έκθεση αποκάλυψε πώς
9.000 παιδιά πέθαναν σε σπίτια άγαμων μητέρων και βρεφών, της καθολικής εκκλησίας, στην Ιρλανδία
Μια πολυαναμενόμενη έκθεση αποκάλυψε την κακοποίηση που υπέστησαν άγαμες γυναίκες και τα μωρά τους, στα οικοτροφεία της Ιρλανδίας.
Διαπίστωσε ότι 9.000 παιδιά πέθαναν σε 18 διαφορετικά οικοτροφεία για άγαμες μητέρες και βρέφη, από το 1922 έως το 1998.
όσα επέζησαν πουλήθηκαν στο εξωτερικό, σε άτεκνα ζευγάρια, χωρίς να ζητηθεί η συγκατάθεση της μητέρας τους.
Ο αριθμός των 9.000 θανάτων αντιπροσωπεύει το 15% των 57.000 παιδιών που πέρασαν από αυτά τα ιδρύματα κατά την περίοδο που ερεύνησε η εξεταστική επιτροπή.
Τα οικοτροφεία αυτά στέγαζαν ορφανά, άγαμες έγκυες γυναίκες και τα μωρά τους για το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα.
η εξαετής έρευνα ξεκίνησε από το 2014, όταν η ιστορικός Catherine Corless εντόπισε πιστοποιητικά θανάτου για 796 παιδιά που πέθαναν στο πρώην σπίτι του Bon Secours Mother and Baby Home στο Tuam, County Galway στη δυτική Ιρλανδία -
το οικοτροφείο διευθύνονταν από τις Bon Secours μοναχές από το 1925 έως το 1961.
Τα παιδιά υποσιτίζονταν και παραμελήθηκαν, γεγονός που προκάλεσε πολλούς θανάτους
Πέθαναν επίσης από φυματίωση, πνευμονία, ιλαρά, σπασμούς και γαστρεντερίτιδα.
Θάφτηκαν χωρίς επιτύμβιες στήλες ή φέρετρα
Οι ερευνητές βρήκαν αργότερα έναν μαζικό τάφο που περιείχε λείψανα μωρών και μικρών παιδιών σε δεξαμενή λυμάτων (υπόγεια αποχέτευση) στο έδαφος του οικοτροφείου, το οποίο διευθύνονταν από τις καθολικές μοναχές και έκλεισε το 1961. «Κανείς δεν γνωρίζει τον συνολικό αριθμό μωρών στον τάφο.
Ο τάφος ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1970 από δυο 12χρονα αγόρια, τον Barry Sweeney και τον Francis Hopkins.
Ο κ. Sweeney είπε: «Ήταν μια τσιμεντένια πλάκα και παίζαμε εκεί, αλλά πάντα υπήρχε κάτι κούφιο από κάτω, οπότε αποφασίσαμε να το ανοίξουμε και ήταν γεμάτο μέχρι το χείλος του, με σκελετούς και κρανία.
σχετικός ο σύνδεσμος 2-6-14
Οι γυναίκες συχνά στέλνονταν σε αυτά τα σπίτια λόγω ντροπής. καθώς η έκθεση διαπιστώνει ότι η άγαμη μητέρα δεν είχε πλέον καμία προοπτική γάμου.
Ορισμένες εγκυμοσύνες ήταν αποτέλεσμα βιασμού. μερικές γυναίκες είχαν προβλήματα ψυχικής υγείας, άλλες είχαν μαθησιακές δυσκολίες. Και η ζωή τους στιγματίστηκε από την εγκυμοσύνη εκτός γάμου.
Η Επιτροπή Έρευνας για τα σπίτια της μητέρας και του μωρού και ορισμένα συναφή θέματα, συστάθηκε από την κυβέρνηση το 2015 για να εξηγήσει τι συνέβη σε γυναίκες και παιδιά σε αυτά τα σπίτια κατά την περίοδο 1922 έως 1998.
Τα υψηλά ποσοστά βρεφικής και παιδικής θνησιμότητας αποτελούν σημαντικό χαρακτηριστικό των σπιτιών της άγαμης μητέρας, που βρίσκονται υπό έρευνα.
=====
«Ήμουν αρκετά τυχερή που εντόπισα τη μητέρα μου, οπότε είχα σχεδόν 31 χρόνια σχέσης μαζί της μέχρι που πέθανε το 2014.
υπέφερε πολύ κατά τον τοκετό και δεν της έδωσαν φάρμακα, της είπαν ότι έπρεπε να πληρώσει για τις αμαρτίες της, επειδή έκανε σεξ εκτός γάμου.
