Το «σκάνδαλο του Κατάρ» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι μόνο η κορυφή ενός παγόβουνου διαφθοράς

Το «σκάνδαλο του Κατάρ» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι μόνο η κορυφή ενός παγόβουνου διαφθοράς
RT DE   16 Δεκεμβρίου 2022    Της Rachel Marsden
Η ΕΕ μόλις τώρα εξετάζει το ενδεχόμενο έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών για την άσκηση πίεσης - κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολύ καιρό. Αλλά αν αυτό το τελευταίο σκάνδαλο διαφθοράς είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, θα ενδιαφέρεται κανείς να βουτήξει βαθύτερα για να ανακαλύψει το πραγματικό μέγεθος αυτού του παγόβουνου;
φωτο: Η Ursula von der Leyen απαντά σε ερωτήσεις του Τύπου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Στρασβούργο.

Η αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή, από την Ελλάδα, τέθηκε σε αναστολή από τη θέση της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά το σκάνδαλο διαφθοράς που έπληξε τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα περιουσιακά της στοιχεία δεσμεύτηκαν και κατηγορήθηκε αφού η αστυνομία φέρεται να βρήκε «σακούλες με μετρητά» στο διαμέρισμά της κατά τη διάρκεια έρευνας στο σπίτι της.
Έγινε επίσης έφοδος στο σπίτι του Βέλγου ευρωβουλευτή Marc Tarabella, αντιπροέδρου της αντιπροσωπείας της ΕΕ για τις σχέσεις με την Αραβική Χερσόνησο. Οι βελγικές αρχές πραγματοποίησαν επίσης αυτοσχέδια επίσκεψη στο σπίτι βοηθού άλλου βουλευτή. Και νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, οι αρχές έκαναν έφοδο στα γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σαν να ήταν χυδαία σκηνές εγκλήματος και σύμφωνα με πληροφορίες κατέσχεσαν ψηφιακά δεδομένα.

Μέχρι στιγμής έχουν κατασχεθεί 1,5 εκατ. ευρώ από ιδιωτικές κατοικίες, με τους Βέλγους εισαγγελείς να κατηγορούν τους τέσσερις συλληφθέντες και κατηγορούμενους για «συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και διαφθορά». Προέκυψε επίσης ότι οι αξιωματούχοι της ΕΕ μπορεί να πίεσαν για ταξίδια χωρίς βίζα μεταξύ ΕΕ και Κατάρ και άσπρισαν το επίσημο ιστορικό του Κατάρ για τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Με ένα θεσμικό όργανο όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, που διαρκώς κηρύττει σε άλλες χώρες πώς να συμπεριφέρονται "βασισμένες σε αξίες", θα νόμιζες ότι θα είχαν κάποιες αποτελεσματικές κατευθυντήριες γραμμές για να αποτρέψουν τα πράγματα για τα οποία κατηγορούνται τώρα αυτοί οι εγκληματίες . Αλλά προφανώς δεν ισχύει αυτό. «Οι καταγγελίες είναι εξαιρετικά ανησυχητικές και πολύ σοβαρές», δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν με μια άτυπη ψυχραιμία. Πρότεινε μια ανεξάρτητη επιτροπή δεοντολογίας για να «θέσει πολύ σαφείς κανόνες για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ». Και πρόσθεσε ότι αυτό θα ήταν «ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός». Η Von der Leyen παραδέχεται έτσι ότι δεν υπάρχουν επί του παρόντος τέτοιοι κανόνες. Μα γιατί όχι?

