Οι αστροναύτες της NASA έχουν ίχνη μετάλλαξης στο αίμα τους.

Οι αστροναύτες της NASA έχουν ίχνη μετάλλαξης στο αίμα τους.
(Η μελέτη Twin της NASA ανέφερε αιμοποιητικές μεταλλάξεις). 

Η παρατεταμένη παραμονή στο διαστημικό περιβάλλον μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη καρκίνου.

 

Μια ομάδα ερευνητών βρήκε ίχνη μεταλλάξεων σε δείγματα αίματος αστροναυτών της NASA. Θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί από την παραμονή στο διάστημα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Τέτοιες αλλαγές μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο στο μέλλον.

Συλλέχθηκαν δείγματα ολικού αίματος που δεν ταυτοποιήθηκαν, από 14 αστροναύτες που πραγματοποίησαν σχετικά σύντομες αποστολές Διαστημικού Λεωφορείου (μέσον όρο  12 ημέρες) μεταξύ 1998-2001  (πέταξαν στο Space Transportation System (STS), γνωστό και ως Space Shuttle)

τα δείγματα ολικού αίματος συλλέχθηκαν από τους αστροναύτες δύο φορές - δέκα ημέρες πριν από τη διαστημική πτήση και την ημέρα της προσγείωσης. Τρεις ημέρες μετά την προσγείωση, συλλέχθηκαν τα λευκά αιμοσφαίρια τους. Τα δείγματα αποθηκεύτηκαν στην κατάψυξη στους -80 °C για περίπου 20 χρόνια. Η ανάλυση έδειξε ότι στα δείγματα υπήρχαν πολλά κύτταρα αίματος που προέρχονταν από έναν μόνο κλώνο. Διάφοροι καρκίνοι του αίματος, συμπεριλαμβανομένης της χρόνιας μυελοειδούς λευχαιμίας, αποτελούν παραδείγματα κλωνικής αιμοποίησης.

 

Η αλληλούχιση του DNA και η βιοπληροφορική ανάλυση εντόπισαν 34 μεταλλάξεις σε 17 γονίδια, ενώ η μετάλλαξη στο TP3 ήταν η πιο συχνή. Το γονίδιο είναι υπεύθυνο για την παραγωγή μιας πρωτεΐνης που καταστέλλει τον σχηματισμό όγκων. Οι επιστήμονες εντόπισαν επίσης αλλαγές στο DNMT3A, μεταλλάξεις του οποίου μπορούν να βρεθούν στην οξεία μυελογενή λευχαιμία. (Η μετάλλαξη DNMT3A (DNA μεθυλτρανσφεράση 3 άλφα) προβλέπει δυσμενή έκβαση στο μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο και μένει σταθερή κατά την εξέλιξη της νόσου)

 

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο αριθμός των μεταλλάξεων ήταν υψηλός για την ηλικία των αστροναυτών, αλλά ακόμα κάτω από το όριο ανησυχίας. Ωστόσο, η μελέτη των επιπτώσεων της παρατεταμένης παραμονής στο διάστημα είναι σημαντική για τις μελλοντικές αποστολές. Η NASA σχεδιάζει να αρχίσει τον αποικισμό της Σελήνης και του Άρη, οπότε πρέπει να διασφαλιστεί η ασφάλεια των ανθρώπων που θα βρίσκονται στο διάστημα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

================

φωτο: Απεικόνιση καλλιτέχνη μιας πόλης στον Άρη.

(Image:© SpaceX) Φωτογραφία από space.com

23-5-2020   Για να αποικίσετε τον Άρη, θα πρέπει να αλλάξετε το ανθρώπινο DNA

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μόνο η γενετική μηχανική μπορεί να κάνει πραγματική την ανθρώπινη ζωή στον Άρη. Με άλλα λόγια, εάν ένα άτομο αποφασίσει να εγκατασταθεί στον Κόκκινο Πλανήτη, τότε πρέπει να γίνει λιγότερο «άνθρωπος» από γενετική άποψη.

Οι μελλοντικοί αποικιστές του Άρη θα υποβληθούν σε διάφορες δύσκολες δοκιμές, οι οποίες περιλαμβάνουν υψηλά φορτία ακτινοβολίας, καταστροφικά για τα οστά, βαρυτικά φαινόμενα και άλλες «προκλήσεις» της διαστημικής ζωής.
Η NASA σχεδιάζει να τα κάνει όλα αυτά μέσα σε λίγα χρόνια και μέχρι τη δεκαετία του τριάντα θα στείλει την πρώτη παρτίδα αποικιστών στον Κόκκινο Πλανήτη.

