Κυριακή 9 Ιουλίου 2023

Ταξίδι στο χρόνο, Ταξίδια στο μέλλον και στο παρελθόν. Παράδοξα ταξίδια στο χρόνο σε ταινίες, στη μουσική, στη θρησκεία. Πειράματα, Stephen William Hawking

Ταξίδι στο χρόνο  [Από τη Βικιπαίδεια]











Όσον αφορά τη δυνατότητα ταξιδιού στο χρόνο, μπορούμε πρώτα να πούμε ότι ο Αϊνστάιν ισχυρίστηκε ήδη με τη θεωρία της σχετικότητας το 1905 ότι ο χρόνος τρέχει επίσης με διαφορετικές ταχύτητες σε διαφορετικά κινούμενα συστήματα. Η θεωρία του είναι ότι χρειάζεστε ένα διαστημικό σκάφος του οποίου η ταχύτητα είναι κοντά στην ταχύτητα του φωτός. Ωστόσο, αν επρόκειτο να πετάξετε στο διάστημα για περίπου ένα χρόνο, τουλάχιστον 10 χρόνια θα είχαν περάσει στη Γη. Έτσι, αυτή η θεωρία αποδεικνύει ήδη τη δυνατότητα ταξιδιού στο χρόνο.

Κατ 'αρχήν, το φαινόμενο του ταξιδιού στο χρόνο έχει αποδειχθεί από καιρό σε πειράματα. Αυτό έγινε επίσης σε δοκιμαστική βάση στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής Max Planck στη Χαϊδελβέργη. Είναι αποτέλεσμα της κβαντικής φυσικής. Οι επιστήμονες πάντα ασχολούνταν μόνο με το ζήτημα των παραδόξων. Εάν είναι δυνατόν να ταξιδέψετε πίσω στο χρόνο στο μέλλον, τότε οι ταξιδιώτες του χρόνου πρέπει να ήταν ήδη εδώ, πρέπει να έχουν ήδη βρεθεί εδώ.

φωτο--Μια φωτογραφία του 1941 στα εγκαίνια της Χρυσής Γέφυρας στη Βρετανική Κολομβία του Καναδά, απαθανάτισε έναν υποτιθέμενο ταξιδιώτη του χρόνου. Στην πραγματικότητα, η εμφάνιση ενός άνδρα αντιστοιχεί στην εποχή και διαφέρει από το κοινό στο ότι είναι ντυμένοι πιο επίσημα. Τα γυαλιά "hipster traveler" εφευρέθηκαν τη δεκαετία του 1920 και το λογότυπο Montreal Maroons μαντεύεται στο μπλουζάκι .
https://boingboing.net/2010/04/16/time-traveler-caught-1.html
https://www.csmonitor.com/Science/2010/1028/Time-traveler-caught-on-film.-Hey-why-not

Το ταξίδι στο χρόνο είναι η υποθετική κίνηση ενός ατόμου ή οποιωνδήποτε αντικειμένων από το παρόν στο παρελθόν ή στο μέλλον, ιδίως με τη βοήθεια μιας τεχνικής συσκευής που ονομάζεται "μηχανή του χρόνου".
Ταξίδι στο χρόνο
Ταξίδια στο μέλλον
Η σύγχρονη επιστήμη επιτρέπει διάφορους θεωρητικά πιθανούς τρόπους για να ταξιδέψετε στο μέλλον (αυστηρά μιλώντας, οποιοδήποτε αντικείμενο ταξιδεύει φυσικά στο μέλλον με την πάροδο του χρόνου, οπότε μιλάμε για ταξίδι "παράκαμψης" του χρόνου):

1.Φυσική (βασισμένη στις συνέπειες της θεωρίας της σχετικότητας):
Κινείται με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός. Ο χρόνος ταξιδιού που μετράται [μετριέται ] από το ρολόι κάποιου που κινούνταν με αυτή την ταχύτητα είναι πάντα μικρότερος από τον χρόνο που μετράται από το ρολόι κάποιου που παρέμεινε ακίνητος (πιο συγκεκριμένα, αυτός που δεν βίωσε επιτάχυνση - το "δίδυμο παράδοξο").
Όντας σε μια περιοχή εξαιρετικά υψηλής [υπερυψηλής] βαρύτητας, για παράδειγμα, κοντά στον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας.
2. Βιολογική - διακοπή του μεταβολισμού του σώματος με επακόλουθη ανάκτηση (για παράδειγμα: κρυοσυντήρηση).
3. Κβαντική - θεωρητικά, μια βαθύτερη γνώση της κβαντικής φυσικής θα επιτρέψει όχι μόνο την τηλεμεταφορά πληροφοριών, αλλά και τη μεταφορά φυσικών αντικειμένων στο χρόνο και το χώρο.

Ταξίδια στο παρελθόν

φωτο--Σκουληκότρυπα σε δισδιάστατη εικόνα
 
Υπάρχουν διάφοροι υποθετικοί τρόποι για να ταξιδέψετε στο παρελθόν:
1. Μέσω των λεγόμενων «σκουληκότρυπων», που υποθετικά επιτρέπονται από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, υπάρχουν κάποιες σήραγγες (πιθανώς πολύ μικρές) που συνδέουν απομακρυσμένες περιοχές στο διάστημα, μέσω παραβίασης της τοπολογίας του χώρου. Αναπτύσσοντας τη θεωρία των σκουληκότρυπων, οι K. Thorne και M. Morris παρατήρησαν ότι αν μετακινήσετε το ένα άκρο (Α) μιας σκουληκότρυπας με μεγάλη ταχύτητα και στη συνέχεια το φέρετε πιο κοντά στο άλλο άκρο (Β), τότε - λόγω του δίδυμου παράδοξου - ένα αντικείμενο που έχει πέσει στην είσοδο του Α τη στιγμή Τ μπορεί (βλ. παρακάτω) να βγει από το Β τη στιγμή που προηγείται του Τ (ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο είναι αδύνατο να μπει στο χρόνο, πριν από τη στιγμή της δημιουργίας της μηχανής του χρόνου).
Από τις εξισώσεις του Αϊνστάιν, προκύπτει ότι η σκουληκότρυπα θα κλείσει πριν ο ταξιδιώτης μπορέσει να περάσει μέσα από αυτήν (όπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση της "γέφυρας Einstein-Rosen" - η πρώτη σκουληκότρυπα που περιγράφεται), αν δεν εμποδίζεται από τη λεγόμενη "εξωτική ύλη" - ύλη με αρνητική ενεργειακή πυκνότητα.

