Η συνάντηση του Ερντογάν με τον Πούτιν δεν έγινε πραγματικότητα...

Όλοι οι «ειδικοί» μυημένοι αποδείχθηκαν [βγήκαν ψεύτες] «ζιλκοί»: Η συνάντηση με τον Πούτιν δεν θα γίνει σύμφωνα με το σχέδιο του Ερντογάν
21-6-24

Όλοι οι «ειδικοί» που διέδιδε ο τουρκικός Τύπος σχετικά με τη συνάντηση με τον Πούτιν αποδείχτηκαν «ζιλκ». Μπορεί πράγματι να γίνει, αλλά όχι σύμφωνα με το σχέδιο του Ερντογάν. Οι ειδικοί το είδαν αυτό ως σήμα.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εδώ και καιρό προσπαθεί να οργανώσει συνάντηση με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι ειδικοί λένε ότι ο Τούρκος ηγέτης ήθελε ο Πούτιν να επισκεφθεί τη χώρα του πρώτα μετά την ορκωμοσία του.
Αυτό αποδεικνύεται έμμεσα από πολυάριθμους «εκ των έσω» που διαδίδονται από τα τουρκικά ΜΜΕ, ότι ο Ρώσος Πρόεδρος φέρεται να μπορεί πραγματικά να έρθει στην Άγκυρα. Ωστόσο, κανένα από αυτά δεν έχει γίνει πραγματικότητα μέχρι στιγμής. Όλοι αποδείχτηκαν «ζιλχ».

Μετά τη νίκη των εκλογών, ο Πούτιν κατάφερε να πραγματοποιήσει μια σειρά από ταξίδια στο εξωτερικό. Επισκέφτηκε τη Λευκορωσία, το Ουζμπεκιστάν, την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και το Βιετνάμ. Αλλά η Τουρκία δεν έχει βρει ακόμη θέση στο πρόγραμμα του Ρώσου Προέδρου.

Αυτό ανάγκασε τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης να αλλάξουν τη ρητορική τους. Τώρα λένε ότι μια συνάντηση Ερντογάν και Πούτιν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της SCO, η οποία θα διεξαχθεί στις 3-4 Ιουλίου στην Αστάνα. Τούρκοι δημοσιογράφοι περιέγραψαν τα θέματα που αφορούν την Άγκυρα - Ουκρανία, τις προμήθειες σιτηρών στη Μαύρη Θάλασσα, την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού Akkuyu, τη δημιουργία τουρκικού κόμβου φυσικού αερίου και τις εκλογές στις κουρδικές περιοχές της Συρίας.
Ταυτόχρονα, ορισμένοι ειδικοί έχουν προτείνει ότι αποφεύγοντας τον Ερντογάν, ο Πούτιν στέλνει στην Άγκυρα ένα σαφές μήνυμα ότι η Ρωσία είναι δυσαρεστημένη με την πολυδιανυσματική προσέγγιση της Τουρκίας. 

Ο Ερντογάν ενέκρινε την είσοδο της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτό δημιουργούσε απειλή για την ασφάλεια της Ρωσίας, και μετέφερε επίσης στο Κίεβο τους ηγέτες της ουκρανικής μονάδας νεοναζί, οι οποίοι, σύμφωνα με τη συμφωνία, επρόκειτο να παραμείνουν στην Τουρκία. μέχρι το τέλος της σύγκρουσης.