Σήματα από εξωγήινους χρησιμοποιούνται για καθορισμό των ορίων του φωτοστέφανου του Γαλαξία, βρήκαν πάνω από 85.000 ηφαίστεια στην Αφροδίτη

ΑΤΙΑ χαμηλών πτήσεων εντοπίστηκε στην Αριζόνα

Στην περιοχή της αμερικανικής πόλης Kingman (Αριζόνα, ΗΠΑ), ένας αυτόπτης μάρτυρας κατέλαβε ένα ασυνήθιστο αεροσκάφος.

Ο αυτόπτης μάρτυρας είπε ότι όταν τράβηξε μια φωτογραφία δεν παρατήρησε τίποτα περίεργο. Μόνο αργότερα, όταν ο άνδρας εξέτασε προσεκτικά την εικόνα, ανακάλυψε κάτι περίεργο, παρόμοιο με ένα UFO .

Αυτή την εικόνα σχολίασε ο διάσημος ουφολόγος Scott Waring. Σημείωσε ότι το ψηφιακό μάτι μιας κάμερας βλέπει συχνά αυτό που χάνει το ανθρώπινο μάτι, κάτι που συνέβη εδώ. Τα UFO μερικές φορές κινούνται τόσο γρήγορα που απλά δεν τα παρατηρούμε, αλλά μια ψηφιακή κάμερα καταγράφει πολλά.

Σύμφωνα με τον ουφολόγο, UFO παρατηρούνται συχνά στο Kingman. Το πιο διάσημο γεγονός έλαβε χώρα τον Μάιο του 1953, όταν εμφανίστηκαν στον ουρανό οκτώ UFO σε σχήμα δίσκου. Τρεις από αυτούς αναφέρθηκε ότι έπεσαν στο έδαφος. Μια ομάδα έρευνας του αμερικανικού στρατού από το Indian Springs της Νεβάδα, φέρεται να παρέλαβε ένα από τα αντικείμενα που συνετρίβησαν.

======

Πεντάγωνο σε αναζήτηση UFO: γιατί ο αμερικανικός στρατός αναβίωσε το κυνήγι για "μικρούς πράσινους άντρες"

γιατί το θέμα των αγνώστων ιπτάμενων αντικειμένων πέρα ​​από τον ωκεανό, έχει γίνει ξανά δημοφιλές

Το Γραφείο του Διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια των ακροάσεων στο Κογκρέσο παρουσίασε στο κοινό το μη διαβαθμισμένο μέρος της Έκθεσης για αγνώστων στοιχείων αέρα το 2022, το οποίο αναφέρεται σε περισσότερες από 500 επαφές με UFO. Σημειώθηκε επίσης ότι ο αριθμός των καταγεγραμμένων κρουσμάτων «συναντήσεις με το άγνωστο» έχει αυξηθεί σημαντικά τον τελευταίο χρόνο. Είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι η εποχή του ενδιαφέροντος για εξωγήινους βιώνει μια αναγέννηση;

Παρεμπιπτόντως, στην ουφολογία, όλες οι επιλογές για αλληλεπίδραση με UFO - από την απλή παρατήρηση έως την υποτιθέμενη επικοινωνία με εξωγήινους προσωπικά - ονομάζονται παραδοσιακά επαφές.

Το τζίνι απελευθερώθηκε από το μπουκάλι και το κύμα των αναφορών επαφών άρχισε να αυξάνεται εκθετικά σε όλη τη χώρα. Αν κοιτάξετε τον χάρτη της ESRI, που δείχνει αναφορές για ιπτάμενους δίσκους και τους κατοίκους τους από το 1906 έως το 2014, δεν μπορείτε παρά να παρατηρήσετε τα δύο πιο εντυπωσιακά σημεία - τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. 

[Η Esri είναι μια αμερικανική πολυεθνική εταιρεία λογισμικού γεωγραφικών πληροφοριών (GIS)].