2.  Το 1936, ο Van Stockum (Ολλανδός φυσικός) ανακάλυψε ότι ένα σώμα που περιστρέφεται γύρω από έναν τεράστιο και απείρως μακρύ κύλινδρο θα μπορούσε να ανήκει στο παρελθόν (αργότερα ο Frank J. Tipler πρότεινε ότι αυτό ήταν δυνατό στην περίπτωση ενός κυλίνδρου πεπερασμένου μήκους , αλλά ένα μεταγενέστερο αποτέλεσμα του S. Hawking δείχνει ότι σε αυτή την περίπτωση θα χρειαζόταν και πάλι «εξωτική ύλη» ). Ένας τέτοιος κύλινδρος θα μπορούσε να είναι μια λεγόμενη κοσμική χορδή, αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι υπάρχουν κοσμικές χορδές και δεν υπάρχει σχεδόν κανένας τρόπος να δημιουργηθούν νέες.
 
3. Προερχόμενη το 2017 από τους Ben Tippett και David Tsang, η λύση της εξίσωσης του Αϊνστάιν επιτρέπει την πιθανότητα ύπαρξης μιας κλειστής χρονικής καμπύλης έξω από τον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας. Αν και η ύπαρξη αυτής της μηχανής του χρόνου, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι θεωρητικά δυνατή, για αυτό το μοντέλο, καθώς και για τη φούσκα Alcubierre, απαιτείται εξωτική ύλη .
----------------------------  
Παράδοξα ταξίδια στο χρόνο
σχετικό θέμα: Το παράδοξο του χρόνου

Υπάρχουν αρκετά συχνά αναφερόμενα επιχειρήματα κατά των ταξιδιών στο παρελθόν:
1.Παραβίαση σχέσεων αιτίας-αποτελέσματος. αιτιακών σχέσεων .
2. "Παράδοξα". Ας υποθέσουμε ότι κάποιος γεμίζει ένα όπλο στις 11 π.μ., δημιουργεί μια μηχανή του χρόνου στις 11:30 π.μ. και μπαίνει σε αυτήν το μεσημέρι (12:00 μ.μ.). Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας τις ιδιότητες της μηχανής του χρόνου, επιστρέφει στη στιγμή του 11:50, περιμένει τη νεότερη εκδοχή του να πλησιάσει την είσοδο και προσπαθεί να τη σκοτώσει. Αυτός, φυσικά, δεν μπορεί να πετύχει σε αυτό - ένα άτομο είναι σε θέση να πυροβολήσει μόνο υπό την προϋπόθεση ότι επέζησε από την απόπειρα δολοφονίας που έλαβε χώρα πριν από μία ώρα (σύμφωνα με το ρολόι του). Ωστόσο, τίθεται το ερώτημα: τι ακριβώς θα τον εμποδίσει (και όλους τους οπαδούς του); Δεν είμαστε σε κάποια αντίφαση με τις συνήθεις ιδέες για την ελεύθερη βούληση;
 Μερικές φορές μια άλλη κατάσταση ονομάζεται επίσης παράδοξο, το οποίο διατυπώνεται, για παράδειγμα, ως εξής ("το παράδοξο του δολοφονημένου παππού"): εάν ο εγγονός επιστρέψει στο παρελθόν και σκοτώσει τον παππού του, η γέννησή του θα είναι αδύνατη. Αλλά αν δεν γεννηθεί, τότε κανείς δεν θα σκοτώσει τον παππού του και η γέννησή του θα είναι δυνατή. Τι θα συμβεί στην πραγματικότητα;
3.  Η έλλειψη τεκμηριωμένων δημόσια διαθέσιμων γεγονότων για την παρουσία αλλοδαπών από το μέλλον στην εποχή μας.
Στην επιστήμη, το πρώτο πρόβλημα δεν εξετάζεται τώρα, πιστεύοντας ότι η μηχανή του χρόνου και η παραβίαση των σχέσεων αιτίας-αποτελέσματος είναι απλώς συνώνυμα και δεν υπάρχει θέμα συζήτησης (μια εναλλακτική άποψη εκφράστηκε στο βιβλίο των Zeldovich Y. B. και Novikov I. D. "Η δομή και η εξέλιξη του Σύμπαντος" ).

Η λύση του δεύτερου παράδοξου προτείνεται στο έργο του S. Krasnikov , https://arxiv.org/abs/gr-qc/0109029
η ουσία του οποίου είναι ότι κατά τη δημιουργία μιας μηχανής του χρόνου, προκύπτει μια εξαιρετικά άτυπη αβεβαιότητα για την κλασική φυσική: ανεξάρτητα από το πόσο καλά γνωρίζουμε τα αρχικά δεδομένα, δεν μπορούμε να προβλέψουμε χωρίς αμφιβολία την εξέλιξη του χωροχρόνου. Επιπλέον, μεταξύ του απείρως μεγάλου αριθμού πιθανών επιλογών, υπάρχει πάντα μία στην οποία δεν εμφανίζεται η μηχανή του χρόνου. Έτσι, αν δούμε ένα άτομο να προσπαθεί να κατασκευάσει μια μηχανή του χρόνου, το γεγονός ότι είναι οπλισμένος και αποφασισμένος να πυροβολήσει σε μια ώρα δεν σημαίνει ότι η ελεύθερη βούληση αυτού του ατόμου σύντομα θα περιοριστεί από κάτι. 
Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό σημαίνει μόνο ότι αποκλείεται μία πιθανότητα (από έναν άπειρο αριθμό) - μέσα σε μια ώρα,    η μηχανή του χρόνου δεν θα εμφανιστεί σε αυτό το μέρος .

