Μυστηριώδης και ανατριχιαστικός Ναός του Θανάτου στη Μάλτα

Μυστηριώδης και ανατριχιαστικός Ναός του Θανάτου στη Μάλτα

Σε πολλά μέρη του κόσμου, οι επιστήμονες ανακαλύπτουν περιοδικά μυστηριώδεις κατακόμβες και σπηλιές που ανήκουν σε πολιτισμούς πολιτισμών που έχουν βυθιστεί στη λήθη και αποτελούν σημαντικές πηγές πληροφοριών για τον Αρχαίο Κόσμο. Ωστόσο, μερικές φορές γίνονται ευρήματα που μπερδεύουν τους πιο έμπειρους αρχαιολόγους. Μία από αυτές τις ανακαλύψεις ήταν το Hal Saflieni, ένα υπόγειο (μεγαλιθικό υπόγειο ιερό) στην πόλη Paola της Δημοκρατίας της Μάλτας.

Μάλτα: υπόγειος ναός

Το όνομα αυτού του αρχαίου μνημείου μεταφράζεται ως "Ναός του Θανάτου" και οι επιστήμονες το έδωσαν στο υπόγειο για κάποιο λόγο. Μια υπόγεια κατασκευή βρέθηκε εδώ εντελώς τυχαία το 1902, όταν ντόπιοι εργάτες επισκεύαζαν έναν αγωγό νερού στο κέντρο της Πάολα και ξαφνικά έπεσαν σε μια από τις αίθουσες του ιερού. Οι Μαλτέζοι δεν υποψιάστηκαν καν ότι είχαν ανακαλύψει έτσι το πολυτιμότερο ιστορικό μνημείο, που κάποτε ήταν ιερός τόπος για τους προγόνους τους.

Οι εργάτες δεν ενημέρωσαν κανέναν για το εύρημα τους και απλώς έριξαν οικοδομικά απορρίμματα στη σήραγγα, εξοικονομώντας έτσι τη διάθεσή του. Ο Khal-Saflieni θα παρέμενε ένα μυστήριο για ολόκληρο τον κόσμο, αν οι υπερφυσικές δυνάμεις που είχαν αφυπνιστεί στο υπόγειο δεν είχαν αρχίσει να απαιτούν θύματα. Την παραμονή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, άνθρωποι άρχισαν ξαφνικά να εξαφανίζονται στην πόλη. Η αστυνομία αρχικά υπέθεσε ότι έφταιγε ένας αρπακτικός ή ένας κατά συρροή δολοφόνος, αλλά αυτές οι εικασίες δεν επιβεβαιώθηκαν. Σύντομα όμως υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες που ισχυρίστηκαν ότι είδαν πώς κάποια άγνωστη δύναμη μεθάει τους ανθρώπους και τους παρασύρει στις κατακόμβες κάτω από την Πάολα.

Όταν πληροφορίες για αυτόν τον μυστικισμό εμφανίστηκαν στις εφημερίδες, ερευνητές επισκέφθηκαν τη Μάλτα, οι οποίοι ήθελαν να μελετήσουν τις μυστηριώδεις σήραγγες κάτω από την πόλη. Οι επιστήμονες έμειναν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν έναν κολοσσιαίο υπόγειο λαβύρινθο με αμέτρητα περάσματα, σήραγγες και αίθουσες. Παραδόξως, η τοποθεσία όλων των αντικειμένων στον λαβύρινθο ταίριαζε απόλυτα με τους αρχαίους ναούς της Μάλτας στην επιφάνεια. Το μπουντρούμι, θα έλεγε κανείς, ήταν μια εικόνα καθρέφτη όλων των υπέργειων θρησκευτικών κτιρίων που χτίστηκαν στο νησί κατά την αρχαιότητα.

