Ο σκελετός του Ιρλανδού γίγαντα Charles Byrne, πρόκειται να αφαιρεθεί από την έκθεση σε μουσείο του Λονδίνου

Ο Charles Byrne γεννήθηκε στο Littlebridge στη βόρεια Ιρλανδία το 1761. Την ώρα του θανάτου του, το ύψος του ήταν 2,31 μέτρα. Ο Μπερν φοβόταν το ενδιαφέρον που θα περιέβαλλε τα λείψανά του μετά το θάνατό του.


Πλήρωσε τους φίλους του για να είναι μετά θάνατον το σώμα του σφραγισμένο σε μολυβένιο φέρετρο και ριγμένο στη θάλασσα. Ωστόσο, πριν πραγματοποιηθούν αυτές οι επιθυμίες, ο ανατόμος και χειρουργός John Hunter πλήρωσε για το σώμα του Byrne και πέταξε ένα φέρετρο γεμάτο με πέτρες στη θάλασσα και τρία χρόνια αργότερα ο Hunter εξέθεσε τον σκελετό του στο ομώνυμο μουσείο του.

Τώρα ο σκελετός του εκτίθεται στο Μουσείο του Λονδίνου.
===========

Ο σκελετός ενός Ιρλανδού γίγαντα πρόκειται να αφαιρεθεί από την έκθεση σε μουσείο του Λονδίνου λόγω «ευαισθησιών».
Ο Τσαρλς Μπερν μεγάλωσε στα 2,3 μέτρα και τα οστά του εκτίθενται δημόσια για περισσότερο από δύο αιώνες στο Μουσείο Χάντεριαν.
Επιβεβαιώνοντας την είδηση, το μουσείο είπε ότι ο σκελετός θα παραμείνει διαθέσιμος για «καλή πίστη ιατρική έρευνα».
Παρά τις εκκλήσεις για επαναπατρισμό των λειψάνων, μακρινοί συγγενείς του Μπερν υποστήριξαν τη συνέχιση της έρευνας.
Ο Brendan Holland, του οποίου η οικογένεια έχει κοινό πρόγονο με την οικογένεια Byrne που χρονολογείται πριν από 1.500 χρόνια, είπε ότι ο σκελετός θα πρέπει να συνεχίσει να "ωφελεί τους ζωντανούς".
Ο Μπερν γεννήθηκε ως Τσαρλς Ο' Μπράιαν στα μέσα του Όλστερ το 1761.
Μέχρι το 1782, το ύψος του σήμαινε ότι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους διασημότητες του Λονδίνου, καθώς πληρωνόταν για να διασκεδάζει το κοινό εμφανίζοντας το σώμα του με το καλλιτεχνικό όνομα του Τσαρλς Μπερν.
Είχε έναν αδιάγνωστο καλοήθη όγκο της υπόφυσης του, ένα αδένωμα, το οποίο προκάλεσε ακρομεγαλία και γιγαντισμό.
Τον Ιούνιο του 1783, σε ηλικία μόλις 22 ετών, είπε ότι ήθελε να ταφεί στη θάλασσα, υποτίθεται ότι για να αποτρέψει την κατάληψη του σώματός του από ανατόμους.
Ο Τζον Χάντερ ήταν γνωστός για τη συλλογή και παρουσίαση μοναδικών δειγμάτων για το μουσείο του και πλήρωσε τους φίλους του Μπερν για να παραδώσουν το σώμα του.
Ηθικά ερωτήματα σχετικά με την έκθεση των λειψάνων έχουν τεθεί πολλές φορές και έχουν υπάρξει συχνές εκκλήσεις για αποστολή του σκελετού στα μέσα του Ulster ή για ταφή στη θάλασσα.
Η αείμνηστη Dame Hilary Mantel, η οποία δημοσίευσε μια φανταστική αφήγηση της ζωής του Byrne είπε στον Guardian το 2020: «Είναι ώρα ο Charles να πάει σπίτι του».
«Νομίζω ότι η επιστήμη έχει μάθει ό,τι μπορεί από τα οστά και το τιμητικό τώρα είναι να τον αναπαύσουν», είπε.
Ο Brendan Holland ήταν πάντα ψηλός και το 1972 σε ηλικία 20 ετών έφτασε τα 2,06 μέτρα ύψος.
Την ίδια χρονιά, η αιτία αυτού βρέθηκε ότι ήταν ένας καλοήθης όγκος στον εγκέφαλό του που σημαίνει ότι η υπόφυσή του παρήγαγε υπερβολική αυξητική ορμόνη και ήταν απειλητικό για τη ζωή.
Η θεραπεία με ακτινοβολία σήμαινε ότι σταμάτησε να αναπτύσσεται στα 6 πόδια 10 και μισή ίντσες (2,08 μέτρα).
Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα, η Δρ Márta Korbonits, μια κορυφαία εμπειρογνώμονας στον κόσμο στις παθήσεις της αυξητικής ορμόνης, εργαζόταν με το DNA του O'Brien και πίστευε ότι και οι δύο είχαν ψηλώσει τόσο πολύ εξαιτίας ενός «απατεώνα» γονιδίου που είχε μεταλλαχθεί.
Μεταγενέστερες δοκιμές απέδειξαν ότι η οικογένεια O'Brien και η οικογένεια Holland είχαν κοινό πρόγονο.
«Ωφελώντας τους ζωντανούς»
Μιλώντας στο BBC NI, ο κ. Holland είπε ότι παρόλο που υπήρξε μια συζήτηση για το αν ο σκελετός θα έπρεπε να εκτίθεται δημόσια, ήταν υπέρ της διάθεσης του για ιατρικούς και διδακτικούς σκοπούς.
«Έχει ωφελήσει τους ζωντανούς, όσοι έχουν την πάθηση τώρα ξέρουν γιατί το έχουν και πώς να το αντιμετωπίσουν, νομίζω ότι αν ζούσε θα συμφωνούσε με αυτό, καθώς μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή.
«Πρέπει να θυμάστε, αυτός ήταν ένας άντρας που ζούσε στο Λονδίνο του 18ου αιώνα προερχόμενος από μια αγροτική ιρλανδική καταγωγή όπου πέρασε τα πρώτα 19 χρόνια της ζωής του, δεν γνώριζε τη φύση της κατάστασής του ή δεν ήταν τόσο καλά ενημερωμένος».
Ο Brendan Holland μίλησε στο BBC το 2016 για τον γιγαντισμό
Σύμφωνα με τον κ. Holland, ένας από τους μεγαλύτερους φόβους του Τσαρλς ήταν η ανατομή, καθώς αυτοί που συνήθως ανατέμνονταν ήταν εγκληματίες και ο Τσαρλς ήταν περήφανος για τη θέση του.
Τώρα, 70 ετών, ο κ. Holland πιστεύει ότι είναι ο γηραιότερος εν ζωή άτομο με την πάθηση και το αποδίδει στις προόδους στην ιατρική και τη θεραπεία.
«Όταν φτάσετε στα παξιμάδια και τα μπουλόνια, ο πρωταρχικός λόγος που εκτίθεται στο μουσείο είναι να απεικονίσει τι μπορεί να κάνει ο γιγαντισμός, τις ακραίες επιπτώσεις στη δομή και το πλαίσιο των οστών», είπε.
«Για εκείνους τους ανθρώπους που κάνουν εκστρατεία για την ταφή ή τον επαναπατρισμό του, θα τους προειδοποιούσα ότι θα τους ένιωθαν το ίδιο αν είχαν γιγαντισμό;»
πηγή
https://www.bbc.com/news/uk-northern-ireland-64234653