28 Αυγούστου 2022
Η πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων γίνεται όλο και περισσότερο μια βιωμένη πραγματικότητα. Γεωπολιτικά και γεωοικονομικά, υπάρχουν πολλά κέντρα εξουσίας, αναδύεται μια νέα ισορροπία δυνάμεων, η οποία συνδέεται με αντίστοιχες στρατιωτικές και οικονομικές συγκρούσεις - δείτε τον πόλεμο της Ουκρανίας.
[Το 2034, οι ΗΠΑ είναι μια χώρα κατεστραμμένη από τον πόλεμο. Η Ινδία βοηθά στην ανοικοδόμηση με δάνεια και το Ιράν αποκτά μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η Κίνα είναι ο μεγάλος νικητής. Αυτό που ακούγεται σαν ταινία επιστημονικής φαντασίας που διαδραματίζεται στο εργοστάσιο των ονείρων του Bollywood ή της China Film Group είναι στην πραγματικότητα ένα ρεαλιστικό θρίλερ που γράφτηκε από τον ναύαρχο τεσσάρων αστέρων Τζιμ Σταυρίδη, Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη από το 2009 έως το 2013, και τον Έλιοτ Άκερμαν, (πρώην) Πεζοναύτης που έχει βραβευτεί πολλές φορές με μετάλλια υψηλού βαθμού.
https://admiralstav.com/2034-2/ ]
Η πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων - γίνεται επίσης στρατιωτική πραγματικότητα.
Η παγκόσμια οικονομική δύναμη, όπως ήδη αναλύθηκε στο Μέρος Ι, μπορεί να μετατραπεί σε στρατιωτική δύναμη, αφού η πρώτη είναι η βάση για τη δεύτερη, όπως έγραψε ο Βρετανός ιστορικός Paul Kennedy. Αν και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι μακράν η χώρα με τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως, τρεις χώρες BRICS, η Κίνα στη δεύτερη θέση, η Ινδία στην τρίτη θέση και η Ρωσία στην τέταρτη θέση, συγκαταλέγονται μεταξύ των TOP 4 χωρών.
Οι χώρες BRICS συνεργάζονται στενά όχι μόνο στον τομέα της οικονομίας, αλλά και στον τομέα της ασφάλειας. Παραδείγματα αυτού είναι η κοινή δέσμευση κατά της στρατιωτικοποίησης του διαστήματος, όπως επιβεβαιώθηκε πρόσφατα στη "Διακήρυξη του Νέου Δελχί" 2021, ή η στρατηγική των BRICS για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας. Οι χώρες BRICS υποστηρίζουν επίσης από κοινού τον καλύτερο έλεγχο των βιολογικών όπλων μέσω της επικύρωσης ενός πρωτοκόλλου της Σύμβασης για τα βιολογικά όπλα με έναν αντικειμενικό μηχανισμό επαλήθευσης.
Αναγνωρίζει επίσης την ανάγκη μεταρρύθμισης του OPCW (Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων), η οποία έχει αποδειχθεί όχι μόνο σε αμφισβητήσιμες εκθέσεις σχετικά με την υποτιθέμενη χρήση χημικών όπλων από τη συριακή κυβέρνηση, όπως έγραψε το 2021 ο γνωστός οριενταλιστής Michael Lüders στο βιβλίο "Reaping the Storm. Πώς η Δύση βύθισε τη Συρία στο χάος".
Εκτός από τις BRICS, η Ινδία, η Κίνα και η Ρωσία είναι επίσης μέλη του "Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης" (SCO), όπου συντονίζουν επίσης στενά τις πολιτικές ασφαλείας τους. Στον Παγκόσμιο Δείκτη Ισχύος Πυρός, ο οποίος λαμβάνει υπόψη την οικονομική και στρατιωτική ισχύ μιας χώρας, η Ρωσία κατατάσσεται 2η, η Κίνα 3η, η Ινδία 4η και η Βραζιλία 10η στον κόσμο (για σύγκριση: ΗΠΑ - 1η, Γερμανία - 16η).
Μια πιθανή στρατιωτική συμμαχία της Ρωσίας και της Κίνας θα ήταν ποσοτικά ανώτερη από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σε όλες σχεδόν τις παραμέτρους - μόνο όσον αφορά την αεροπορική ισχύ οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν καλύτερες επιδόσεις. Σύμφωνα με μια μελέτη της Rand Corporation με έδρα τις ΗΠΑ - μιας δεξαμενής σκέψης που παράγει συμβόλαια έρευνας για λογαριασμό του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ - οι ΗΠΑ θα έχαναν από μια στρατιωτική συμμαχία της Ρωσίας και της Κίνας.