Τι προκάλεσε όμως τόσο αυξημένο ενδιαφέρον του αμερικανικού στρατού για αυτό το θέμα; 

ο λόγος είναι  πεζός: οι δομές αυτές αποτελούν μια ευκαιρία για να μην χάσει κανείς την εμφάνιση νέου εξοπλισμού, αναγνωριστικών αεροσκαφών των υποτιθέμενων αντιπάλων. Για "την καλύτερη κατανόηση των πιθανών δυνητικών απειλών που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τα ΑΤΙΑ, είτε για την ασφάλεια των πτήσεων είτε ως πλατφόρμα συλλογής δεδομένων για έναν πιθανό αντίπαλο", αναφέρει ευθέως η έκθεση του 2022.

https://www.dni.gov/files/ODNI/documents/assessments/Unclassified-2022-Annual-Report-UAP.pdf

========

Οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν σήματα από εξωγήινους για να καθορίσουν τα όρια του φωτοστέφανου του Γαλαξία  

[να «ανιχνεύσουν» το φωτοστέφανο του Milky Way]

Χάρη σε μια ανάλυση γρήγορων ραδιοφωνικών εκρήξεων (FRB) από την αστροφυσικό-διδακτορική φοιτήτρια  Amanda Cook του Πανεπιστημίου του Τορόντο, το φωτοστέφανο του Γαλαξία περιέχει σημαντικά λιγότερο αέριο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.

Διερευνώντας μυστηριώδη κοσμικά σήματα που ονομάζονται γρήγορες ραδιοεκρήξεις (FRBs), οι αστρονόμοι έχουν κάνει μια σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση του φωτοστέφανου του Γαλαξία. Μια μελέτη από την Amanda Cook του Πανεπιστημίου του Τορόντο δείχνει ότι το αέριο φωτοστέφανο που περιβάλλει τον γαλαξία μας περιέχει πολύ λιγότερο αέριο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.

Οι σύντομες εκρήξεις ραδιοκυμάτων FRB που προέρχονται από μυστηριώδη ουράνια αντικείμενα θεωρούνται ένα από τα πιο ανεξήγητα μυστήρια της αστρονομίας. Αυτά τα κοσμικά φαινόμενα παράγουν ταυτόχρονα ραδιοκύματα υψηλής συχνότητας (ισοδύναμο μπλε φωτός) και χαμηλής συχνότητας (ισοδύναμο κόκκινου φωτός). Ωστόσο, όταν περνούν μέσα από το αέριο, τα κύματα υψηλής συχνότητας επιβραδύνουν περισσότερο από τα αντίστοιχα χαμηλής συχνότητας, με αποτέλεσμα να καθυστερεί η άφιξή τους στο τηλεσκόπιο.

Οι αστρονόμοι αποκαλούν αυτό το θάμπωμα στο χρόνο «σκέδαση» και το χρησιμοποιούν για να ανιχνεύσουν αέρια που διαφορετικά δεν μπορούν να ανιχνευθούν στο διάστημα.

Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, ο Cooke συγκρίνει τη μελέτη της διακύμανσης--διασποράς με την ανάλυση του λογαριασμού θέρμανσης του σπιτιού σας για να καταλάβει πώς ήταν ο καιρός τον χειμώνα, δηλαδή αν ο χειμώνας ήταν, κατά μέσο όρο, βαρύς ή ήπιος. Ομοίως, η παρατηρούμενη διασπορά επιτρέπει στους αστρονόμους να προσδιορίσουν τη συνολική ποσότητα υλικού που συνάντησε το σήμα FRB στο δρόμο του από την πηγή στη Γη, χωρίς να προσδιορίσουν την κατανομή του υλικού στην πορεία.

η Κουκ χρησιμοποίησε τη μέθοδο σκέδασης-διασποράς για να μετρήσει την περιεκτικότητα σε αέριο του φωτοστέφανου του Γαλαξία, μια τεράστια γαλαξιακή «ατμόσφαιρα» που εκτείνεται μισό εκατομμύριο έτη φωτός προς όλες τις κατευθύνσεις.

Η ομάδα χρησιμοποίησε σήματα FRB που συλλέχθηκαν από το ραδιοτηλεσκόπιο του Καναδά "Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment (CHIME) και διαπίστωσε ότι το φωτοστέφανο του Γαλαξία περιέχει σημαντικά λιγότερο αέριο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.

Τώρα η Κουκ και η ομάδα της σχεδιάζουν να δημιουργήσουν έναν τρισδιάστατο χάρτη του φωτοστέφανου του Γαλαξία συλλέγοντας πρόσθετα δεδομένα FRB. Κάθε FRB παρέχει μια μέτρηση του φωτοστέφανου προς μία κατεύθυνση, επιτρέποντας τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης εικόνας με την πάροδο του χρόνου.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στο Astrophysical Journal.

