Μήπως ήρθε η ώρα να διαλυθεί η Βρετανική Κοινοπολιτεία; άρθρο του Δρ. Mathew Maavak , Μαλαισιανού εμπειρογνώμονα για την προοπτική και τη διακυβέρνηση κινδύνου.

Μήπως ήρθε η ώρα να διαλυθεί η Βρετανική Κοινοπολιτεία;

RT 22-9-22
Το ιμπεριαλιστικό κατασκεύασμα είναι ένας αναχρονισμός που στηρίζεται στη νεοαποικιακή κρανιοφαγία

Του Δρ. Mathew Maavak , Μαλαισιανού εμπειρογνώμονα για την προοπτική και τη διακυβέρνηση κινδύνου.

φωτο: Οι επισκέπτες περνούν μπροστά από ένα πορτρέτο της βασίλισσας της Βρετανίας Ελισάβετ Β' που τοποθετήθηκε μπροστά από το μνημείο της πολιτιστικής κληρονομιάς Μνημείο Βικτώριας για να σηματοδοτήσει την κηδεία της αείμνηστης βασίλισσας στην Καλκούτα της Ινδίας, Δευτέρα, 19 Σεπτεμβρίου 2022. 

Μετά την ένταξη του Καρόλου Γ΄ ως Βασιλιά του Ηνωμένου Βασιλείου και 14 άλλων βασιλείων , προέκυψαν ερωτήματα σχετικά με τη συνεχιζόμενη συνάφεια της ευρύτερης Κοινοπολιτείας των Εθνών με επικεφαλής τον Βρετανό μονάρχη. Η Κοινοπολιτεία είναι μια ομάδα 56 εθνών, με συνολικό πληθυσμό 2,2 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Μεταξύ αυτών των εθνών, μόνο η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και ο Καναδάς απολαμβάνουν ειδική σχέση με το Ηνωμένο Βασίλειο, μέσω της συμμαχίας πληροφοριών Five Eyes (η οποία περιλαμβάνει επίσης τις Ηνωμένες Πολιτείες).

Τα οφέλη της ιδιότητας μέλους της Κοινοπολιτείας ως επί το πλείστον είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Αυτό εγείρει το ερώτημα γιατί μια επίδοξη υπερδύναμη όπως η Ινδία θα υποτιμούσε τον εαυτό της παραμένοντας σε ένα διεθνές σύμφωνο που ορίζεται από τις αποικίες. 

Μια γρήγορη ματιά στον χάρτη της Κοινοπολιτείας θα αποκαλύψει ένα διάσπαρτο τέλμα μετριότητας, ανισότητας ή/και φτώχειας.
Κάποιοι μπορεί να αντικρούσουν αυτή την παρατήρηση αναφέροντας τη Σιγκαπούρη ως ένα αστρικό παράδειγμα επιτυχημένης πρώην βρετανικής αποικίας.

Σε αυτήν την περίπτωση, αναφέρετε ένα προϊόν παγκόσμιας κλάσης, επιστήμονα, διανοούμενο, μεγάλο σκακιστή, μουσικό ή συγγραφέα από αυτό το έθνος; Ή κωμικός, για αυτό το θέμα; 

Τώρα, συγκρίνετε τη Σιγκαπούρη με το Ισραήλ, με το οποίο το πρώτο συνδέεται συχνά. Δεν υπάρχει καμία απολύτως σύγκριση σε κανέναν τομέα. Το Ισραήλ είναι έτη φωτός μπροστά από την άποψη της επιστήμης, της τεχνολογίας, της μουσικής, των τεχνών και ακόμη και της αστικής γεωργίας. 

Αν κάποιος χρειάζεται άλλα συγκριτικά παραδείγματα, επαναλάβετε αυτήν την αντιπαράθεση με άλλα μικρά έθνη όπως η Ολλανδία και η Δανία. 

Η Σιγκαπούρη ευδοκιμεί ως ο κόμβος της Νοτιοανατολικής Ασίας –και τίποτα περισσότερο– και οι τροχοί της λιπαίνονται συνεχώς από μια αιώνια προσφορά ξένων ταλέντων και κεφαλαίων.

Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτή η έγχυση έχει οδηγήσει σε ετήσια διαρροή εγκεφάλων από τον εγγενή πληθυσμό του. Κανείς όμως δεν αρνείται ότι η Σιγκαπούρη είναι μια καλά διοικούμενη πόλη-κράτος γνωστή για τον αποτελεσματικό κυβερνητικό μηχανισμό της. που κρατά επίσης τον δημόσιο λόγο και τη διαφωνία υπό μόνιμο έλεγχο.