Στην πραγματικότητα, η τελευταία φορά που οι Ηνωμένες Πολιτείες κέρδισαν έναν πόλεμο στον 20ό αιώνα (εκτός από τις νίκες εναντίον μικρο-κρατών) ήταν το 1945, όπως σημειώνει ο Ρεπουμπλικανός ηγέτης Ross Douthat στο best seller βιβλίο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Η παρακμιακή κοινωνία". Θα πρέπει, ωστόσο, να προστεθεί ότι οι ΗΠΑ (όπως και η Ρωσία ή η Ινδία) διαθέτουν μάχιμες ένοπλες δυνάμεις, ενώ οι Κινέζοι δεν έχουν καταφέρει (ακόμη) να αποκτήσουν πολεμική εμπειρία - υπό την προϋπόθεση ότι οι ΗΠΑ δεν θα βάλουν φωτιά στη Νότια Σινική Θάλασσα, όπως περιγράφεται στο μυθιστόρημα "2034" που αναφέρθηκε στην αρχή, και δεν θα υπερεκτιμήσουν τη δική τους (φθίνουσα) δύναμη με καταστροφικές συνέπειες για τις ίδιες και τους δυτικούς γείτονές τους
Τελικά, ωστόσο, δεν πρόκειται μόνο για οικονομική ή στρατιωτική ισχύ - αφορά επίσης τους πολιτιστικούς πόρους που συνθέτουν το μεγαλείο και την ευημερία ενός έθνους και τη θέση του. Αυτό ακριβώς είναι το τρίτο μέρος.
Ο Δρ Anton Friesen είναι επιστημονικός συνεργάτης στη γερμανική Bundestag και πρώην μέλος της Bundestag (Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ανθρωπιστικής Βοήθειας). Ο συγγραφέας εκφράζει μόνο τη δική του γνώμη στο άρθρο.
28-8-22 https://rtde.live/international/146838-auf-weg-in-multipolare-weltordnung/
======================
Στο δρόμο προς την πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων – Μέρος 1
27 Αυγούστου 2022
Η πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων γίνεται όλο και περισσότερο μια βιωμένη πραγματικότητα. Γεωπολιτικά και γεωοικονομικά, υπάρχουν πολλά κέντρα εξουσίας, αναδύεται μια νέα ισορροπία δυνάμεων, η οποία συνδέεται με αντίστοιχες στρατιωτικές και οικονομικές συγκρούσεις - δείτε τον πόλεμο της Ουκρανίας.
Οι χώρες BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 2006 στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G8. Η πρώτη σύνοδος κορυφής BRIC πραγματοποιήθηκε το 2009. Το 2010 η Νότια Αφρική έγινε αποδεκτή ως μέλος αυτής της επίδοξης ομάδας αναδυόμενων αγορών. Οι BRICS αντιπροσωπεύουν τέσσερις ηπείρους, το 41 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού, το 29 τοις εκατό της χερσαίας έκτασης της γης, το 24 τοις εκατό του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 16 τοις εκατό του παγκόσμιου εμπορίου . Για σύγκριση: οι χώρες της G7 αντιπροσωπεύουν τώρα το 45 τοις εκατό της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής (περισσότερο από 20 χρόνια πριν ήταν 65 τοις εκατό). Ο όρος BRIC(S) επινοήθηκε από τον οικονομολόγο Jim O'Neill πριν από περισσότερα από 20 χρόνια.
Οι οικονομολόγοι υποθέτουν ότι η Κίνα και η Ινδία ειδικότερα θα είναι οι μελλοντικές παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις. Η Κίνα θα πρέπει να ξεπεράσει τις ΗΠΑ ως προς το ΑΕΠ σε λιγότερο από δέκα χρόνια. Η Ινδία αναμένεται να γίνει η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο έως το 2050. Εν τω μεταξύ, το μερίδιο της ΕΕ στο ΑΕΠ έχει μειωθεί σχεδόν κατά το ένα τρίτο από την αλλαγή της χιλιετίας και επί του παρόντος είναι μόνο 18 τοις εκατό.
Η παρακμή της Ευρώπης - δημογραφικά, πολιτιστικά και οικονομικά - συνεχίζεται αμείωτη. Τρεις από τις μεγαλύτερες κρίσεις τα τελευταία χρόνια έπληξαν μόνο την Ευρώπη (ειδικά την ΕΕ) (ευρωκρίση, μαζική μετανάστευση και Brexit).
Η σχετική πτώση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής δεν είναι τόσο σοβαρή όσο αυτή των ευρωκρατών στις Βρυξέλλες: το μερίδιο έχει πέσει από το 31 τοις εκατό της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής στο 25 τοις εκατό σήμερα.