Στην ανάπτυξη της κβαντικής μηχανικής σε χώρους με παραβιάσεις αιτιότητας, η οποία δεν υπάρχει ακόμη, η αρχή της αυτοσυνέπειας του Novikov θα μπορούσε να είναι απαραίτητη [
Novikov self-consistency principle].
----------------------------
Σε πολιτιστικά έργα
Chronofiction


Στη λογοτεχνία

φωτο-- Εικονογράφηση για το μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα Washington Irving "Rip van Winkle"

Η περιγραφή του ταξιδιού στο χρόνο είναι μια κοινή τεχνική που χρησιμοποιείται στη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας. Στη μυθοπλασία, η ιδέα ενός τέτοιου ταξιδιού και μιας ειδικής συσκευής ("μηχανής") για το σκοπό αυτό κέρδισε δημοτικότητα σε μεγάλο βαθμό λόγω του διάσημου μυθιστορήματος του H. G. Wells "The Time Machine" (1895).
Ωστόσο, αυτή η ιδέα έχει χρησιμοποιηθεί στη λογοτεχνία στο παρελθόν, για παράδειγμα στο έργο Anno 7603, που γράφτηκε από τον Johan Wessel το 1781. Το ταξίδι στο μέλλον περιγράφεται από τον Thaddeus Bulgarin στο δοκίμιό του "Αληθοφανείς μύθοι ή περιπλανήσεις σε όλο τον κόσμο στον εικοστό ένατο αιώνα", 1824. Η ιδέα συνεχίστηκε από τον Alexander Veltman, στο μυθιστόρημα "Alexander Filippovich of Macedon. Οι πρόγονοι του Καλημέρου» (1836), που περιέγραφε ένα ταξίδι στο παρελθόν πάνω σε έναν μαγικό ιππογρύπα.

Τα ταξίδια του πρωταγωνιστή στο χρόνο στο σώμα του χωρίς τη βοήθεια τεχνικών συσκευών περιγράφονται στα "κλασικά" έργα του Mark Twain "A Yankee at the Court of King Arthur", του Jack London "Interstellar Wanderer", του Svatopluk Czech "Pan Broucek's Journey to the XV Century", του Lazar Lagin "The Blue Man" και πολλών άλλων. Σχετική με αυτό είναι η έννοια του "hitter" - ένας χαρακτήρας που, παρά τη θέλησή του, μπήκε σε έναν άλλο κόσμο ή άλλη εποχή και, χωρίς να μπορεί να επιστρέψει, χτίζει τη ζωή του εκεί.

 

Clifford Simak, Arthur C. Clarke, Philip K. Dick, Isaac Asimov ("Το τέλος της αιωνιότητας"), Harry Harrison, Anton Granovsky, Kir Bulychev, Stanislav Lem, Joan Kathleen Rowling, Jack Finney, Mikhail Bulgakov, Ilya Varshavsky, Boris Akunin και πολλοί άλλοι έγραψαν για το ταξίδι στο χρόνο.

Μια κλασική περιγραφή μιας διαταραχής αιτίας-αποτελέσματος είναι το διήγημα του Robert Heinlein "You Are All Zombies". Πρωταγωνιστής του είναι ένα κορίτσι που έχει παρασυρθεί από έναν ξένο. Μετά από εννέα μήνες, θα γεννήσει ένα παιδί και οι γιατροί ανακαλύπτουν ότι είναι ερμαφρόδιτος και αφαιρούν το θηλυκό σύνολο οργάνων. Μετά από αυτό, ο κύριος χαρακτήρας, τώρα ένας άνθρωπος, προσλαμβάνεται στην υπηρεσία περιπολίας χρόνου. Πρώτον, πηγαίνει στο παρελθόν, όπου αποπλανεί ένα συγκεκριμένο κορίτσι (που είναι ο ίδιος στο παρελθόν). Πηγαίνοντας εννέα μήνες μπροστά, απαγάγει το παιδί και πηγαίνει στο μακρινό παρελθόν, όπου αφήνει το απαχθέν παιδί στο ορφανοτροφείο, από το οποίο στη συνέχεια θα μεγαλώσει ο ίδιος. Έτσι, αποδεικνύεται ότι ο άνθρωπος δημιούργησε τον εαυτό του από το τίποτα. Με άλλα λόγια, τίθεται το ερώτημα σχετικά με την αρχική εμφάνιση της ύλης. Γιατί παραμένει ασαφές από πού προήλθε ο πρωταγωνιστής για να δημιουργήσει τον εαυτό του.

Το ταξίδι στο χρόνο είναι επίσης παρόν στο παραμύθι της Edith Nesbit "The Amulet Story". Το ταξίδι στο χρόνο παίζει σημαντικό ρόλο στα μυθιστορήματα ρομαντικής φαντασίας των Audrey Niffenegger, Diana Gabaldon, Kerstin Geer.

Ένα από τα παράδοξα που συζητήθηκαν παραπάνω έδωσε το όνομα στην ιστορία "Το παράδοξο του παππού" από τον συγγραφέα Σεργκέι Ουσένιν. Μια περίεργη απάντηση στην ιστορία ήταν μια αναμνηστική πλάκα κρεμασμένη στον τοίχο του σπιτιού αριθ. 45 στην οδό Karl Marx στο Voronezh, το κείμενο του οποίου αναφέρει: "Σε αυτό το σπίτι από το 2063 έως το 2065 έζησε ο S. V. Savelyev, ο εφευρέτης της μηχανής του χρόνου" (μιλάμε για τον κύριο χαρακτήρα της ιστορίας) .