Οι ειδικοί σοκαρίστηκαν όταν προχώρησαν στον λαβύρινθο και βρήκαν στα βάθη του τα λείψανα των κατοίκων της πόλης που είχαν εξαφανιστεί στο παρελθόν. Ανάμεσά τους ήταν και πολλά παιδιά. Όλοι οι άτυχοι πέθαναν από αφυδάτωση. Αυτό που τους έκανε να κατέβουν εδώ και να χαθούν στα ατελείωτα υπόγεια περάσματα είναι πραγματικό μυστήριο. Μετά από μια τόσο τρομερή ανακάλυψη, οι τοπικές αρχές αποφάσισαν να φυλάξουν προσεκτικά την είσοδο του ναού, ώστε κανείς άλλος να μην τελειώσει τη ζωή του εδώ.

Ποιος έχτισε το αρχαίο υπόγειο;

Οι επιστήμονες προτείνουν ότι το Khal-Saflieni χτίστηκε πριν από περίπου οκτώ χιλιετίες. Οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμη να προσδιορίσουν ποια τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε τότε για να χτιστεί αυτό το εκπληκτικά μεγάλο και περίπλοκο υπόγειο συγκρότημα. Οι υποστηρικτές των εναλλακτικών θεωριών πιστεύουν ότι οι συγγραφείς του ιερού είναι εκπρόσωποι ενός ανεπτυγμένου αρχαίου πολιτισμού ή ακόμη και εξωγήινοι.

Υποτίθεται ότι αυτές οι κατακόμβες χτίστηκαν ταυτόχρονα με τους αρχαίους ναούς της Μάλτας στην επιφάνεια. Κάθε ιερό στον υπόγειο λαβύρινθο χωριζόταν σε εξωτερικές και εσωτερικές ζώνες. Οι απλοί άνθρωποι είχαν το δικαίωμα να επισκέπτονται μόνο τις εξωτερικές περιοχές, στις οποίες ήταν εύκολο να μπουν και εξίσου εύκολο να φύγουν. Οι εσωτερικές ζώνες προορίζονταν αποκλειστικά για τον κλήρο και μόνο οι ιερείς που έκαναν θυσίες στους θεούς μπορούσαν να βρίσκονται εδώ. Μόνο οι ιερείς γνώριζαν το πέρασμα από τα απαγορευμένα μέρη των κατακόμβων και οι απλοί ενορίτες, που διακατέχονταν από εγκληματική περιέργεια, εξαφανίστηκαν για πάντα στα τούνελ, μη μπορώντας να βρουν τρόπο επιστροφής.

Μη φυσιολογικοί ήχοι του Hal-Saflieni

Παραφυσικά φαινόμενα έχουν επανειλημμένα καταγραφεί στις κατακόμβες υπό την Πάολα. Πολλοί επισκέπτες του λαβύρινθου άκουσαν ανεξήγητους ήχους και μάλιστα παρατήρησαν στο σκοτάδι των τούνελ ανθρώπινες φιγούρες με δάδες, ντυμένες με τελετουργικά ρούχα. Οι επιστήμονες αποφάσισαν να βρουν μια εξήγηση για έναν τέτοιο διάβολο και φαίνεται ότι πέτυχαν ακόμη και επιτυχία σε αυτό. Όταν εγκαταστάθηκε εξοπλισμός υπόγεια για τη μέτρηση της συχνότητας συντονισμού, αποδείχθηκε ότι εκεί ακουγόταν συνεχώς ένας ήχος με συχνότητα 110 hertz.

Οι επιστήμονες μιμήθηκαν αυτόν τον ήχο στο εργαστήριο και τον εξέθεσαν σε αρκετούς εθελοντές. Αποδείχθηκε ότι τέτοια ηχητικά κύματα επηρεάζουν ένα άτομο πολύ πιο έντονα από τον υπέρηχο. Κάθε ένα από τα άτομα σύντομα ανέπτυξε μια προσωρινή διαταραχή της σκέψης. Φαινόταν να έπεσαν σε λήθαργο και δεν μπορούσαν καν να επικοινωνήσουν πραγματικά με τους ερευνητές. Επιπλέον, τα υποκείμενα της δοκιμής άρχισαν να έχουν σοβαρές παραισθήσεις.

Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το αρχαίο ιερό ήταν χτισμένο με τέτοιο τρόπο που τα συνεχή ρεύματα σχημάτιζαν αυτόν τον ήχο σε αυτό. Εισήγαγε τους ανθρώπους σε μια κατάσταση ενός είδους ύπνωσης και οι περίεργοι αμύητοι, που είχαν πάει πολύ μακριά, δεν είχαν πλέον την ευκαιρία να φύγουν από τον λαβύρινθο. Ταυτόχρονα, οι ιερείς μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κάποιου είδους ωτοασπίδες (ή κάποιες άλλες συσκευές) για να προστατευτούν από τον παράλυτο και παραισθησιογόνο ήχο.

Τέρατα στο μπουντρούμι

Τον Μάρτιο του 1949, μια ομάδα αρχαιολόγων, που αποφάσισε να εξερευνήσει ένα μικρό μέρος του λαβύρινθου, μπήκε στο μπουντρούμι και, δεμένη με σχοινιά, πήγε σχεδόν εκατό μέτρα βάθος. Μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει σκαρφαλώσει στο υπόγειο, είτε πριν είτε μετά. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο λαβύρινθος αποτελείται από τρεις ορόφους. Όταν οι ήρωές μας έφτασαν στον τρίτο κάτω όροφο, μια πραγματικά συγκλονιστική εικόνα εμφανίστηκε μπροστά τους, βυθίζοντας τους ανθρώπους της επιστήμης σε απερίγραπτη φρίκη.

Δεκάδες χιλιάδες ανθρώπινοι σκελετοί βρίσκονταν σε τεράστιους θαλάμους λαξευμένους στον ασβεστόλιθο. Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι τα λείψανα είχαν διαφορετική ηλικία, σαν να τα μάζευε κάποιος στο μπουντρούμι για αιώνες. Φυσικά, μετά από ένα τέτοιο εύρημα, ήταν τρέλα να προχωρήσουμε παραπέρα. Ωστόσο, ένας ερευνητής αποφάσισε ακόμα να περπατήσει λίγο πιο πέρα ​​για να δει τι υπήρχε στον διπλανό θάλαμο. Η είσοδος σε αυτό το καζεμά ήταν απίστευτα στενή και η γυναίκα έπρεπε να σέρνεται κατά μήκος του για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Για να το ασφαλίσουν το έδεναν με ένα επιπλέον σχοινί. Εισχωρώντας στο κελί, ο ειδικός άναψε τον φακό και είδε ποιος μάζευε πτώματα εδώ.

Από εκείνη την πλευρά, αρκετά ανθρωπόμορφα ψηλά πλάσματα με γκρίζο δέρμα, τεράστια οδοντωτά στόματα και αρπακτικά φλεγόμενα μάτια, που έμοιαζαν αμυδρά με ανθρωποειδή, κοίταξαν τη γυναίκα. Ταραγμένα από το φως του φαναριού, τα πλάσματα στραβοκοίταξαν, έτρεξαν και προσπάθησαν να πλησιάσουν τον άντρα. Τρομάζοντας τα τέρατα με το φως, η αρχαιολόγος έγειρε πίσω και ως εκ θαύματος βγήκε στους συναδέλφους της. Από μια τυχερή τύχη, ή ίσως από την πρόθεση των τεράτων, η είσοδος στην αίθουσα τους αποκοιμήθηκε αμέσως, μόλις η τυχοδιώκτης βρέθηκε κοντά στους συντρόφους της.

Απελπισμένοι ερευνητές (ειδικά για οτιδήποτε παραφυσικό) προσπάθησαν να διεισδύσουν στον Ναό του Θανάτου αργότερα, αλλά δεν κατάφεραν να αποκαλύψουν το μυστικό του και οι ντόπιοι τρομοκρατούνται από αυτές τις μυστικιστικές κατακόμβες και δεν κατεβαίνουν ποτέ σε αυτές, για να μην εξοργίσουν τους «κοιμισμένους»  θεούς ή δαίμονες στο μπουντρούμι 

πηγή: esoreiter