Τα αποικιακά κριτήρια για την ένταξη στην Κοινοπολιτεία προκαλούν επίσης τον ουδέτερο παρατηρητή να αναρωτηθεί μήπως η « εθνική ανεξαρτησία» δεν ήταν τίποτα άλλο από μια shambolic (ανοργάνωτη, χαοτική) μεταβίβαση σκυτάλης από ξένους άρχοντες σε μια ευέλικτη τοπική διοίκηση. Εάν υπάρχει κάποιο πλεονέκτημα σε αυτή τη γραμμή σκέψης, τότε η τοπική διοίκηση θα διασφαλίσει προβλέψιμα ότι το έθνος τους δεν μπορεί ποτέ να εμφανιστεί ως άλλη Ιαπωνία, Νότια Κορέα ή Ταϊβάν.

Βιομηχανίες από αυτά τα έθνη έχουν εξαλείψει τις κάποτε κυρίαρχες βρετανικές μάρκες. Συμπτωματικά, αυτές οι τεχνολογικές δυνάμεις δεν αποικίστηκαν ποτέ από τη Βρετανία. 

Η Νότια Κορέα και η Ταϊβάν είχαν υποφέρει από τον ιαπωνικό ζυγό, αλλά η ανάκαμψή τους από την αποικιακή καταπίεση ήταν απλά θεαματική.
Φανταχτερή (κακόγουστη) αποικιακή κληρονομιά

Υπάρχουν αρκετές κοινωνικοπολιτικές αδιαθεσίες που ταλαιπωρούν τη Βρετανική Κοινοπολιτεία σήμερα. Σε αυτά περιλαμβάνονται η πνευματική δειλία λόγω μαζικής λογοκρισίας, η καταστολή των ιθαγενών ταλέντων. έλλειψη εθνικής συνοχής, διεφθαρμένο δικαστικό σύστημα και πολιτική μαζικής αντιπερισπασμού. Οι αναπτυξιακές πρωτοβουλίες υψηλής αξίας σε αυτά τα έθνη έχουν ιστορικά καταργηθεί στην αρχή από τις υπηρεσίες της Κοινοπολιτείας και τα ψευδοεθνικιστικά πολιτικά κόμματα που φυτεύτηκαν από τους Βρετανούς. Το καθαρό αποτέλεσμα ήταν η ακαθάριστη εθνική υποαπόδοση.

Όπως είπε ένας καλά ενημερωμένος ινδός διπλωμάτης, όταν η Βρετανία παραχώρησε την «ανεξαρτησία» σε αυτές τις αποικίες, φρόντισαν να τοποθετηθούν μόνο τα βρετανικά περιουσιακά στοιχεία σε θέσεις εξουσίας και κατά καιρούς κατασκευάζονταν αντιβρετανικές κρίσεις για να καθησυχάζουν τις υποψίες όποτε και οπουδήποτε. προέκυψαν. Παρά το φαινομενικό βιτριόλι, τα παιδιά τέτοιων πολιτικών κατέληγαν συχνά σε βρετανικά πανεπιστήμια και απολάμβαναν την αιγίδα του Λονδίνου. Αυτός ο νεοαποικιακός κύκλος θα επαναληφθεί σε βάρος της εθνικής ανάπτυξης.

Για να δανειστούμε στοιχεία από τη Φάρμα των Ζώων του Τζορτζ Όργουελ , γιατί ένας ουρακοτάγκος –ο οποίος, σε αντίθεση με τη φυσική τάξη, και για τον οποίο ξοδεύτηκαν εκατομμύρια λίρες για τα διαπιστευτήρια του Όξμπριτζ και την πολιτική υπεροχή του– να είναι πρόθυμος να γαλουχήσει μια τρομερή διανόηση στην επικράτειά του; Εάν το κάνει ποτέ, μπορεί να αμφισβητηθεί για την εγκυρότητα των έργων αιώνιου λευκού ελέφαντα και μιας ατέρμονης ροής άχρηστων εγγράφων πολιτικής που συχνά ωφελούν τα βρετανικά γεωοικονομικά συμφέροντα. Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η « πολιτική της μαζικής απόσπασης της προσοχής» , που οδηγεί φυσικά σε μια άλλη δυσφορία της Κοινοπολιτείας, την « έλλειψη κοινωνικής συνοχής».Πολλά κράτη της Κοινοπολιτείας είναι απελπιστικά βυθισμένα σε βαθιές εθνοθρησκευτικές ρωγμές, χάρη στην πολιτική της Βρετανίας διαίρει και βασίλευε. Μια άλλη αποικιακή κληρονομιά, τα διεφθαρμένα δικαστικά συστήματα, ενώνουν ολόκληρη τη ρακέτα. Τα ατελείωτα σκάνδαλα σεξουαλικής εμπορίας παιδιών, στα οποία εμπλέκονται άτομα σε θέσεις εξουσίας στη Βρετανία , τον Καναδά και την Αυστραλία , αποτελούν την επιτομή της γενικότερης δυσφορίας της Κοινοπολιτείας.