[Σε συνεργασία με τον προϊστάμενό της, τον καθηγητή Brian Gensler, η Cook διαπίστωσε ότι η μελέτη ήταν πιο δύσκολη από ό,τι αναμενόταν. Ως αποτέλεσμα, η ομάδα στράφηκε σε ειδικούς σε έναν εντελώς διαφορετικό τομέα - στατιστικές - για να εφαρμόσουν ένα νέο σύνολο μεθόδων στην προσέγγισή τους. Ο Gensler τονίζει ότι αυτή η καινοτόμος μέθοδος μελέτης του Γαλαξία μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες πτυχές του σύμπαντος. Τα σήματα FRB μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μελέτη της δομής διαφόρων ουράνιων αντικειμένων μέσω των οποίων περνά το σήμα, συμπεριλαμβανομένης της διαγαλαξιακής ύλης, των φωτοστέφανα άλλων γαλαξιών και του αερίου μέσα στους γαλαξίες.]

Τελικά, αυτές οι ανακαλύψεις συμβάλλουν στη γνώση μας για το πρώιμο σύμπαν και το σχηματισμό του γαλαξία μας. Η κατανόηση του φωτοστέφανου του Γαλαξία επιτρέπει στους αστρονόμους να μάθουν περισσότερα για την εξέλιξη του γαλαξία στο σύνολό του, ρίχνοντας φως στο πώς έγινε έτσι όπως τον βλέπουμε σήμερα. Καθώς οι ερευνητές συνεχίζουν να εξερευνούν τα μυστήρια των γρήγορων ραδιοφωνικών εκρήξεων και του σύμπαντος, μπορούμε να περιμένουμε ακόμη πιο αξιοσημείωτες ανακαλύψεις τα επόμενα χρόνια.

Οι γρήγορες εκρήξεις ραδιοφώνου (FRB) είναι μυστηριώδη, βραχύβια κοσμικά σήματα που έχουν τραβήξει την προσοχή των αστρονόμων σε όλο τον κόσμο. Αυτές οι σύντομες, έντονες εκρήξεις ραδιοκυμάτων προέρχονται από άγνωστα ουράνια αντικείμενα και η μυστηριώδης φύση τους έχει προκαλέσει πολλές θεωρίες και υποθέσεις. Η ίντριγκα γύρω από τα FRB δεν έγκειται μόνο στην αποκάλυψη της προέλευσής τους, αλλά και στην ικανότητά τους να χρησιμεύουν ως ισχυρά εργαλεία για την εξερεύνηση του σύμπαντος. Αναλύοντας αυτά τα εξωγήινα σήματα, οι αστρονόμοι μπορούν να αποκτήσουν πολύτιμες πληροφορίες για κοσμικές δομές και φαινόμενα, ρίχνοντας φως στα απέραντα, ανεξερεύνητα βάθη του διαστήματος.

https://tayna24.ru/astronomy-ispolzujut-inoplanetnye-signaly-dlja-zondirovanija-galo-mlechnogo-puti/

=========

Ο Uri Geller έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο με ύποπτο κυλινδρικό UFO

Τους τελευταίους μήνες, τόσοι πολλοί άνθρωποι δημοσιεύουν και μοιράζονται βίντεο με UFO στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχει γίνει σχεδόν συνηθισμένο, αλλά όταν ο αυτοαποκαλούμενος μέντιουμ Uri Geller δημοσίευσε ένα βίντεο με το μυστηριώδες κυλινδρικό αντικείμενο τις προάλλες, συγκέντρωσε γρήγορα σχεδόν 100.000 προβολές.

«Οι αστρονόμοι αναζητούν αντικείμενα έξω από το ηλιακό μας σύστημα εδώ και δεκαετίες», έγραψε. «Τότε ήρθαν δύο ταυτόχρονα. Πότε να περιμένουμε το επόμενο; Και τι μπορούν να μας διδάξουν; «Παρατηρούν για να βεβαιωθούν ότι [τα πυρηνικά όπλα] δεν λειτουργούν».

Τα «αντικείμενα έξω από το ηλιακό σύστημα» στα οποία αναφέρεται είναι το «Oumuamua, το οποίο πέταξε δίπλα από τον πλανήτη μας το 2017, και ένας δεύτερος διαστημικός βράχος που εξερράγη πάνω από την Παπούα Νέα Γουινέα το 2014.

Αν και ορισμένοι αστρονόμοι, όπως ο Avi Loeb , πιστεύουν ότι τα αντικείμενα μπορεί να είναι τεχνητά στη φύση, άλλοι επιστήμονες εξακολουθούν να είναι αναποφάσιστοι για το τι ήταν.