Παράδοξα

Τα παράδοξα που αναφέρθηκαν παραπάνω «λύνονται» στην επιστημονική φαντασία με πολλούς τρόπους. Εδώ είναι μερικά (μια λεπτομερής μελέτη για το θέμα αυτό με εκατοντάδες αναφορές μπορεί να βρεθεί στο βιβλίο του Paul Nahin "Το μυστήριο της μηχανής του χρόνου"["The Mystery of the Time Machine" ]):

Η ακολουθία των γεγονότων παραμένει αμετάβλητη

1.Τα ταξίδια στο παρελθόν είναι διαχειρίσιμα, αλλά καμία δράση δεν μπορεί να αλλάξει τον ρου της ιστορίας. "Εάν ένα γεγονός υπάρχει εγκαίρως, τότε ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθείτε να το αλλάξετε, το αποτέλεσμα όλων των προσπαθειών σας είναι αυτό το γεγονός." Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας John Wyndham ονόμασε αυτό το φαινόμενο "Χρονοκλασία, χρονο-περιήγηση".               Για παράδειγμα, στο μυθιστόρημα του Lazar Lagin The Blue Man (1964), τα ενδιαφέροντα, η ανατροφή και η μοίρα του πρωταγωνιστή, μαθητή ενός σοβιετικού ορφανοτροφείου, επηρεάστηκαν το 1959 από έναν παλιό μπολσεβίκο δάσκαλο. ο ήρωας φτάνει στη Μόσχα το 1894 και ο ίδιος, με τη σειρά του, εκπαιδεύει και καθορίζει τη μοίρα ενός εννιάχρονου κοριτσιού με επαναστατικά συμφέροντα. Γίνεται επαναστάτρια και στη συνέχεια τον φέρνει σε ορφανοτροφείο. Ένα παρόμοιο «χρονοκλάσμα» μπορεί να θεωρηθεί "παράδοξο του Fry", στον οποίο ένα άτομο, έχοντας πάει στο παρελθόν, γίνεται βιολογικός παππούς στον εαυτό του. Επίσης στο βιβλίο του Harry Harrison "Fantastic Saga", οι Βίκινγκς στον XI αιώνα ανακαλύπτουν την Αμερική μόνο επειδή στον ΧΧ αιώνα, ένα κινηματογραφικό στούντιο στα πρόθυρα της πτώχευσης αποφασίζει να γυρίσει επειγόντως μια ταινία για την ανακάλυψη της Αμερικής από τους Βίκινγκς. Ένα άλλο ενδεικτικό παράδειγμα, χρησιμοποιώντας αυτή την προσέγγιση, είναι η ταινία "12 Monkeys" σε σκηνοθεσία Terry Gilliam.

2, Το ταξίδι στο παρελθόν είναι τυπικά διαχειρίσιμο, αλλά στην πράξη ο αντίκτυπος στο παρελθόν είναι θανατηφόρος, αφού η εμφάνιση οποιουδήποτε χρονικού παράδοξου θα οδηγήσει σε άμεση καταστροφή παγκόσμιων διαστάσεων (μέχρι το θάνατο του Σύμπαντος).

3.Το ταξίδι στο παρελθόν είναι ανεξέλεγκτο. Για παράδειγμα, στον κύκλο "The End of Time" του Michael Moorcock, όταν προσπαθεί να σπάσει τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος, ο ταξιδιώτης επιστρέφει στην εποχή του. Στο μυθιστόρημα του Sergei Lukyanenko "Η προβλήτα των κίτρινων πλοίων", το αποτέλεσμα του ταξιδιού στο χρόνο είναι προσωρινά σφάλματα, ξαφνικά και απρόβλεπτα ρίχνοντας μια περιοχή του διαστήματος στο παρελθόν ή στο μέλλον.
4.  Όταν κινείται στο χρόνο, ο ταξιδιώτης κινείται επίσης στο χώρο. Για παράδειγμα, εάν μετακομίσετε πριν από 1 έτος, μετακινείται 1 έτος φωτός (ακριβώς η απόσταση από την οποία δεν θα είναι σε θέση να επηρεάσει τα γεγονότα του σημείου εκκίνησης). Από αυτή τη συλλογιστική προκύπτει ότι είναι δυνατόν να ταξιδέψουμε μόνο μέσα από τις καμπυλότητες του χωροχρόνου, δηλαδή μέσα από σκουληκότρυπες.


φωτο--Ο θόλος του χρόνου σε σχέδιο του David Revois για την ταινία "Tears of Steel" (2012)

 Η ακολουθία των γεγονότων είναι μεταβλητή

1. Κάθε ταξίδι στο παρελθόν δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα, έτσι ώστε τα παράδοξα να μην έχουν θέση. Στην παλιά πραγματικότητα, τίποτα δεν αλλάζει. Έτσι, η δολοφονία του παππού θα οδηγήσει στο γεγονός ότι θα προκύψει μια νέα πραγματικότητα, όπου ο ταξιδιώτης του χρόνου δεν γεννήθηκε και ο παππούς του σκοτώθηκε. Παράλληλα με αυτό, η παλιά πραγματικότητα θα παραμείνει, όπου τίποτα δεν συνέβη στον παππού της. Ταυτόχρονα, η μοίρα του ταξιδιώτη του χρόνου έχει δύο επιλογές: είτε, έχοντας δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα, παραμένει σε αυτήν για πάντα, εξαφανίζεται χωρίς ίχνος από την πραγματικότητά του (τότε, όταν προσπαθεί να επιστρέψει στο μέλλον, θα ανακαλύψει τις αλλαγές που έχει κάνει στην ιστορία και μπορεί κάλλιστα να συναντήσει μια νέα εκδοχή του εαυτού του εκεί), είτε όταν επιστρέψει στο μέλλον, επιστρέφει στη δική του πραγματικότητα και ανακαλύπτει, ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Αυτή η επιλογή χρησιμοποιείται στην ταινία "Avengers: Endgame" (2019).