"όταν γεννήθηκα, ήμουν τόσο αδύναμη και με έβαλαν σε αυτό που ονόμαζαν 'the dying' ward"
Η έκθεση επισημαίνει έντονα ότι, κατά τα έτη πριν από το 1960, "τα σπίτια μητέρων και μωρών δεν έσωζαν τις ζωές των" παράνομων "παιδιών · στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι είχαν μειώσει σημαντικά τις προοπτικές επιβίωσής τους".
Αλλά η Μαρία δεν υπέστη αυτή τη μοίρα.
"Μπερδέψαμε όλες τις προσδοκίες και με έφεραν σε αυτήν και ενωθήκαμε. Αλλά δεν επέτρεπαν στις γυναίκες να βλέπουν τα μωρά τους όταν το ήθελαν. Ήταν υπό την προϋπόθεση της άδειας της καλόγριας."
Ενώ άλλα μωρά μεταφέρθηκαν για να σταλούν στην Αμερική, η Μαρία είχε αναπτύξει μια μεταδοτική ασθένεια που πιστεύει ότι την εμπόδισε να υιοθετηθεί. Ως αποτέλεσμα, η Mary και η μητέρα της πέρασαν τα πρώτα δυόμισι χρόνια της ζωής της Mary μαζί στο Bessborough, County Cork.
«Στη συνέχεια, ένα απόγευμα της δόθηκε ειδοποίηση για να με ντύσει σε περίπου μισή ώρα και μου είπε ότι θα φύγω. με έντυσε με λίγα ρούχα που είχε πλέξει για μένα,
Οι μοναχές με πήραν κάτω από το διάδρομο και με παρέδωσαν σε μια ηλικιωμένη γυναίκα. Με ανέθρεψε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Δεν τους ζητήθηκε να υπογράψουν τίποτα - η μητέρα μου δεν υπέγραψε ποτέ τίποτα
«Η μητέρα μου είπε ότι το πιο δύσκολο και το πιο ταπεινωτικό πράγμα γι 'αυτήν ήταν ότι, μετά την παράδοσή μου στην ανάδοχη γυναίκα, οι καλόγριες έφεραν πίσω τα ρούχα που η μητέρα μου έπλεξε και τα πέταξαν στο πρόσωπο της λέγοντας ότι, η Μαρία δεν θα τα χρειαστεί.
=================
Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός Micheal Martin υπέβαλε επίσημη συγγνώμη εξ ονόματος του κράτους στο κοινοβούλιο της Ιρλανδίας.
Είπε ότι οι νέες γυναίκες και τα παιδιά τους είχαν πληρώσει ένα βαρύ τίμημα για την «διεστραμμένη θρησκευτική ηθική» της Ιρλανδίας τις τελευταίες δεκαετίες.
«Είχαμε μια εντελώς στρεβλή αντίληψη απέναντι στη σεξουαλικότητα και την οικειότητα. Οι νέες μητέρες και οι γιοι και οι κόρες τους πλήρωσαν ένα φοβερό τίμημα για αυτήν τη δυσλειτουργία », είπε.
Η έρευνα είναι μέρος μιας διαδικασίας εκτίμησης στην συντριπτικά Ρωμαιοκαθολική Ιρλανδία για να συμβιβαστεί με μια ιστορία κακοποίησης σε εκκλησιαστικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένης της αποφυγής και της ντροπής των άγαμων μητέρων, πολλές από τις οποίες πιέστηκαν να παραδώσουν τα μωρά τους για υιοθεσία .
σχετικός ο σύνδεσμος 12-1-21
Ο Πάπας Φραγκίσκος ζήτησε «συγχώρεση» για τον ρόλο της Εκκλησίας στα σκάνδαλα κατά τη διάρκεια της πρώτης παπικής επίσκεψης στη χώρα το 2018, μετά από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες.
η ταινία του Stephen Frear "Philomena" προκάλεσε αίσθηση, καθώς χρησιμοποιεί μια αληθινή ιστορία για να τραβήξει την προσοχή στην πρακτική των αναγκαστικών υιοθεσιών.
Στο "Sean Ross Abbey" στο Tipperary, τα παιδιά λήφθηκαν από τις μητέρες τους και πωλήθηκαν σε θετούς γονείς. Στη συνέχεια, η διοίκηση του σπιτιού κατέστρεψε έγγραφα για να αποτρέψει τη μετέπειτα επαφή μεταξύ της μητέρας και του παιδιού που γεννήθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.