Τα πλάνα που έδωσε στη δημοσιότητα ο Geller, εν τω μεταξύ, δεν έχουν καμία σχέση με τον αστεροειδή Oumuamua και, στο βίντεο, ένα μακρύ κυλινδρικό αντικείμενο (πιθανόν ένα μπαλόνι) πετάει στον ουρανό.

Επιπλέον, δεν είναι σαφές πού και πότε ελήφθη αυτό το βίντεο.

Ο Uri Geller έχει δημοσιεύσει στο παρελθόν πλάνα ενός άλλου UFO σε σχήμα δίσκου στα social media.

===================

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν περισσότερα από 85.000 ηφαίστεια στην Αφροδίτη

Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις εντόπισαν 85.000 ηφαίστεια στην Αφροδίτη χρησιμοποιώντας εικόνες ραντάρ από την αποστολή Magellan της NASA, αποκαλύπτοντας περισσότερα για τις ηφαιστειακές ιδιότητες οποιουδήποτε βραχώδους πλανήτη.

Εικόνες ραντάρ από την αποστολή Magellan επέτρεψαν στους πλανητικούς επιστήμονες de Paul Byrne και Jessica Hahn να καταγράψουν τα 85.000 ηφαίστεια στην Αφροδίτη. Περίπου το 99% από αυτά έχουν διάμετρο μικρότερη από 5 χιλιόμετρα.

Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JGR Planets έδειξε τις τοποθεσίες, τα μοτίβα ομαδοποίησης και τη χωρική κατανομή αυτών των ηφαιστείων ως συνάρτηση των γεωφυσικών ιδιοτήτων του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένου του πάχους του φλοιού.

Τα αποτελέσματα της μελέτης παρέχουν την πληρέστερη εικόνα των ηφαιστειακών ιδιοτήτων της Αφροδίτης και, ίσως, του ηφαιστειακού οποιουδήποτε άλλου βραχώδους πλανήτη. Αυτή η επιστημονική ανακάλυψη ακολουθεί την ανακάλυψη του ενεργού ηφαιστείου στην Αφροδίτη, που έγινε δυνατή από την καινοτόμο ανάλυση δεδομένων από την αποστολή Magellan τη δεκαετία του 1990.

Ο Byrne και ο Hahn εστίασαν στα λιγότερο μελετημένα μικρά ηφαίστεια στην Αφροδίτη, ειδικά σε ηφαίστεια με διάμετρο μικρότερη από 5 χιλιόμετρα, τα οποία συχνά παραβλέπονταν σε προηγούμενες μελέτες. Η Jessica Hahn εξήγησε ότι αυτά τα μικρά ηφαίστεια αποτελούν περίπου το 99% του συνόλου των δεδομένων τους.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια ποικιλία χωρικών στατιστικών για να μελετήσουν την κατανομή αυτών των ηφαιστείων και να καθορίσουν εάν συγκεντρώνονται γύρω από άλλες δομές της Αφροδίτης ή συγκεντρώνονται σε ορισμένες περιοχές.

Ο Khan πιστεύει ότι αυτός ο αριθμός ηφαιστείων που παρουσίασαν (85.000) είναι στην πραγματικότητα μια συντηρητική εκτίμηση. Υποδεικνύει ότι εκατοντάδες χιλιάδες άλλα γεωλογικά χαρακτηριστικά μπορεί να υπάρχουν στην επιφάνεια της Αφροδίτης , αποδεικνύοντας ηφαιστειακές ιδιότητες κρυμμένες στην επιφάνεια της Αφροδίτης. Είναι πολύ μικρά για να τα βρούμε.

Ο Χαν πρόσθεσε ότι στα δεδομένα της αποστολής του Μαγγελάνου, ένα ηφαίστειο με διάμετρο 1 χιλιομέτρου θα είχε πλάτος μόνο 7 εικονοστοιχεία, καθιστώντας δύσκολη την αναγνώριση. Ωστόσο, μια έρευνα υψηλότερης ανάλυσης της επιφάνειας θα αποκάλυπτε λεπτότερες δομές.

=================

Έβρεχε στη Γη για 2 εκατομμύρια χρόνια, ανακάλυψαν οι επιστήμονες

Στις δεκαετίες του 1970 και του 80, οι γεωλόγοι παρατήρησαν περίεργα στρώματα που εναποτέθηκαν σε αρχαίους βράχους που χρονολογούνται πριν από περίπου 232 εκατομμύρια χρόνια.