2.Το ταξίδι στο χρόνο δημιουργεί μια πραγματικότητα στην οποία ο ταξιδιώτης φαίνεται να μην έχει θέση, δηλαδή διαγράφεται από την εποχή του. Έτσι, στην ταινία "The Nostradamus Project", ο ντετέκτιβ Michael Nostrand, επιστρέφοντας στην εποχή του, ανακαλύπτει ότι κανείς δεν τον γνωρίζει.

3.Κάθε σενάριο υπάρχει ήδη, και η αλλαγή του παρελθόντος απλά στέλνει τον ταξιδιώτη σε μια άλλη παγκόσμια γραμμή (σε άλλο σύμπαν) που αντιστοιχεί σε αυτή την εξέλιξη. Όταν το παρελθόν αλλάζει χωρίς φυσικό ταξίδι στο χρόνο, κανείς δεν θα γνωρίζει την αλλαγή στο παρελθόν, εκτός από εκείνους τους ανθρώπους που μπορούν να διατηρήσουν αναμνήσεις όταν αλλάζουν οι γραμμές του κόσμου. Αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιήθηκε στο ιαπωνικό οπτικό μυθιστόρημα Steins. Πύλη».

4. Μια παραλλαγή της προηγούμενης: μια νέα πραγματικότητα εμφανίζεται όταν αλλάζει, αλλά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, τα γεγονότα φυσικά ευθυγραμμίζουν την αλλαγμένη πραγματικότητα με την αμετάβλητη. Έτσι, στην ιστορία δεν υπάρχει ένα "βέλος", αλλά ένα "παράλληλο τμήμα", το οποίο σε κάποιο σημείο ενώνει και πάλι το κύριο μονοπάτι. Ένα καλό παράδειγμα είναι ο θάνατος της ηρωίδας στην ταινία "Time Machine". Ωστόσο, από την άποψη της σύγχρονης φυσικής, η ικανότητα συνδυασμού πολλών παρελθόντων σε ένα μέλλον είναι πολύ αμφίβολη.
 
5.Κάθε ταξίδι στο παρελθόν ξαναγράφει αμέσως την παλιά πραγματικότητα σε μια νέα. Άνθρωποι και αντικείμενα από την παλιά πραγματικότητα εξαφανίζονται χωρίς ίχνος (αν δεν υπάρχουν στη νέα πραγματικότητα) ή αλλάζουν (αν υπάρχουν σε αυτήν). Ο ίδιος ο ταξιδιώτης του χρόνου δεν αλλάζει. Παραδείγματα αυτής της προσέγγισης είναι "Το τέλος της αιωνιότητας" του Isaac Asimov, "Time Patrol" του Paul Anderson, "Palimpsest" του Charles Strauss, η σειρά ταινιών "The Butterfly Effect", η ιστορία "Vincent van Gogh" του S. Gansovsky, το μυθιστόρημα και η ταινία με το ίδιο όνομα "And Thunder Struck", η σειρά "South Park" "Forward, God, Forward XII". Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Larry Niven πρότεινε ότι σε αυτή την περίπτωση, η πραγματικότητα θα αλλάξει μέχρι να φτάσει σε μια κατάσταση στην οποία το ταξίδι στο χρόνο δεν θα ανακαλυφθεί ποτέ. Μια τέτοια κατάσταση είναι σταθερή και επιτυγχάνεται στο «Τέλος της Αιωνιότητας», σχηματίζοντας τη βασική ιστορία του Θεμελιώδους σύμπαντος και της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας. Ο Strauss, με τη σειρά του, σημειώνει ότι στο πλαίσιο της τεχνολογίας ταξιδιού στο χρόνο χρησιμοποιώντας "σκουληκότρυπες", ο ταξιδιώτης μπορεί να θεωρηθεί ως ένα πακέτο κυμάτων ακτινοβολίας Hawking. 
Στο σύστημα αναφοράς που σχετίζεται με την ξαναγραμμένη έκδοση της πραγματικότητας, αυτό το πακέτο προκύπτει από μια βραχύβια μοναδικότητα και στη συνέχεια εξαφανίζεται σε αυτό και όλες οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό δεν χρειάζεται να ικανοποιούν την αρχή της αιτιότητας για το σύμπαν που υπόκειται σε "διορθώσεις". Ως αποτέλεσμα, ο ταξιδιώτης (ή οποιαδήποτε συσκευή εγγραφής που διαθέτει) είναι, κατ 'αρχήν, σε θέση να διατηρήσει μνήμες της κατεστραμμένης εκδοχής της πραγματικότητας.
 Ένα τέτοιο σύνολο αποδεικτικών στοιχείων ονομάζεται «μη ιστορία» από τον Στράους, και το σύνολο των συνόλων αποτελεί την Τελική Βιβλιοθήκη και τους υφισταμένους της, επεξεργάσιμες Βιβλιοθήκες Παραρτημάτων.
 Η τελευταία Βιβλιοθήκη είναι, κατά μία έννοια, ένα άθροισμα Feynman σύμφωνα με όλες τις πιθανές παραλλαγές της ανθρώπινης τεκμηριωμένης ιστορίας.

1. Το ξαναγράψιμο μπορεί επίσης να επηρεάσει τους ίδιους τους ταξιδιώτες του χρόνου, όπως συμβαίνει στην ιστορία του Γιούρι Νεστερένκο «Ο όρκος του Ιπποκράτη». Καθώς οι αναμνήσεις τους αλλάζουν επίσης, οι ίδιοι δεν παρατηρούν ούτε τις αλλαγές στον εξωτερικό κόσμο ούτε τις δικές τους αλλαγές.

2. Η επανεγγραφή [αντικατάσταση] μπορεί να μην είναι στιγμιαία, αλλά χρειάζεται λίγος χρόνος. Αυτή η παραλλαγή εμφανίζεται στην ταινία "Back to the Future" και στο παιχνίδι "Chrono Trigger". Σε αυτή τη θεωρία, ένα άτομο που πήγε πίσω στο χρόνο και έκανε τη γέννησή του αδύνατη θα εξαφανιστεί μετά από λίγο, και όχι ο διπλός του, αλλά ο εαυτός του.
  1.  