Οι αστροναύτες πρέπει να μπορούν να επιστρέψουν στη Γη σώοι και αβλαβείς, λένε αξιωματούχοι της υπηρεσίας. Δεν αποκλείουν κάποιοι να μην επιθυμούν να επιστρέψουν, αλλά αυτό είναι δική τους υπόθεση. Σίγουρα θα έχουν κάτι να κάνουν εκεί.

 

Ετοιμάζονται να πετάξουν στον Άρη

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι για την επιτυχή έκβαση της αποστολής του Άρη, πιθανότατα, θα χρειαστεί να γίνουν κάποιες αλλαγές στο ανθρώπινο DNA. Αυτό στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλό, γιατί οι άνθρωποι στον Άρη θα πρέπει να ζήσουν, να αναπτυχθούν, να δημιουργήσουν οικογένειες και πολλά άλλα. Δεν υπάρχει τρόπος χωρίς γενετική μηχανική, είναι σίγουροι οι ερευνητές.

Προηγουμένως, για τους σκοπούς του πειράματος, οι επιστήμονες εισήγαγαν στα ανθρώπινα κύτταρα τα γονίδια των Tardigrades (βραδύπορα) - μικρών ανθεκτικών πλασμάτων που είναι σε θέση να επιβιώσουν στο κενό του διαστήματος. Τα κύτταρα που προέκυψαν έδειξαν υψηλή αντοχή στην ακτινοβολία, είπε ο  Christopher Mason (Κρίστοφερ Μέισον), γενετιστής στο Πανεπιστήμιο Cornell (Κορνέλ) της Νέας Υόρκης.

 

[σχετικό δημοσίευμα: Τα Tardigrades (μικρά υδρόβια ασπόνδυλα που είναι επίσης γνωστά ως «αρκουδάκια του νερού») γίνονται τα πρώτα ζώα που επιβιώνουν στο κενό του διαστήματος

Τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, μια ομάδα επιστημόνων εκτόξευσε μια ομάδα μικροσκοπικών ζώων στο διάστημα σε έναν ρωσικό δορυφόρο. Μόλις μπήκαν σε τροχιά, τα πλάσματα μεταφέρθηκαν σε αεριζόμενα δοχεία που τα εξέθεταν στο κενό του διαστήματος. Σε αυτό το τελικό σύνορο, δεν είχαν αέρα και υποβλήθηκαν σε ακραία αφυδάτωση, χαμηλές θερμοκρασίες, έλλειψη βαρύτητας και προσκρούσεις τόσο της κοσμικής όσο και της ηλιακής ακτινοβολίας. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα πιο αφιλόξενο περιβάλλον για ζωή, αλλά όχι μόνο επιβίωσαν τα πλάσματα, αλλά κατάφεραν να αναπαραχθούν κατά την επιστροφή τους στη Γη. Αποδείχτηκε ότι μπορούν να ανεχθούν ακραία περιβάλλοντα που θα σκότωναν σχεδόν οποιοδήποτε άλλο ζώο. 

https://www.nationalgeographic.com/science/article/tardigrades-become-first-animals-to-survive-vacuum-of-space  ]

 

Η NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες αναπτύσσουν σήμερα διάφορους τρόπους προστασίας των αστροναυτών μέσω φαρμακολογικών μεθόδων - με τη χρήση φαρμάκων. Είναι ένα μικρό βήμα, αλλά έχει ήδη αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικό και ασφαλές.

Όσον αφορά την αλλαγή του DNA των αστροναυτών, ο Mason αναρωτιέται αν είμαστε ηθικά υποχρεωμένοι να το κάνουμε Εξάλλου, δεδομένης της διάρκειας και της επικινδυνότητας μιας αποστολής στον Άρη, οι προτεινόμενες μέθοδοι θα διασφαλίσουν την ασφάλεια.

Η παροχή νέων ικανοτήτων στους αστροναύτες θα τους επιτρέψει να ταξιδέψουν σε ακόμη πιο απομακρυσμένες και επικίνδυνες γωνιές του διαστήματος. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη (ένα φεγγάρι του Δία), όπου ένας τεράστιος ωκεανός είναι κρυμμένος κάτω από ένα στρώμα πάγου. Εδώ δεν κάνει μόνο κρύο, αλλά υπάρχει και αυξημένη ακτινοβολία. Ένα συνηθισμένο άτομο εκεί θα ψηθεί απλά από την ακτινοβολία, αλλά άλλο πράγμα είναι ένα γενετικά ενισχυμένο άτομο που θα μπορέσει να επιβιώσει χωρίς βλάβη στο σώμα.

