Ο ουρακοτάγκος Pony που "άνθρωποι" τον βίαζαν σε πορνείο, προσπαθεί εδώ και 15 χρόνια να ανακάμψει, από τα τραύματα που του προκάλεσαν

Ινδονησία, στο Borneo. Αλυσοδεμένη σε έναν τοίχο και ξαπλωμένη σε ένα βρώμικο στρώμα, με το πρόσωπο της καλυμμένο με μακιγιάζ (Make up & κραγιόν) σαν σκλάβα του σεξ, ο θηλυκός ουρακοτάγκος Pony περίμενε  τον επόμενο πελάτη της...σε ένα μπουρδέλο.
οι "άνδρες" που εργάζονταν στο κοντινό αγρόκτημα φοινικέλαιου στο Borneo, πήγαιναν στο μπουρδέλο και πλήρωναν δυο λίρες για να "συνευρεθούν" σεξουαλικά με μια πόρνη ή κατά προτίμηση με την Pony... 
 η Pony γνώριζε τι θα της συμβεί, όταν κάποιος πελάτης ερχόταν στην πόρτα. Το δύστυχο ζώο "έπαιρνε θέση" πριν να βιαστεί από "άντρες" που είχαν διπλάσιο μέγεθος από αυτό και πλήρωναν τον ιδιοκτήτη του, για αυτή την εμπειρία...
κλεμμένο από μωρό από την μητέρα του, "διδάχθηκε" πώς να εκτελεί σεξουαλικές πράξεις.
Του ξύριζαν κάθε δεύτερη μέρα το σώμα του, αφήνοντας το δέρμα του ερεθισμένο (γεμάτο σπυράκια και πληγές, επιρρεπές σε τσιμπήματα κουνουπιών)

Η απειλή για την εξαφάνιση των ουρακοτάγκων είναι ένα ζήτημα που βρίσκεται επί του παρόντος στο προσκήνιο (το φοινικέλαιο δεν είναι πλέον βιώσιμο στον βιότοπο της ζούγκλας των ορεινών περιοχών στο Βόρνεο και τη Σουμάτρα, επιβαρύνει ανεπανόρθωτα το περιβάλλον και καταστρέφει τα τροπικά δάση).
*σχετικό το διαφημιστικό μήνυμα των Χριστουγέννων, από την Ισλανδία για την απαγόρευση του)

Η Pony κατασχέθηκε από την Κεντρική Αρχή Διατήρησης και Φυσικών Πόρων του Καλιμαντάν (Central Kalimantan Conservation and Natural Resources Authority)  που εργαζόταν παράλληλα με το Ίδρυμα BOS (Borneo Orangutan Survival Foundation UK)  καθώς και τοπικές δυνάμεις ασφαλείας, από το σπίτι πορνείας στο χωριό Kareng Pangi το 2003. Ήταν μόλις 6 ετών κατά τη στιγμή της κατάσχεσης.
Μεταφέρθηκε στο Nyaru Menteng σε μια τρομερή κατάσταση στις 13 Φεβρουαρίου 2003.
Μετά από δυο χρόνια στη δασική σχολή μεταφέρθηκε στο νησί Bangama για να αποκτήσει δεξιότητες επιβίωσης.
αλλά η Pony δεν έμαθε ποτέ να σκαρφαλώνει στα δένδρα, δεν είχε κοινωνικές δεξιότητες και ανταγωνιστικότητα. Η εμβέλεια μετακίνησης της είναι πολύ περιορισμένη,  προτιμάει να μένει στο έδαφος, όπου περιμένει υπομονετικά στην πλατφόρμα σίτισης για να της  δώσουν φαγητό, όταν πεινάει. Δεν κατάφερε ποτέ να ζήσει ανεξάρτητα.
το 2010 μετά την αποτυχία του ζώου στην απόκτηση βασικών δεξιοτήτων,  επέστρεψε πίσω στο κέντρο κοινωνικοποίησης " socialization complex"  στο Nyaru Menteng.
στις 29-6-2013 σε ηλικία 17 χρόνων, ελευθερώθηκε πάλι μαζί με άλλους 7 θηλυκούς ουραγκοτάγκους στο νησί Kaja για να αναδείξει κάποιες ελάχιστες  δεξιότητες επιβίωσης.
εκεί παρουσίασε βελτίωση, άρχισε να εξερευνά το δάσος και να κοινωνικοποιείται με τα άλλα ζώα του είδους της. Φαινόταν να μαθαίνει από την αλληλεπίδραση μαζί τους, αλλά αυτό κράτησε μόνο 3 μήνες.
Η ιατρική ομάδα την βρήκε σε αδύναμη και ληθαργική κατάσταση, είχε αρκετές πληγές, ήταν αφυδατωμένη και έχασε πολύ βάρος.
Υπέφερε από διάφορες ασθένειες και τραυματισμούς, είχε σκισμένους μύες, και έπρεπε να υποβληθεί σε τακτική φυσιοθεραπεία και να μπορέσει να κινήσει τα δάχτυλα των ποδιών της.
το 2014 επέστρεψε πάλι στο "Socialization Complex"  στο Nyaru Menteng, όπου ζει μέχρι σήμερα.