φωτο--Μια μηχανή του χρόνου από την τηλεοπτική σειρά "Doctor Who" με τη μορφή αστυνομικού θαλάμου TARDIS

Η ακολουθία των γεγονότων είναι περιορισμένα τροποποιήσιμη

Μόνο γεγονότα που δεν έχουν ακόμη επηρεάσει το υποκειμενικό παρελθόν του ταξιδιώτη του χρόνου μπορούν να αλλάξουν. Έτσι, δεν θα μπορέσει να σκοτώσει τον παππού του, ή αποδεικνύεται ότι στην πραγματικότητα ο παππούς του ήταν άλλο άτομο. Ούτε μπορεί να αλλάξει τα γεγονότα που γνωρίζει ότι έχουν συμβεί. Ο Robert Heinlein στο μυθιστόρημά του "The Door to Summer" αναπτύσσει τη θεωρία ότι ο νόμος της αιτιότητας λειτουργεί ανεξάρτητα από το ταξίδι στο χρόνο: ο ταξιδιώτης είναι ελεύθερος στις ενέργειές του, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συμβεί σε αυτόν που θα ακυρώσει τα γεγονότα που έχουν ήδη συμβεί γι 'αυτόν, ανεξάρτητα από το πότε αυτά τα γεγονότα έλαβαν χώρα σε "παγκόσμιο" χρόνο. Όντας ανά πάσα στιγμή, μπορείτε να επηρεάσετε μόνο γεγονότα που δεν έχουν συμβεί ακόμη για τον ταξιδιώτη. Για παράδειγμα, ένας ληστής δεν μπορεί, έχοντας επιστρέψει στο παρελθόν, να παρέμβει στους ληστές (αφού γι 'αυτόν αυτή η ληστεία έχει ήδη συμβεί), αλλά τίποτα δεν τον εμποδίζει, με τη σειρά του, να πάρει στην κατοχή του τα λάφυρα, να τα κρύψει σε ένα απομονωμένο μέρος και να τα επιστρέψει μετά την επιστροφή του στην εποχή του.

Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι επίλυσης του τρίτου προβλήματος:
1. Υποτίθεται ότι στο μέλλον απαγορεύεται το ταξίδι στο παρελθόν και εκείνοι οι άνθρωποι που εξακολουθούν να πέφτουν στην εποχή μας προσπαθούν να μην προδώσουν την παρουσία τους με κανέναν τρόπο (Ass, Behemotov "Forward to the Past").
φωτο--Ένα αντίγραφο του Time Turner από τη σειρά ταινιών Χάρι Πότερ

2. Σύμφωνα με μια άλλη υπόθεση, είναι δυνατόν να ταξιδέψουμε στο παρελθόν μόνο μετά την εφεύρεση της μηχανής του χρόνου, αλλά όχι νωρίτερα. Και το γεγονός ότι ο χρόνος μας δεν είναι γεμάτος με εξωγήινους από το μέλλον δείχνει μόνο ότι η μηχανή του χρόνου δεν έχει ακόμη εφευρεθεί και όχι ότι το ταξίδι στο παρελθόν είναι αδύνατο.

3.Το ταξίδι στο παρελθόν δεν απαγορεύεται και υπάρχουν πολλοί ταξιδιώτες από το μέλλον στην εποχή μας, αλλά δεν μπορούν ή μάλλον δεν θέλουν να αλλάξουν το παρελθόν, αφού η μόνη συνέπεια αυτού θα είναι ο πολλαπλασιασμός των πραγματικοτήτων, που δεν θα επιτρέψει στους ταξιδιώτες να επιστρέψουν στην αρχική τους πραγματικότητα στο μέλλον. Έτσι, η πραγματοποίηση αλλαγών στο παρελθόν είναι απλά χωρίς νόημα, εκτός από περιπτώσεις ειδικού σχεδιασμού της επιθυμητής πραγματικότητας. Αυτή η επιλογή εξετάζεται, για παράδειγμα, στο φανταστικό μυθιστόρημα του A. Makhrov "In the Whirlwind of Time".

Ένα ζήτημα ηθικής

φωτο --Μια μηχανή του χρόνου από την ταινία "Back to the Future" με τη μορφή ενός τροποποιημένου αυτοκινήτου DeLorean.

Η ηθική πτυχή του προβλήματος του ταξιδιού στο χρόνο (στο μέλλον, με τον ύπνο υπό την επήρεια ειδικού αερίου και το ξύπνημα μετά από πολλά χρόνια σχεδόν στην ίδια φυσική κατάσταση όπως κατά τη στιγμή του ύπνου) εγείρεται από την ταινία "The Flight of Mr. McKinley" σε σενάριο του Leonid Leonov. Το τραγούδι του Vladimir Vysotsky "The Ballad of Going to Paradise", που χρησιμοποιείται σε αυτή την ταινία, απευθύνεται στον πρωταγωνιστή του έργου: "Κάποιος τύπος θα σας ξυπνήσει και θα σας αφήσει σε έναν κόσμο όπου οι πόλεμοι, η δυσωδία και ο καρκίνος ανήκουν στο παρελθόν. Όπου η γρίπη του Χονγκ Κονγκ νικιέται. Σε όλα έτοιμα... Είσαι ευτυχισμένος, ανόητε;»
Το ζήτημα της ηθικής της αλλαγής των χρονοδιαγραμμάτων τίθεται στο μυθιστόρημα "The Farthest Shore" του A. Bushkov: αν και ένας γαλαξιακός υπερπολιτισμός διαθέτει τεχνολογίες που του επιτρέπουν να παρεμβαίνει στο παρελθόν, τέτοιες παρεμβάσεις θεωρούνται ανήθικες, αφού με μια ριζική αλλαγή στην πραγματικότητα, προκύπτει ένα νέο χρονοδιάγραμμα στο οποίο τα νοήμονα όντα που ζουν και ενεργούν σε αυτό θα προκαλέσουν ένα απρόβλεπτο, αλλά προφανώς πολύ μεγάλο πόνο.