 

Η δυνατότητα της γενετικής μηχανικής μας επιτρέπει τώρα να εξετάσουμε το ενδεχόμενο αποστολής αστροναυτών στην Ευρώπη, η οποία, σύμφωνα με τους επιστήμονες, μπορεί να έχει ζωή.

 

Στο μέλλον, η γενετική μηχανική δεν θα επηρεάσει μόνο τους αστροναύτες. Οι βιολόγοι εργάζονται ήδη για τη δημιουργία των λεγόμενων "σχεδιασμένων μικροβίων" που θα βοηθήσουν τους αποίκους να εγκατασταθούν στον Άρη. Για παράδειγμα, αυτά τα μικρόβια θα δημιουργήσουν δομικά υλικά για διάφορες δομές.

 

Ορισμένοι επιστήμονες προτείνουν τη χρήση "σχεδιασμένων μικροβίων" για την αναδιαμόρφωση του Άρη, καθιστώντας τον κατοικήσιμο. Ωστόσο, αυτό εγείρει ένα ηθικό ερώτημα, καθώς μπορεί να έχει υπάρξει ζωή στον Άρη και στο παρελθόν και να διατηρείται ακόμη βαθιά κάτω από την επιφάνεια. Αυτό δεν θα εισήγαγε μια κάποια ανισορροπία στο υπάρχον οικοσύστημα του Κόκκινου Πλανήτη Επομένως, πολλοί αστροφυσικοί δεν υποστηρίζουν την πρόταση.

Ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι πρέπει να σταλούν στον Άρη τουλάχιστον πεντακόσιοι άνθρωποι, καθώς λιγότεροι θα οδηγούσαν σε εκφυλισμό του είδους λόγω της ανάμειξης του αίματος στενών συγγενών. Εν τω μεταξύ, μπορούμε, στην καλύτερη περίπτωση, να στείλουμε μερικούς ανθρώπους στον Άρη.
29-7-20   https://ryb.ru/2020/07/29/1647750

============

σχετικό δημοσίευμα: 9-9-2022

Τα Tardigrades μπορούν να επιβιώσουν δεκαετίες χωρίς νερό, και επιτέλους ξέρουμε πώς

Το νερό είναι ένα βασικό συστατικό για όλη τη ζωή στη Γη, ωστόσο τα Tardigrades, με τις σχεδόν αθάνατες δυνάμεις τους μπορούν με κάποιο τρόπο να αντέξουν να αφαιρεθεί σχεδόν όλο το H2O τους .

Τώρα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα άλλο τέχνασμα που χρησιμοποιούν αυτές τα παχουλά μικροσκοπικά πλάσματα για να επιβιώσουν από χρόνια ακραίας αφυδάτωσης .

«Παρόλο που το νερό είναι απαραίτητο για όλη τη ζωή που γνωρίζουμε, ορισμένες "αρκούδες του νερού" μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτό για δεκαετίες», λέει ο βιολόγος Takekazu Kunieda από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο.  Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο PLOS Biology.

https://www.sciencealert.com/tardigrades-can-survive-decades-without-water-and-we-finally-know-how

 

===============

 

Μεταλλάξεις DNA που βρέθηκαν στο αίμα των αστροναυτών, απαιτούν τον έλεγχο από ογκολόγους

Αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα την ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων ή καρκίνου στο μέλλον, αλλά δείχνει την πιθανότητα ενός τέτοιου σεναρίου.

 

Οι ερευνητές βρήκαν σημάδια μεταλλάξεων DNA στο αίμα των αστροναυτών της NASA που απαιτούν παρακολούθηση για τον κίνδυνο καρκίνου, γράφει το Space με αναφορά στο περιοδικό Nature Communications Biology. Αυτό ανέφεραν υπάλληλοι του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακής Έρευνας στο Icahn Mount Sinai στη Νέα Υόρκη, οι οποίοι διεξήγαγαν μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν δεκατέσσερις αστροναύτες. Όλοι τους συμμετείχαν στο πρόγραμμα της NASA Space Shuttle, πραγματοποιώντας πτήσεις με διαστημικά οχήματα που διήρκεσαν κατά μέσο όρο 12 ημέρες το 1998-2001. 

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι αστροναύτες εργάζονται σε ακραίες συνθήκες, ιδίως με κοσμική ακτινοβολία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σωματικές μεταλλάξεις. Οι λεγόμενες μεταλλάξεις που προκαλούν την εμφάνιση ενός κυτταρικού κλώνου με έναν γονότυπο που διαφέρει από τον γονότυπο των γειτονικών φυσιολογικών κυττάρων.