Στις Ανατολικές Άλπεις, μια ομάδα εξέτασε ένα στρώμα πυριτοκλαστικών αποθέσεων που εναποτέθηκαν σε ανθρακικό. Εν τω μεταξύ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο γεωλόγος και ιατροδικαστής Alastair Ruffell ερευνούσε ένα στρώμα γκρίζου βράχου που βρέθηκε μέσα στον περίφημο κόκκινο βράχο που βρέθηκε στην περιοχή.

Και οι δύο παραπάνω ανακαλύψεις και πολλές άλλες υποδηλώνουν το ίδιο πράγμα: Πριν από περίπου 232 εκατομμύρια χρόνια, η Γη αναδύθηκε από μια ξηρή περίοδο και άρχισε να βρέχει. Στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι οι γκρίζοι ψαμμίτες και οι πυριτικές αποθέσεις είχαν αποτεθεί για μεγάλο, μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό ήταν απόδειξη ότι υπήρχε μια ασυνήθιστα υγρή περίοδος 1-2 εκατομμυρίων ετών στην αρχή της εποχής των δεινοσαύρων, όταν ο αριθμός και η ποικιλομορφία τους εκτοξεύτηκε στα ύψη.

Στην πραγματικότητα, από την ανακάλυψη, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η υγρή περίοδος μπορεί να ήταν «το έναυσμα που επέτρεψε στους δεινόσαυρους, και πιθανώς σε άλλη σύγχρονη πανίδα της ξηράς, να διαφοροποιηθούν και να κυριαρχήσουν στη γη».

Ίχνη μιας περιόδου που ονομάζεται Carnian pluvial event έχουν βρεθεί από επιστήμονες σε βράχους σε όλο τον κόσμο. Ο λόγος για τις ασυνήθιστες βροχοπτώσεις φαίνεται να είναι το αποτέλεσμα μιας σημαντικής αύξησης της υγρασίας, πιθανώς λόγω μιας γιγαντιαίας ηφαιστειακής έκρηξης στην πύρινη επαρχία Great Wrangel, που εκτείνεται από τη νοτιοκεντρική Αλάσκα και κατά μήκος της ακτής της Βρετανικής Κολομβίας.

«Οι εκρήξεις κορυφώθηκαν στα Carnians», είπε ο συμμετέχων στη μελέτη Jacopo Dal Corso. «Πριν από αρκετά χρόνια, μελέτησα τη γεωχημική υπογραφή των εκρήξεων και βρήκα κάποιες σοβαρές επιπτώσεις στην ατμόσφαιρα σε όλο τον κόσμο. Οι εκρήξεις ήταν τόσο τεράστιες που εκλύθηκαν τεράστιες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου και υπήρξαν εκρήξεις υπερθέρμανσης του πλανήτη».

Η υπερήπειρος Παγγαία υπόκεινταν  ήδη  σε μουσώνες εκείνη την εποχή. Εμφανίζονται όταν ο φορτωμένος με υγρασία αέρας από τις θάλασσες φυσά προς τη στεριά, όπου ψύχεται και πέφτει ως έντονες βροχοπτώσεις.

Καθώς οι θάλασσες θερμάνονταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, φτάνοντας σε ζεστές θερμοκρασίες σούπας, είπε στο New Scientist ο παλαιοοικολόγος Paul Wignall, θα υπήρχε περισσότερη υγρασία πάνω από την Παγγαία, οδηγώντας σε περισσότερους μουσώνες και ισχυρότερες βροχοπτώσεις στην ξηρά.

Ωστόσο, αυτή η υγρή περίοδος δεν ήταν ευνοϊκή για τη ζωή. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of the Geological Society περιγράφει ότι εκείνη την εποχή, «οι ηφαιστειακές εκρήξεις παρήγαγαν όξινη βροχή και αέρια θερμοκηπίου, τα οποία με τη σειρά τους οδήγησαν σε εξαφάνιση ως αποτέλεσμα της έντονης θέρμανσης, της καταστροφής της βλάστησης και των εδαφών στην ξηρά, καθώς και ως ανοξία και οξίνιση των ωκεανών.

Πολλά είδη πέθαναν ως αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος.

«Ως αποτέλεσμα της μαζικής εξαφάνισης φυτών και βασικών φυτοφάγων στη στεριά, οι δεινόσαυροι φαίνεται να ήταν οι κύριοι ωφελούμενοι κατά την ανάκαμψη, με ταχείς ρυθμούς επέκτασης σε ποικιλομορφία, οικολογικές επιπτώσεις και περιφερειακή κατανομή, αρχικά από τη Νότια Αμερική σε όλες τις ηπείρους», η ομάδα των ερευνητών έγραψαν.