Στις ταινίες
Κατηγορία:Ταινίες ταξιδιού στο χρόνο
Στη μουσική
concept album "Time" (1981) από τους Electric Light Orchestra [16]
concept album "Time Machine" (1988) των Silicon Dream

Σε παιχνίδια
Κατηγορία:Ηλεκτρονικά παιχνίδια για το ταξίδι στο χρόνο

Στη θρησκεία
Το ταξίδι στο χρόνο αναφέρεται στο Κοράνι (VII αιώνας μ.Χ.).
Ενισχύσαμε τις καρδιές τους (ενισχύσαμε την πίστη και την αποφασιστικότητά τους) όταν σηκώθηκαν και είπαν: «Ο Κύριός μας είναι ο Κύριος του ουρανού και της γης! Δεν θα επικαλεστούμε άλλες θεότητες εκτός από Αυτόν. Σε αυτή την περίπτωση, θα λέγαμε υπερβολική.
Αυτός ο λαός μας άρχισε να λατρεύει άλλες θεότητες αντί για Εκείνον. Γιατί δεν κάνουν αυτό το σαφές επιχείρημα; Ποιος μπορεί να είναι πιο άδικος από αυτόν που συκοφαντεί τον Αλλάχ;

Αν έχετε αποσυρθεί από αυτούς και από αυτό που λατρεύουν εκτός από τον Αλλάχ, τότε καταφύγετε σε μια σπηλιά και ο Κύριός σας θα σας δώσει το έλεός Του και θα κάνει το έργο σας εύκολο.

Θα έβλεπες ότι ο ήλιος κατά την ανατολή του ηλίου απομακρυνόταν από τη σπηλιά τους προς τα δεξιά και κατά το ηλιοβασίλεμα στρεφόταν μακριά από αυτούς προς τα αριστερά. Ήταν στη μέση της σπηλιάς. Αυτά ήταν μερικά από τα σημάδια του Αλλάχ. Όποιος καθοδηγείται από τον Αλλάχ στο ίσιο μονοπάτι ακολουθεί το ίσιο μονοπάτι. Σε εκείνον που εξαπατά, δεν θα βρείτε ούτε προστάτη ούτε μέντορα.
Θα νόμιζες ότι ήταν ξύπνιοι ακόμα κι αν κοιμόντουσαν. Τα γυρίσαμε στη δεξιά πλευρά και μετά στα αριστερά. Ο σκύλος τους ήταν ξαπλωμένος μπροστά στην είσοδο με τα πόδια του τεντωμένα. Κοιτάζοντάς τα, θα έτρεχες μακριά και θα τρομοκρατιόσουν.

Έτσι τους αφυπνίσαμε να αμφισβητούν ο ένας τον άλλον. Ένας από αυτούς είπε: «Πόσο καιρό είσαι εδώ;» Είπαν: «Μείναμε μια μέρα ή μέρος μιας ημέρας». Είπαν, ́ ́Ο Κύριός σου ξέρει καλύτερα πόσο καιρό είσαι. Στείλτε έναν από εσάς στην πόλη με τα ασημένια νομίσματα σας. Αφήστε τον να δει ποιο φαγητό είναι καλύτερο και να σας το φέρει για φαγητό. Αλλά αφήστε τον να είναι προσεκτικός ώστε κανείς να μην μαντέψει για εσάς.
...
Πέρασαν τριακόσια χρόνια στο σπήλαιο και άλλα εννέα.

Πείτε: «Είναι καλύτερο για τον Αλλάχ να ξέρει πόσο καιρό έχουν περάσει. Έχει τα εσώτατα του ουρανού και της γης. Πόσο όμορφα βλέπει και ακούει! Δεν έχουν προστάτη εκτός από Αυτόν και κανείς δεν παίρνει αποφάσεις μαζί Του».

— Κοράνι 18:16-26 (Guliyev)

Επίσης, σύμφωνα με το Κοράνι, όλα τα γεγονότα είναι προκαθορισμένα και καταγράφονται στη Μητέρα της Γραφής (τη Διατηρημένη Πινακίδα). Ένα μέρος δίνεται στους Προφήτες για να το διαβάσουν έτσι ώστε να μπορούν να το μεταδώσουν στους ανθρώπους (το Κοράνι είναι πλήρως καταγεγραμμένο στη Διατηρημένη Πινακίδα). Αλλά μερικά είναι κρυμμένα τόσο από τους ανθρώπους όσο και από τα τζιν.

Και όταν ήρθε σε αυτόν, (είδε ότι η φωτιά έκαιγε μέσα στο πράσινο δέντρο. Και όσο περισσότερο η φωτιά άρχισε να καίει, τόσο πιο πράσινο έγινε το δέντρο. Στάθηκε έκπληκτος, και αυτή τη στιγμή) (στη δεξιά πλευρά του Musa, από το ευλογημένο άλσος) ακούστηκε μια φωνή: «Ω, Musa! Αληθινά, είμαι ο Κύριός σας. Βγάλτε τα σανδάλια σας! Μετά από όλα, βρίσκεστε στην ιερή κοιλάδα της Tuva. Και σε διάλεξα (ω Μούσα) (για να γίνεις προφήτης). Ακούστε, λοιπόν, αυτό που σας μεταδίδεται μέσω αποκάλυψης. Πραγματικά, είμαι ο Αλλάχ! (Και) δεν υπάρχει (άλλος) θεός εκτός από Μένα! Υπηρέτησε (και λάτρεψε) (μόνο) Με και προσευχήσου σε ανάμνησή Μου! Πραγματικά, θα έρθει η Ώρα (κατά την οποία θα υπάρξει ανάσταση ανθρώπων), σχεδόν την κρύβω (από τον εαυτό Μου) έτσι ώστε κάθε ψυχή να λάβει τιμωρία για αυτό που έχει επιδιώξει (στην επίγεια ζωή της)!