Όσον αφορά τα προνόμια μέλους, σκεφτείτε τα δισεκατομμύρια σε βρετανικά κεφάλαια υποτροφιών που δαπανήθηκαν σε δεκάδες χιλιάδες φοιτητές της Κοινοπολιτείας από το 1945. Πόσους νομπελίστες στις επιστήμες έχει δημιουργήσει αυτή η μεγαλοψυχία; Πόσα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, καινοτομίες, πλατινένιοι δίσκοι ή κείμενα με τις καλύτερες πωλήσεις που αλλάζουν το παιχνίδι;

Η « πολιτική ανθρώπινου κεφαλαίου » της Βρετανίας στους τομείς της πήρε αναμφισβήτητα μια στροφή προς το χειρότερο μετά τον σχηματισμό του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου (γνωστός και ως Κόμμα του Κογκρέσου) το 1885 από έναν αποικιακό διαχειριστή ονόματι Allan Octavian Hume . 

Το Κογκρέσο αρχικά οραματιζόταν να είναι μια συμβουλευτική πλατφόρμα για κυρίους αποικιακές αρχές « καλής αναπαραγωγής» και τζέντλεμαν Ινδιάνους « καλής αναπαραγωγής» και εκπαίδευσης. Προς φρίκη του βρετανικού κατεστημένου, ωστόσο, οι απείθαρχοι Ινδιάνοι απέρριψαν γρήγορα τις αποικιακές τους παγίδες για να απαιτήσουν απόλυτη ανεξαρτησία.

Οι Βρετανοί απάντησαν γρήγορα και με βαρβαρότητα σήμα κατατεθέν, που συνεπαγόταν δεκαετίες μαζικών φυλακίσεων, εξαναγκαστικών λιμών και μαζικών δολοφονιών όπως η σφαγή στην Τζαλιανγουάλα Μπαγκ . Άλλωστε, αυτή ήταν η εποχή των Βρετανών φυλετικών υπερασπιστών όπως ο Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν και ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ. Ο Τσάμπερλεν είχε περιγραφεί κάποτε ως « ο Ιωάννης ο Βαπτιστής του Χίτλερ », ενώ το Βιβλίο της Ζούγκλας του Κίπλινγκ με σβάστικα ήταν πολύ αγαπητό από το ναζιστικό κόμμα. Εδώ είναι που η αποικιακή αναλογία ουρακοτάγκων μπαίνει στο παιχνίδι για άλλη μια φορά.

Η αποικιακή εχθρότητα προς το ινδικό κίνημα ανεξαρτησίας συνοδεύτηκε από μια επιδέξια εκτελεσμένη στρατηγική διαίρει και βασίλευε που έβαλε τους Μουσουλμάνους εναντίον των Ινδουιστών, οδηγώντας τελικά στη διχοτόμηση της Ινδίας. Οι συνεχιζόμενες ταραχές των Ινδουιστών και των Μουσουλμάνων στο Leceister , στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι μια κληρονομιά αυτής της στρατηγικής. Ένα παρόμοιο παιχνίδι παίχτηκε στο Λεβάντε, φέρνοντας τους Άραβες εναντίον των Εβραίων γειτόνων τους. Οι ιστορικοί σπάνια ερευνούν τον υποκείμενο παρονομαστή μεταξύ της εξέγερσης Mappila του 1921 στην Ινδία και της σφαγής της Χεβρώνας το 1929 . Αλλά, και πάλι, η κύρια αφήγηση κατασχέθηκε πολύ πριν γεννηθεί κάποιος από εμάς.

Το Λονδίνο δεν θα επαναλάμβανε ποτέ το ίδιο λάθος που έκανε με το Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο. Δεν θα υπήρχε πια καλλιέργεια των καλύτερων και φωτεινότερων στις σφαίρες του. Μια νέα γενιά Ινδών ηγετών θα καλλιεργούνταν. εκείνοι που είναι γαντζωμένοι στις ζαλισμένες φαντασιώσεις του σοσιαλισμού του Φαμπιάν, στον πονηρό νεποτισμό και στα θαύματα της μικρογραφειοκρατίας. Όταν η Ινδία κέρδισε την ανεξαρτησία το 1947, μια κενή καρέκλα κρατήθηκε στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου για το φάντασμα του Χάρολντ Λάσκι – του πατέρα του Φαμπιανού σοσιαλισμού. Τις άλλες καρέκλες τις κατείχαν οι προστατευόμενοι και οι συμπαθούντες του. Ο Louis Mountbatten, ο τελευταίος αντιβασιλέας της Βρετανίας στην Ινδία, και φερόμενος ως παιδόφιλος , διορίστηκε ως ο πρώτος Γενικός Κυβερνήτης του πρόσφατα ανεξάρτητου έθνους.

