ανησυχητικά και ανεξήγητα συμπτώματα. Η μητέρα της, Κρις, αναζητά απεγνωσμένα λύσεις, από γιατρούς μέχρι τελικά να καταφύγει στην εκκλησία για βοήθεια. Ο πατήρ Κάρας, ένας ιερέας και ψυχίατρος, και ο πατήρ Μέριν, ένας έμπειρος εξορκιστής, αναλαμβάνουν να απελευθερώσουν τη Ρέγκαν από το δαιμονικό πνεύμα που την κατέχει.
Στην ταινία "Ο Εξορκιστής", ο χαρακτήρας του δαιμόνου είναι περιβάλλονται από ένα ιδιαίτερο αίσθημα αγωνίας και μυστηρίου. Η παρουσία του δαιμόνου είναι αισθητή μέσα από τις τρομακτικές αλλαγές στη συμπεριφορά της νεαρής Ρέγκαν, προκαλώντας φόβο και ανησυχία στο κοινό. Η ταινία χρησιμοποιεί τον δαιμονισμό ως μέσο για να εξερευνήσει βαθύτερα θέματα όπως η πίστη, η αμφιβολία και η μάχη μεταξύ του καλού και του κακού.
Μία από τις πιο τρομακτικές σκηνές στην ταινία "Ο Εξορκιστής" είναι αυτή όπου η Ρέγκαν, η νεαρή κοπέλα που έχει καταληφθεί από το δαιμόνιο, γυρίζει το κεφάλι της 180 μοίρες. Αυτή η σκηνή, μαζί με την εικόνα της να κάνει εμετό με σούπα μπιζελιού, έχει γίνει ιδιαίτερα διάσημη και έχει παρωδηθεί πολλές φορές, αλλά κατά την πρώτη προβολή της ταινίας προκάλεσε ακραίες αντιδράσεις στο κοινό.
Κατά τη διάρκεια σκηνών ορισμένοι θεατές υπέστησαν δυσμενείς σωματικές αντιδράσεις, λιποθυμία ή έμετο. Έχουν αναφερθεί καρδιακές προσβολές και αποβολή.
Ένα ψυχιατρικό περιοδικό δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τις "κινηματογραφικές νευρώσεις" που προκλήθηκαν από την ταινία. Πολλά παιδιά είχαν τη δυνατότητα να δουν την ταινία, γεγονός που οδήγησε σε κατηγορίες ότι το MPAA review board είχε φιλοξενήσει την Warner Bros δίνοντας στην ταινία βαθμολογία R αντί για Βαθμολογία X που ένιωθαν ότι η ταινία άξιζε να εξασφαλίσει την εμπορική της επιτυχία. Αρκετές πόλεις προσπάθησαν να απαγορεύσουν εντελώς την ταινία ή να εμποδίσουν τα παιδιά να την δουν.
Ο Εξορκιστής είχε σημαντικό αντίκτυπο στη λαϊκή κουλτούρα και επαινέθηκε ιδιαίτερα από τους κριτικούς, με αρκετές κριτικές να το αποκαλούν μία από τις μεγαλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών
Το 2010, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου επέλεξε την ταινία για να διατηρηθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου και την περιέγραψε ως "πολιτισμικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντική.“
Η πρώτη προβολή της ταινίας "Ο Εξορκιστής" το 1973 προκάλεσε ακραίες αντιδράσεις στο κοινό, με πολλούς θεατές να αντιμετωπίζουν έντονη αγωνία. Αναφέρεται ότι ορισμένοι θεατές έτρεμαν, λιποθυμούσαν ή ακόμα και έφευγαν από τις αίθουσες, ενώ κάποιοι κινηματογράφοι είχαν ασθενοφόρα έξω για τυχόν περιστατικά. Παρά τις έντονες αντιδράσεις, η ταινία κατάφερε να προσελκύσει μεγάλο αριθμό θεατών και να σπάσει ρεκόρ εισιτηρίων.
------------
Οι εξορκισμοί είναι ένα θέμα που έχει εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς και έχει αποτελέσει τον κεντρικό άξονα σε πολλά λογοτεχνικά έργα. Από τα κλασικά μυθιστορήματα όπως το "Φάουστ" του Γκαίτε, όπου ο πρωταγωνιστής κάνει μια συμφωνία με τον διάβολο, μέχρι πιο σύγχρονα έργα όπως το "Το Όνομα του Ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο, το θέμα του εξορκισμού και της δαιμονικής κατοχής έχει απασχολήσει τη φαντασία των αναγνωστών. Στην ποίηση, στο δράμα και στην πεζογραφία, οι εξορκισμοί προσφέρουν έναν πλούτο συμβολισμών και θεμάτων που εξερευνούν την ανθρώπινη φύση, το κακό και την ηθική.
-----------------
σχετικά...
"Αλίμονο στους νέους" είναι μια κλασική ελληνική ταινία του 1961, σε σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Ανδρέα, ο οποίος επιθυμεί να ανακτήσει τη νιότη του και συμφωνεί να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο. Με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Χορν, η ταινία εξερευνά θέματα όπως η νιότη, η αγάπη και οι επιλογές της ζωής μέσα από μια κωμικοτραγική προοπτική.
Οι εξορκισμοί είναι ένα θέμα που έχει εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς και έχει αποτελέσει τον κεντρικό άξονα σε πολλά λογοτεχνικά έργα. Από τα κλασικά μυθιστορήματα όπως το "Φάουστ" του Γκαίτε, όπου ο πρωταγωνιστής κάνει μια συμφωνία με τον διάβολο, μέχρι πιο σύγχρονα έργα όπως το "Το Όνομα του Ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο, το θέμα του εξορκισμού και της δαιμονικής κατοχής έχει απασχολήσει τη φαντασία των αναγνωστών. Στην ποίηση, στο δράμα και στην πεζογραφία, οι εξορκισμοί προσφέρουν έναν πλούτο συμβολισμών και θεμάτων που εξερευνούν την ανθρώπινη φύση, το κακό και την ηθική.
-----------------
σχετικά...
"Αλίμονο στους νέους" είναι μια κλασική ελληνική ταινία του 1961, σε σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Ανδρέα, ο οποίος επιθυμεί να ανακτήσει τη νιότη του και συμφωνεί να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο. Με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Χορν, η ταινία εξερευνά θέματα όπως η νιότη, η αγάπη και οι επιλογές της ζωής μέσα από μια κωμικοτραγική προοπτική.
=============
"Δαιμονισμένος άγγελος" είναι μια νεο-νουάρ ψυχολογική ταινία τρόμου του 1987, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Άλαν Πάρκερ. Βασισμένη στο μυθιστόρημα "Falling Angel" του Γουίλιαμ Χόρτσμπεργκ, η ταινία ακολουθεί τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Χάρι Άντζελ καθώς ερευνά την εξαφάνιση ενός άνδρα στη Νέα Ορλεάνη, βυθιζόμενος σε έναν κόσμο αποκρυφισμού και μυστηρίου.
"Δαιμονισμένος άγγελος" είναι μια νεο-νουάρ ψυχολογική ταινία τρόμου του 1987, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Άλαν Πάρκερ. Βασισμένη στο μυθιστόρημα "Falling Angel" του Γουίλιαμ Χόρτσμπεργκ, η ταινία ακολουθεί τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Χάρι Άντζελ καθώς ερευνά την εξαφάνιση ενός άνδρα στη Νέα Ορλεάνη, βυθιζόμενος σε έναν κόσμο αποκρυφισμού και μυστηρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.