Για την ηλικία των αστροναυτών, οι μεταλλάξεις ήταν υψηλές, αλλά ευτυχώς δεν έφτασαν το κατώφλι στο οποίο αξίζει να αναλάβουμε δράση. Η απλή παρουσία αυτών των μεταλλάξεων δεν σημαίνει απαραίτητα την ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων ή καρκίνου στο μέλλον, αλλά δείχνει την πιθανότητα ενός τέτοιου σεναρίου. Δεδομένου ότι η αποστολή Artemis της NASA σχεδιάζει να επιστρέψει έναν άνθρωπο στη Σελήνη σε μισό αιώνα, οι επιστήμονες συνιστούν να δοκιμάζονται αστροναύτες για σωματικές μεταλλάξεις μέχρι τη συνταξιοδότηση, οπότε μπορούν να ενεργοποιηθούν αυτοί οι τύποι μεταλλάξεων.

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε πριν από δύο μήνες έδειξε ότι οι αστροναύτες που συμμετέχουν σε διαστημικές πτήσεις που διαρκούν περισσότερο από τρεις μήνες μπορεί να παρουσιάσουν βλάβη στα οστά. Τα οστά του σκελετού δεν έχουν αποκατασταθεί πλήρως ακόμη και μετά από ένα χρόνο παραμονής στη Γη.

Πηγή  6-9-22     https://newizv.ru/news/science/06-09-2022/v-krovi-astronavtov-obnaruzheny-mutatsii-dnk-trebuyuschie-kontrolya-onkologov?utm_source=yxnews&utm_medium=desktop

 

=====================

 

Αναδρομική ανάλυση σωματικών μεταλλάξεων και κλωνικής αιμοποίησης σε αστροναύτες
17-8-22    https://www.nature.com/articles/s42003-022-03777-z

 

Με τις προγραμματισμένες διαστημικές πτήσεις στο βάθος και τις εμπορικές διαστημικές πτήσεις, παραμένουν κενά για την αντιμετώπιση των κινδύνων για την υγεία των αστροναυτών. Πολλαπλές μελέτες έχουν δείξει συσχετίσεις μεταξύ της κλωνικής επέκτασης των αιμοποιητικών κυττάρων με αιμοποιητικές κακοήθειες και καρδιομεταβολική νόσο.

Με την έλευση των αποστολών της NASA στο βαθύ διάστημα Gateway και Artemis και την επέκταση των εμπορικών διαστημικών πτήσεων, υπάρχει αυξημένη ανάγκη κατανόησης, αντιμετώπισης και μετριασμού των κινδύνων για την υγεία που σχετίζονται με τις διαστημικές πτήσεις.
Οι συγκεκριμένες οξείες και μακροπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις και κίνδυνοι που ενυπάρχουν στις διαστημικές αποστολές ορίζονται όχι μόνο από τη διάρκεια, αλλά και από την πορεία της πτήσης, δηλαδή την παραμονή σε χαμηλή γήινη τροχιά (LEO), όπου το μαγνητικό πεδίο της Γης παρέχει θωράκιση από διαστημική ακτινοβολία ή υπερβαίνει αυτή η προστατευτική ασπίδα στο βαθύ διάστημα. Μερικές από αυτές τις ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν απώλεια οστικής πυκνότητας, νευροαισθησιακές αλλαγές και μυϊκή ατροφία. Επιπλέον, υπάρχουν εκφυλιστικοί κίνδυνοι, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου που προκαλείται από τη διαστημική ακτινοβολία (IR), των καρδιαγγειακών και νευροεκφυλιστικών ασθενειών

Οι σωματικές μεταλλάξεις συμβαίνουν τυχαία και ως απόκριση σε διάφορους συστημικούς και περιβαλλοντικούς στρεσογόνους παράγοντες.

Η συσσώρευση σωματικών μεταλλάξεων συμβαίνει ως συνάρτηση της γήρανσης και μπορεί να διευκολυνθεί από φλεγμονώδεις αλλοιώσεις στο μικροπεριβάλλον. Ωστόσο, άλλοι μηχανισμοί που προάγουν την κλωνική εξέλιξη παραμένουν ασαφείς. 

Οι διαστημικές πτήσεις συνδέονται με την έκθεση σε διάφορους στρεσογόνους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των υπερύθρων, της μικροβαρύτητας και άλλων επιβλαβών περιβαλλοντικών παραγόντων στο διάστημα. 

https://www.nature.com/articles/s42003-022-03777-z