— Κοράνι 20:11-15 (Abu Adel)

στον προφήτη Δανιήλ (έβδομος αιώνας π.Χ.) δόθηκε για να γνωρίζει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, αλλά και ένα μέρος ήταν κρυμμένο από αυτόν.

Και ο Μιχαήλ, ο μεγάλος άρχοντας, που αντιπροσωπεύει τους γιους του λαού σου, θα εγερθεί εκείνη τη στιγμή, και θα υπάρξει καιρός συμφοράς, που δεν έχει συμβεί από τότε που έγιναν λαός (και) μέχρι τότε. Και εκείνη τη στιγμή ο λαός σας θα σωθεί, όλοι όσοι βρεθούν θα γραφτούν στο βιβλίο (της ζωής).

Και πολλοί από εκείνους που κοιμούνται στο χώμα της γης θα ξυπνήσουν: μερικοί στην αιώνια ζωή και άλλοι στην ονειδισμό και την αιώνια ντροπή.
Και οι σοφοί θα λάμψουν όπως λάμπουν οι ουρανοί, και θα οδηγήσουν πολλούς στο μονοπάτι της δικαιοσύνης, σαν αστέρια, για πάντα.
Εσύ, Δανιήλ, κρύβεις αυτά τα λόγια και σφραγίζεις αυτό το βιβλίο μέχρι το τέλος της θητείας. Πολλοί θα περιπλανηθούν (σε αυτό με σκέψεις) και η γνώση θα αυξηθεί.
Και κοίταξα, Δανιήλ, και υπήρχαν δύο άλλοι, ο ένας στην όχθη του ποταμού και ο άλλος στην άλλη πλευρά του ποταμού.
Και (ένας από αυτούς) είπε στον σύζυγο, ντυμένο με λινά ρούχα, ότι ήταν πάνω από τα νερά του ποταμού: «Πότε είναι το τέλος του κρυμμένου;»
Και άκουσα πώς ο άνθρωπος, ντυμένος με λινά ρούχα, που ήταν πάνω από τα νερά του ποταμού, υψώνοντας το δεξί και το αριστερό του χέρι στον ουρανό, ορκίστηκε στον Αιώνιο ότι μέχρι τον (καθορισμένο) καιρό, τον καιρό και τον μισό (του χρόνου), όταν οι δυνάμεις των ιερών ανθρώπων θα συντριβούν εντελώς, όλα αυτά θα τελειώσουν.
Και άκουσα, αλλά δεν κατάλαβα, και είπα: "Κύριέ μου, τι θα συμβεί σε αυτό στο μέλλον;"

Και είπε: «Αναχώρησε, Δανιήλ, γιατί αυτές οι ομιλίες είναι κρυμμένες και σφραγισμένες μέχρι το τέλος της θητείας.
Θα εξηγηθούν, θα διευκρινιστούν και θα αριθμηθούν από πολλούς, αλλά οι κακοποιοί θα είναι κακοί. Και όλοι οι κακοποιοί δεν θα καταλάβουν (αυτό), αλλά οι σοφοί θα καταλάβουν.
Και από την κατάργηση της καθημερινής θυσίας και την καθιέρωση του σιωπηλού βδελυγμού, χίλιες διακόσιες ενενήντα ημέρες.
Ευτυχισμένος είναι αυτός που θα περιμένει και θα φτάσει τις χίλιες τριακόσιες τριάντα πέντε ημέρες.

 

Θα πας μέχρι τέλους και θα αναπαυθείς, και θα σηκωθείς σύμφωνα με τον κλήρο σου στο τέλος των ημερών».

— βιβλίο του προφήτη Δανιήλ 12:1—13

Αν και όλα τα γεγονότα είναι προκαθορισμένα, αλλά επειδή οι άνθρωποι και οι jinns δεν γνωρίζουν την εμφάνισή τους, μπορούν επίσης να ασκήσουν ελευθερία επιλογής εντός ορισμένων ορίων. [η πηγή δεν προσδιορίζεται 994 ημέρες]

 Πειράματα

Ο Stephen William Hawking αγαπούσε τα πάρτι και αγαπούσε επίσης τη σαμπάνια. Αποφάσισε να συνδυάσει αυτά τα δύο πράγματα και να κάνει ένα πάρτι για τους επισκέπτες από το μέλλον. Για να γίνει αυτό, έγραψε μια πρόσκληση: «Σας προσκαλούμε εγκάρδια σε μια δεξίωση για ταξιδιώτες του χρόνου. Συντονιστής: Καθηγητής Stephen Hawking. Το πάρτι θα πραγματοποιηθεί στο Πανεπιστήμιο Cambridge Gonville και στο Kai College στην Trinity Street στο Cambridge. Τοποθεσία: 52° 12′ 21" Ν, 0° 7′ 4.7" Ε. Ώρα: 12:00 UT 28.06.2009. Δεν χρειάζεται να απαντήσετε." - και το έστειλε. Ωστόσο, ο Stephen Hawking τους έστειλε μόνο μετά το τέλος του πάρτι. Περίμενε τους επισκέπτες ακριβώς στις 12:00, πίστευε ότι η πρόσκλησή του διατηρήθηκε ακόμα μετά από τόσο αφάνταστα μεγάλο χρονικό διάστημα και οι καλεσμένοι στη μηχανή του χρόνου θα χτυπούσαν και θα άνοιγαν την πόρτα, αλλά αυτό δεν συνέβη. Αυτό το αμφιλεγόμενο πείραμα αποδεικνύει ότι το ταξίδι στο χρόνο εξακολουθεί να είναι αδύνατο, γιατί αν ήταν το αντίθετο, οι καλεσμένοι θα έφταναν στο πάρτι εγκαίρως. Είτε η πρόσκλησή του δεν μπορούσε να διαβαστεί, είτε κάτι άλλο του συνέβη στο μέλλον.

Άλυτα προβλήματα της σύγχρονης φυσικής
Πολυσύμπαν
Θρύλοι του ταξιδιού στο χρόνο
περισσότερα 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.