Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2020

40χρονος με ανίατο καρκίνο μαχαίρωσε μέχρι θανάτου τον 13χρονο γιο του. Λάτρευε το παιδί του και πίστευε ότι, κανένας δεν θα το φροντίσει μετά το θάνατο του


Μόσχα, ο 40χρονος Oleg Drachev, που πάσχει από καρκίνο εγκεφάλου σε τελικό στάδιο, μαχαίρωσε μέχρι θανάτου τον μοναδικό 13χρονο γιο του, την ώρα που κοιμόταν.
Ο Drachev είναι μηχανικός (design engineer) και προηγουμένως υπηρέτησε στον στρατό.
Περνούσε όλο τον ελεύθερο χρόνο του με την οικογένεια του και ζούσαν ευτυχισμένα και αρμονικά μέχρι τη διάγνωση του καρκίνου.
Η μητέρα του κατέθεσε στους ανακριτές ότι υπεραγαπούσε το γιο του και ποτέ δεν τον τιμώρησε.
Ωστόσο μετά από τη διάγνωση του καρκίνου, ο Oleg Drachev τρελάθηκε και φοβόταν ότι κανείς δεν θα μπορούσε να πάρει τη θέση του.
Πίστευε ότι η σύζυγος του δεν θα καταφέρει να μεγαλώσει μόνη της το αγόρι.
Μαχαίρωσε το 13χρονο παιδί, ενώ κοιμόταν και η μητέρα του  είχε πάει στη δουλειά.
όταν δεν απάντησε στο τηλέφωνο, η μητέρα του έσπευσε στο σπίτι, έσπασε ένα παράθυρο για να μπει μέσα και βρήκε το γιο της νεκρό στο κρεβάτι.
Στη συνέχεια ο Drachev της επιτέθηκε με μαχαίρι, αλλά η γυναίκα αντιστάθηκε, κατάφερε να τον κλειδώσει στο μπάνιο και κάλεσε την αστυνομία.
Η εφημερίδα "Moskovsky Komsomolets newspaper" δημοσίευσε λεπτομέρειες του τραγικού περιστατικού.
Ο κρατούμενος πατέρας υποβάλλεται σε εξέταση σε ψυχιατρικό νοσοκομείο (secure psychiatric hospital).
πηγή 6-2-2020
https://www.dailymail.co.uk/news/article-7973281/Father-terminal-tumour-kills-son-fearing-wife-unable-raise-alone.html?ito=social-twitter_mailonline
============================
Βαθιά τα ερωτήματα για την κατάσταση της υπαρξιακής συνειδητότητας...
μπορεί ο ανίατος καρκίνος στον εγκέφαλο να οδηγήσει σε έντονη ψυχική διαταραχή?
Ο φόβος του θανάτου αποτελεί θεμελιακό γνώρισμα του ανθρώπου. Στο κατώφλι του θανάτου, όταν η άμμος της κλεψύδρας τελειώνει, η ζωή μοιάζει με ρολόι που χάλασε. Το τελικό του "ξεκούρδισμα" επιβεβαιώνει το τέλος. 
Τα ερωτήματα για την αξία της ζωής γίνονται αγωνιώδη και είναι αδύνατο να συμφιλιωθούμε με το οριστικό μας τέλος.
Καθημερινά εκτυλίσσονται τραγωδίες με ανθρώπους που αφού σκοτώσουν ότι έμψυχο λατρεύουν, μετά αυτοκτονούν.
υπερβολική υπευθυνότητα? αλλόκοτη ψυχική διαταραχή? έλλειψη εμπιστοσύνης στο κοινωνικό περιβάλλον? και βέβαια γιατί όχι? πως να αφήσεις πίσω σου, αυτό που είναι ότι πολυτιμότερο για σένα, αυτό που ανέστησες με αυτοθυσία και γνωρίζεις πολύ καλά ότι, κανένας δεν πρόκειται να σε αντικαταστήσει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.