Όσοι πιστεύουν ότι οι δυτικοί δημοκρατικοί θεσμοί εφαρμόζουν αυτό που κηρύττουν με συνέπεια στους άλλους μπορεί να εκπλαγούν όταν μάθουν ότι η έλλειψη ελέγχων για την πρόληψη της διαφθοράς στις δικές τους χώρες είναι πραγματικά πολύ σημαντική. Νωρίτερα φέτος, για παράδειγμα, τρεις βουλευτές των ΗΠΑ εισήγαγαν δικομματική νομοθεσία για να κλείσουν τα κενά που επιτρέπουν ξένη χρηματοδότηση για δεξαμενές σκέψης, κυβερνητικούς αξιωματούχους και προεκλογικές εκστρατείες. Ο Αμερικανός βουλευτής Τζάρεντ Γκόλντεν δήλωσε :
«Αυτή τη στιγμή, οι ξένες κυβερνήσεις είναι σε θέση να χρηματοδοτούν κρυφά δεξαμενές σκέψης για να προωθήσουν τις ατζέντες τους, να προσλαμβάνουν πρώην δημόσιους υπαλλήλους και ανώτερους στρατιωτικούς για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους και να βάζουν τους πράκτορές τους να συγκεντρώνουν εκατομμύρια δολάρια για πολιτικές εκστρατείες».
Φαίνεται σχεδόν σαν η συστημική διαφθορά να είναι ένα ανοιχτό μυστικό που επωφελείται από έναν μανδύα σιωπής, καθώς πολύ λίγοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ή αντιμετωπίζουν πραγματικά το θέμα.
Όταν η φον ντερ Λάιεν είχε την ευκαιρία να αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα ενώπιον του Τύπου των Βρυξελλών στις 12 Δεκεμβρίου, λιθοβολούσε -προς δυσαρέσκεια των δημοσιογράφων, οι οποίοι δεν δίστασαν να εκτονώσουν την οργή τους στο Twitter . Σύμφωνα με το Politico , ένας δημοσιογράφος φώναξε ακόμη και τη φον ντερ Λάιεν όταν έφυγε :
«Δεν απάντησες σε καμία από τις ερωτήσεις!»
Αυτό δεν είναι ακριβώς το είδος της συμπεριφοράς που θα περίμενε κανείς από ένα άτομο που επιδιώκει τακτικά να θεωρεί άλλους υπεύθυνους για διαφθορά, έλλειψη διαφάνειας και άλλες αντιδημοκρατικές πρακτικές.
Η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα, παρουσίασε το σκάνδαλο ως κάτι που είχε συμβεί στην Ε.Ε. Και όχι ως φαινόμενο για το οποίο, στη χειρότερη, θα ήταν υπεύθυνη ή υπόλογη λόγω συστημικών πρακτικών ή –στην καλύτερη περίπτωση– της έλλειψης καθοδήγησης. Ο πολιτικός είπε :
"Δεν πρέπει να εξαπατηθεί κανείς: το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αγαπητοί συνάδελφοι, δέχεται επίθεση. Η ευρωπαϊκή δημοκρατία δέχεται επίθεση. Και η πορεία μας προς μια ανοιχτή, ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία δέχεται επίθεση".
Η παρατήρηση της Μετσόλα συμπίπτει με δημοσιεύματα του κυρίαρχου Τύπου που αναφέρονται σε «σκάνδαλο του Κατάρ στην ΕΕ». Αλλά πρώτα και κύρια αυτό το σκάνδαλο πρέπει να θεωρηθεί ως πρόβλημα διαφθοράς εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο στόχος της κατηγορίας του Κατάρ είναι να αθωώσει την ΕΕ και να δημιουργήσει την εσφαλμένη εντύπωση ότι το πρόβλημα ξεκίνησε και τελειώνει σε μια πολύ συγκεκριμένη χώρα. Πόσες άλλες χώρες όμως θα μπορούσαν να έχουν κάνει παρόμοιες «συμφωνίες» με άτομα σε θέσεις πολιτικής εξουσίας και επιρροής στις Βρυξέλλες;ε

Η Διεθνής Διαφάνεια υποθέτει ότι τέτοιες εμπλοκές είναι σχεδόν η καθημερινότητα. Ο διευθυντής της Διεθνούς Διαφάνειας Michiel van Hulten πιστεύει:
"Αυτή δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Για πολλές δεκαετίες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επέτρεψε την εμφάνιση μιας κουλτούρας ατιμωρησίας, με συνδυασμό χαλαρών οικονομικών κανόνων και ελέγχων και παντελούς έλλειψης ανεξάρτητης - ή οποιασδήποτε - ηθικής εποπτείας."
Ένα άλλο πρόβλημα με αυτό το φιάσκο της ΕΕ έγκειται στο γεγονός ότι βλάπτει τα καλοφτιαγμένα μηνύματά της, τα οποία περιέχουν πάντα δύο σημεία: Το πρώτο σημείο είναι να κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι η ΕΕ είναι ενάρετη και δίκαιη. Αυτό το σκάνδαλο, από την άλλη πλευρά, αναδεικνύει μια άθλια εξέλιξη σε μια σκοτεινή γωνιά που κανείς δεν θέλει ποτέ να φέρει στην επιφάνεια, και τελικά αμαυρώνει το φωτοστέφανο που φοράει συνεχώς μπροστά της η ΕΕ.
Το δεύτερο σημείο που πάντα τονίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι η Ρωσία είναι υπεύθυνη για οποιαδήποτε ζημιά έχει κάνει η συνομοσπονδία στον εαυτό της. Γιατί η ίδια η ΕΕ είναι αθώα και απείρως ικανή και αξιόπιστη και δεν έχει κανένα απολύτως κρυφό ή ιδιαίτερο συμφέρον.
Ωστόσο, η διαφθορά στην ΕΕ φαίνεται να είναι σχετική και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό στοιχείο ή για αύξηση ή μείωση της πίεσης. Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπλόκαρε πρόσφατα κονδύλια για την Ουγγαρία. Με το πρόσχημα ότι τα θεσμικά όργανα της χώρας είναι τόσο αδύναμα που τα χρήματα της ΕΕ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ενθάρρυνση της διαφθοράς. Ωστόσο, όταν η Ουγγαρία συμφώνησε να αποσύρει το βέτο της για περισσότερη χρηματοδότηση για την Ουκρανία, η ΕΕ απελευθέρωσε ξαφνικά τα κεφάλαια για τη Βουδαπέστη και οι ανησυχίες για τη διαφθορά εξατμίστηκαν.

Αν όλα αυτά είναι απλώς η ορατή κορυφή του παγόβουνου της σκοτεινής πλευράς της ΕΕ, πόσο μεγάλο είναι το πραγματικό παγόβουνο; Και ενδιαφέρεται κανείς να βουτήξει πιο βαθιά για να μάθει;