Παρόλα αυτά, ολόκληρη η ευρωατλαντική περιοχή βρίσκεται σε μια κατάσταση παρακμής που συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες. Η άνοδος των άλλων συμβαδίζει με την παρακμή της Δύσης, όπως το έθεσε ο γνωστός Αμερικανός ειδικός Fareed Zakaria .
Ο δείκτης τοποθεσίας του Ινστιτούτου Οικονομικών Επιστημών της Κολωνίας δείχνει τη δυναμική της κινεζικής οικονομίας, η οποία από το 2000 έως το 2015 βελτίωσε την ελκυστικότητα της τοποθεσίας περισσότερο μεταξύ 45 χωρών παγκοσμίως.
Οι χώρες BRICS σήμερα έχουν κεντρική σημασία για την επισιτιστική ασφάλεια (Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία) και αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ένα τρίτο της παγκόσμιας γεωργικής παραγωγής. Η Κίνα και η Ινδία είναι επίσης όλο και πιο σημαντικές βιομηχανικές τοποθεσίες και τοποθεσίες καινοτομίας. Η Ινδία θεωρείται μία από τις σημαντικότερες τοποθεσίες πληροφορικής παγκοσμίως. Η Κίνα είναι παγκόσμιος ηγέτης στην τεχνητή νοημοσύνη, τους κβαντικούς υπολογιστές κ.λπ. Η Ρωσία είναι ένας από τους σημαντικότερους εξαγωγείς ενέργειας στον κόσμο. Με αυτόν τον τρόπο, οι χώρες BRICS αλληλοσυμπληρώνονται βέλτιστα από οικονομική άποψη .
Ο κόσμος επιστρέφει στην πολυπολικότητα, αλλά σήμερα υπό τις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης: "Για σχεδόν 2000 χρόνια, η Κίνα ήταν η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. Μαζί με την Ινδία, αντιπροσώπευαν σχεδόν το μισό του παγκόσμιου ΑΕΠ το 1820".
Η αποδολαριοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας, η κάθοδος του δολαρίου ως το σημαντικότερο αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο, είναι μια μακροπρόθεσμη εξέλιξη που έχει αποκτήσει δυναμική με το πάγωμα των ρωσικών συναλλαγματικών αποθεμάτων στις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Η Κίνα έχει ήδη μειώσει το μερίδιό της στα αποθέματα σε δολάρια και στα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ από τη Μεγάλη Ύφεση (η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2007), η οποία είναι γνωστή στις ΗΠΑ μέχρι σήμερα. Θα κερδίσει όμως το ευρώ αν χάσει το δολάριο; Καθόλου:
"Είναι εντυπωσιακό ότι αυτό ( η μείωση του μεριδίου του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, σημείωση του συγγραφέα ) δεν αντισταθμίζεται από το αυξανόμενο μερίδιο της λίρας στερλίνας, του ευρώ ή του ιαπωνικού γιεν. Το ένα τέταρτο του προηγούμενου μεριδίου του το δολάριο λαμβάνεται πλέον από το κινεζικό γουάν και τα υπόλοιπα τρία τέταρτα των νομισμάτων μικρότερων χωρών με περιορισμένο βάρος στην παγκόσμια οικονομία» , αναφέρει σε έγγραφο εργασίας του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Πράγματι, η έξοδος από το δολάριο ΗΠΑ μειώνει τους γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς κινδύνους της μονομερούς κυριαρχίας του δολαρίου και γίνεται μέσω του σχηματισμού ενός πολυπολικού καλαθιού νομισμάτων ως παγκόσμιου παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, όπως προτάθηκε από τον διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας Mark Carney το 2019, στο βαθμό που είναι λογική και προς το συμφέρον τόσο της Γερμανίας όσο και της Ευρώπης.
Η Ρωσία χτίζει ήδη ένα «πετρο-ρούβλι», ένα νόμισμα εμπορευμάτων που θα οδηγήσει στην αντικατάσταση του δολαρίου ΗΠΑ από άλλους εξαγωγείς εμπορευμάτων . Στην αρχή της πολυπολικής εποχής βρίσκεται ένας κόσμος που έχει χειραφετηθεί από το δολάριο ΗΠΑ.
==========================
ο Δρ Anton Friesen , επιστημονικός συνεργάτης στη γερμανική Bundestag και πρώην μέλος της Bundestag (Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ανθρωπιστικής Βοήθειας). Ο συγγραφέας εκφράζει μόνο τη δική του γνώμη στο άρθρο.
27-8-22 https://rtde.tech/international/146415-auf-weg-in-multipolare-weltordnung-teil-1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.