Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2022

Ο Scholz εξοργίζει την Κίνα: «Διεθνείς Σχέσεις» μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν

Ο Scholz εξοργίζει την Κίνα: «Διεθνείς Σχέσεις» μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν
20 Σεπ 2022 
Σε συνέντευξή του την Κυριακή, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς έδειξε πώς να συντρίψετε επιπόλαια τη διπλωματική Κίνα. Του πήρε μόλις δύο προτάσεις για να προκαλέσει οργή στην Κίνα. Αλλά στη Γερμανία αυτό μάλλον δεν γίνεται καν αντιληπτό.

φωτο: Τα οχήματα της VW κινούνται στο μεταφορικό πλοίο Siem Konfuzius, το οποίο ναυπηγήθηκε στην Κίνα για τη VW. Emden, 16 Ιουνίου 2020

Του Dagmar Henn

Ίσως ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς να μην το εννοούσε όπως το υποδέχτηκαν στην Κίνα. Στη συνέντευξή του στην Deutschlandfunk am Sonntag είπε πολλά πράγματα των οποίων η πραγματικότητα, για να το θέσω ευγενικά, είναι περιορισμένη. Επαίνεσε τον κυβερνητικό συνασπισμό με την παρατήρηση: «Πρόκειται για έναν συνασπισμό που έχει σημειώσει πρόοδο για τη χώρα μας και έχουμε ήδη ξεκινήσει πολλά από αυτά». Μια άποψη που δεν είναι πιθανό να συμμεριστούν πολλοί Γερμανοί πολίτες. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτός θα ήταν ένας «εντυπωσιακός ισολογισμός» εάν ο Olaf Scholz δεν είχε προσληφθεί ως καγκελάριος αλλά ως εργολάβος κατεδαφίσεων.
Ακόμη και ο ισχυρισμός του ότι «τώρα υποστηρίζουμε αυτούς που φοβούνται ότι ο πόλεμος θα τους πεινάσει» δεν ανταποκρίνεται πλήρως στο γεγονός ότι τα σιτηρά που εξήχθησαν από την Ουκρανία παραδόθηκαν στην ΕΕ και όχι στην Αφρική. Και ενόψει του πληθωρισμού και των αυξήσεων του ενεργειακού κόστους, η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 12 ευρώ, που ο Scholz θεωρεί μεγάλο επίτευγμα, έχει ήδη φαγωθεί τρεις φορές.

Δεν μιλάει όμως για την Ουκρανία μόνο με τα συνηθισμένα κουτσομπολιά, σαν να μην είχε δηλώσει προσωπικά κατά την επίσκεψή του στη Μόσχα ότι δεν τον ενδιαφέρουν καθόλου τα θύματα του πολέμου στο Ντονμπάς, για να το θέσω ήπια. Και δεν συμβαίνει σε καμία περίπτωση ότι αυτή η γερμανική κυβέρνηση, η οποία έχει προσκολληθεί σε μια κυβέρνηση των ΗΠΑ της οποίας ο ορθολογισμός είναι περισσότερο από περιορισμένος, δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στον κόσμο: τη συνάντηση στη Σαμαρκάνδη, για παράδειγμα, της οποίας οι συμμετέχοντες σχεδόν εκπροσωπούν η μισή ανθρωπότητα. Το γεγονός ότι δεν απειλείται με απομόνωση η Ρωσία, αλλά, αντιθέτως, ολόκληρη η Δύση. Και ουσιαστικά δεν υπάρχει τίποτα πιο ανόητο από το να ανοίξουμε άλλο ένα βαρέλι ενάντια στην Κίνα.

Όταν ρωτήθηκε πόσο ανησυχεί για τη σύγκρουση «μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν», απαντά:
"Είναι σημαντικό να απαγορεύσουμε τη βία από τις διεθνείς σχέσεις. Αυτό πρέπει να πετύχουμε ως πολιτικοί. Και γι' αυτό είναι επίσης μια αρχή που μας καθοδηγεί στις συνομιλίες μας με άλλους, ακόμη και όταν πρόκειται για την ανάπτυξη της Κίνας ."
Εκτός από το γεγονός ότι οι παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία είναι σχεδόν το αντίθετο της «απαγόρευσης της βίας από τις διεθνείς σχέσεις», και ο Scholz, αν ήταν σοβαρός για αυτή τη στάση, θα έπρεπε να είχε κάνει προσπάθειες για να εφαρμόσει τις συμφωνίες του Μινσκ - αυτό είναι σίγουρο : Όπως Όσο ακίνδυνη κι αν φαίνεται αυτή η δήλωση στους περισσότερους Γερμανούς αναγνώστες, δεν είναι.

Η Global Times αφιέρωσε ένα ολόκληρο άρθρο σε αυτές τις δύο προτάσεις. "Οι δηλώσεις του Scholz είναι μια κατάφωρη μετατόπιση ευθυνών, καθώς οι εντάσεις στα στενά της Ταϊβάν τροφοδοτούνται από την αδιάκοπη δυτική πρόκληση και παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας και τη συνεχιζόμενη καταπάτηση της θεμελιώδης γραμμής της Κίνας. Ο Scholz, είπαν οι παρατηρητές, δεν ήταν σε θέση να παρέμβει στο θέμα της Ταϊβάν».