το "The Sun Online" μίλησε με τους ειδικούς για τη διάσωση ουρακοτάγκων, που βοήθησαν στη διάσωση και περίθαλψη της Pony. Διερευνά το παράνομο εμπόριο πρωτευόντων θηλαστικών  - όπου τα πρωτεύοντα πωλούνται μέχρι και 10.000 λίρες στερλίνες μέσω της μαύρης  αγοράς και αγοράζονται ακόμη και μέσω ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης.
Κανείς δεν ξέρει για πόσο ακριβώς καιρό η Pony, εξαναγκάστηκε να εργαστεί ως πόρνη, πριν να διασωθεί από ένα πορνείο στην Ινδονησία.
Χρειάστηκε πάνω από μια δεκαετία για να ανακάμψει το ζώο, από την αδιανόητη σκληρότητα που υπέστη στο χωριό "πορνείο" - ένας δημοφιλής προορισμός στους τοπικούς αγρότες που χρησιμοποιούσαν πόρνες.
σε ένα κρεβάτι, οι άνδρες μπορούσαν να επιλέξουν να πληρώσουν, για να κάνουν σεξ μαζί του.
Ο ιδιοκτήτης του ζώου,  το παρ έδιδε για κτηνοβασία, αφού πρώτα το ξύριζε και το ανάγκαζε να φοράει αρώματα και κοσμήματα...
Η πρώην δασκάλα Michelle Desilets ξεκίνησε εθελοντικά την φροντίδα των ορφανών ουρακοτάγκων στο Borneo, το 1994 και  ήταν διευθύντρια του Ιδρύματος Borneo Orangutan Survival Foundation UK, όταν διασώθηκε το Pony.
Είπε στο The Sun Online: "Ήταν τρομακτικό. Ήταν σκλάβα του σεξ - ήταν grotesque. Ήταν γεμάτη πληγές και αποστήματα, και έβαζαν μακιγιάζ , σκουλαρίκια και περιδέραια πάνω της.
"Πρέπει να ένιωθε τόσο πόνο. Ήταν φρικτό να σκεφτόμαστε πόσο τρομοκρατημένο ήταν το ζώο."
Η Lone Droscher-Nielsen από τη Δανία, ήταν επίσης μέλος της ομάδας που διέσωσε το Pony το 2003. 
Μιλώντας στο The Sun Online είπε: «Όταν διαπίστωσα ότι το χρησιμοποιούσαν για πορνεία και όχι για κατοικίδιο ζώο, φοβήθηκα.
"Ίσως στην αφέλεια μου δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι είναι ανθρώπινα δυνατό να κάνει κάτι τέτοιο σε ένα ζώο".
Η διάσωση δεν ήταν απλή, με την τοπική κοινότητα εξαιρετικά απρόθυμη να αφήσει το Pony, που ήταν μια καλή πηγή εισοδήματος, να φύγει.
Τελικά χρειάστηκαν 35 ένοπλοι αστυνομικοί για να πάρουν από τους χωρικούς το Pony και να το παραδώσουν.
Η Michelle λέει: "μας απείλησαν με όπλα και μαχαίρια.
Η ιδιοκτήτρια της ούρλιαζε όταν πήραμε το ζώο"
την ώρα της διάσωσης και με το αναπόφευκτο ψυχολογικό τραύμα, το Pony ήταν σε τρομακτική κατάσταση. Το δέρμα της ήταν μολυσμένο, και δεν μπορούσε να σταματήσει το ξύσιμο.
Η Michelle λέει: "συναντήθηκα με το Pony λίγο μετά τη διάσωση. Η αντοχή της είναι καταπληκτική. Παρά το τραύμα, διατήρησε μια αξιοπρέπεια και κάποια αίσθηση χιούμορ. Είχε την καλύτερη προσωπικότητα και έμαθε να εμπιστεύεται πολύ γρήγορα, παρά το ό, τι είχε περάσει ».
Κατά την αποκατάσταση της δεν επιτρέπονταν να την πλησιάζουν αρσενικοί ουρακοτάγκοι, καθώς ήταν ορατά τραυματισμένη, από την σεξουαλική ανθρώπινη κατάχρηση.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι την είχαν πάρει από τη μητέρα της όταν ήταν ακόμα βρέφος - καθώς οι περισσότεροι ουραγκοτάγκοι συνήθως μένουν με τη μαμά τους για τα πρώτα επτά έως 11 χρόνια της ζωής τους - και εκτιμούσαν ότι ήταν περίπου έξι χρονών.

Δυστυχώς, λόγω της έλλειψης ικανοτήτων επιβίωσης και του γεγονότος ότι είχε περάσει πάρα πολύ χρόνο στην ανθρώπινη αιχμαλωσία, δεν θα απελευθερωθεί ποτέ ξανά στην άγρια ​​φύση.
Τώρα, μετά από 15 χρόνια, έχει καλή υγεία και ζει σε ένα περίβολο στο Κέντρο Αποκατάστασης Nyaru Menteng με  άλλους επτά ουρακοτάγκους.
η αποψίλωση των δασών και η παράνομη διακίνηση αυτών των πρωτευόντων - που ζουν μέχρι 50 ετών - σημαίνει ότι σύντομα θα εξαφανιστούν.
Θεωρείται ότι περίπου 1.000 ουρακοτάγκοι σκοτώνονται κάθε χρόνο, ώστε τα μωρά τους να μπορούν να πωληθούν στη μαύρη αγορά . Για κάθε ουρακοτάγκο που πουλιέται, πιστεύεται ότι τουλάχιστον τέσσερις άλλοι σκοτώνονται.

 είναι πάρα πολύ εύκολο να πουλήσετε ή να αγοράσετε έναν πίθηκο όπως το Pony.
Οι εκθέσεις υποδεικνύουν ότι το παράνομο εμπόριο άγριας ζωής αναπτύσσεται, χάρη στις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων όπως το Instagram και το Facebook.
πηγή 26-11-18
https://www.thesun.co.uk/news/7829159/the-horrifying-story-of-a-prostitute-orangutan-who-was-chained-to-a-bed-shaved-daily-and-forced-to-perform-sex-acts-on-men-twice-her-size/

http://orangutan.or.id/update-on-pony/