Αλλά δεν πρέπει να πέφτει κανείς στην παγίδα να ξεχωρίζει την Ινδία ως παράδειγμα αποικιακού μαζοχισμού. Συνεχίζει να έχει το μερίδιό της από γνήσιους εθνικιστές, τον πιο ελεύθερο τύπο στην Κοινοπολιτεία (πιο ελεύθερο ακόμη και από τη Βρετανία), μια δέσμευση για γεωπολιτική πολυπολικότητα και δημόσια διαθέσιμα αρχεία και συζητήσεις για την πορεία προς την ανεξαρτησία. Τέτοια αρχεία δεν υπάρχουν αλλού στη Βρετανική Κοινοπολιτεία. Επιπλέον, το Ανώτατο Δικαστήριο της Βομβάης είναι η μόνη οντότητα στο είδος του που έχει κοινοποιήσει νομική ειδοποίηση στον Μπιλ Γκέιτς για έναν υποτιθέμενο θάνατο από εμβόλιο που προκλήθηκε από τις «φιλανθρωπικές» του δραστηριότητες στην Ινδία.
Cui Bono;
Φυσικά, εάν η Κοινοπολιτεία δείξει κάποιο σημάδι πρόωρης διάλυσης , μπορούν να οργανωθούν μερικά συμβολικά παιχνίδια σκιών. Το διαμάντι Koh-i-Noor , για παράδειγμα, θα μπορούσε να επιστραφεί στην Ινδία ως μια μαγευτική χειρονομία από τον Charles III. Φανταστείτε την ευφορία στο Νέο Δελχί; Αλλά αν οι Ινδοί χρειάζονται κάποια πραγματική έμπνευση για την περίοδο της αστάθειας, της αβεβαιότητας, της πολυπλοκότητας και της ασάφειας που θα τους περίμενε, χρειάζεται μόνο να κοιτάξουν προς τα νότια, στη Σρι Λάνκα. Όταν η οικονομία της τσαλακώθηκε, οι κάτοικοι της Σρι Λάνκα συσπειρώθηκαν για να συμμετάσχουν σε πολιτικούς από πίσσα και πούπουλα που είχαν ξεπουλήσει το έθνος τους. Αυτή η επίδειξη ενότητας είναι απλά αξιοσημείωτη, ειδικά αν σκεφτεί κανείς τον 25χρονο εμφύλιο πόλεμο της Σρι Λάνκα που τελείωσε μόλις το 2009. Σε αντίθεση με τον συνεχιζόμενο, απανθρωπιστικόΚαβγάδες για φαγητό στο Πακιστάν, ακόμη και όταν οι πολίτες του συγκεντρώνονται γύρω από πολιτικούς που συνδέονται με τη Βρετανία, οι οποίοι δεν τους έχουν δώσει παρά μόνο χοιρινές πίτες. το χάος που παρατηρήθηκε στο Πακιστάν πιθανότατα θα επαναληφθεί σε ολόκληρη την Κοινοπολιτεία τους μήνες και τα επόμενα χρόνια.

Η λανθασμένη ονομασία που ονομάζεται Κοινοπολιτεία χτίστηκε πάνω στην υποδούλωση, την εκμετάλλευση και την αιματοχυσία. Οι διαιρέσεις που πυρπολούνται από την αποικιακή κυριαρχία δεν έχουν ακόμη επουλωθεί. Ωστόσο, οι δομές εξουσίας στην Κοινοπολιτεία χρειάζονται τα βρετανικά βαθιά κρατικά σωσίβια τώρα περισσότερο από ποτέ. Αλλά πώς θα αντιμετωπίσει ο Κάρολος Γ΄ την αυξανόμενη ασχετοσύνη αυτού του απολιθωμένου κατασκευάσματος; Όντας υπέρμαχος του ελέγχου του πληθυσμού και της κεντρικής παγκόσμιας διακυβέρνησης, μπορεί να χρησιμοποιήσει τη θέση του ως επικεφαλής της Κοινοπολιτείας για να ενσωματώσει τα υποκείμενα έθνη του στην ατζέντα Great Reset του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Άλλωστε, οι εσωτερικές προϋποθέσεις αυτής της μετάβασης δημιουργήθηκαν πριν από δεκαετίες.