Στην πραγματικότητα, η κακία της κατάθεσής του έγκειται στη χρήση της φράσης «διεθνείς σχέσεις», που θα απαιτούσε την Κίνα και την Ταϊβάν να είναι δύο χώρες. Δεν είναι. Η Ταϊβάν αναγνωρίστηκε επίσης από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία ως μέρος της Κίνας. Όταν ο Scholz χρησιμοποιεί τον όρο «διεθνείς σχέσεις» σε αυτή τη συνέντευξη, σηματοδοτεί ότι βλέπει την Ταϊβάν ως μια διαφορετική χώρα.

Τώρα αυτή δεν είναι η μόνη δήλωση Γερμανών πολιτικών που πρόσφατα προκάλεσε εκνευρισμό στην Κίνα. Η υπουργός Άμυνας Κριστίν Λάμπρεχτ δικαιολόγησε τη συμμετοχή αεροσκαφών της Μπούντεσβερ σε ελιγμούς στον Ειρηνικό την Παρασκευή λέγοντας ότι «δεν αποκλείονται σε καμία περίπτωση οι επιθέσεις στην εδαφική ακεραιότητα χωρών σε άλλες περιοχές του κόσμου» και στη συνέχεια μίλησε για κινεζικό οπλισμό.

Η παρουσία δεκατριών γερμανικών αεροσκαφών σε ελιγμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στον Ειρηνικό θεωρείται από τον Κινέζο σχολιαστή ως «στρατιωτική πρόκληση». Και η δήλωση του ομοσπονδιακού υπουργού Οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ ότι κανείς δεν ήθελε πλέον να είναι αφελής σε σχέση με την Κίνα δεν οδήγησε ακριβώς σε ενθουσιασμό.

«Ωστόσο, ενώ η γερμανική κυβέρνηση δεσμεύεται να μειώσει τους δεσμούς με την Κίνα», γράφουν οι Global Times, όχι χωρίς χλευασμό, «οι Γερμανοί επενδυτές στοχεύουν στο αντίθετο - με την αύξηση της συνεργασίας στην αυτοκινητοβιομηχανία, με μια σειρά μεγάλων επενδύσεων με την Κίνα ανακοίνωσε, λένε ειδικοί, επισημαίνοντας την εμβάθυνση της ολοκλήρωσης των παραγωγικών αλυσίδων και των δύο πλευρών».

Έτσι, ενώ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εντείνει περαιτέρω τη ρητορική κατά της Κίνας και εγκαταλείπει επιπόλαια την αρχή της μίας Κίνας, η ανάπτυξη στον πραγματικό κόσμο της βιομηχανίας πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η BMW είναι ο όμιλος αυτοκινήτων με τις χαμηλότερες πωλήσεις στην Κίνα με 34%, ενώ η δραστηριότητα της VW στην Κίνα αντιπροσωπεύει ήδη το 49% των συνολικών πωλήσεων.

Συνεπής με τη νέα κοσμοθεωρία ότι το εμπόριο είναι αλληλεξάρτηση (εκτός αν πρόκειται για τις Ηνωμένες Πολιτείες), ο Χάμπεκ έχει ήδη αναθέσει στο υπουργείο του να βρει τρόπους να κάνει τις συναλλαγές με την Κίνα λιγότερο ελκυστικές και να κάνει τις κινεζικές επενδύσεις στην Ευρώπη πιο δύσκολες. Πιθανότατα είναι ήδη σε επιφυλακή για κινέζους πράκτορες στο υπουργείο του, εάν κάποιος τολμήσει να αντικρούσει τον οικονομικό του μηδενισμό.

Αλλά οι συνέπειες μπορεί να είναι διαφορετικές από ό,τι φαντάζεται ο Habeck, όπως είπε στους Global Times ο Liu Zuokui, ειδικός στις ευρωπαϊκές μελέτες:
«Οι γερμανικές εταιρείες προσπαθούν επίσης να αποφύγουν τον κίνδυνο και να μειώσουν το κόστος ενόψει της εκτίναξης των τιμών της ενέργειας στην Ευρώπη μεταφέροντας βασικούς τομείς παραγωγής ή επενδύσεων υψηλής τεχνολογίας στην Κίνα, όπου το επενδυτικό κλίμα είναι πολύ πιο ασφαλές και πιο σταθερό».

Αν ο Χάμπεκ δεν καταφέρει να καταστρέψει τις σχέσεις και με την Κίνα, θα μπορούσε να το κάνει ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να συνεχίσει να φλυαρεί για «διεθνείς σχέσεις» μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν και να προσποιείται ότι η Δύση δεν μπορεί να θολώσει τα νερά. Το ενδιαφέρον της Κίνας για συνεργασία με μια αποβιομηχανοποιημένη Γερμανία δεν πρέπει να είναι τόσο μεγάλο. Ο Habeck και ο Scholz θα επαινούσαν τότε ο ένας τον άλλον για τις επιτυχίες τους στην καταπολέμηση των «εξαρτήσεων».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.